Elimi yüzümü yıkadım ve mutfağa geçtim.
Tüm kahvaltı ürünlerini içeren iki tane kahvaltı tabağı hazırladım.
"Bu güzel kokular nereden geliyor?"
Arkamı döndüğümde Kerem çoktan giyinmiş masaya yerleşmişti.
Bende gülümsedim ve karşısına oturdum.
"Az önce Ömer aradı seni almaya gelecekmiş karnını hızlıca doyur."
"Yüzünü dâhi görmek istemiyorum ama mecburum değil mi?"
"Maalesef."
Çantamı da aldım ve montumu üzerime giydim,dünkü elbisemi poşete koydum tekrar giymedim
"Kerem herşey için çok teşekkür ederim."
"Rica ederim ne demek."
Korna sesi duyunca evden çıktım ve ıslanmamak için hızla arabaya bindim.
Dikkatlice beni izliyordu üzerimde ki kıyafetleri görünce tuhaf tuhaf bakmaya devam etti.
Önüme döndüm ve beklemesinden sıkıldığım için konuştum.
"Artık arabayı çalıştırsanmı?"
Cevap vermedi ve çalıştırdı,yol boyu asla konuşmadım.
Tahmin ettiğim gibi kendi evimize getirdi.
Eve girer girmez üst kata çıktım yanıma kıyafetlerimi aldım ve duşa girdim.
Çıktığımda odanın içerisinde sigarası ile meşguldü.
Beklemiyordum ama konuştu.
"Artık konuşsak mı?"
"Seninle konuşacak birşeyim yok gerekirse evsiz kalırım yine de seni affetmem."dedim aşağılayıcı bir yüz ifadesi ile.
"Kerem ile aranızda birşey mi var?"
"Seni ilgilendirmez."
Yanıma geldi ve kolumu sıkıca kavradı.
"Söyle dedim!"
"Bırak kolumu!"
Kolumu hızla çekip yanından ayrılıp kıyafetlerimi toplamak için giyinme odasına geçtim.
"Affetmen için ne yapabilirim?"
"Boş konuşmasan keşke."
"Benimle düzgün konuşursan güzelce anlaşabiliriz."
"Belliydi zaten ben sana neden güvendim ki aşağılık bir adamsın."
"Tamam seni de anlıyorum ama beni dinlemen gerek."
"Neyini dinleyeceğim senin,ne tür bir bahane sunacaksın?sen istemediğin için başka bir kadınla yattım mı diyeceksin!"
Bir hışımla evden çıktım ve arabama bindim.
Hani diyorlar ya ailesi neyse çocuğuda o'dur,Engin Bey'i asla suçlayamam kendisi kibar ve merhametli iyi bir adam eşini tanımıyorum ama eminim ki oda çok iyi birisidir.
Ömer neden böyle anlayamıyorum ama işin sonunu az çok tahmin ediyorum.
Yine Savaş Bey tarafından tehdit edileceğiz ve barışmamızı isteyecektir.
Şimdi ise Engin Bey'e tüm durumu anlatacağım Oğlunun gerçek yüzünü görmesi gerekli.
"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum,Mercan abla."
İçeri geçtim ve her zaman ki gibi Babam sandalyesinde oturmuş işlerini hallediyordu.
"İyi misin kızım,kötü gözüküyorsun, Ömer nerede?"
"Babacığım söyleyeceğim şeyler inandırıcı gelmeyebilir ama bana güvendiğini de biliyorum lütfen dinler ve benim tarafımda olurmusun?"
"Anlat kızım."
"Dün değil ondan önce ki gün evime Kerem Karasu adlı bir adam geldi ve bana eşin seni aldatıyor benimle birlik olursan kanıtları ile gösterebilirim dedi.
Bende kabul ettim ve Partide onları bastım."
"Neler söylüyorsun kızım sen?"
"Gerçekleri söylüyorum Baba, afedersiniz ama uygunsuz bir durumdalardı.Şuan sadece iyi ki Kerem'e güvenmişim diyorum."
"Sakın kendini üzme ve evine git Ben halledeceğim."
