Meryemi görünce şoka uğradım. Rüzgar'ın onun yanında ne işi vardı. Rüzgar ile konuşmaya başladılar ama duyamıyordum ve bu durum canımı sıkıyordu. En son Meryem Rüzgar'ın elini tuttu, Rüzgar anında elini çekti ve masadan kalktı. Bende peşinden kalktım ve hemen arabaya bindim. Aklımdan bir dünya fikir geçiyordu. Acaba birliteler mi? Yoksa Meryem Rüzgar dan mı hoşlanıyor? Bunun gibi şeyler aklımdan geçiyordu tam o an aklıma Meyem'in hamile olduğu geldi ve bu sefer aklıma yeni bir fikir geldi. Yoksa Meryem'in bebeği Rüzgar dan mıydı? Rüzgar böyle bir insan değildi, olamazdı, yapamazdı. Bunları düşünerek eve geldim, Rüzgar'ın arabası daha yoktu. Hemen eve çıktım bizimkiler hala oturuyordu beni görünce hepsi ayağa kalktı. Aslı ve İpek yanıma geldi.
"Ada ne olmuş?" Soğuk bir sesle cevap verdim.
"Meryem ile bir kafede buluştular." Bunu duyan herkes bir anda.
"NE!" Dedi. Onlarda nolduğunu anlamamıştı hepsi bana meraklı gözlerle bakıyordu. Bende olan herşeyi anlattım. Hepsi beni dinlediler aklımdan geçenleride söyledim.
"Ya bir ilişkileri varsa veya Meryem'in çocuğu Rüzgar dansa." Kerem hemen bana karşı çıktı.
"Ada saçmalama, Rüzgar öyle bir insan değil bunu sende çok iyi biliyorsun." Kuzey de Kereme hak verdi.
"Kerem haklı Rüzgar böyle bir insan değil. Muhtemelen sen onları öyle görünce bir anlık sinirle bunları düşündün." İpek ve Aslı dan ses çıkmıyordu. Muhtemelen onlarda şoktaydılar.
"Emin değilim evet Rüzgar böyle biri değil ama neden buluştular? Yani babasıyla ilgili olabilir ama o zaman neden Rüzgar bu kadar sinirli olsun?" Dediğimde hiç kimseden ses çıkmadı. O sırada İpek konuştu.
"Rüzgar'ın kafeden çıktığına eminsin dimi?" Başımı olumlu anlamda salladım.
"Evet, eminim." Dedim.
"Pekala otoparkta arabası varmıydı?" Başımı olumsuz anlamda sallayarak cevap verdim.
"Hayır, yoktu." İpek düşünerek cevap verdi.
"O zaman eve daha gelmedi. Başka bir yere gitmiş olabilir." Kuzey ve Kerem ayaklandı.
"Biz Rüzgarı arayalım, bulunca size haber veririz." Deyip evden çıktılar.
Kuzey'in ağızından...
Kerem ile evden çıktık ve bizim eve geldik. Kapıyı açıp içeri girdik ve her yeri aramaya başladık, fakat hiçbir yerde yoktu. Kerem yanıma geldi.
"Hiçbir yerde yok, acaba babasına felan mı gitti?" Tam birşey dicekken kapıdan bir anahtar sesi duyuldu, kapıya doğru baktık gelen kişi Rüzgar dı. Hemen Rüzgar'ın yanına gittik.
"Rüzgar sen nerdesin iki saattir." Dedim ama Rüzgar sinirle salona gitti ve koltuğa oturdu. Anlaşılan çok sinirliydi. Keremle Rüzgar'ın yanına oturduk.
"Rüzgar nolduğunu anlatıcak mısın?" Rüzgar bizi dinlemiyordu sadece salonun ortasındaki sehpaya balıyordu. Mutfağa gidip Rüzgara su doldurdum. Salona döndüğümde Kerem Rüzgara soru soruyordu.
"Noldu? Rüzgar ne olduğunu anlatıcak mısın? Kim sinir etti seni? Bak birine vurmadın dimi?" En son Rüzgar artık dayanamadı.
"YA KEREM BİR SUS YA! MAHALLENİN MERAKLI TEYZELERİ GİBİ HABİRE SORU SOR!" Aslında şuan gülmem gerekiyordu ama gülersem bu olay bana patlardı o yüzden gülmemeliydim. Elimdeki suyu Rüzgara verdim.
"Al iç rahatlarsın. Kerem sende abartma biraz bekle zaten o sorunun cevabını alıcaz." Rüzgar suyu içti gene sehpa ile bakıştı en sonunda patladı.
"Siz niye bana dik dik bakıyorsunuz." Sakince cevap verdim.
"Analar neler doğuruyor diye bakıyoruz yani maşallah Allah özene bezene yaratmış." Rüzgar bana boş boş baktı, bende ensesine bir tane vurdum.
