chapter 3
Nasa loob ako ng kwarto, looking at my dairy reading some of its pages na nandoon ang kanyang pangalan. I didn't skip those pages where I was discussing about my feelings for him. I was even more proud kasi nalagay ko s'ya dito, alam kong wala namang kahit na sino makakabasa nito, alam naman nila siguro yung salitang 'privacy' 'di ba?
Looking at his name, I feel so happy yet I could also feel the pain. Wala na yung lalaking mahal ko, hindi ko pa nasasabi na mahal ko s'ya may plano pa naman sana akong sabihin sa kanya na mahal ko s'ya. Namatay s'yang hindi nalalaman ang nararamdaman ko para sa kanya. Wala na ang lalaking gusto kong makita sa oras ng pagtulog ko.
Wala na yung lalaki na lagi kong pinagsasabihan ng problema ko, ng masasakit na araw ko, lahat ng masasayang araw ko. Wala na, hanggang titig na lamang ako sa litrato habang naalala ang mga salitang binitawan namin sa isa't isa. May mga salita akong gustong sabihin sa kanya pero mananatiling gusto na lang iyon.
I will miss his voice, his sweet messages, his voice messages, his smiles and his eyes. I will miss everything about him. Hindi ko pa kayang gawin lahat ng kanyang gusto dahil hanggang ngayon ay nangungulila parin ako sa kanya. I can't let him go, I can't and I don't want to let him go yet or can I really let him go?
"You will only defend your research title and nothing more."
Nakatitig lang ako sa English teacher namin habang nagsasalita s'ya sa harapan namin, pinag-uusapan namin ang research title defend namin sa susunod na linggo. Ganon din ang mangyayari sa Filipino namin, may research title defend din kami.
"Ano uunahin mo yang article mo o yung research title natin?" Nakatingin ako kay Nicky na nakatingin naman kay Joshua.
Walang naging reaksyon ang lalake, "I'll brainstorm myself about our research title and you write my article."
Kinuha lahat ni Joshua ang bond paper na nasa kanyang harapan pati narin ang iPad na nasa harap n'ya at inabot n'ya kay Nicky. Napatitig naman si Nicky sa kanya at tiningnan ang inaabot nitong gamit sa kanya.
"Ako lang ang gumagawa ng article, while we are a group in research and have ten members per group," Agad kong nakuha ang gustong sabihin ni Joshua sa kanya. "Don't be too dependent,"
Binawi ni Joshua ang kanyang gamit at umupo pabalik sa kanyang upuan, hindi pa nakaka ayos ng upo ang lalaki ay may dumating na guro at hinahanap s'ya, I saw how he breathe heavily and close his eyes harshly.
"Hindi ba kahapon ko pa yan binigay sa inyo? Bakit hindi pa rin tapos?" Tanong ng gurong babae sa kanila habang nasa pintuan ng silid namin.
"Ma'am with all my respect, I will stand for my friend. You give them five topics at gusto mo gawin iyon lahat ng article at ngayon mismo gusto mong kunin without you knowing that we are all busy with our requirements for our upcoming end of third quarter," tumayo si Ian at tiningnan ng mabuti ang guro.
"Ma'am, alam kong alam nyo po kong gaano kahirap magsulat ng isang article tapos limang topics po yung binigay n'yo sa amin, I hope you will understand that we also have other priorities." Wow, ano yan patayan? I was looking at Queen she also stood up.
Hindi nakakapagsalita ang babaeng guro sa sinabi ng dalawa dumagdag pa ang homeroom teacher namin, "Pasensya na ma'am Blanca kung hindi nila agad nagawa, sobrang dami lang talaga ng requirements nila ngayon."
"Sobrang dami o hindi agad ginawa kaya natambak." panlaban naman ng guro sa aming homeroom teacher.
"Sabay-sabay na binigay sa kanila ang mga requirements," pakiramdam ko dinedepensahan ng teacher namin ang mga journalist na nasa aming section.
Huminga ng malalim ang guro, "I will be back later, finish or unfinished pass your article."
May ganon pala? All I know dapat hintayin mong matapos yung article, mas pinipressure pa lalo ng guro ang mga journalist. Umalis ang guro at nakita ko ang mga mukha ng mga kaklase kong journalist lalo na si Joshua na akala mo mababaliw na sa kanyang kinauupuan.
