Yanımda yoktun ya dün gece
Nefesinle pamuklar misali uyuduğum yatak battı yüreğime
Gidişlerin hep ruhumda yaraydı hani
Yine ruhumla kalbim bölüştü yalnızlığımı
Çayın bile demi tutmuyor artık
Ardından bakınca seni görmek isterdim ya
Şimdi çaylar demli, gözler gamlı
Ben yine senliyim sevgili
Vefa'lı bozanın hakkını yiyemem şimdi
Bir İstanbul terk etmedi beni
Ben hala Galata'dan özgürce uçar,
Karaköy'den balık tutarım geceleri
Yorgan olur gökyüzünün siyah rengi
İstanbul'u sen diye koklarım yastığından
Bilemedim şimdi ben, seni mi İstanbul'la aldatıyorum yoksa İstanbul'u seninle mi?
Sen mi beni kandırıyorsun, ben mi kendimi?