"Salak konuşmanı bekliyoruz ondan bakıyoruz, yoksa meraklı değiliz sana bakmaya." Kerem konuştu.
"Aynen hadi anlat ne oldu?" Rüzgar biraz düşündü.
"Hadi Rüzgar bize anlata bilirsin." Kerem böyle dedikten sonra Rüzgar anlatmaya başladı.
2 saat sonra
Ada'nın ağızından...
Hala bizimkilerden haber yoktu. Hala Meryem ve Rüzgarı düşünüyordum, Rüzgar Meryemden nefret ediyor ve onunla bir kafede görüşüyor. Aşırı saçma bir olay aslında bu olayı öğrene bilirim ama Rüzgara sinirimden onunla konuşmak istemiyordum. Tam o ensada telefonum çaldı. Arayan kişi Rüzgardı sakin olmalıydım ama birazda sinirli olduğumu belli etmeliydim ki anlasın. Kendimi sakinleştirip telefonu açtım.
Alo.
Alo Bal gözlüm.
Efendim Rüzgar.
Rüzgar derken?
Adın Rüzgar değil mi?
Genelde sevgilim, aşkım, birtanem, hayatım, gece göz dersinde ondan şaşırdım.
Bugün öyle diyesim geldi.
Peki. Ne yapıyormuş benim sevgilim?
Öyle oturuyor.
Ada.
Efendim.
Sen sinirli misin?
Yo ne alakası var?
Çok alakası ver Resmen bana soğuk davranıyorsun şuan.
Rüzgar sana soğuk davranmıyorum bu davranmamış halim.
Güzelim seni kırıcak birşey mı yaptım.
Rüzgar yarın erken kalkmamız lazım malum set var. Ben yatıcam iyi geceler.
İyi geceler bal gözlüm.
Dedi ve kapattım. Hiç birşey olmamış gibi benle konuşmasına aşırı sinir oldum. pijamalarımı giydim ve yattım.
Sabah...
Sabah altıda uyandım hemen duşa girdim kendime bir kahvaltı hazırladım ve Rüzgara mesaj attım.
Siz: Sevgili olduğumuzu saklayalım kiseye birşey söyleme ve sette bana yakın davranma.
Gönderdim ve evden çıkıp Aslı'nın arabasına ilerledim, tam o sırada arkamdan bir ses geldi.
"ADA!" Arkamı döndüğümde Rüzgar ile göz göze geldim.
"Ne oldu Rüzgar." Hemen yanıma geldi.
"Neden bana soğuk davranıyorsun?"
"Ben sana soğuk yapmıyorum. Bunu dün telefonda da konuştuk."
"O zaman neden saklamamızı istiyorsun."
"Kenan abi sette ilişki istemiyorum dedi bende bana denileni yapıyorum." Rüzgar bana uzun uzun baktı.
"Ne oldu, ne bakıyorsun." Nefesini vererek konuştu.
"Yüzüne bakarak seni anlamaya çalışıyorum ama şuan anlayamıyorum."
"Hadi Rüzgar gidelim sete geç kalıcaz." Onu arkamda bırakarak arabaya ilerledim. Koltuğa oturdum ve ona baktım bana bakıyordu ve anlaşılan kalbini kırmıştım, onun kalbi kırılınca benimde kalbim kırılıyordu ama oda beni kırmıştı. Sonra kendi arabasına ilerledi bende sete doğru gittim.
4 saat sonra sette...
Metin ile birlikte role çalışıyordum bir yandanda konuşuyoruk. Arada gözüm Rüzgardaydı oda Burcu ile konuşuyordu, Burcu'nun rölü Meltemdi yani Cenkten hoşlanıyordu, her ne kadar sinir olsamda sakin kalmaya çalıştım. Ardından bizi çağırdılar bu seferki sahnede ben Burcuyu kıskanıcaktım ve Rüzgar la konuşucaktım. Yerlerimizi aldık ve Kenan abi klasik repliğini söyledi.
"3 2 1 KAYIT!" Ve kayda geçtik. Metinle birlikte birşeyler içiyorduk o esnada gözüm Burcu ve Rüzgara takıldı, Burcu Rüzgar'ın koluna girmişti ve ona sarılıyordu az sonra Burcu tuvalete gitti bende peşinden gittim. Burcuyu bekledim, Burcu tuvaletten çıktı ve bana selam verdi.
"Selam Ceren." Bende selam verdim.
"Selam Meltem." Diyip Burcuya yavaş yavaş yaklaştım.
"Hayat nasıl?" Dedim Burcu bana sevecen bir yüzle baktı.
"Harika gidiyor sen?" Bende aynı şekilde karşılık verdim.
"Canımı sıkan şeyler olmasa harika gidicek." Burcu anlamayan gözlerle baktı.
"Ne canını sıkıyor." İşaret parmağımı ona doğru tuttum.
"Sen." Burcu bir bana bir parmağıma baktı.
"Pardon ben ne yaptım?" Sırıttım.