I understand kung saan siya nanggagaling ang kanyang mga sinabi kanina, he felt pressured. Ganyan din naman ako kapag napepressure ako. I could feel him. Kaya ang ginawa namin ni Nicky ay kami na lang muna ang nag brainstorming.
Excuse naman sila for the rest of the day kasi kinuha na nga sila ng babaeng guro, mas gusto pa daw nila si Mr. Ocampo ang magturo sa kanila dahil hindi masyadong mahigpit kaso hindi ito pumasok ngayong araw.
Hindi naman agad ako nakauwi dahil may tinapos pa akong gawain, naabutan pa nila ako doon sa loob ng classroom habang inaayos na yung mga upuan.
"Hindi ka pa uuwi?" Tanong ni Queen sa akin, "Malapit na mag alas singko ng hapon."
"Pagkatapos nito, uuwi na ako," sagot ko sa kanya, sumunod ang mata ko sa lalaking walang kibo na sumalpak sa isa sa upuan.
He looked tired, "My eyes hurt so much, susunod na ata ako kay Jayden,"
Walang nagsalita at masama naman ang tingin ni Jayden sa kanya, sout nito ang kanyang specs. Binalik naman ni Joshua ang kanyang iPad sa loob ng kanyang bag.
"May sasakyan ka ba, Jiselle?" Tanong ni Queen sa akin ng makalabas kaming dalawa sa gate ng paaralan.
Umiling ako, hindi naman nagtagal ay dumating yung sundo ni Queen. Himala naman daw na maaga ang Papa nito at sinundo s'ya nito. Naiwan akong naghihintay ng pwedeng sakyan pauwi.
"Mauna na kami sa'yo," paalam ni Ian sa amin habang nakasakay sa kani-kanilang motor.
Sumerbato lang sina Lucius at Jayden sa akin habang si Joshua naman ay tinanguan lang ako nito. Tipid akong ngumiti sa kanila at nag-abang muli ng masasakyan, it took me almost twenty minutes of waiting bago ako nakasakay papauwi ng bahay.
"Sure kana sa kukunin mong strand?" Tanong ni Papa sa akin habang nasa tabi n'ya ako, nagbabasa ako ng libro habang s'ya nanonood ng video sa cellphone nya.
Napaisip ako ng kaunti pero tumango din, "Yun ang gusto ko Papa,"
My father just hummed and give me a thumbs up, kagaya ng sabi we are full of requirements for our end of the third quarter, kaya halos mukha lang akong bumibisita sa bahay namin. Group discussion dito, group discussion doon, group activities dito, group activities doon.
Sanay na naman kami sa ganito pero nakakapagod parin.
"Research Title in English, defended,"
It was a success, all hard work paid off. Kasi kahit busy ang isa sa amin nakaya parin naman nitong gampanan ag trabaho n'ya.
"Research Title in Filipino, defended,"
Ilang beses kaming umulit ng umulit sa paggawa ng research title dahil hindi nagustuhan ng research paper teacher namin. It was a success, after all we have a teamwork.
"Hindi ko talaga alam kong bakit ICT yung kinuha ko," narinig kong bulong ni Joshua sa likod ko.
Kahit din naman ako basta ang alam ko wala akong choice, hindi naman ako pwede sa agriculture kasi alam kong mabibilad kami sa init at once na mabilad ako sa init baka ito ang dahilan kung bakit wala na talaga akong dugong matitira sa katawan.
It will cause my nose to bleed.
Ayuko din naman sa cookery at sa beauty care, kaya nasa ICT ako ngayon at hindi alam kung ano ang gagawin kahit fourth quarter na.
"Gusto ko na lang maging hotdog," I smiled when I heard that from Joshua. Same, Joshua same. Gusto ko na lang maging hotdog ngayon.
Naghintay pa kaming pumasok sa loob ng silid ang guro namin pero naghintay kami sa wala hindi pala papasok yung teacher namin, kaya ang ginawa na lang nila ay nag music jam sila sa loob ng silid.
Whenever Joshua plays guitar, I couldn't help to admire him. The way he passionately strum. Halos lahat ng nag-aaral dito sa Garcia ay kilalang-kilala na sila bilang isang maliit na banda.