"Neyi halledecek'sin Baba zaman bu geri gelmiyor,ama dediğim gibi hata bende Ömer'e güvenmemeliydim."
Müsade isteyip evden çıktım ve Kendi evimize geldim Annem'i gerçekten çok özlemişim.
Durumu ona da izah ettim ve beni haklı buldu.
"Kızım bu tarz insanlar için kendini sakın üzme ben her zaman yanındayım."
Getirdiğim kıyafetleri dolabıma yerleştirdim ve Savaş Bey'i aradım.
"Savaş Bey Ömer ile boşanma sürecimiz başlayacak sorgulamazsanız sevinirim bana sadece bir hafta süre vermenizi istiyorum."
"Nasıl istersen sizle daha fazla uğraşmayacağım ve bana Dayı demen daha doğru olur."
"Ve son olarak şirkette ki asistan işini yapmak istiyorum hemen yarın başlama şansım varmı?"
"Var kızım sabah her zaman ki iş saatinde şirkette ol."
Kabul ettim ve Instagramda ki tüm fotoğraflarımızı kaldırdım sadece kendi fotoğraflarım ve öne çıkarmalarımı bıraktım.
"Anne çok sıkıldım,istersen birlikte kahve içmeye gidelim."
"Kızım çok işim var maalesef."
Zil çaldığında açtım ve Buse gelmişti.
Açar açmaz sıkıca sarıldı bana ve birlikte üst kata çıktık.
"İyimisin?"
"İyi olmaya çalışıyorum."
"Cidden çok özür dilerim Ömer abim'den bekleyeceğim birşey değildi."
"Boşversene."
"Sakın kafana takma ve onu affetmeye bak yaptı bir hata ama yine de sende çabala."
Söylediği ile oldukça sinirlenmiştim.
"Ne demek affetmeye bak iyi misin kızım sen!"
"Gerçekten söylüyorum o seni canından çok seviyor."
"Tabi ya ne demezsin."
"Sana anlatacaklarım var ama sakın bildiğini belli etme Derin."
Onun hakkında herşeyi biliyorum ve söyleyeceklerini merak da ediyorum.
"Dinliyorum."
"Yıllardır Abim seni çok seviyor bu işin içine Savaş dayım'ı ve Engin Eniştemi'de dahil etti."
"Ne işi?"
"Aslında siz Türkiye de iken bile sizi tanıyorduk ve buraya gelmeniz bizim için avantaj oldu.
Yani Dayım sizi bilerek tehdit etti yoksa evlenmeyeceğini biliyordu.
Şu anda 1 hafta süre istemişsin ve vermiş sizin bize borcunuz yok dayım evi size bıraktığını söyledi."
"Annem biliyor mu?"
"Maalesef başından beri Annen'de bu işe dahildi."
"Siz ne biçim insanlarınız sizle uğraşmak yerine şuan kendi ülkemde okusaydım belki de mesleğimi elime almıştım bile."
Bu sefer kimseyi affetmeyeceğim buna Annem'de dahil.
İtalya'da yani burada kalmaya devam edeceğim ve kendi param ile ev tutacağım.
"Peki Derin sen bilirsin,Abim ile konuştunuzmu peki?"
"Hayır."
Daha fazla konuşmak istemediğim için Buse'yi yolladım ve akşam yemeği hazırlamak için mutfağa geçtim.
Yemeğimizi yedik ve en şık elbisemi giyip evden çıktım.
"Alo Buse ben Kerem'in evine geçeceğim bu gece için parti verecek gelirsin değil mi?"
"Gelirim tabi ama sen iyisin değil mi?"
"İyiyim tabi ki zaten kafa dağıtmak için geldim evde çok sıkılıyorum nasıl olsa yarın işe başlayacağım."
"Haklısın."
Kerem'in evine geldiğim de kapıyı hizmetli açtı ki zaten oldukça kalabalıktı içeriden çok fazla erkek sesi geliyordu tek kadın bendim sanırım.
"Hoşgeldin canım."
"Hoşbuldum Kerem."dedim gülümseyerek.
