Author's Note:
Sorry po kung ngayon lang :( Another lame update. Pagpasensyahan niyo na po. Been really busy with school and stuffs :(
-
WEDNESDAY; Vacant room.
"Alexa, ano ba talagang problema mo?" Sabi ni Maddie. Kinuha niya mula sa makeup kit niya ang powder at nag-retouch. "Kanina ka pa."
Tinignan ko lamang siya habang nag-aayos. Pagkatapos niyang mag-ayos ay si Sparke naman ang nilagyan niya ng powder sa mukha.
Tangina. Nakakadagdag sila sa inis na nararamdaman ko!
"Huy, Lexa! Adik lang? Magsalita ka naman!" Sabi ni Sparke na bini-baby ni Maddie.
Oh. My. God -.- Bakit ba 'tong dalawang 'to pa ang kasama ko? Why?
"Putangina." Sabi ko sabay gulo sa buhok ko. Urgh! Leche!
"Nagsalita, mura naman. Tss. Try mong sabihin kung ano ang problema, baka maging okay ka." Sabi ni Sparke. Kung pwede lang silang sapakin dalawa, ginawa ko na.
Ginulo ko muli ang buhok ko at binaon ang mukha ko sa palad ko. What the fvck am I doing?
"Sina Jase at Laryne, nag-aalala na rin sayo. Nung sila ang kasama mo kanina, ganyan ka rin daw. Tapos nag-walkout ka pa." Sabi ni Maddie na lipstick naman ngayon ang nilalagay sa labi. Yung totoo? May balak ba silang maglandian sa harap ko forever? -.- "What's wrong with you? Nag-away ba kayo ni Pierce?"
And that hit the nerve that I've been trying to control since yesterday.
That fvckin' name!
"URGH!" Pinatong ko ang noo ko sa braso kong nasa desk. Mygad! MYGAD!
"Mukhang si Pierce nga ang problema nito, Mads." Sabi ni Sparke. "Nag-away ba kayo? Mukhang okay naman siya ah?"
Siya? Okay? MALAMANG!
Ako lang 'tong hinde.
"Oo nga. Nagkita kame kanina. Mukhang okay naman." Sabi ni Maddie.
Sinimangutan ko sila. Palibhasa, plastik ang lalakeng yun! Magaling manlinlang at magtago ng emosyon! Pesteng Pierce! BUWISET!
"May tanong ako." Sabi ko. Nagkatinginan silang dalawa pagkatapos ay muli akong tinignan. At take note, sabay pa sila.
Tangina. Pwede bang pag-awayin ulit 'tong dalawang 'to? Mas may sense ata silang kausap kung magkahiwalay eh. Hindi yung ganito. Naglalagayan pa ng lipstick sa mukha.
PWEDE BA?! KUNG GUSTO NIYONG MAG-HARUTAN, WAG SA HARAP KO?! TULONG ANG KAILANGAN KO AT HINDI LOVE STORY NA PARANG OTWOL AT PSY! Mga leche!
"Pakalmahin mo muna yang inis mo. Sa ngayon, walang ibang tao ang pwedeng magbigay ng advice sayo kundi kami lang so speak up, Girl." Sabi ni Maddie. I sighed. May choice pa ba ako?
I looked at them for a long time. Tapos.. "Paano mo malalaman na may gusto ka na sa isang tao?"
I was expecting for them to look at each other and expecting one of them to answer my question. Pero ano? Nganga lang yung dalawa.
Ilang sandali lang..
