"Fall (everything)
Fall (everything)
Fall (everything)
heuteojine
Fall (everything)
Fall (everything)
Fall (everything)
tteoreojine
neo ttaeme na ireohke mangajyeo
geumanhallae ije neo an gajyeo
mothagesseo mwot gataseo
jebal pinggye gateun geon samgajwo"
Kasalukuyan akong nakikinig sa isa sa mga paborito kong kanta ng kinahuhumalingan kong KPOP Group-- Meet my love. My life. May happiness-- BTS.
Di ko alam kung ano ang nakain ko at naging LOYAL ako sa isang KPOP. Actually kasi, I'm a Multi-fandom. Mahal si ganyan. Mahal si ganto. Asawa sya. Asawa 'to. Kabit sya. Kabit si ganito. Di ako LOYAL sa isang group lang.
Kaya naman hanggang ngayon, ay di ko pa rin alam kung bakit. Basta nagising nalang ako isang araw na full na ang 8GB memory card ko ng nga videos, musics, at pictures NILA. Nagi-ipon para sa shirts, posters, pins, mugs, cups, at kung ano-ano pang merchs nila. At syempre, para sa pinakamahalaga nilang CONCERT.
Tumayo na ko at tinanggal ang earphones ko dahil nisenyasan na ko ng kaklase ko na nandyan na daw si Mam. Another tiring day. Maybe?
Nakinig lang ako sa hinaing--este leksyon ng guro namin. At syempre, sumilay kay crush. Mawawala ba yun? Yan naman talaga ang thrill sa High School Life. Ang lumandi. HAHAHAHAHA.
Pero nagtataka ako sa iba. Kasi, landi dito. Landi doon. Tapos bawal naman palang mag-BOYFRIEND. Di ba? Naiintindihan nyo ba yung gusto kong i-pinpoint? Oh well, I don't care anyways.
--
Naglalakad kami papunta sa paboritong tambayan ng seksyon namin. Sa chuckiehan. Habang papunta dun, madadaanan ko na naman ang KPOP Merchandise Store na madalas kong puntahan.
"Hi Ate. Wala pa rin ba nung bag ng BTS?" tanong ko kay Ate na naka-close ko na. Habang natingin na naman ako ng posters, pins, stickers at photo cards na ta-targetin ko.
"Ay be, wala pa e. Inform kita pag meron na ha?" Sabi nya naman sakin.
"Ay sige be--este Ate. HAHAHAHA!" Sabi ko at saka kami nagtawanan. Umuwi na rin ako after nung chikahan namin.
--
Pagkatapos kong magligpit ng kinainan namin, naglinis na ko ng katawan ko at pumasok sa kwarto.
"*mwa* *mwa* *mwa* *mwa* *mwa* *mwa* *mwa* GOOD NIGHT MGA ASAWA KO. MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KO KAYO INFINITY TIMES 1 TRILLION PLUS 1 TRILLION SQUARED. MAGKIKITA DIN TAYO SA TAMANG PANAHON. KASI DI PA USO ANG TELEPORTATION. TAPOS ITONG SI MATTEO DO NAMAN DI AKO NISASABAY KASI NAGSESELOS DAW SI MARENG STEFFI CHEON. KAYA WALA AKONG CHOICE KUNDI ANG MAGHINTAY. NAG-AARAL AKO NG MABUTI PARA SA INYO AT SYEMPRE PARA SA PAMILYA KO. LAGI NYONG TATANDAAN NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KO KAYO FOREVER. *Umwaaaaaaaa*" sabi ko sa poster na nasa harapan ko. At saka ako humiga. Handa ng pumasok sa dreamland kung saan personal kong nakikita, nayayakap, at nahahalikan ang mga pinakamamahal kong BTS.
--
Sabado ngayon at ito ako. Nage-FB. Ng makita ko ang balitang 'to.
"V and Suga experiencing a severe dizziness. Bighit canceled their concert in Japan for the check-up of the two."
Lahat ng ARMY's ngayon ay malungkot. Nagdadasal na SANA okay yung dalawa.
Habang naghahanap pa ko ng info , may nabasa akong spazz.
"JungKook and Jin cried due to Taehyung and Suga's condition."
"JungKook sang Taehyung's part while crying."
Umwaaaaaaaa! Wag kang umiyak JungKookNampyeon! Mas lalo akong naiiyak e. T______T
Days passed
Magaling na sila V at Suga. Nausea o vertigo? Ewan. Basta ang mahalaga, they're safe now.
Naging maganda naman ang mga nagdaang araw. Masaya. Dahil nag-trending ang bornday ni Bui. Yeeeeey. Hahahaha.
Pero sadyang mapaglaro ang tadhana. Pag masaya ka, may kapalit 'yon.
Pero yung kapalit nya, BAKIT KAILANGANG NAPAKASAKIT? SOBRANG SAKIT. HINDI KO KAYA.