"Malalim ata ang iniisip mo ngayon," tiningnan ko si Lucius sa tabi ko, "Remembering something? Baka sa kakaisip mo n'yan matunaw naman si Joshua sa'yo."
"How did you know?" Nagulat ako sa kanya, Lucius raised his brow, "That I am thinking about someone?"
"Halata naman," sagot n'ya sa akin at umayos ng upo sa tabi ko. "Nakikita ko sa mga mata mo, while you are admiring him you are also thinking about someone."
Sobrang halata naba para mabilis n'yang masabi sa akin ang ganon? Pero totoo naman, nakikita ko kasi si Zach sa kanya habang tumutugtog ito ng gitara sa harap. Parang si Zach lang yung nasa harap ko, pinipigilan ko nga sarili ko upang hindi malapitan si Joshua at baka mayakap ko.
Baka mas lalong lumamig pa sa north pole ang pakikitungo nito sa akin,
Pero sa totoo lang talaga, mali bang isipin ang ganoon? Nakikita ko ang ibang tao bilang isang taong gusto mong makausap, mayakap, makita? Mali bang gawin ko iyon at mali ba ang takbo ng isip ko?
Or, "I just missed someone," pag-amin ko sa kanya,
"And Joshua reminds you of that person," Lucius declared, I didn't say anything but my reaction already tells them the answer.
Siguro?
I keep noticing him almost every move he do, siguro naalala ko lang si Zach sa kanya lalo na at halos magkapareho sila ng mata but his eyes are more deep and cold than Zach. Ilang buwan na ba ang lumipas pero hindi ko parin s'ya nakakalimutan.
It's not easy to forget him, lalo na sa ilang taon naming pag-uusap, alam kong sa internet lang kaming dalawa nagkakilala pero marami na kaming nalalaman at napagsamahang dalawa.
"Jiselle, wala ka bang balak na tumahimik?"
Masama kong tiningnan si Queen dahil sa kanyang sinabi, kaklase ko parin ang babae hanggang sa grade eleven kasi pareho kami ng strand na kinuha.
New school year, new classmates, ang iba naman hindi na sila bago sa akin pero masasabi kong nagsasawa na rin ako sa mga mukha nila ngayon. Parang habang buhay akong matatali sa kanila.
"Wala," sagot ko kay Queen, She looks so done looking at me.
Tumahimik na lang din ako matapos pumasok yung sunod na subject teacher namin, hindi pa ako tapos na kumain pumasok na s'ya, excited naman tong si Sir Abella, nakita n'yang kumakain at nagsasalita pa ako, pumasok na s'ya.
Just kidding.
"It is what we call the world wide web right now."
Gusto kong sabihan ang transferee na babae sa tabi ko na tumayo na lang s'ya, halos s'ya na yung sumasagot sa mga tanong ng guro namin, pakiramdama ko papalitan na niya yung teacher namin, alam kong kaya n'yang sagutan lahat yun pero dahan-dahanin n'ya!
Ang isip ko nasa pagkain ko parin na nasa bag ko, hindi ko natapos dahil pumasok na s'ya at ayaw n'yang may kumakain sa klase n'ya. Tapos itong babaeng nasa tabi ko naman parang gusto ng palitan si Sir, s’ya yung babae na sinasabing girlfriend daw ni Raiden Valencia na isang sikat na miyembro ng varsity team ng basketball ng school.
At SSLG president namin.
Matangkad, maayos manamit, masasabi kong matalino, may itsura alangan naman wala.
"Anong boyfriend? Pinsan n'ya daw yan!"
Gusto kong ilagay sa bunganga ni Jenny yung basurang papel na dala ko sa ingay ng kanyang bunganga, baka marinig kami lalo na at malapit lang sila sa amin, kasama pa nila yung pinsan ni Raiden na si Jaxon nasa likod nito. OA mas’yado pero mas OA ako, hehe.
"Mag pinsan ba talaga yan?" Turo ko sa kanilang dalawa na nag-uusap! Look how that man looked at her! Full of love and care!
"Oo babaita, narinig kong sabi ni Jaxon kanina." sagot ni Jenny sa akin pero hindi talaga ako naniniwala na pinsan n'ya lang yan!