"OMG! MAY GUSTO KA NA KAY PIERCE?! SINASABI KO NA NGA BA! SINASABI KO NA - ARAAAAY! TT___TT" (Sparke) Tangina. Kita nang nagtatanong eh! Leche. Baka gusto niyang sapakin ko rin siya? Baka lang naman kulang ang pambabatok -.-
"Para malaman mo kung may gusto ka na sa isang tao.. Hmm. Siguro kapag.." (Maddie)
"Lagi mong iniisip." (Sparke)
"Hindi kumpleto ang araw mo kapag hindi mo siya nakikita o hindi mo natetext." (Maddie)
"Kinikilig ka kapag kasama mo." (Sparke)
"Yung pigil na kilig kahit alam mong gusto mo nang kiligin." (Maddie)
"Comfortable at kuntento ka tuwing magkasama kayo." (Sparke)
"Yung bang naiinis ka sakanya nang 'di mo alam kung bakit." (Maddie) "Tsaka naiinis ka kapag may ibang babae siyang nakakasama o binabanggit lalo na tuwing magkasama kayo."
"Napapangiti ka niya." (Sparke) "Lalo na sa mga oras na hindi mo feel ngumiti. Isang hirit lang niya, pinapakita mong naiinis ka pero ang totoo, sa kaloob-looban, nakangiti ka na."
"Sa bawat banat na binibitawan niya, kinikilig ka." (Maddie) "Even you show him otherwise."
"At higit sa lahat..
MAGUGULUHAN KA KUNG GUSTO MO BA SIYA O HINDE." Sabay pa sila niyan ha.
Sa totoo lang, alam ko ang sagot sa tanong ko. Pero.. Gusto kong manigurado.
"Eh paano mo naman malalaman kung gusto ka ng isang lalake?" Sabi ko. Gets ko lahat ng sinabi nila. Mga putang 'to. Eh parang dinescribe lang nila lahat ng.. URGH!
"Alam mo girl, isa lang ang sagot jan sa tanong mo." Sabi ni Maddie. She looked at Sparke.
Aaminin ko, kahit naiinis ako sa landian at harutan nilang dalawa. I find their relationship cute and amazing. Gaya nalang nito. True, nakakabuwiset ang makita silang sweet sa isa't isa (respeto naman kasi diba? Saakin na mag-isa at nakiki-third party sa room na 'to) pero yung tinginan nilang dalawa habang binabanggit ang iba't ibang signs kanina.
At lalo pa ngayong nakatingin sila sa isa't isa. Malalaman at mararamdaman mo kung gaano sila ka-inlove. The way they look at each other.
Sana sila na. Kahit nakakairita, sana magtagal sila.
"Tanungin mo." Sabi ni Sparke. "Never assume unless otherwise stated. Wag kang mag-assume na may gusto sayo hangga't 'di niya sinasabing may gusto siya sayo. May tendency kasi ang mga lalake na maging affectionate sa babae. 'Di kalaunan, mafefeel ng babae na gusto siya ng lalake. Pero yun pala, wala naman talagang meaning. Ganun lang pala talaga yung nature ng lalake, sweet." Inakbayan niya si Maddie and she leaned on him. "Kaya in the end, malalabel ng 'paasa' ang mga lalake. Assume nang assume kasi ang mga babae eh. Isang ganito lang, feel agad na ginagawa kasi may gusto." Maddie nods at everthing her boyfriend is saying. "Hayaan niyo ang lalake mismo ang magsabi na may gusto ito sainyo. Masasaktan lang kayo pag puro assume lang. Kayo lang rin mismo ang nagpapaasa sa sarili niyo."
"Eh paano kung torpe yung lalake?" Sabi ni Maddie sabay angat ng tingin kay Sparke.
"Sus. Kasalanan na niya yun. Wag ka nga, Mads! Situation ni Alexa ang usapan dito eh. Ibang case naman na yang torpe torpe na yan." Sparke kissed Maddie's forehead dahil nagpa-cute ang gaga and boom. Parang magic, they both smiled at each other.