"Benim istemediğim şeyler mesela Cenk e yaklaştın." Burcu'nun gözleri kocaman açıldı.
"Bir daha seni Cenk'in yakınında görmicem anlaşıldımı?" Burcu yu orada bırakıp çıktım.
"KESTİK!" Kenan abi'nin yanına gittim ve sahneyi izledik. O esnada Metin yanıma geldi.
"Harikaydın. Resmen gerçek gibiydi." Gülümsedim.
"Teşekkür ederim." Sırada bizim Rüzgar ile olan sahnemiz vardı ve bu sahnede duygularımızı itiraf edicektik aslında çok kolaydı ama ona kırgınken nasıl canlandıracağımı bilemiyordum.
"3 2 1 KAYIT!" Lavabodan çıktım benim arkamdan Burcuda çıktı hemen Rüzgar'ın yanına geldi ona birşeyler anlattı sonra Rüzgarla göz göze geldik, bakışlarımı hemen kaçırdım. Sonra Rüzgar yanıma geldi.
"Ceren." Ona baktım.
"Efendim Cenk."
"Seninle biraz konuşabilir miyiz?" Kollarımı göğüsümde birleştirdim.
"Buyur konuşalım." Rüzgar Metine baktı.
"Yalnız."
"Tamam hadi odama gidelim." Dedim ve üst kata çıktık, kamera bizi takip ediyordu. İçeri girdik odanın ortasında durduk.
"Evet seni dinliyorum."
"Melteme niye öyle dedin?" Anlamyan gözlerle baktım.
"Ne demişim?"
"Cenk ten uzak dur demişsin."
"Seni Cenk'in yanında görmicem dedim."
"Aynı şey."
"Olsun."
"Neden öyle dedin?"
"O kızı sevmiyorum o yüzden senin yanında olmasını istemiyorum."
"Bende Cem i sevmiyorum ama senin dibinde."
"Ama Cem bana yan gözle bakmıyor."
"Meltemde bana yan gözle bakmıyor."
"Tabi canım sen öyle san. Hem Cem'in neyini sevmiyorsun?"
"Sevmiyorum işte nedenini bende bilmiyorum. Senden sonra onu sevmemeye başladım. Bunu sana daha öncede söyledim o senin yanındayken çıldırıcak gibi oluyorum. Anlamıyor musun kıskanıyorum."
"Ne hakla."
"Anlamadım?"
"Ne hakla beni kıskanıyorsun? Sevgilim değilsin, sadece üvey abimsin neden beni kıskanıyorsun?"
"Ceren bu kadar saf olamazsın."
"Saf değilim sadece anlamıyorum."
"Hala anlamıyorsun. Acaba ben neden bu kadar çıldırıyorum, neden bu kadar seviyorum, neden senden uzaklaşmaya çalışıyorum. Çünkü seni seviyorum." O an bunu gerçek hisleriyle söylediğini anladım ama bir yandan hala ona kızgındım ve aklıma cafedeki gördüklerim geldi. Rüzgar'ın Meryem i çağırması, Meryem'in Rüzgar'ın elini tutması. Burdan gitmek istiyordum.
"Hocam." Kenan abi bana baktı.
"Ne oldu Ada." Rüzgar a bakmamaya çalışarak konuştum.
"Kendimi iyi hissetmiyorum, az sonra bir daha çeksek." Kenan abi başını olumlu anlamda salladı.
"Tamam kısa bir mola vericez arkadaşlar, Adacım sende karava'nın da dinlen." Başımı olumlu anlamda sallayarak Karavana ilerledim. Kapıyı kapattım ve koltuğa oturdum, tam o sırada kapım açıldı içeri giren kişiye baktım.
"Ada senin neyin var?" Gelen kişi Rüzgardı.
"Yok birşeyim, kendimi iyi hissetmiyorum." Rüzgar önümde diz çöktü.
"Bak dün ben gittikten sonra sana birşeyler oldu. Muhtemlen bana sinirlendin, ne olur söyle? Ne yaptım?" Ona baktım gerçekten ne yaptığını bilmemesine rağmen pişmandı, artık söylemeliydim.
"Sen çıktıktan sonra seni takip ettim. Bir cafeye gittin ve oraya Meryem geldi onunla konuştun ve sonra Meryem senin elini tuttu bende orda sinirlendim." Beni dinledi sonra sustu.
"Rüzgar ne oluyor? Benden ne saklıyorsun? Meryemle ne konuştun?" Biraz daha sessiz kaldı.
"Bana güvenmiyor musun?" Bunu duyar duymaz hemen ellerimi tuttu.
"Saçmalama tabiki sana güveniyorum. Sadece, bunu sana nasıl anlatıcağımı düşünüyorum.
"Söyle gitsin." Rüzgar biraz daha sessiz kaldı ve sonunda konuştu.
"Meryem daha önce babamı aldatmış, yani karnındaki çocuk babamdan değil."