"hi best!!,ano ginagawa mo??"
"wala,ang boring nga ehh"
hi guys ako nga pala si shane at ang best friend ko naman na kausap ko ay walang iba kundi si kryz hahaha oo lalake cya..simula palang nung mga bata kami siya na ang lagi kong kasama...cya lagi ang tagapag ligtas ko,kaya nga napaka suwerte ko sa best friend ko ihhh...
"oi best uwi na ko ha..ikaw uwi kana rin baka mapahamak kapa dito...marami pa kasi akong gagawin ihh kya kay langan ko nang umuwi"-kryz
"nako sige na umuwi kana dito muna ako,ano kaya maya-maya pumunta narin ako sa play ground"-me
"ehh bkt ayaw mo pang umuwi ???"-kryz
"ehhh hehehe wala lang,ayaw ko pa ihhh"-me
kung alam mo lang...kung alam mo lang....
"ahhh sige best una nako haaa...inagt ka"-kryz
nginitian ko nalang cya at tumingin sa langit...nung alm ko na wala na cya ...pinakawalan ko na ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang lumabas....
nandito ako ngayon sa play ground,pinag mamasdan ang mga batang nag hahabulan at nag tatawanan....hindi ko maiwasang isipin nung mga panahong bata pa kami ni kryz,lagi rin kaming nandito sa play ground..pero hindi lang kaming dalawa..may isa pa kaming kaibigan..siya si pat...dalawa silang laging prumo-protekta sakin...pero wala na si pat..matagal na...hindi manlang cya nag paalam...
*flash back*
"tara kryz,shane dun tayo ohh"sabay turo ni pat sa isang ilog
"tara!!"-pinuntahan namin yung ilog
"anong gagawin natin dito???"-kryz
"oo nga pat..tignan mo ohh..baka mahulog pa tayo..."-me
"wag ka mag alala shane nandito kami ni kryz para iligtas at protektahan ka..diba kryz"-pat
"oo naman~~"-kryz
"Oi tignan nyo ohhh..may tali!!!"-pat
"oo nga nohh~~"-kryz
"kaso pat baka maputol yan..."-me
"hindi yan mag tiwala kalang..."-pat
"natatakot ako"-me
lumapit sakin si pat at tinanong ako...
"gusto mo bang maging malakas???"-pat
"oo naman.."-me
"if you want to be strong learn how to fight alone..wag ka kaagad-agad susuko nandito kami para sayo..."-pat
"tama siya shane..wag ka kaagad-agad susuko...di ka namin papabayaan.."-kryz
"walang iwanan??"-me
"walang iwanan!!!"-kaming 3
"tara subukan na natin toh.."-kryz
"sandali lang.."-pat
lumapit si pat sa lubid at tsaka ito hinila..sinisigurado niya siguro na hindi ito mapuputol kay lanman....
"ohh hindi ito mapuputol sigurado"-sabi ni pat..at tsaka binigay ang lubid kay kryz...
sinubukan nang sumakay ni kryz sa lubid nag sway ito sa gitna ng ilog...nung una natakot ako.dahil akala ko mahuhulog sila..pero mali ako..nakita ko pa nga na nag sasaya sila kaya nawala ng konti ang takot ako...
nang matapos silang dalawa..lumapit sila sakin at sinabing..
"habang gumagalaw ang tali..subukan mong tumingin sa langit at mararamdaman mo na para kang lumilipad..."
"ahh sige!!"-me
sumakay na ako sa lubid at nang gumalawna ito..sinubukan ko nang tumingin sa langit..tama nga ang sbai nila..para nga akong lumilipad..ang sarap sa pakiramdam..parang pakiramdam ko walang tao sa paligid ko...
pag balik ko sa kanila nakita ko na nakangiti silang pareho..
