- Δανάη... Έλα, φτάσαμε, ξύπνα, μικρή!
Η φωνή του Άγγελου μοιάζει να έρχεται από μακριά στα αυτιά της κοπέλας. Δεν ξέρει πόση ώρα έχει περάσει. Κάποια στιγμή, απλώς έγειρε στο παράθυρο και κοιμήθηκε χωρίς να το καταλάβει.
- Αποκοιμήθηκα... Τι ώρα είναι; ρωτάει μόλις καταφέρνει να ανοίξει τα μάτια της.
Το πρώτο πράγμα που βλέπει είναι το πρόσωπο του Άγγελου που έχει πλησιάσει πολύ στο δικό της, στην προσπάθειά του να την ξυπνήσει ήρεμα, για να μην την τρομάξει.
- Περασμένες τρεις. Έλα, υπναρού! Φτάσαμε, απαντάει και απομακρύνεται.
Η Δανάη αντιλαμβάνεται ότι κοιμήθηκε τόσο βαθιά που της έχει τρέξει λίγο σάλιο. Νιώθει σαν μωρό. Σιγά σιγά επανέρχεται στην πραγματικότητα. Πριν προλάβει να ρωτήσει τον Άγγελο πού ακριβώς έχουν φτάσει, εκείνος έχει βγει από το αυτοκίνητο και κατευθύνεται προς την πόρτα ενός μεγάλου διώροφου σπιτιού. Την ίδια στιγμή σχεδόν, κάνει την εμφάνισή της μέσα από το σπίτι μια εντυπωσιακή κοκκινομάλλα, της οποίας η πληθωρική παρουσία αφυπνίζει τελείως την κοπέλα.
- Άντζελο μίο, αναφωνεί έκπληκτη η ωραία Ιταλίδα και αγκαλιάζει σφιχτά τον άντρα που ανταποδίδει τον χαιρετισμό.
Η Δανάη έχει εν τω μεταξύ κατέβει από το αυτοκίνητο και προσπαθεί να ισιώσει λίγο τα ρούχα της και να σουλουπώσει τα μαλλιά της. Όσο κι αν τινάζει την μπλούζα της και περνάει τα χέρια ανάμεσα στα μαλλιά της, όμως, νιώθει ότι είναι μάταιο. Αισθάνεται ότι το πρόσωπό της είναι πρησμένο από τον ύπνο και την πίεση, καθώς ήταν ακουμπισμένο στο τζάμι του αυτοκινήτου για πολλή ώρα. Παραιτείται από την προσπάθεια, λοιπόν, και πλησιάζει δισταχτικά κι εκείνη την πόρτα. Εκείνη την στιγμή, μοιάζει να αντιλαμβάνεται και η Ιταλίδα την παρουσία της. Της ρίχνει μια ματιά πάνω από τον ώμο του Άγγελου. Η Δανάη νιώθει την αποδοκιμασία στο βλέμμα της άλλης γυναίκας.
- Θεέ μου! αναφωνεί. Πού το βρήκες αυτό; ρωτάει με αγένεια, σαν να μην μπορεί η κοπέλα να την ακούσει.
- «Αυτό» λέγεται Δανάη, παίρνει τον λόγο η κοπέλα πριν καν μιλήσει ο Άγγελος που μοιάζει να διασκεδάζει με την αντίδρασή της.
- Η μικρή είναι υπό την προστασία μου, λέει τελικά. Είναι μεγάλη ιστορία, με βαρετές λεπτομέρειες. Χρειάζομαι ένα μέρος να μείνουμε για λίγες ώρες. Θα φύγουμε πριν το βράδυ.
Με αυτά τα λόγια, ο άντρας πιάνει την γυναίκα αγκαζέ και προχωρούν προς το εσωτερικό του σπιτιού.
- Έλα μέσα, μικρή, στρέφεται και λέει τελευταία στιγμή στην Δανάη.
Η κοπέλα έχει γίνει κατακόκκινη, τόσο από ντροπή, εξαιτίας της συμπεριφοράς της γυναίκας, όσο και από την αδιαφορία του Άγγελου. Μπαίνει στον πειρασμό να κάνει μεταβολή, να ανέβει στο αμάξι και να φύγει, αλλά η ψυχραιμία επανέρχεται, όταν σκέφτεται ότι πλέον δεν έχει και πολλές επιλογές. Κάποιοι την κυνηγούν. Εντάξει, μπορεί ο χοντροκέφαλος αυτόκλητος σωτήρας της να μην είναι γνήσιο δείγμα τζέντλεμαν, αλλά δεν θα ρισκάρει την ζωή της για χάρη του. Τινάζει το κεφάλι της προς τα πίσω, ισιώνει το κορμί της και ακολουθεί το ζευγάρι με όση αξιοπρέπεια κατορθώνει να ανακτήσει.
Η ψυχρότητα με την οποία έχει αποφασίσει να φερθεί για όση ώρα μείνουν φιλοξενούμενοι της αντιπαθητικής Ιταλίδας χάνεται μονομιάς όταν μπαίνουν μέσα. Ο χώρος υποδοχής είναι φορτωμένος πίνακες και αμέτρητα μπιμπελό. Δεν είναι, όμως, μόνο το πλήθος των διακοσμητικών στοιχείων που προκαλεί την καλαισθησία της Δανάης. Αυτό που την κάνει να γουρλώσει ασυναίσθητα τα μάτια είναι τι απεικονίζουν όλα τα μπιχλιμπίδια και τα έργα που κρέμονται στους τοίχους. Γυναίκες και άντρες σε προκλητικές πόζες, με λίγα ή και καθόλου ρούχα, που επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις...
- Μικρή! της λέει δυνατά ο Άγγελος. Τι έπαθες; Κουφάθηκες; Πήγαινε με την Σόνια. Φαντάζομαι ότι θα θέλεις να κάνεις ένα μπανάκι, ε; την ρωτάει και κάνει να απομακρυνθεί.
Η Δανάη σπεύδει να τον προλάβει, τον αρπάζει από το μπράτσο αιφνιδιάζοντάς τον.
- Τι είναι εδώ; ρωτάει στα ελληνικά.
- Το σπίτι μιας φίλης που θα μας φιλοξενήσει για λίγο, μέχρι να κανονίσω κάποιες λεπτομέρειες.
Η Δανάη τον κοιτάζει φανερά έκπληκτη.
- Δεν είναι απλά το σπίτι μιας φίλης! Είναι ένα «σπίτι»..., λέει με νόημα.
Ο Άγγελος διασκεδάζει αφάνταστα με τον τρόπο που μιλάει η κοπέλα. Προσπαθεί με κόπο να μην ξεσπάσει σε γέλια.
- Ε, τι είπα; Σπίτι δεν είπα κι εγώ; λέει δήθεν αθώα. Πήγαινε να πλυθείς, την προλαβαίνει πριν εκείνη ξαναμιλήσει, και θα έρθω να σου εξηγήσω.
Η Δανάη του ρίχνει ένα φαρμακερό βλέμμα και ακολουθεί την Σόνια, η οποία παρακολουθεί αμέτοχη την συζήτηση που γίνεται έτσι κι αλλιώς σε μια ξένη για εκείνη γλώσσα.