Kahit si Jayden ay tinanong ako kung may girlfriend na daw si Angel, may plano ata ang lalake sa kanya and that's when I also learn na wala s'yang boyfriend at pinsan n'ya nga si Raiden, sadyang ganyan lang talaga si Raiden sa kanya.
"Sa silid lang ako,"
Sinundan ko ng tingin si Jenny sa silid nila, there I saw how Joshua strum the guitar while closing his two eyes. Hanggang ngayon, yun pa rin ang kinahihiligan n'ya, siguro hanggang saan s'ya dala n'ya ang kanyang hilig sa pagtugtog ng mga instrumento lalo na ang gitara na lagi n'yang ginagawa.
And while I am here, it would also be the continuation of—me always staring at him—saga.
Napaiwas ako ng tingin nang buksan nya ang kanyang mga mata at agad na binaling sa akin. Tumalikod agad ako and act like I didn't see him, agad akong umupo sa tabi ni Angel, lumabas na naman din ang pinsan nya at si Jaxon. My eyes consciously followed Jaxon pero naagaw ng isang lalaki na nasa unahan na section.
Nakaupo sa usual na upuan n'ya at nakayuko, hindi ko alam kong naggigitara ba sya o ano, tanging kanyang dibdib hanggang ulo ang nakikita ko. May iilang kaklaseng nagtangkang kumausap sa kanya pero parang walang narinig ang lalake mula sa kanila.
Literal na nonchalant ang lalake, walang pakialam sa kanyang paligid.
"Yun lang naman yung dadalhin sa acquaintance party diba?"
Tumango si Nicky, s'ya yung mas nakakaalam pero s'ya pa yung nagtatanong sa amin. Nag pledge naman yung iba na sila na daw magdadala ng kanilang gustong dalhin kaya hindi na sobrang gastos.
"Feel ko kakanta na naman sila Joshua at Jayden." saad ni Jenny, nasa may soccer field kami sa ilalim ng maliit na puno.
"I think so." lagi namang sumasali ang dalawang iyan, si Ian at Lucius na lang yung nag lie-low sa kanilang apat sa ganyan.
Grade 9 pa lang kami, papalapit na mag grade 10 ay tumigil na ang dalawa sa pagkanta at pagsayaw. No one know what's the real reason behind it, all are just a humor from other people who doesn't have any clue about it.
Ang hindi alam ni Jenny ay ang lalake na pinag-uusapan naming dalawa ay nasa kalayuan kasama ang mga kaibigan n'ya. Buti na lang umalis ng maaga si Jenny matapos naming mag-usap dalawa, kung hindi tutuksuhin n'ya na naman ako. I just found myself staring at him again!
It was okay to stare to someone pero iba na talaga yung mga titig na ginagawa ko kay Joshua, parang sya lagi ang hinahanap ng mga mata ko sa araw-araw, pumapasok lagi s'ya sa isipan ko kahit sa pagtulog ko!
"Bakit hindi ka mawala-wala sa isipan ko!?"
Kung nakakapagsalita pa lang ang unan baka sinabihan na ako nitong tama na magkakablack eye na ako, kanina ko pa hinahampas at binubugbog ang unan habang kinakausap ko ang sarili. Sagabal talaga sya sa pagtulog ko! Lagi kong naiisip ang kanyang mukha na nakangiti na minsan ko lang makita!
"Tama na please, umalis kana sa isip ko. Zach oh, may nang-aakit sa akin," Pagsusumbong ko pa sa taong patay na pero sa puso ko buhay na buhay pa.
I can't move on, I am still living with the memories that we have. Ayoko s'yang pakawalan, tama nga sila na kapag minahal mo ng sobra ang tao at iniwanan ka bigla nito ay hindi mo ito makakalimutan, binabanggit at hinahanap mo parin ang kanyang boses at presensya.
Even he wished to let him go but I can't kahit sa ala-ala na lang ay kasama ko s'ya nakikita kong masaya kaming dalawa at parang wala kaming problemang dalawa.
"Selle, yung diary mo kung saan-saan mo lang nilalagay."
Umagang-umaga ay naririnig ko na yung boses ni Mama sa labas ng kwarto ko, naghahanda na ako para umalis sa eskwelahan, may kailangan pa akong daanan sa junior high.
