Evet başlamadan önce birşey dicem. İyiki doğdun @thename_berfuu1. Bu bölüm senin için💓💓
_______________
Atilla gideli birkaç gün olmuştu fakat hala gelmemişti. Benimde iznim bittiği için askeriyeye gidip geliyordum. Albayın dediğine göre bir göreve gidecektim. Çok yakında.
Bu aralar göreve timle gitmiyordum. Sebebini bilmiyordum. Albay kalabalık görevler olmadığını söylemişti.
Yine normal ama Atillasız bir sabaha uyandım. Gerçekten hiçbir haber yoktu şaka gibi ya. Meslek gereği uyanır uyanmaz kalktım ve giyindim.
Klasik bir eşofman takımı giyip asker kimliğimi telefonumu ve anahtarımı cebime attım. Silahımıda belime takıp araba anahtarımıda aldım. Evden çıkıp kapıyı kitledim ve aşağı indim.
Arabama binip son gaz askeriyeye sürdüm. Kapıdaki erlere selam verip içeri girdim. Biraz spor yapmak için direkt içtima alanına gittim.
2 saat sonunda 200 şınav 200 mekik 200 barfiks çektim. Tam yeniden başlıyordum ki albay postası geldi. Albayın beni beklediğini söyleyip gitti.
Bende odama geçip üniformamı giyindim. Hızlı davranarak albayın odasına yürüdüm ve kapıyı çaldım. Gel komutu gelince içeri girip hazır ola geçtim.
"KIDEMLİ YÜZBAŞI ALMİNA ÖZKURT İZMİR EMREDİN KOMUTANIM"
"Rahat asker otur bu bir emirdir."
Hemen oturup albayı beklemeye başladım.
"Bir askerimiz şuan esir alındı timi döndü fakat esir alındı gidip onu kurtaracaksın ve birlikte döneceksiniz."
"Kim bu kişi."
"Kıdemli binbaşı Atilla Taş. Asker görevi duygusala bağlayamassın anladınmı!"
"EMREDERSİNİZ KOMUTANIM!"
Her ne kadar sert görünsemde içim içimi yiyordu.
"Git ve hazırlan 5 dakikan var!"
"EMREDERSİNİZ KOMUTANIM!"
Albayın odasından çıkıp hemen telefonumu açtım ve yakınlarımın hepsine mesaj attım.
Almina ve köleleri?
Almina:göreve gidiyorum haberiniz olsun İnan abi sen diğerlerinede dersin hakkınızı helal edin
Yakup:helal olsun
Ali:helal olsun
İnan:helal olsun dikkatli git ve gel kardeşim.
Şimşek timi geldiii
Almina:göreve gidiyorum hakkınızı helal edin
Yunus:helal olsun komutanım.
Yargı:helal olsun komutanım.
Deniz:helal olsun komutanım
Mustafa:helal olsun komutanım.
Yiğit:helal olsun komutanım.
Hasan:helal olsun komutanım.
Telefonu full kapatıp dolabıma kitledim. Tüm eşyalarımıda koymuştum tabiki.
Helikoptere doğru yürüdüm. Albay beni bekliyordu.
"KIDEMLİ YÜZBAŞI ALMİNA ÖZKURT İZMİR EMREDİN."
"Dikkatli git gel kızım hakkım helal olsun."
Kafamı salladım sadece.
"Almina yapacağın şey gidip binbaşıyı kurtarmak önüne geleni öldürebilirsin dikkatlı ol şehit istemiyorum hadi görüşürüz."
"EMREDERSİNİZ KOMUTANIM."
Sadece derin nefes almakla yetindim ve helikoptere doğru yürüdüm. Helikoptere binip beklemeye başladım.
BİRKAÇ SAAT SONRA
"Komutanım geldik."
"Tamam koçum sen kapıyı aç git hadi hakkını helal et."
"Helal olsun komutanım dikkat edin."
"Eyvallah hadi görüşürüz beni bekle burada."
Helikopterden inip yakınlardaki büyük bir taşın oraya durdum ve şarjörlerimi yeniledim ve büyük silahımın dürbününden etrafa bakmaya başladım.
Bir okul tarzı bina vardı etrafındada itler nöbet tutuyordu. Hah nöbetmiş yakınlaşsam fark etmez. Albay zaten izin verdiği için hemen harekete geçtim. Kaybedecek bir dakikam bile yoktu.
Aşağı kimseye fark ettirmeden inip susturucumla nöbette olan itleri temizledim. Diğerleri içerde yemek molasındalar. Son yemeklerini yiyorlardı.
Yine sessizce içeri girip etrafa bakmaya başladım. Arkamdaki nefes sesiyle birinin olduğunu anladım ve çevik haraketlerle arkamdakini indirip susturucumla vurdum.
Yukarıdan sesler geliyordu. Sanki böyle hırlama sesi gibiydi. Yukarıda Atilla olabilirdi. Hızlı haraketlerle en üst kata çıktım. Elleri kolları zincirli olan kalbinin birkaç parmak aşağısından vurulmuş olan Atillayı bulmuştum.
Hayır hayır görevi duygusala bağlıyamam. Hemen Atillanın yanına koşul elini ve ayaklarını çözdüm. Atillanın kolunun altına girip yürümeye başladım. Önüme geleni indiriyordum. Gebersin piç kuruları.
Onları öldürebiliyordum fakat Atillanın ağırlığı beni zorluyordu.
Hemen önüme gelen bir kaç kişiyi daha hallettim. Atillanın durumu riskli olabilirdi bu yüzden elimden geldiğince hızlı oluyordum.
