Gebiologeerd staarde ik naar mijn spiegelbeeld, dat door mijn vreemde gezichtsuitrukking beangstigend terugstaarde. Naast mij trok Sarah haar shirtje iets rechter, in een poging het feit dat het veel te groot voor haar was te verbergen. Want het was de enige die er nog was, en zeggen dat haar moeder nogal heftig reageert als Sarah niet heel goed ergens over nadenkt is een even grote leugen dat dat One Direction stom is. Ik kamde onhandig met mijn vingers uitgesprijd mijn hazelnootbruine haren, die stijl langs mijn schouders naar beneden gekamd waren, in een poging de uiteenspringende plukjes een beetje bij elkaar te voegen. Niet dat dat zin had ofzo, ik verpestte mijn kapsel alleen maar meer. Ik besloot het te laten wat het was, en draaide zwierig een rondje voor de spiegel.
‘Die staat wel leuk,’ Zei Sarah die van achter mij naar mijn spiegelbeeld keek. Ik fronsde bedenkelijk.
‘Is het niet een beetje – ordinair?’
‘Nee, tuurlijk niet. Het staat hartstikke schattig, ik weet zeker dat Niall je daarin leuk vindt,’ Stelde Sarah gerust. Ik glimlachte, deels omdat ik gewoon blij was, en deels omdat ik niet kon geloven dat ik zo’n lieve vriendin had en we naar het concert van One Direction op drie Mei zouden gaan. Eigenlijk hadden we best wel geluk als ik terugkeek, omdat we echt last-minute-tickets hadden weten te bemachtigen, en mijn vader me bijna niet had laten gaan. Hij had in gedachten dat we in de Meivakantie met zijn tweeën de eerste week van de valantie naar Curacao zouden gaan, en de tweede week thuis zouden blijven. Ik verzon dat Sarah de tweede week van de vakantie weg was, en ik nog met haar om wou gaan in de vakantie, zodat ik me niet verveelde. En aangezien ik altijd de vliegtickets moet boeken (mijn vader is een ramp met reizen, hij boekt altijd tickets voor een maand te vroeg of te laat, en verbaast zich dan dat hij een boze conrector aan de telefoon krijgt omdat we te laat terug zijn gekomen van vakantie) en ik weigerde simpelweg om ze te boeken als we de eerste week thuis bleven. Toen ik even later vertelde dat ik ook naar het One Direction concert zou gaan, kreeg hij een hartverzwakking en kon ik pas om drie uur ‘s nachts naar bed, omdat mijn vader me erop wees dat hij het eerst moest snappen voordat hij mij zou laten gaan.
Maar ik mocht. En dat was de reden dat ik nu met de beste vriendin die ik bezat in de H&M voor de spiegel kleren voor het aankomende concert zat te passen.
‘Okay. Dat hoop ik.’