Είστε γουτσουνια!
😘😘😘😘😘😘😘😘
Καλό καρναβάλι 😎
....
...
..
.
Μεριά Δάφνης εγκέν:
"Χριστίνα? Είσαι καλά!?"
Ρωτάω μόλις σηκώνω έντρομη την κλίση της. Είμαι υπερβολική. Νομίζω μετατρέπομαι σε μια δεύτερη μάνα μου.
Μόνο που εγώ αγαπώ τον Μπομπ Σφουγγαράκη. Και δεν λέω στις φίλες μου να πάρουν ζακέτα όταν βγαίνουμε έξω Αύγουστο μήνα. Και δεν έχω αυταπάτες... βλέπω τον αδερφό μου σαν τη μαϊμού που είναι και όχι σαν ένα "πανέμορφο αγγελο" όπως τον ονομάζει η... καλή γλυκιά μητέρα.
"Ναι ρε καλα ειμαι. Πήρα να δω τι κάνεις γιατί δεν μιλήσαμε καθόλου από χθες οπότε...."
"Οπότε είπες να με ξυπνήσεις και να με κοψοχολιασεις πρωινιάτικα! Λογικό να μην μιλήσουμε από χθες. Έφυγα σχεδόν μεσάνυχτα από το σπίτι σου και είναι πρωί ακομαα."
"Δάφνη έλεος! Ειναι 12:30 το μεσημέρι. Τι πρωινιατικα μου λες?"
"Ξέρεις τα ωράρια μου."
"Καλά καλά...να σου πω, θες να έρθεις σπίτι μου κατά τις 6:00 να τα πούμε?"
Χμ... ακούστηκε περίεργα αυτή της η πρόταση όμως δεν ξέρω. Αν δεν πάω θα καταλάβει ότι την αποφεύγω. Αν πάω θα πρέπει να της πω. Ή μήπως όχι? Μπορώ να μην αναφέρω τίποτα. Πφφφφ... έλεος πια! Τι να κάνω? Είναι φίλες μου... από τη μια πρέπει να το μάθουν και θέλω. Θέλω? Οχουυυ δεν αντέχω άλλο!
Μήπως να κλειστω σε κανένα μοναστήρι;
Όχι. Πολύ κλισέ.
Θα πάρω τα βουνά.
Και αυτό κλισέ.
Πρέπει να βρω να κάνω κάτι πρωτότυπο για να εξαφανιστω.
Αλλά... ξέχασα. Πρέπει να μείνω γιατί η κοινωνία με χρειάζεται. Θυσιαζομαι για το ευρύτερο καλό. Αυτό λατρεύουν οι φανς μου. Έτσι δεν είναι;
Ο μοναδικός αναγνώστης του βιβλίου:
"Εεε.... εμένα κάτι μου είπαν για δωρεάν πιτογυρο και ήρθα. Περαστικός ήμουν... πεινούσα... εεε... δεν παίζεις και με τα πιτογυρα."
...
Ως πρωταγωνιστρια απαιτώ αυτό να μην μπει στο κεφάλαιο.
Συγγραφέας: Αν το έλεγες πιο ευγενικά ίσως το σκεφτόμουν. Τώρα ας γυρίσουμε στο κεφάλαιο παρακαλώ !
"Ε... Στις 6; Ναι ναι.. γιατί όχι. Θα είμαστε μονές μας?"
Πες όχι! Πες όχι! Πες όχι! ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΠΕΣ ΌΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΩ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΘΈΛΩ!
πάλι παρακάλεσα. Εγώ!¿
Η διαφθορά εξαπλώνεται μέσα μου.
"Όχι..."
Τουλάχιστον μπροστά στα αγόρια δεν θα μπορεί να με ρωτήσει κανείς τίποτα.
"...Έχω πει και στις άλλες να έρθουν!!!" Λέει ενθουσιασμένη και τραβά την ανακούφιση μου μακριά.
Ααααααααααα!
Άνοιξε πετρααααα Αααα Αααα Αααα
Να κρυφτώω τουρουρουρουρουρουρουρουρουρουρουρου.