Birlikte içeri geçtik tüm gözler benim üzerimde idi.
"Oo!Kerem manita yapmış."
"Saçma sapan konuşmayın lan, arkadaşım."
Tek tek hepsinin elini sıktım,birtanesi elimi üstünü hafifçe öptü.
Beni tanımış olacaklar ki kendi aralarında konuşuyorlar.
"Güzellik sen Ömer Saygılı'nın eşi değil misin,kocan nerede?"
Bravo Kerem çok temiz arkadaşların var.
"Eski eşim olur kendisi ve nerede olduğu sizi ilgilendirmez."
"Tamam ya kızma."
Kerem gelenleri karşılamak için mutfaktan ayrıldı.
"Demek bekârsın."
Rahatsız olduğumu belli eden bir bakış atmama rağmen üzerime geliyordu.
Belime attığı eliyle yüzüne doğru bağırdım.
"Eline koluna dikkat et yavşak!"
Malûm yerine tekmeyi attığımda acıyla inledi bende fırsat bilerek oradan çıktım.
Pardon çıkamadım.
Bileklerimden kavradığı sırada yine bağırdım.
"Kaşınma dedim değil mi sana!"
Masanın üzerinde ki sürahi'yi aldım ve kafasına fırlattığım sırada mutfağa bir adam girdi.
"Yavaş yavaş."
Adam sırıtarak beni izliyordu.
"Yardım etsene şunu bahçeye atalım."
Söylediğim ile şaşkınca yüzüme baktı.
"Bana uyar."
Kollarından tutup bahçenin kapısını açtım ve oraya yere bıraktık.
Zaten bahçeye çıkış kapısı mutfaktaydı.
"Teşekkür ederim."
Tebessüm ettim ve salona geçtim Kerem'i yukarıda koridorda görünce yanına gittim.
"Ben geldim."dedim gülerek.
"Hoşgeldin."dedi n'yi uzatarak.
Birlikte koridorun salona bakan demirlerine kollarımızı koyduk herkesi görebiliyorduk buradan.
"Yarın ilk iş günüm biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum."
Bana mutfakta yardım eden adam salonda oturuyordu yanında bir sürü adam vardı.
Büyük ihtimalle işler ile alakalı konuşuyorlardır.
"Kerem şu adamın adı ne?"
Parmağımı uzatıp gösterdiğim sırada başını buraya çevirdi ve tabi ki rezil oldum.
Kolumu hızla çektim ve gözlerimi kaçırmaya çalıştım.
O ise sırıtmış bana bakıyordu.
Sonra hemen önüne döndü.
"Uğur Soysal Yazgı."
"Anladım."
"Neden sordun?"
"Hiç,merak ettim kimseyi tanımıyorum zaten."
"Anladım."
Sıkıldığım için evden çıktım parti gece olacaktı zaten.
Yalan söylemeyeceğim bu partilerden cidden sıkıldım ama evde yalnız oturmaktan iyidir.
Eve girince ellerimi yıkadım ve kendime kahve yaptım.
O sırada telefonum çaldı Ömer arıyordu.
Açmayı seçtim belki önemli birşeydir diye.
"Efendim?"
"Derin gerçekten boşanacakmıyız?"
"Evet neden sordun?"
"Sorma hakkım tabi ki ama sen ne dersen o."
"Mümkünse işlemleri hızlıca başlat lütfen."
"Bu kadarmı nefret ediyorsun benden?"
"Evet sayende."
"Mide bulantın falan varmı?"
"Neden sordun?"
"Derin eğer hamileysen asla boşanmam ona göre."
"Saçmalama hamile falan değilim."
Birşey söylemeden yüzüne kapattım.
Hamile isem bile bebeği aldırmam daha doğru olur.
Kabanımı üzerime giydim çantamı da alıp evden çıktım.
Eczaneden gereklileri aldım ve eve döndüm.
Hızlıca yaptığım testi bekledim ve tahmin ettiğim gibi tek çizgi çıktı.
Ömer'e mesaj attım.
Siz:hamile değilim.
