Draco uyumamış, gece boyunca başımda bekleyip benimle ilgilenmişti. Sabah olduğunda hala ateşim geçmemişti. "Yok, bu böyle olmayacak." Sonra (tabii ki kıyafetlerimle) beni banyoya götürdü ve suyu açtı. "D-Draco, çok s-soğuk." "Biraz daha dayan Lia." Biraz sonra suyu kapattı, beni havluya sardı ve yatağımın yanına götürüp oturttu. "Sen bir an önce üstünü değiştir, o ıslak kıyafetlerle durma, ben de Dumbledore'a bugün derslere girmeyeceğimizi söyleyeyim. "Hayır Draco, sadece benim girmeyeceğimi söyle." "Bu halinde seni yalnız bırakamam. İtiraz istemiyorum Lia." "Tamam." Odadan çıktıktan sonra üstümü değiştirdim. Sonra tekrar yatağıma oturup düşünmeye başladım: Herkes Draco'dan uzak durmamı, onun herkese çok kötü davrandığını, çok kötü biri olduğunu ve kimsenin onu sevmediğini söylüyordu. Peki, Draco neden bana bu kadar iyi davranıyordu?
Ben bunları düşünürken içeriye Draco girdi. Elinde bir tepsi ve iki yeşil elma vardı. "Kahvaltıya gittin değil mi?" "Evet, sana da getirdim." "Gerek yoktu, aç değilim." "Ama yemeden olmaz, bak bıramam ona göre." "Ama aç değilim." "Gıdıklamamı istemiyorsan kahvaltını yapacaksın." "Ya ne alaka? Ayrıca sakın öyle bir şeye kalkışma, tamam yiyeceğim." Yemeğimi yerken kısık sesle dedim ki: "Aslında iyi birisin değil mi?" "Nasıl yani?" "Herkes senin kötü ve bencil olduğunu söyledi, ama aslında çok iyi birisin. Eğer gerçekten onların anlattığı gibi biriysen, neden bana karşı da öyle davranmıyorsun?" "Bazen bazı insanlar başka insanların huylarını değiştirebilirler Lia. Benim hayatıma huylarımı değiştiren biri girdi ve artık tamamen değiştim, tabii düşmanım olmayan insanlara karşı." "Anladım. Peki kim bu kişi?" "Şimdi bunu söylememin zamanı değil." "Tabii, ne zaman istersen."
...
Kahvaltıdansonra sohbete daldık. Öyle dalmışız ki akşam olmuş. Dersler bitince Pansy odayageldi. "Kankaların en güzeli nasılmış bakalım?" "İyiyim Pansy, sağ ol." "Yemeğeinebilecek misin?" "Evet, hadi gidelim." Yataktan kalktığımda sendeledim ve tamdüşecekken Draco beni tuttu. "S-sağ ol." "Bir şey değil." Pansy'nin bakışı tuhafgelmişti. Her neyse. Umursamadım. Yemeğe indiğimizde bizi gören Harry, Hermioneve Ron hemen yanımıza geldiler. "İyi misin?" dedi Hermione. "Bütün gün derslere hiç girmedin, seni hiç görmeyince merak ettik." "Bunun seni ilgilendirdiğini sanmıyorum Bulanık!" "Draco!" "Ne var?" "Arkadaşlarıma bulanık deme." Hiçbir şey söylemedi, gözlerini devirip oturdu ve yemek yedik...
Akşam yemeğinden sonra odama çıktım, kulaklıklarımı ve telefonumu aldım. Sonra biraz hava almak için bahçeye indim. Bir banka oturdum ve müzik dinlemeye başladım. Favori şarkım, Altüst Olmuşum çalmaya başladığı zaman gözlerimi kapadım ve içimden şarkıyı söylemeye başladım. Sonra yağmur çiselemeye başladı ama umursamadım çünkü hafif yağmurda ıslanmayı seviyordum. İçimden şarkıyı söylemeye devam ederken aniden enseme sıcak bir nefes çarptı. Arkamı döndüğümde ise o okyanus mavisi gözlerle karşı karşıya geldim. Evet, bu Draco'ydu. Bana çok yakındı, gözlerimin içine bakıyordu, sonra birden...
Arkadaşlar özür dilerim şehir dışına gitmiştim yeni bölüm yayınlayamadım. Artık daha dikkatli olacağım. (Benim düzgün Türkçenin ortama giriş şekli!)