Χάνω τον άντρα που αγαπώ !
#νοτ.
"Καλα Χριστίνα."
"Ωραία. Μην αργήσεις. Αα...και... Μην κοιμηθείς άλλο γιατί σε λίγο θα σε απορροφήσει το στρώμα σου όπως πας.! Bye!!" Λέει και χαχανιζει.
"Χα-χα-χα!"
Υπογραμμίστε την ειρωνεία.
Αμέσως ντύνομαι και κατεβαίνω για πρωινό στην κουζίνα. Ή μήπως να πω μεσημεριανό? Τελος πάντων! Θα φάω όπως και να 'χει.
"Επ! Βρήκες το δρόμο και βγήκες απο το δωμάτιο σου?" Ρωτάει ο Βασίλης.
Πω... τι έπαθαν όλοι πρωί πρωί μαζί μου.
"Χα-χα! Ας γελάσω μαϊμ- εε αδερφουλη. Που ειναι η μαμά?" Ρωτάω προσπερνωντας την 'αυστηρή' γκριμάτσα του.
Τς τς τς μα δεν καταλαβαίνει πώς απλά γίνεται πιο αστείος; Έχετε δει εσείς πότε σοβαρή μαϊμού;
Ούτε κι εγώ.
"Αα μου είπε οτι πάει εμμμ κάτσε να δεις που μου είπε.... Τέλος πάντων κάπου πάει και είπε επίσης να σου πω ότι αν θέλεις να μείνεις εμ... κάπου τελος πάντων."
Αχου το, το έχασε τελείως.
Κατάλαβα θα πάρω τηλέφωνο τη μανα μου. Αμάν πια με αυτό το παιδί! Μια δουλειά σωστή δεν μπορεί να κάνει; Αναρωτιέμαι... Πρέπει πάντοτε ο εγκέφαλος του να δυσλειτουργει;
"Μας τα 'χει πάρει τα μυαλά η Κατερίνα ε?"
"ΤΙ?? Ο... Όχι. Γιατί λες αυτό? Εμ εννοώ γιατί λες κατι τέτοιο?"
"Έλα ντε. Γιατί το λέω? Αφού πάντα έτσι βλαμενο ήσουν!"
"Ει! Μικρή για πρόσεχε πως μου μιλάς!"
"Μικρό είναι το..." τον βλέπω που με αγριοκοιταζει. Χιχιχι😈 μα τι νομίζει πως θα πω;
"...το μάτι σου!" Συνεχίζω και σκάω στα γέλια καθώς τον βλέπω να χαλαρώνει λίγο.
"Είπα μήπως έλεγες κάτι άλλο!" Λέει με την 'απειλητική' φωνή του. Σιγά ρε μαϊμούδι που θα σε φοβηθουμε κι όλας!
"Όπα... Chill out! Όποιος έχει τη μύγα όμως... ξέρεις τι λένε.."
Αχ μα είμαι θεά. Υπογραμμίστε την παραπάνω ειρωνεία εσείς, μην ξεχνιόμαστε.
Πάω στην κουζίνα και ανοίγω το ψυγείο... πωωω η μαμά θα λείψει πολυ όπως φαίνεται. Το ψυγείο είναι γεμάτο με μπολάκια με φαγητά. Τι να διαλέξω τώρα?! Πω... πρέπει να το ζεστάνω κι όλας? Δεν βαριέσαι! Θα παραγγείλω πίτσα!
Μόλις φτάνει η πίτσα πληρώνω βαζω σε ενα μεγαααλο ποτήρι-βάζο coca cola (Όχι δεν είναι χορηγός η κοκακόλα) και αρχίζω να τρώω.
Ανοίγω το λάπτοπ και βλέπω 3 επεισόδια pll και η ώρα είναι 4:30. Το κλείνω και μπαίνω να κάνω μπάνιο. Στις 5:30 είμαι έτοιμη.
Φοράω ενα ψιλομεσο σορτσάκι τζιν μια κοντή άσπρη μπλουζα που γραφει 'but you're not Caleb Rivers' με μαύρα γράμματα γιατί απλά τον λατρεύω και θα τον παντρευτώ και θα κάνουμε 6 παιδιά κάποτε... και δενω ενα ασπρόμαυρο καρό πουκάμισο στη μέση μου και το συνδιαζω με τα λευκά addidas μου.