--
"CONFIRMED: Kim Taehyung's mother goes to BigHit's Company and says that she will take Taehyung home and leave his band. But BigHit says that the members can't give a statement right now. Because they became so emotional about V's leaving."
Sobrang nanlaki ang mga mata kong namamaga dahil sa pag-iyak ko kagabi dahil sa storyang binabasa ko sa Wattpad.
Habang patuloy na nagbabasa, kasama nun ang pagbagsak ng mga luha ko.
Wala si Mama, nasa palengke. Wala si Papa dahil nagta-trabaho sya. Wala si Kuya kasi may pasok sila pag linggo. Meaning, MAG-ISA LANG AKO. MALAYANG UMIYAK. WALANG HUHUSGA NA PARA AKONG TANGA DAHIL INIIYAKAN KO ANG MGA TAONG NI MINSAN, DI KO NAKITA SA PERSONAL. SOBRANG SAKIT PALA.
Mas masakit pa 'to sa pakiramdam nung ni-seen ako ni crush. Mas masakit. Wala pa yun sa kalahati ng sakit na nararamdaman ko ngayong mga oras na 'to. :'(
--
Days passed.
Fresh pa rin ang issue ng pag-alis ni V sa BTS. Andami paring umiiyak. Kasama na ko dun.
Ayoko na sanang magbukas ng FB dahil baka kung anong balita na naman ang masagap ko. Pero there's this feeling na kailangan kong magbukas.
Sana nga. Di nalang ako nagbukas. Kasi, T___________T
*************
"IT'S BEEN A WHILE ARMY's! WE MISSED YOU. WE ALL KNOW THAT V LEFT OUR BAND RIGHT? BECAUSE OF THAT, WE'VE DECIDED. I KNOW, IT'S HARD FOR YOU TO BELIEVE. BUT, WE DECIDED TO DISBAND OUR GROUP. WE THOUGHT THAT WE CAN'T PRODUCED OR PERFORM BECAUSE TAEHYUNG IS GONE. WE TREATED EACH OTHER AS A FAMILY. AND NOW, WE'RE NOT COMPLETE. I HOPE , YOU CAN UNDERSTAND US. MAYBE, WE'RE NOT STRONG. BUT WE CAN'T REALLY PERFORM AND BE HAPPY WITHOUT TAEHYUNG. WE JUST WANNA SAY THAT WE LOVE YOU ARMY's. THANKS FOR THE LOVE AND SUPPORT. WE WILL NEVER EVER FORGET YOU. AND DON'T WORRY. WE WILL HAVE A FAREWELL. WE WILL BE HAVING A GOOD BYE CONCERT TO ALL ARMY's. WAIT FOR US." - Namjoon tweeted.
HINDI KO KINAYA.
Bigla nalang akong napahagulgol. Sa lakas ng iyak ko biglang bumukas yung pinto at iniluwa nun si Mama.
"Anak?! Bakit?!"
"MAMAAAAAAAAA!" saka ko sya niyakap ng mahigpit. Sobrang sakit. Sobra.
--
January 24, 2016
Yan ang date ng GOOD BYE CONCERT ng BTS dito sa PH. At ngayon na yun. Actually kahapon pa ko nakabyahe dito sa Caloocan. Sa auntie ko muna ako tutuloy. Buti at nakaipon ako at sinagot na ni Mama ang pamasahe ko. Nakatitig ako sa cellphone ko na walang iba kundi BTS ang wallpaper habang unti-unti na nalang nagbabadyang bumagsak ang luha ko.
"Be, Tara na?" Sabi ni Ate, asawa ng pinsan ko. Ihahatid nila ko ng van sa MOA dahil malayo-layo pa ang MOA mula dito.
Natulog muna ako dahil kulang pa ko sa tulog dahil gabi-gabi akong umiiyak. Di pa ko nagsasawa. Dahil sobrang-- DI KO PA TALAGA MATANGGAP.
--
"Be, nandito na tayo." Nitapik ako ni Ate. Nandito na nga kami. Bumaba na ko at nagpaalam.
"Oh magtext ka bago matapos ang concert ha? Para makabyahe na agad." Sabi ni Kuys.
"Sige Kuys. Ate. Salamat. Ingat kayo." Nag-wave ako at nag-drive na si Kuya.
VIP seat ako kaya halos abot-kamay ko na sila mamaya. Ilang minuto lang, lumabas na SILA.
Dalawa ang nararamdaman ko ngayon. LUNGKOT at SAYA. Saya, kasi sa wakas nakita ko na sila sa personal. At lungkot, kasi ito ang UNA at HULING PAGKAKATAON na makikita ko sila ng LIVE na magpe-perform sa stage. Tumulo na naman ang luha ko.
Una nilang kinanta ang RUN. Habang winawagayway namin ang mga Bangtan Bomb Lights namin at nakiki-RUN RUN RUN habang mga tangang Iyak-Tawa.