"nawala ba ang takot mo???"-kryz
"oo...ang saya!!!!"-me
"hahaha sabi sainyo ihhh..."-pat
"tara uwi na tayo..mag gagabi na ohh..baka hinahanap na nila tayo..."-kryz
"oo nga tara nahhh!!!"-me
"sige tara!!!"-pat
umuwi na kami sa sari-sarili naming bahay... dumaan ang mga araw..lagi na kaming nandoon,sabi namin walang kung sino man ang puwedeng sumira ng ilog nayon...lagi namin itong ni lilinis...para sa amin..ito na ang nag bibigay ligaya saming 3..tuwing may problema kami dito lang kami pumupunta..at dito namin sinisigaw lahat-lahat ng mga problema namin....dahil dito walang nakakarinig sayo kahit anong sigaw mo...
pero isang araw..habang nag lalaro kami sa ilog..bigla nalang umulan ng malakas kaya naman nag madali na kaming umuwi sa sari-sariling bahay namin..hindi namin namalayan na bumalik si pat kinaumagahan sa ilog,sa hindi inaasahang pang yayari...naputol ang tali..at naging dahilan ng pag ka wala ni pat..namatay si pat...
pero ang nag pa iyak pa samin ni kryz ay ang nakuha nila kay pat..nung matagpuan nila ito sa ilog...
isa itong sulat na nakabalot kaya siguro hindi ito nabasa...may kasama pa itong bracelet na may nakasulat na "WALANG IWANAN"...
ang sabi sa sulat...
Dear:shane
happy friend sarry sating 3...masaya ako at naging kaibigan kita..ikaw ang naging little sister namin ni kryz..sabi namin sa isat isa...kami ang magiging super hero mo..dahil kahit anong mang yari..ililigtas ka namin..hinding-hindi ka namin papabayan..mahal na mahal kita bilang kapatid ko..basta kahit anong mang yari...WALANG IWANAN...
your best friend:
pat
sayang pat 1 araw nalang friendsarry na nating 3...hindi ko manlang nabigay yung regalo ko...
wag kang mag alala...MAGKIKITA NA RIN TAYO....
*flash back end*
habang pinag mamasdan ang paligid..bigla nalang ako nakaramdam ng kakaiba..and...EVERY THING WENT BLACK.....
kurt p.o.v
*ring *ring*ring
huh bakit kaya tumatawag si tita (mom ni shane)
*PHONE CALL*
"hello?? tita..napatawag po kayo..."
"h-hello ijho..."
"tita!! bkt po kayo umiiyak..."
"ijho kung gusto mo pang makita nag anak ko pumunta ka sa ****hospital room***"
"huh tita hindi ko po maintindihan.."
"sige na anak...may gagawin pa ko...""
"pe---"
*PHONE CALL END*
hindi na ko nag dalawang isip pa..nag puntana kaagad ako sa sinabing hospital ni tita...
pag dating ko sa kuwarto na sinabi sakin ni tita,nakita ko na kaagad ang mommy ni shane na umiiyak sa may upuan....kaya naman nilapitan ko kaagad cya..
"tita..ano pong nang yayari???"
"puntahan mo na cya sa loob kanina ka pa nya inaantay..."
pumasok na ko sa kuwarto..gusto ko kasing malaman kung ano ba talaga ang nang yayari..pero pag pasok ko.. parang gusto ko nalang uli lumabas...hindi ko kayang makita na yung taong inaalagan at prino-protektahan ko..ay makikita ko nalang na naka higa sa kama at hinang-hina...
nilapitan ko cya...at hinawakan ang malalamig nyang kamay...
"best..nandito na ko..."
"b-best....sorry....hindi ko yata magagawa ang mga pangako natin..."
"no..wag mo sabihin yan.."
"hinang-hina na ko best...hindi ko na yata kaya..."
"hindi..kaya mo yan..sabi nga ni pat diba..IF YOU WANT TO BE STRONG LEARN HOW TO FIGHT ALONE..."
"lumaban ako kryz..pero hindi ko na kaya..siguro nga hindi ako kasing lakas niyo ni pat...pagod na ko best..pagod na pagod na kong lumaban..."
"best plss..wag mo kong iwan..hindi ko kaya.."
"sorry..best sorry...hindi ko matutupad ang mga pangako ko..."
"bkt sabi nyo ni pat..walang iwanan pero bkt nyo ko iiwan.."
hindi ko na mapigilan ang mga luha ko..tuluyan na talaga itong tumulo...sobrang sakit...
"kryz..ito ang tandaan mo...mawawala lang ako..pero dyan sa puso mo..lagi akong nandyan at hindi kita iiwan dyan..."
"hindi ko yata kaya.."