Μα τόσο υπέροχη ;
Γιατί εγώ δεν πήγα στο My style rocks.? Οι άλλες δηλαδή είναι καλύτερες ;;;
Γιατί να μην με καλέσει εμένα η Βικουλα η Καγια στο σοπινγκ σταρ;
Τζιζας.
"Βασιληηηηηηηη!!!" Φωνάζω.
"Τι θες μωρέ!?" Ρωτάει και εμφανίζεται στο δωμάτιο μου.
"Πήγαινε με στης Χριστίνας δούλε."
"ΔΟΥΛΟ-Τι? Όχι. Ουτε καν με ρώτησες."
"Θα είναι και η Κατερίνα εκεί... Ίσως την έβλεπες λίγο αλλα-"
"Παμε!"
Χα! Αδερφούλη μου σε ξέρω τόσο καλα. Λέω απο μέσα μου. Είμαι μια στυγνή εκμεταλλευτρια.😊😊
"Χαχαχαχαχα!"
"Τί γελάς μωρέ?" Ρωτάει η Λυδία.
"Ναι ρε Δάφνη. Έλεος δηλαδή! Μας ειπε όλα οσα έγιναν με τον Ηλία και συ γελάς!?" Με σκουνταει η Κωνσταντίνα.
"Σορρυ ρε! Και γελάω με το σκηνικό με τον Άρη οκ?" Λεω προσπαθώντας να απολογηθώ!
Αμ σορρυ αμ ε μπιτς.
"Εγώ τον βρίσκω πολύ γλυκό τον Ηλία!" Συνεχίζει η Χριστίνα.
Τζιζας.
"Nαι... εμ ο Ηλίας είναι πολύ γλυκός! Ώρες- ώρες... Σας το λεω εγω στα σίγουρα που είμαι ξαδέρφη του και τον ξέρω καλύτερα." Συμπληρώνει η Κατερίνα.
Τζιζ-
"Το ξέρω...."
ΟΠΑ! ΤΙ ΕΙΠΕ!?
"Ουοου! Λυδίαααα😐 Τι? Σου αρέσει ε; Σου αρέσει ο Ηλίας!"
"Eλα ρε! Πες κατι νεο!" Λέει η Κων/να
"Αχ! Δεν εννοώ αυτό!" Λεω αγανακτισμένη.
Ο κόσμος με κουράζει. Γιατί να μην είναι όλοι έξυπνοι και τέλειοι όπως εγώ ;
"Είμαι... είμαι ερωτευμένη μαζί του... νομιζω. Ναι σίγουρα είμαι."
"Αυτό εννοώ!" Λέω αναφερόμενη στα λόγια της.
"Λυδία- " παει να την ρωτήσει η Χριστίνα κάτι αλλά την διακόπτει.
"Ας μιλήσουμε άλλη ώρα γι αυτό. Φτάνει. Κατερινα? Πες μας πως πέρασες εσυ...σε είδα να χορευεις με τον Βασίλη;"
Ωωωχ και τώρα θα παρακολουθήσετε τις 50 αποχρώσεις της Κατερίνας.
Αρχιζει να κοκκινίζει καθώς μιλάει για το Βασίλη και τον Παναγιώτη και επικεντρωνόμαστε στο θέμα ποιος της αρέσει πιο πολύ, τι πρέπει να κάνει και τέτοια χαζά κοριτσιστικοπραγματα μέχρι που έρχεται η ώρα να φύγουμε και αποφασίζω να μην καλέσω το Βασίλη και να πάω με τα ποδια πράγμα που δεν κάνω συχνά αλλά τώρα θέλω να σκεφτώ.
Ναι οκευ σίγουρα δεν πάω καλά. Χρησιμοποιησα σε μια φράση τη λέξη σκέφτομαι και το περπάτημα.
Εγώ με το μυαλό μου; Από άλλο γαλαξία.