Herkesin öldüğünden kesin emin olduktan sonra başka birilerininde gelme ihtimalini göze alarak hemen oradan çıktım. Atilla ayakta kalmaya çalışıyordu fakat ne kadar işe yaradığı belli değildi.
Atilla şuan yüzüm kapalı olduğu için beni göremiyordu.
"Kim- sin se- n"
Kalbinin birkaç parmak altından vurulduğu için konuşmakta zorlanıyordu.
Maskemi açıp konuşmaya başladım.
"Benim, konuşmaya çalışma canını yakıyorsun."
"Almina..."
"Sus dedim Atilla sus ve yürü lütfen durumun ciddi."
"Almina eğer ben ölürsem."
"Askerler ölmez şehit olur Atilla! Ayrıca öyle birşey olmayacak!"
Atilla dediklerimden sonra sustu. Çünkü karşı çıkacağımı biliyordu.
Helikopterin önüne gelince pilotta inip bana yardım etti ve Atillayı bindirip hemen gittik. En yakın hastanenin çatısına indik. Doktorlar zaten beklediği için hemen Atillayı sedeyeye yatırıp gittiler. Bende peşlerinden gittim.
Ameliyat hanenin önünde albay ve Atillanın timi vardı. Hemen onların yanına gidip albaya tekmil verdim.
"Kıdemli yüzbaşı Almina Özkurt İzmir emredin komutanım."
Bağıramamıştım sesim çıkmamıştı ama hazırdaydım.
"Rahat asker iyimisin."
"İyiyim komutanı-"
Ve gerisi karanlık.
ATİLLADAN
Her ne kadar Almina ile kalmak istesemde görev bekleyemezdi. Şuan neredemiydim. Dağdaki itlere yakalanmış ve ellerim ayaklarım bağlanmış bir şekilde bilmediğim bir binadaydık. Okulların yapısına çok benziyordu ama okul değildi.
Timimi kurtarmak için kendimi önlerine atmıştım ve timi göndermiştim. Günlerdir bana yaptıkları işkencelerin haddi hesabı yoktu. Ama alıştığım için artık canım yanmıyordu.
Dışardan gelen seslerle birilerinin geldiğini anlamıştım. Ya beni kurtarmaya gelmişlerdi yada itlerden biri gelmişti.
Önümdeki it korkmuşa benziyordu. Kork kork daha çok korkarsın.
"Asgerlerden biri gelmis heleee yardem edun."(askerlerden biri gelmiş yardım edin)
Demekki beni kurtarmaya gelmişlerdi. Yada gelmişti kaç kişi olduğunu bilmiyorum. Önümdeki it asker geldiğini duyunca silahını çıkarıp kalbimin birkaç parmak altından vurdu.
Bağırıp çağırmamı istiyordu ama yapmadım. İstediğini vermedim. Oda bunu fark edince kaçmaya başladı fakat merdivenlerden düşme sesi gelince onunda hallettiklerini anladım.
Tek başına biri bunu başaramazdı yüksek rütbeli biri değilse bu yüzden kalabalık geldiklerine emindim.
İçeri biri girdi asker üniformalıydı. Hiç konuşmuyordu. Bir kaç saniye donup kaldı. Daha sonra yanıma gelip ellerimi ve ayaklarımdaki demirleri çözdü.
İşi bittikden sonra kolumun altına girdi ve yürümeye başladık. Elimden geldiğince yardım etmeye çalışıyordum fakat ne kadar işe yarıyordu hiçbir fikrim yoktu.
Yanımdaki asker bir yandan giderken biri varmı diye bakıyordu. Kimse olmadığına kanaat getirince dışarı çıktı ve hızlanmaya başladı.
"Kim- sin se- n"
Diye soru yönelttim. Kim olduğunu bilmiyordum. Yanımdaki asker maskesini açtı. Ne yani şimdi beni kurtarmaya Almina mı geldi.
"Benim, konuşmaya çalışma canını yakıyorsun."
"Almina..."
"Sus dedim Atilla sus ve yürü lütfen durumun ciddi."
"Almina eğer ben ölürsem."
"Askerler ölmez şehit olur Atilla! Ayrıca öyle birşey olmayacak!"
Eğer kurtulsam bile sorun olucağını biliyordum ama devam etmedim çünkü Almina vazgeçmeyecekti beni susturmak için elinden geleni yapacaktı.
İlerdeki helikopteri görünce pilot indi ve oda diğer koluma girip oda benimle yürüdü. Helikoptere bindik. Başım Alminanın omzundaydı. Almina beni izliyordu bende gözlerimi kapatmamak için uğraşıyordum. Alminanın gözleri dolmuştu fakat belli etmiyordu. Kafasını yukarı kaldırıp göz yaşlarını geri gönderdi ve eski haline dönüp sert bir şekilde yere bakmaya başladı.
En yakın hastanenin çatısına inmiştik. Çatıda bekleyen doktorlar hemen bana yardım edip sedyeye yatırdı ve gerisi karanlık.
🌜Senden sonra kalbimi sevgilere kapadım ben seninle o günü bin yıl gibi yaşadım🌛
____________
Evet bu bölüm biraz uzucuydu ama olsun.
Neyse yeni bölüm nasildiiii
Almina?
Atilla?
Albay?
Görev?
Almina ve Atillanin konuşması????
Bu arada neden hep çicek resmi koyuyorsun deme çiçekleri çok çok severim ve herzaman çiçek koycam gibi duruyor.
Yeniden iyiki doğdun @thename_berfuu1. Bu bölüm senin içindi💓💓💓
Neyse hadi baysssssssssssss