"Gusto mong makatikim ulit, Sparke?" Sabi ko. Pampasira lang ng moment. Nakakairita talaga TT______TT
"Totoo naman. Wag mo na kasing gawing generic ang pagtatanong. Straight to the point na dapat. Tinatanong mo kung paano malalaman kung may gusto ka na sa isang tao? Equivalent yan sa tanong na 'May gusto na ba ako kay Pierce?'" He paused. "Tinatanong mo kung paano malalaman kung may gusto na sayo yung lalake? That question is equivalent to 'May gusto na ba si Pierce sakin?'." Pakiramdam ko, umangat lahat ang dugo ko sa katawan at napunta lahat sa mukha ko. Para makatakas sa kahihiyan na pinagsasabi ni Sparke ay tumayo ako at akmang sasabunutan siya nang lumayo sakin. Pasalamat siya! NAKO LANG!
Hinga, Alexa. Hinga. Blood, go back to where you came from! Wag kayong ma-stuck jan sa pisngi ko! Mahahalata ako eh -.-
Wait.
Wtf, Alexa?
Umupo siya muli at inakbayan si Maddie. "Ang punto ko dun, Alexa. Pareho na kayong may gusto sa isa't isa. Sus. Matagal na. Wag niyo nang i-deny. Obvious naman sakanya eh. Obvious rin sainyo. Masyado lang kayong indenial tsaka masyado niyo lang tinataas yung pader na nakapalibot sainyo. Masyado niyo lang kinokomplikado ang mga bagay bagay." Sabi ni Sparke. "Pero Alexa, magkaiba pa rin ang 'gusto' sa 'mahal'. Madaling magkagusto sa isang tao. Pero mahirap i-handle ang pagmamahal."
"Ang gusto kasi Alexa, medyo temporary. Generic pero temporary. Pwede niyang magustuhan ang isang tao dahil sa ugali nito. Pwede mong magustuhan ang isang tao dahil sa pananamit o itsura nito." Maddie paused and looked at Sparke. "Pero pag 'mahal' mo na yung tao? Wala nang external forces. Mahal mo kasi mahal mo. Nawawala na yung dahilan kung ba't 'di mo siya pwedeng mahalin." She smiled while still looking at Sparke. "Some may say na mahal na nila pero yun pala, hindi pa. Nadala lang pala. Others may say na gusto lang nila pero mahal na pala. Ang gulo kasi, Alexa eh." She looked at me and I can see how serious she is. "Kung itatanong mo lang sa ibang tao kung gusto na ba o mahal na, mas magiging magulo. Ang dapat mong gawin ay itanong sakanya mismo kung may gusto na siya sayo at itanong sa sarili mo kung may nararamdaman ka na sakanya. Kayo lang ang makakasagot niyan."
"Maaaring gusto ka niya at maaaring gusto mo siya. Pwede ring, gusto ka niya. Pero mahal mo na siya. Pwede rin na mahal ka niya pero gusto mo lang siya. Maaaring mahal niyo na ang isa't isa, kaya lang may external forces na pumipigil sa nararamdaman niyo." Sabi ni Sparke.
"Diba sabi mo noon, ayaw mong mainlove kasi natatakot ka manakit? Alexa, sa'ting tatlo dito, ikaw ang mas nakakaalam na kaakibat ng pagmamahal ang sakit." Maddie paused. "You just have to take the risk in order to know if it's worth it. Tsaka, so what kung makasakit ka? Wala namang taong hindi nananakit ngayon eh." She held Sparke's hand and intertwined it with hers. "May mga taong 'di mapipigilang 'di manakit at mga taong dapat masaktan para matuto sila na hindi madali ang buhay. Na hindi puro saya lang."
I just stared at their hands. Yung kamay nila, yung bang alam mong madami nang napagdaanan pero nakakapit pa rin dahil makikita mo sa mga mata nila kung gaano nila kamahal ang isa't isa. Na lahat gagawin nila para hindi mawala ang isa sa piling ng isa.
"So ang layo na natin sa topic. Ano ba talagang problema mo? You can tell us para matulungan ka namin." Sparke looked at me with a mischievous grin plastered on his face.
Masyado na siguro akong selfish kung 'di ko sasabihin sakanila pagkatapos nang lahat ng sinabi nila.