Ömer:bana yalan söyleme Derin.
Siz:sana yalan falan söylemiyorum ve iyi ki hamile değilim olsam bile aldırırdım.
Ömer:sen bilirsin.
Aslında bir çocuğum olsun isterdim ama babasının Ömer gibi biri olmasını istemiyorum.
Uykusuzluk yüzünden başım fazla ağrıyordu bu sıralar,o sebeple hemen uyudum.
Kahvaltımı ettim,evimi baştan sona temizleyip online olan iş görüşmelerime katıldım.
Saat oldukça geç olmuştu akşam yemeğimi yedim ve hazırlandım.
𝘋𝘦𝘳𝘪𝘯'𝘪𝘯 𝘦𝘭𝘣𝘪𝘴𝘦𝘴𝘪;
Gri elbisemi giydim ve makyajımı yaptım.
Evden çıktım ve arabama bindim.
Kerem'in evine geldiğimde tüm kameralar üzerimde idi.
Kerem'in dün tanıştırdığı çocuklar yoktu ve olmadıklarını görünce sevindim.
"Bu ne şıklık Derin,seni kıskanmaya başladım."
Tebessüm ederek"Teşekkür ederim."dedim.
Birlikte terasa çıktık oldukça büyük ve güzeldi renkli ışıklar ile süslenmişti.
Masalar doluydu.
Çıkar çıkmaz Uğur ile göz göze geldik.
Gözlerinin içi parlıyordu öyle güzel bakıyordu ki.
Takım elbisesi ve siyah taranmış saçları onu daha şık göstermişti.
Ona baktığımda kalp atışım hızlanıyor ve heyecanlanıyorum,nedenini anlamadım.
"Kerem sevgilin var mı?"
"Niye sordun?"
"Merak ettim olamaz mı?"
"Var."dedi gülümseyerek.
"Aşk olsun insan tanıştırır."
"Var ama kendisi sevgilim olduğunu bilmiyor."
"Nasıl yani?"
"Boşver."
Aşağıda Müzik sesi oldukça fazlaydı ve rahatsız olduğum için aşağı hiç inmedim.
Arkamdan birisi belime sarıldığında az çok tahmin ederek yavaşça arkamı döndüm.
Ömer gelmişti.
"Dokunma bana!"
"Farkındaysan karıcığım hala evliyiz magazinlere ayrı görünmeyelim."
"Neyse ki hemen boşanıyoruz."
Ömer Uğur'a ters bir bakış atıp eğildi ve dudağımı öpeceği sırada başımı çevirdim,yanağımı öpmüş oldu.
"Kaşınma istersen."
Yanımdan ayrıldı ve arkadaşlarının olduğu masaya geri döndü.
Koridorda herhangi bir çalışana lavabonun yerini sordum.
İşimi hallettikten sonra yine lavabo vakası yaşadım.
Sırtımı duvara yapıştıran kişiye baktığımda Uğur olduğunu gördüm.
"Yavaş ayı!"
O an ki acı ile inlemiştim.
"Ayı mı?"
"Evet ayı."
"Seninle nasıl uğraşacağım ben?"
"Uğraşacağım derken?"
"Boşver."
"Tamam bırak beni birisi görecek."
"Bırakmayacağım."
Yavaşça eğildi ve boynuma öpücük kondurdu.
Sonra gözü göğüslerime kaydı.
"Sakın."diyebildim o an,sıcak basmıştı.
Beni dinlemedi ve göğsümün elbiseden gözüken yerlerini öpmeye başladı.
O sırada kafamı yana çevirdim ve Ömer ile kısa bir bakıştık.
Hemen geri çekildim.
"Ne yapıyorsun lan!"
Ömer bağırınca Uğur sırıtmaya başladı.
"Ne yapıyor gibi gözüküyorum?"
Ömer cevap vermeden Uğur'un yüzüne yumruk attı.
Uğur gülerek sağa düşen kafasını kaldırdı ve aynı şekilde Ömer'in yüzüne yumruk attı.
Ve tekrar tekrar...
Sonunda Ömer kalkamayacak hale gelince durması için Uğur'un kolundan tuttum.