Εγώ με το περπάτημα; Μακριά κι αγαπημενοι.
Με νιώθετε ;
***Έκτακτο ανακοινωθέν!***
Έφτασα σπίτι μου!
Πρέπει να γκρεμίστηκαν 3-4 φούρνοι σήμερα στα σίγουρα.
"Βασίλη;"
...
...
...
Τέλεια είμαι μόνη σαν το λεμόνι το οποίο όμως δεν είναι μόνο του καθώς βρίσκεται στη λεμονια με άλλα λεμόνια άρα γιατί να χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση ;
Τέλος οι σκέψεις για σήμερα. Θα το βραχυκυκλωσω.
Μπήκα facebook και είχα 5 μηνύματα.
Τς τς ζήτηση σήμερα...
Για να δούμε... Ένα από το Μάνο... μαααλιστα, ένα από τον Νίκο, ένα από το Μάρκο, ενα από Χριστίνα και ακόμη ενα απο την Κατερίνα.
Ανοιξα πρώτα της Χριστίνας μου το είχε στείλει πριν με πάρει τηλέφωνο το πρωί για να δει αν θα παω σπίτι της. Ας απαντήσω με μια καρδούλα.
Σειρά είχε της Κατερίνας που μου έλεγε αν ήθελα να κοιμηθώ σπίτι της σήμερα το βράδυ. Η ώρα ήταν ήδη 11 οπότε της είπα κάποια άλλη φορά.
Γκαντεμιά!
Μετά προσπέρασα των αγοριών και άνοιξα αυτό που με έκαιγε όλη την ώρα. Του Μάρκου.
Γιατί να στείλει σε εμένα?
Αρχίζω να το διαβάζω.
°Γειά! Θα φύγω νωρίτερα για Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχει πια λόγος να βρίσκομαι εδώ. Το είπα μόνο σε εσένα γιατί θα βρεις ένα τρόπο να τους το πεις κάποια στιγμή! Στον Γιάννη δεν έχω πει ακόμα τίποτα... θα του το πω αργότερα. Και να πεις στη Χριστινα οτι την αγαπώ... αλλά εκείνη όπως θα ξέρεις όχι! Αυτο με σκοτώνει και με κανει να θέλω να φύγω πιο πολύ. Μην ξεχάσεις να της το πεις. Ευχαριστώ.°
Το παιδί είναι πέρα για πέρα ηλίθιο έτσι; Τι λέει;
°ΓΤΦ η Χριστίνα σ' αγαπάει πολύ και είσαι μαλακας που δεν το 'χεις καταλάβει! Ειναι χάλια επειδή δεν της έχεις μιλήσει από προχθές και νομίζει πως αυτή φταίει γι αυτό. Μην τολμήσεις να φύγεις! Ακούς? Άντε σπίτι της να μιλήσετε! Μεγάλα παιδιά είστε έλεος.° στέλνω γρήγορα και περιμένω απάντηση.
°Της αρέσει ακόμα ο Αχιλλέας Δάφνη... κόψε το δούλεμα!°
Αχουυυ! Τι σας έλεγα? Τελείως βλήμα!
°Έχεις πάθει αμνησία ή κάτι τέτοιο; Ούτε ζωγραφιστό δεν θέλει να τον βλέπει και το ξερεις πολύ καλά αυτό! Γνωρίζεις πως της φέρθηκε απο πρώτο χέρι!°
°Όταν έγινε προχθές ο χαμός εκείνη έκλαιγε και μου έλεγε να σταματήσω γιατί θα τον σκοτώσω. Τί έχεις να πεις τώρα?°
ΌΠΑ! Η μέρα των εκπλήξεων. Πότε έγινε αυτό;
Τηλεφωνώ στην Χριστίνα και μου τα εξηγεί όλα μέσα σε 10 λεπτά. Δεν της λέω το λόγο που ρωτάω και κλείνω.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Με κουράζουν οι κοινοί θνητοί.