So ayun. Kinuwento ko sakanila lahat. LAHAT LAHAT LAHAT. Gulong-gulo na 'ko. Inis na inis na rin ako. Tangina. Kahapon, wala akong ginawa kundi ang iwasan siya. Ganun rin ang ginawa niya. EH HINDI NGA SIYA NAGPARAMDAM SA TEXT EH! Kahit tawag, wala. Nakisabay pa ako kina Jase pauwi. Si Lara naman, early umuwi kahapon. Tuwing TTh kasi, siya ang maaga, ako ang late. Tuwing MW naman, halos magkasabay lang kame. Depende kung may teacher o wala.
Tapos kanina, magkatabi kame sa english, diba? Pero ayun. Naiilang ako sakanya. Puro tango lang ako. Tapos nung tinanong niya kung iniiwasan ko ba raw siya, syempre sinabi kong hinde. Sinabi kong may period ako kaya ganun.
At ang loko? Binilhan ako ng madaming pads. Tangina niya lang.
Ang sweet diba? Kaso may kaakibat na..
"Noon kasi tuwing may period si Danica, binibilhan ko siya. Binili ko na lahat ng brands. 'Di ko kasi alam kung alin jan ang ginagamit mo eh."
Oh diba?! SI DANICA NANAMAN! Putangina.
"Danica siya ng Danica, Sparke! Putangina! 'Di ako si Danica! Sana kung gusto niyang makalimot, 'di na niya dapat binabanggit diba? Ang bastos lang." I sighed. I need to calm down. "Madalang ko lang banggitin si Kyros tuwing magkasama kami kasi alam kong mababastos ko siya. Na ibang lalake ang mukambibibig eh siya naman ang kasama." I looked outside. Mukhang uulan pero parang hinde. "Pero siya? Punyeta lang. Kung ako nalang kaya ang ibaon niya sa lupa at si Danica nalang ang andito? Para pareho kaming masaya diba? Para ako, kasama si Kyros. Siya, kasama yung Danica niya.."
"Alexa, lahat ng tao, may own way of coping. Malay mo, ganun lang yung paraan ni Pierce to cope up with his lost." Sabi ni Sparke.
Binalik ko muli ang atensyon ko sakanilang dalawa.
"Tama si Sparke, Alexa. Malay mo, pinapaselos ka lang niya?" Sabi ni Maddie.
WTF? Selos? Ako magseselos? Putangina niya. Selos his as@!
Pinapaselos pala ah? Pwes! Nakakamali siya! Hinding-hindi ako magse-selos kay Danica! I don't even know her so why would I? Tsaka ba't ako magseselos?
"May nakalimutan ako. Paano mo malalaman kung may gusto ka na sakanya?" She smirked at me. Obviously having fun at what she just figured out. "Nagseselos ka na, dinideny mo pa."
Fvck you.
"Tsaka aminin mo samin, nahulog ka na? Mahal mo na? O gusto palang?" Sabi ni Sparke. "Yung totoo."
Umiling ako pagkatapos.. Um-oo.. Tapos, nagkibitbalikat. MALAY KO! HINDI KO ALAM! NAIINIS AKO!
Oh baka alam ko, pero ayoko nang palalain pa 'to.
"We don't want to assume dahil wala ka pang sagot. Pero halata eh. Halatang halata. Actions speaks louder than words." Sabi ni Maddie.
"Pero, Alexa.. Advice lang. Hayaan mo siya ang unang mahulog sayo. Talo ka kapag ikaw lang yung nahulog tapos siya, hindi pa ready." Sabi ni Sparke.
"But - What if.. You make him fall for you? Make him forget Danica? Yun naman yung dapat mong gawin diba? Make him fall for you. Tutal malapit na rin naman siya, give him a little push." Sabi ni Maddie. Tumango lang rin naman si Sparke.
Make him fall for me? Fvck. Asa pa siya.
How can I do that eh talo na nga ako, wala pa 'kong laban sa taong hanggang ngayon, mukambibig niya pa rin?
Tell me, how?
-
WEDNESDAY, uwian.