"Salamat ma." Kinuha ko sa kanya ang diary ko, confident naman ako na hindi n'ya binasa kasi ilang beses n'ya na itong nakita and she said wala sya sa lugar upang basahin iyon.
May kinuha lang ako sa junior at pagkakamali ko ay nag commute lang ako, hindi ako nagpahatid kay Papa. Doble ang magiging bayad ko! Jiselle nagpakatanga ka na naman! I was contemplating if lalakarin ko na lang ba yung senior o sasakay ako.
Patingin-tingin ako sa oras habang nag-iisip when Jayden stop his motorcycle in front of me. Sumunod naman yung kaibigan n'ya, sakay ni Lucius at Ian ang pinsan nilang dalawa, si Jayden at Joshua lang ang walang angkas.
"Sakay na," saad ni Jayden. Tiningnan ko ang motor n'ya bago binalik sa kanya ang tingin ko. "Hindi doon kay Joshua, may isasakay ako sa harap ng Elementary,"
Tiningnan ko si Joshua na wala namang reaksyon sa mukha, hindi ko tuloy alam kung pumayag ang tao o hindi.
"Sa'yo na lang ako sasakay tapos yung isasakay mo sa kanya na lang," I negotiated but Jayden just give me a smile.
"Sige na, sumakay ka na doon," pilit ni Jayden sa akin, umikot mata ko sa kanya.
"Jowa mo lang isasakay mo eh," saad ko sa kanya, doon nasira ang mukha n'ya.
"Hindi ako nag jojowa ng singkwenta ang edad, Jiselle," nakita kong nagpipigil na tumawa si Joshua sa likod nya
Habang ang dalawa naman ay humalakhak sa narinig nila sa mula sa akin, ay happy sila ako ata yung happy pill nilang tatlo ngayong araw pero napahiya ako doon saglit sa sinabi n'ya.
"Sige na, sumakay kana," saad ni Jayden sa akin.
Nag-aalangan naman akong pumunta kay Joshua at napatitig sa kanya. Tinapunan ako ng tingin bago tumango, I take that as a permission na pwede akong sumakay sa kanyang motor.
"Pwede bang dahan-dahan lang yung takbo?" Alam kong mabilis magpatakbo ang lalakeng to!
Gusto atang pantayan ang takbo ng racers! I heard him chuckle! Aba! Tinawanan lang ako ng gago! Muntik ng maiwan kaluluwa ko nang paandarin nya ito ng mabilis, napakapit ako ng mahigpit sa kanyang uniform. Narinig ko yung boses ni Jayden pero hindi ko alam kung ano sinasabi nya.
Mabilis kaming nakarating sa Senior at halos mawalan ako ng hininga sa kanyang ginawa! Kung feeling close lang talaga ako kanina ko pa to kinurot sa gilid eh. Agad akong bumaba sa motor nya at hinahabol ang hininga.
Hindi ako naglakad miski tumakbo man lang pero nag hahabol ako ng hininga ko sa kaba. Masama ko s'yang tiningnan but he just give me his stare down, marahas kong kinuha ang tumbler nya at walang hiyang binuksan yun at uminom doon. Wala s'yang naging reklamo at hinayaan lang ako.
"Did I scare you?" Tanong nito matapos ng isang minutong pananahimik namin.
Naiwan pa yung mga kaibigan nya! Hindi agaf dumating! Masama ulit ang tingin ko sa kanya, sinalubong nya ang tingin ko.
"I'm sorry," I was waiting for another words pero wala na s'yang ibang sinabi. Kung gaano s'ya ka tangkad s'ya namang kaliit ng kanyang salita.
"Thank you for the hell ride." literal na road to hell yung ride na binigay n'ya.
Napatitig akong muli sa kanya nang bigla na lang s'yang ngumiti, revealing his corner dimples. Ang gwapo n'ya nakikita ko yung sinag ng araw sa likod n'ya kahit wala namang tumatamang araw sa amin. Yung puso ko naman nagwawala na sa hindi ko malamang kadahilanan.
I immediately snapped out from my thoughts and turn away from him, agad akong naglakad papalayo sa kanya while I am trying to let my heart calm! Shit itong nararamdaman ko!
Alam kong gwapo ang nakita ko but please my fragile heart, calm down. I don't want you to have a heart attack just because of his precious smile!
You're a dumb ass, Joshua Scott!