"kaya mo...mag tiwala ka lang...
alam ko na darating yung araw na may makikilala ka at magiging kapalit namin ni pat...alam ko na kaya ka nilang alagaan..at HINDING-HINDI KA IIWAN.."
pag ka tapos nya sabihin ang mga katagang yon..bigla nalang bumagsak ang kamay nya....
umiyak nalang ako ng umiyak..hanggang sa maramdaman ko ang kamay ni tita sa balikat ko...
"anak..naging isang magandang bahagi ka sa buhay ng anak ko...mag pakatatag ka...alam ko mahirap..alam ko masakit..pero kaylangan mong tanggapin...alam mo ba sabi nya..pag daw cya nawala..ayaw nya na makikita nya ang mga nasa paligid nya na umiiyak..kaya nga nag papakatatag ako ehh...sana ikaw rinn..mag pa katatag ka lang...kaya moyan..hindi ka nya iiwan..."
"alis lang po ako..."
tuluyan na kong lumabas sa kuwarto ni shane...
tumakbo ako ng tumakbo..hindi ko nga alam kung san ako pupunta ehh..pero nung tumigil ako sa pag takbo..inilibot ko ang mga mata ko..at doon ko lang napagtanto na nandito ako sa ilog..sa ilog kung saan natutunan kong maging matapang..ang ilog na kumuha sa isa naming kaibigan..ang ilog na nag bigay ng saya saming 3..pero ngayon wala na..sabi nila walang iwanan pero bkt ganun..lahat sila iniwan ako..nung unang iniwan kami ni pat..akala ko tuluyan nang mawawala ang pag kakaibigang binuo namin..pero duon ako nag ka mali..dahil mas lalo pa kaming naging matatag...
pat..salamat sa lahat..dahil nung mga bata palang tayoo..ikaw na ang naging kuya namin ni shane...sayang..sana hanggang ngayon nandito ka pa..para naman may kasama ako dito..pero ang daya niyo ihhh..iniwan nyo ko ihh..akala ko ba walang iwanan pero bkt iniwan nyo ko...
shane...gusto ko na maging malaks ka lalo na na wala na ko sa tabi mo..mahal na mahal kita bilang kapatid ko.....
pinuntahan ko yung lugar kung nasan ang naputol na tali...pag dating ko tinig ko ito..ibang-iba na to..hindi gaya nung mga bata kami...kung dati tali ang tawidan dito..ngayon iba na...nag pa gawa kami ni shane ng isnag tulay...para daw pag may occasion kami..dito nalang kami pupunta..dahl tuwing nandito daw kami..ehh parang kasama na namin si pat..at parang kumpleto na kami...pero ngayon pano na ako...ag iisa nalang ako...iniwan nyo kasi ako ehhh...
"hello.."
napaharap ako sa nag salita...isa siyang babae
"uhmm hi..."
"mukhang malungkot ka haa..."
"kung alam mo lang.."
"puwede ko bang malaman...alam mo ba sabi nila mas magandang mag sabi o mag kuwento ka ng problema mo sa taong hindi mo kilala...dahil hindi kanila mahuhusgahan..at makikinig lang sila sayo.."
"ahh sige..alam mo ba iniwan na ko ng mga best friend ko..ang sakit ihh.."
"ehh baka naman babalik din sila..malay mo nakalimutan ka lang nila..."
"hahaha.....pero hindi ganun ehhh..hindi na sila babalik pa..."
"hahaha..alam ko..pero atleast ngumiti ka diba.."
"anong pangalan mo???"
"shane!!!"
"shane???'
"ohh bktmay mali ba sa pangalan ko???"
"alam moba..shane din ang pangalan ng best friend ko..."
"ayy sorry..."
"dehh ok lang ....puwede mo ba kong samahan dito???"
"oo naman..HINDI KITA IIWAN DITO PROMISE..."
alam mo best shane..tama ka ..meron ngang bagong dadating na hindi ako siguro iiwan..akalain mo yun ka pangalan mo pa...pero wag kang mag alala...KAHIT MAY BAGONG DUMATING HINDINH-HINDI KO PARIN KAYO PAPALITAN NI PAT DITO SA PUSO KO....AT PANGAKO..HINDI KO IIWAN ANG ILOG,ANG TULaY,LALONG LALO NA ANG TALI..NATO....PANGAKO...AALAGAN KO ANG LUGAR NA TOHHH....
in every good bye there was always a hello.....
------------------------------------------------------------------------------------
THE END