"Alexa!" Damn it. Tigilan mo 'ko!
Naglalakad ako sa may hallway nang biglang sumulpot ang lecheng 'to. Nagmamadali ako dahil umaambon na at wala akong payong. Tangina. Sa susunod, hindi ko na tatanggalin yun sa bag ko.
"Oh? Anong kailangan mo?" No choice ako kundi tumigil dahil hinarangan niya 'ko. Leche. Dapat 'di ako paapekto. Naaalala ko palang yung napagusapan namin kanina nina Sparke at Maddie, naaasiwa na ako. Ganun pala ako kaapektado sa tarantadong 'to? Pwes! Hindi na ngayon!
"'Di mo na nareceive yung text ko?" Puta. Eh 'di wow! Nagtext ka pala? Pakialam ko? "Ihahatid kita pauwi."
"Pierce, we're just exclusively dating. 'Di ka nag-apply bilang exculsive driver ko. Kaya please lang, uuwi ako ng mag-isa ngayon. Miss ko na mag-jeep eh." Nilampasan ko na siya pero may lahing makulit ang gago. Tinabihan pa 'ko sa paglalakad.
"Umaambon na. Ihahatid kita." Sabi nila.
"Ambon lang yan. 'Di ako mamamatay jan." sabi ko.
"Pero magkakasakit ka." Pilit niyang kinukuha ang dalawang libro na hawak ko pero iniwas ko ito sakanya. Tangina. Malagay na nga lang 'to sa bag. Nyemas.
"Wala kang pakialam." I zipped my bag and started walking again. Damn. Paniguradong punuan na sa jeep ngayon.
"Wala ka nang maaabutang jeep. Punuan na dahil sa ambon." Sabi niya.
OH FVCK. YOU DON'T SAY! Kung 'di mo sana ako hinarangan, eh 'di sana, kanina pa 'ko nasa jeep.
Pag ako, 'di nakasakay, papatayin ko 'tong lecheng 'to.
"Bingi ka ba? Diba sabi kong uuwi ako nang mag-isa?" Sabi ko.
"Bingi ka ba? Diba sabi kong ihahatid kita?" Punyemas.
"Magji-jeep nga ako!" Sabi ko.
"Eh 'di sasabayan kita!"
"Pano yung kotse mo?!"
"'Di ko dinala."
-_________________- Shet. Ang lakas niyang mamilit na ihahatid niya ako at kesyo punuan na sa jeep, eh wala naman pala siyang sasakyang dala.
At hindi pa siya nakuntento. Kung kanina, naiwas ko sakanya ang mga libro, ngayon hindi ko na siya napigilan nang kunin niya ang bag ko at sinuot sa balikat niya.
"Akin na yan!" Sabi ko.
"Ako ang magbubuhat nito. Wala kang ibang dapat hawakan kundi ito.." At ayun..
He intertwined his hands with mine again..
"Ihahatid kita. Hindi gamit ang sasakyan ko at lalong hindi tayo sasakay sa jeep." Sabi niya habang kinakaladkad ako. Nilingunan niya ako at nginitian. NAGAWA NIYA PANG NGUMITI?! "Maglalakad tayo."
"What?! Puta ka ba?! Eh kita mo nang lumalakas na ang ulan eh! Tsaka hindi naman masyadong obvious na wala akong dalang payong diba?!" Sabi ko.
"Meron ako." Sabi niya. "We'll walk under my umbrella and through this rain, together." He held my hand even tighter. "And I missed you. Anjan ka pero ang cold mo sakin. Mas okay 'tong minumura mo 'ko kaysa hindi mo 'ko pinapansin."
And damn. I felt it again inside my chest.
Punyeta ka Pierce Tristram Santiago. Punyeta.
-
Tahimik lang kami. Hindi ko rin napansin na malapit na kami sa bahay ko. Ni hindi ko rin nga napansin o naramdaman manlang ang pagod.
Sure, lumakas ang ulan at medyo nagkasya kami sa payong na dala niya, pero wala akong ibang inisip kundi ang kamay niya na nakahawak pa rin sa kamay ko.
