Matthy's POV
Ik heb een pijnscheut in mijn nek. Ik doe mijn ogen open en merk dat ik niet thuis ben. Ik kijk om me heen en zie dat Veerle en Noah op me liggen. We liggen als een gezin op de bank en dit doet me zo veel goed. Opeens doet Noah zijn ogen open en kijkt me aan. Ik zet mijn wijsvinger tegen mijn mond om hem te seinen dat hij stil moet zijn zodat hij zijn moeder niet wakker maakt. Maar tevergeefs ze wordt al wakker en kijkt van Noah naar mij en weer mij naar Noah. "Goeiemorgen" zeggen we tegen elkaar. Noah kijkt me aan en zegt vervolgens "goeiemorgen." Ik wil dit elke dag van hem horen. Jeetje wat heb ik veel gemist. Hij springt uit zijn moeder haar armen en klimt in die van mij en geeft me een kusje op m'n wang. Ik kijk hem verbaast aan en geef hem ook een kus op de wang. We staan na een half uur op en gaan onze tanden poetsen en we eten allemaal een broodje als Veerle wordt gebeld. "Met Veerle" zegt ze heel blij. Ik kijk haar aan terwijl haar gezicht veranderd naar verbaasd naar blij. Ze wenst degene aan de lijn een goededag tegemoet en springt blij in mijn armen na het ophangen. Ik kijk haar aan en ze zegt dat ze is aangenomen bij het kantoor waar ze heeft gesolliciteerd gisteren. Ik feliciteer haar met een knuffel aangezien ze nog steeds in mijn armen zit. Ze glijdt uit mijn handen en deelt wel mee dat ze naar kantoor moet vandaag. "Oh shit ik heb geen babysitter kondigt ze aan." Ze begint te ijsberen en roept allemaal namen. Ik loop naar haar toe en zet mijn handen op haar schouders om haar te kalmeren en vertel haar dat Noah weer met mij naar kantoor kan ze kijkt me twijfelend aan. "Veerle het is echt geen probleem! de jongens vinden hem leuk en dan kan ik nog meer tijd met hem doorbrengen." Ze knikt en verteld dat ze zich moet omkleden. Aangezien ik al ben aangekleed en Noah ook al aangekleed neem ik hem bij de hand. "Noah zeg maar doei tegen mama." Hij kijkt me blij aan en rent naar zijn moeder geeft haar een knuffel en kus en rent weer terug naar mij. Samen lopen we de deur uit naar mijn auto.
Aangekomen op kantoor. Wilt Noah weer lopen. "Papa, ikke lopen!" Ik kijk hem aan helemaal verbaast dat hij mij papa noemt en zet hem op de grond. Ik buk naar beneden en kijk hem aan. "Noah, ik papa?" Vraag ik hem verbaasd. Hij knikt en kust me op de wang. "Jij, papa hou van jou." Zegt hij waarna ik hem knuffel en niet meer los laat. Dit maakt me helemaal gelukkig en blij. We lopen samen naar binnen en de jongens groeten terwijl ze bezig zijn. Ze hebben helemaal niet door dat ik hier sta met Noah. Hij trekt aan mijn mouw zodat ik weer naar beneden zak. Ik kijk hem vragend aan waarna hij net iets te hard zegt "Papa, waarom ome Roel zo gemeen?" Terwijl hij tranen in de ogen krijgt als hij dit zegt. Iedereen kijkt me geschokt aan terwijl ik Noah in mijn armen aan het troosten ben.
——-
Ik dacht even weer een update! Hoop dat het leuk is!