Sunod ang Just One Day. At dahan-dahan naming ini-sway uli ang Bangtan Bomb Light habang nagi-iyakan. Nakita ko rin na nagpunas ng mukha si JungKook. Umiiyak na sya.
Ang sakit para sakin na makitang umiiyak ang lalaking nituring ko talagang ASAWA KO.
Nag-break muna at nagpunta SILA sa backstage. Sabi nung umakyat sa stage, nagiging emotional na naman ang members. Kaya maghintay muna kami. Basang-basa na yung panyo ko pati na rin ang damit ko. Pero ayaw paring patigil ng mga luha ko.
--
Bago matapos ang concert, nagbigay ng kanya-kanyang message ang mga members. Nagselca, nagyakapan kami. At nitapos nila ang concert habang nakanta ng I Need You habang nalabas sa malaking screen ang mga katagang,
"WE LOVE YOU ARMY's. YOU'RE ALWAYS HERE IN OUR HEARTS. SORRY BECAUSE WE CAN'T BRING YOU A BEAUTIFUL SONGS NOW. SORRY BECAUSE WE'RE NOT THAT BRAVE TO CONTINUE THIS JOURNEY OF OURS. THANK YOU FOR THE LOVE AND SUPPORT. WE WILL NEVER EVER FORGET THAT ONCE IN OUR LIFE, WE ALL HAVE YOU. CHEERING FOR US WHEN WE'RE PERFORMING. AND PRAYING FOR US IF WE HAVE SICK. THANK YOU FOR BEING A PART OF OUR LIFE. YOU'RE THE MOST PRECIOUS THING HAPPENED IN OUR LIFE. ARMY's, YOU'RE THE NUMBER ONE TREASURE IN OUR LIFE. WE LOVE YOU."
Kasabay nun ang walang sawang paghagulgol naming mga ARMY's. Kasabay naming umiiyak ang mga members.
"WE LOVE YOU TOO BTS!" Sabay-sabay naming sigaw ng paulit-ulit.
MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KO KAYO BTS KAGAYA NG PAULIT-ULIT KONG SINASABI SA INYO TUWING GABI BAGO AKO MATULOG. DI KO KAYO MALILIMUTAN. ISA KAYO SA PINAKAMAGANDANG NANGYARI SA BUHAY KO. HINDING-HINDING-HINDING-HINDI KO KAYO KAKALIMUTAN. SARANGHAEYO. ❤❤
--
"Ayo ladies & gentleman
junbiga dwaettdamyeon bureulge yeah!
ttan nyeoseokdeulgwaneun dareuge
nae seutaillo nae nae nae nae seutaillo eo!
bamsae ilhaettji everyday
niga keulleobeseo nol ttae yeah
ja nollaji malgo deureo maeil
I got a feel, I got a feel
nan jom jjeoreo!"
Nagising ako sa alarm ng cellphone ko. Magi-inat na sana ko ng--WAIT. WHAAAAAT?!
PANAGINIP ba yun?!
Nagcheck agad ako sa FB. Puro,
"THANK GOD. MAGALING NA SINA TAEHYUNG AT SUGA."
Yun lang? Di ba sila malungkot?! Disbanded na ang BTS! Dafaq.
Nagvisit ako sa GC namin ng mga co-ARMY's ko.
"Guys! Magaling na sila V at Suga!"
Me: Yan lang? Wala na bang nangyaring kakaiba?
"Yan lang be. Bakit? Di ka ba masaya?"
Me: Ahh. Ehh. Wala. Wala. Buti naman magaling na sila. Thanks GOD. ❤❤
Saka ako nag-out. Positive.
PANAGINIP LANG ANG LAHAT.
"YEEEEEEEEEY!" sigaw ko at nagtatalon sa kama ko ng pumasok si Mama.
"ASAN ANG SUNOG? ASAN?!"
"HAHAHAHAHAHAHA! Ma! Anong sunog? Wala lang. May hmm--DAGA! OO! May daga kasi kanina. He-he."
"Haaay. Makasigaw ka naman kasi. Osya, bumangon kana dyan at mag-almusal."
"Opo Ma. Sunod po ako."
Napaupo ako. SALAMAT PO PAPA GOD. SALAMAT PO. :)
--
A/N: OSYA. SORNAA. HAHAHAHA. ITO LANG NAMAN KASI AY BASTA NALANG PUMASOK SA ISIP KO. AT NAGSUSUMIGAW NA, "I-WATTPAD MO AKOOOOO !" Ganern. HAHAHAHA. Sana wag mangyari yan. DAHIL HONESTLY, DI KO TALAGA KAKAYANIN. Yun lang. Maraming SALAMAT sa mga matiyagang bumasa. Hanggang sa muli. Paalam. :)
- GoldenMaknaeLOVESME