At ang kabog ng puso ko.
Wala ni isa samin ang nagsalita simula nang makaalis kami sa eskwelahan. Siguro naramdaman niya na pumayag na ako sa kagustuhan niya at baka layasan ko siya kung sakaling magsasalita pa siya.
"Ano bang laman nitong bag mo? Ba't ang bigat?" Sabi niya. Pero hawak pa rin niya ang kamay ko.
"Ballpen case, make-up case, papers, books, perfume. Kung nagrereklamo ka, wag mong buhatin. Hindi kita pinilit." Sabi ko. "Ikaw ang umagaw niyan mula sakin."
"Make-up case? Kailan ka pa nagka-makeup case? Tanggalin mo na yun dito sa bag mo." Sabi niya. Wow naman ha! Sinong babaeng nasa college ang nabubuhay nang walang powder o lipgloss/lipstick ngayon? Well, siguro meron. Pero ako, hinde!
"Ayoko nga!" Sabi ko. Nasa harap na kami ng pamamahay ko at medyo lumakas nanaman ang buhos ng ulan.
Pero puta, he's still holding my hand.
Nasa labas si Lara at mukhang hinihintay ako. May hawak siyang isang payong na nakasarado at isang payong na gamit gamit niya.
Pero ang 'di nakalampas sakin ay kung paano nagpabalik-balik ang tingin niya sakin, kay Pierce at sa kamay naming dalawa. Na magkahawak. Hanggang ngayon.
Fvck this sh*t.
And just as what I expected her to do. Ngumisi ang bruha at mukhang kinikilig pa.
Fvck you. Sagad.
"At talagang inabot kayo ng hanggang alas otso ah?" Halata sa boses ni Lara ang panunukso. "Hi, Pierce!"
Fvck you, Lara. Makiramdam ka!
Sinubukan kong alisin ang pagkakahawak niya sa kamay ko..
At binitawan niya naman.
Nang ganun ganun nalang.
Kung alam ko lang na ganun lang pala kadali yun eh 'di sana, kanina palang, sinubukan ko nang bumitaw.
"Pasensya ka na at ngayon lang nakauwi si Alexa. Ang hirap pilitin kanina eh." Sabi ni Pierce.
"Okay lang. Ang mahalaga, nakauwi kayo nang ligtas. Pumasok ka na muna-" (Lara)
Hindi ko na sila pinansin. Kailangan ko nang magpahinga. Ngayon ko lang naramdaman ang matinding pagod at panginginig. Kamalas-malasan naman kasi, basa na halos lahat ng gamit namin at syempre pati na rin ang uniforms namin.
How can I not feel this? Fvck.
Kinuha ko ang payong na hawak ni Lara pero bago ko pa mabuksan ang payong at bago pa 'ko makapasok nang tuluyan sa loob ng pamamahay ko ay naramdaman ko nanaman ang pagkakahawak niya sa kamay ko.
And this time, he didn't just held my hand.
He kissed my forehead. I almost fail to realize na wala siyang hawak na payong. I almost fail to notice na pareho kaming sobrang nababasa ngayon sa ulan.
And I almost fail to notice that Lara was grinning.
I almost fail to notice things around me not just because of his hands that held mine to turn me towards him.. But because of his lips on my forehead and the way his hands held me.
Fvck you, Pierce. Fvck you for making me like you like this.
Fvck you for making me feel things I shouldn't
-
"Hoy! Gabi na! Umuwi ka na!" Sabi ko. Leche naman oh. Kasalanan ni Lara 'to eh.
Pagkatapos ng tanginang moment under the rain kanina ay niyaya siya ni Lara na kumain muna sa loob.
At hindi pa siya nakuntento, nakiligo na rin siya dahil ang sama sama ko naman raw kung hindi ko siya papapasukin, papapalitan ng damit at papakainin pagkatapos niya 'kong ihatid sa bahay.