° Για σένα φοβόταν βλάκα! Μην κάνεις καμία χαζομάρα! Είσαι τόσο χαζός να πιστέψεις ότι νοιάζεται γι αυτόν; Η ίδια μου τα εξήγησε ολα. Άντε πια με τις παρεξηγήσεις σας.°
°Τί? Πάω να τη βρω! Σορρυ.° στέλνει
°Άντε επιτέλους! Να κοιμηθούμε κι εμείς λιγάκι. Καληνύχτα! Άντε γρήγορα!° απαντώ
°Ευχαριστώ! Πάντως βλέπω νευρακια...°
Στέλνω ένα μεσαίο δαχτυλοαυτοκολλητακι και πάω να δω το μήνυμα του Νίκου.
°Επ! Γειά τι κανείς?° κοιτάω το ρολόι... 3:05 τα ξημερωματα... αχαααα... ψυχολογικά;
°Νυστάζω.° απαντάω αλλά δεν είναι μέσα οπότε βγαίνω από τη συζήτηση. Ανοίγω το μήνυμα του Μάνου...
°Γεια Δάφνη μου... λέω αφού δεν είχαμε την ευκαιρία για εκείνο το χορό που σου ζήτησα να επαναλάβω την πρόσκληση μου. Τι λες?°
Οχου κι αυτός!!! Πφφφ... τι θέλει πια!? Ας είμαι ευγενική. Δεν φταίει σε τίποτα το παιδί.
°Ναι αμέ!°
°Ωραία! Αύριο στις 9:30 θα περάσω να σε πάρω... είναι καλά?° Οοοχουυ αφού δεν τον έδειχνε συνδεδεμένο.
°Εμ... ναι υποθέτω...!°
Δεν θέλω με τιποτα αλλά ίσως περάσω ωραία. Κι ολας ο Μάνος ειναι κολλητός του αδερφού μου οπότε... δεν γινόταν να είμαι κακιά μαζί του. Τον ξέρω από μικρό. Με περνάει βέβαια 2 χρόνια όπως και ο Βασίλης.
°Χαίρομαι! Καληνύχτα!° στέλνει και κλείνω τον υπολογιστή. Ανοίγω το κινητό μου βάζω μουσική και τα ακουστικά μου, σβήνω το φως και ξαπλωνω.Αναμνήσεις με τη Ζωή έρχονται στο μυαλό μου και αρχίζω να αναπολώ. Κοιτάω την ωρα και ειναι 4:30 τα ξημερώματα! Πόση ωρα άκουγα μουσική; Που ειναι ο αδερφός μου;
Κλείνω το κινητό και το αφήνω στο κομοδίνο. Κάθομαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου βυθισμένη στις σκέψεις μου και την ησυχία. Το μοναδικό φως που υπάρχει στο δωμάτιο είναι η λάμπα του γραφείου μου. Ξαφνικά στο μυαλο μου πεταγεται ο Γιάννης και τα γεγονότα της προχθεσινής νύχτας.
Αχ θεέ μου τι μου συμβαίνει; Και τι συμβαίνει με αυτόν; Σκεφτόμουν τα πράγματα και τα ερωτήματα που έχω χωρίς όμως να βρίσκω απαντήσεις και έτσι αποκοιμηθηκα...
🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄🙄
Δις ιζ ιτ.
Γειά σας μικρά κιτρινουλικα minios μου.🍌
Τι κάνετε ;
Είστε καλά !?😈💩
Πάντα καλά. 😂
Κι εγώ καλά ☺🙂
Έβαλα το κριπι αυτοκολλητάκι.
Λοιπόν Παρασκευή σήμερα. Ακολουθεί τριήμερο λόγω Καθαρας Δευτέρας.
🤗🤗🤗🤗
Δεν ξέρω γιατί χαίρομαι ...δεν έχει ξεκούραση.😪
Τέλος πάντων. 😌
Εύχομαι εσείς οι καλοί άνθρωποι να ξεκουραστειτε.
Αν θέλετε να με βοηθήσετε προτείνετε ιδέες για να "μασκαρευτω" 🙂
Τενκ γιου.
Και...
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο φιλάκιααααα loveeees😘😘😘
&fishes babees
- Κωνσταντίνα.👽
Κράζεις θαυμάζεις.😏