"Uğur tamam."
Başını bana çevirip tekrar Ömer'e baktı ve son kez tekme attı.
Elimden tuttu ve beni orada peşinden sürükledi.
"Bırak kolumu canım acıyor."
Elini gevşetti.
"Özür dilerim."
Dışarı çıktığımızda onu takip ettim.
Arabasının yanında durduğumuzda tekrar konuştu.
"Onunla bir daha görüşmeyeceksin Derin."
"Nedenmiş?"
"Nedeni belli değil mi sence?"
Sırıttım ve arabaya yaslandım.
"Çok güzel olmuşsun bu güzellik sana fazla,herkesin gözü üzerindeydi."
"Sen beni mi kıskandın?"
"Yok canım ne alakası var."
"Belli."
"Bırakayım mı seni?"
"Boşver bende arabamla geldim."
"Sen bilirsin,iyi geceler."
Dibime girip sıcak dudakları ile yanağımı öptü.
Son kez bakıp arabama bindim ve evime geldim.
Duşa girdim ve aklıma takılan şu adam uykumu engelliyordu.
Uğur aklımdan çıkmıyordu,gözleri gözümün önüne geliyor gülüşü aklımdan silinmiyordu.
Beni kendine bağlıyordu.
Daha yeni tanıştığım bir adamı düşünüyordum.
Her zerresinde ayrı bir çekiciliği vardı.
Sonunda yatağın içinde debelenmeyi bırakıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.
{♥}
Sabah kurduğum alarm'ın sesi ile uyandım.
Elimi yüzümü yıkadım ve saçlarımı düzleştirdim.
Hızlıca dünden hazırladığım kıyafetlerimi giydim.
Kahvaltı için biraz birşeyler atıştırdım.
ɪ̇ʟᴋ ɪş ɢüɴü ᴋᴏᴍʙɪɴɪᴍɪᴢ;
Evden çıktım ve şirkete geldim.
Asansöre bindim ve savaş Bey'in odasına girdim.
"Hoşgeldin kızım."
"Hoşbuldum dayı."
Kendisine Savaş Bey dememi istemediği için hala dayı diye sesleniyorum.
"Kızım kusura bakma ama asistan
işi tamamlandı."
"Nasıl yani ben ne yapacağım!"
"Seni en iyi dostumun oğlunun şirketine göndereceğim ve oğlunun asistanı olacaksın."
"Tamam olur."
Asistan işi olsun da ne olursa olsun.
Dayım'ın attığı konuma göre kocaman şirketin önünde durdum ve içeri girdim.
"Pardon bu şirketin sahibinin babasının adını öğrenebilir miyim?"
Yanımdan geçen çalışanı durdurdum.
"İsmail efendim ve siz yeni asistan işi için gelen Derin hanım olmalısınız?"
"Evet benim."
"3.kat sağda ki kapı efendim."
Kız yanımdan uzaklaştı ve gitti o an aklıma soyadını sormadığım geldi.
Pişman oldum.
Asansöre bindim ve kızın tarif ettiği kapının önünde durdum.
Direk kapıyı çalmadan içeri girdim.
Masada oturan birisi vardı ve çok tanıdık geliyordu.
Arkası dönüktü hala yüzünü görmemiştim.
"Size demedim mi kapıyı çalmadan girilmeyecek diye!"
Yüzünü dönünce Uğur Soysal olduğunu gördüm.
Dayanamayıp kahkaha attım.
"Senmiydin patronum?"
Dedim gülerek.
O hala şaşkınca bana bakıyordu.
Kendini toparladı ve yerinden kalktı.
"Evet benim küçük hanım."
"Yandık desene."
🤍
[ʙöʟüᴍ sᴏɴᴜ]
Çok merak edilen Uğur'un modelini paylaşıyorum.
𝐔Ğ𝐔𝐑 𝐒𝐎𝐘𝐒𝐀𝐋 𝐘𝐀𝐙𝐆𝐈'𝐍𝐈𝐍 𝐌𝐎𝐃𝐄𝐋İ;