Ginatungan pa ni Lara kaya ayan. No choice ako.
Kakatapos ko lang maligo nang bumaba ako at naabutan ko siyang, suot ang damit ni Callum at shorts ni Josh, nakaupo sa sofa.
"Di pa 'ko nakakain. Ipagluto mo 'ko." Sabi niya.
Teka. ANO DAW?! "HOY! I'M NOT YOUR EXCLUSIVE COOK! Tsaka nagluto na si Lara. Bulag ka ba?" Nakakabuwiset!
Lalong nadagdagan ang inis ko sakanya nang makita ko ang makeup kit ko. Nakakalat. Ginalaw at pinakealaman
WTF!?
"Anong ginawa mo sa makeup kit ko?!" Sabi ko. Pero ang gago, wapakels.
"Powder, BB Cream, mascara, eyeliner (liquid at pencil), lipstick, lipbalm? Really, Alexa? 'Di mo kailangan ng mga 'to." Sabi niya.
Anong 'di kailangan?! Bibilhin ko ba kung 'di kailangan?!
"Sinong may sabi sayo na galawin mo yan ha?" Kinuha ko yung iba na nasa sahig at yung iba na.. urgh! Nakakarindi talaga siya!
"'Di mo na kailangang magpaganda para magpapansin sa iba. Napansin na kita. That's enough."
Halos mabitawan ko ang powder at kung anu-ano pa dahil sa sinabi niya.
PWET MO!
"Pakyu ka! Essentials ko 'to!" Sabi ko. Sinuri ko ang mga gamit ko at mukhang binalak niyang sirain ang mga 'to.
Pucha. Kanina ko lang binili 'tong mga 'to tapos sisirain lang niya?!
"Ba't ba nagpapaganda ang mga babae? Para puriin? Para mapansin ng taong gusto nila? Mas karapatdapat puriin ang mga babaeng walang arte sa katawan tsaka mas kapansin-pansin ang mga taong simple lang." Kinuha niya ang bb cream mula sa kamay ko. "Tsaka ngayon ko lang nakita 'to. Puro lipgloss ka lang naman noon tsaka powder. Eh ba't may mga ganito? Mascara? Really, Alexa?"
Inagaw ko sakanya pero yung gago..
Niyakap ako.
"Wag ka nang magpaganda. Maganda ka na kahit wala kang arte sa mukha." Sabi niya.
PAKYU KA!
Binili ko lang naman yan kanina kasi.. URGH!
"Tsaka si Danica kasi - " (Pierce)
Damn. Not again.
"Bakit? Si Danica ba noon, simple lang? Walang kolorete sa mukha? Walang makeup kit sa bag?" I just hope he noticed the sarcasm in my voice. "I bet she has. Let me guess; Ikukumpara mo nanaman ba ako sakanya? Kesyo si Danica, ganito. Si Danica, ganyan?"
He let go of me and looked at me with confussion in his eyes. Kaya wala akong ibang ginawa kundi ang umiwas ng tingin.
Darn it. Ba't ba parang gustong sumabay ng mata ko sa ulan sa labas?
"Alexa.."
"Kumain ka na. Kung 'di mo nagustuhan ang niluto ni Lara, ask her to cook another food that could satisfy your tongue. I'll be upstairs." Tinalikuran ko na siya and this time, nang tawagin niya ako, 'di na ako lumingon.
This is your fault, Alexa. If you just trained yourself not to care, eh 'di sana, mas madali.
If you only trained yourself not to fall. Sana okay ka pa. You always fail to try, Alexa. And this is what you always get.
Pierce, kung tanga ako. Tanga ka rin.
Hindi lang tanga, manhid at sadista pa.
"Alexa.." He keeps on calling me, pero wala ako sa mood.
I only bought those for him to notice na iba ako kay Danica. But guess, I just pulled the Danica trigger again.
Fvck you, Alexa, for trying. Fvck you for liking that arsehole. Fvck you for crying.
And fvck you for ending up hurting..again.