[Louie Gonzaga]
NEW YEAR’S EVE!
Nakakainis! Hindi pa din ako tinitext ni Dane! Waaa! Galit kaya?
Tanga kaba Louie? Malamang galit na yun!
Dane... itext mo naman ako oh. Puuuhlease!
Leche kasi yung lalaking yun! Kung hindi sana sya nakialam kanina edi hindi sana magagalit sa akin si Dane. Badtrip!
Si Alex! Tama si Alex!
I dialed his number.
“C’mon Alex please pick up..”
Nakailang ring pa bago nya sinagot. Ang ingay!
“Alex? What’s going on there? The music’s too loud!”
[Hello Louie, wait. Lalabas lang ako para magkarinigan tayo.]
“Okay.”
[So what’s up? Bat ka napatawag?]
“Are you with Dane? Anong ganap diyan?”
[Yes I’m with him. Past 12 midnight na dito. Happy New Year! Anong oras naba dyan?]
“6pm pa lang. Happy New Year. Pwede pakisabi kay Dane na i-check nya phone nya? Kanina ko pa kasi siya tinitext e.”
[Okay. Galit ata yun sayo e. Haha!]
“Tse! Bye!”
Galit nga talaga. Hay.
Minutes later tinext ako ni Alex.
Dyan kana lang daw sa French toast mo makipagtext. LOL!
French toast? French toast? God! Is he jealous? Sa wakas!
Hindi ito ang oras para matuwa Louie! Sira!
Alam mo, kung talagang mahal ka nya.. he will listen to your side first.
He didn’t listen to my side. Hindi---
Ayyy! Nakakainis ka Lee! Kasalanan mo lahat ng to.
*****
HAPPY NEW YEAR!
“Hi dad. HAPPY NEW YEAR!”
“Hello pal! I have a surprise for you. Here.”
May hinagis sya sa akin and nasalo ko naman.
“For real?!”
He smiled.
“Thankyou dad! Nasa garage ba siya?”
“No. Nasa Philippines na sya. Haha! Yung susi lang ang naiwan.”
“God. I can’t believe it! I have my own car now!” sigaw ko
“What’s the meaning of this?” dumating si mom galing sa kitchen
“Dad gave me this!” tuwang tuwa kong balita kay mama sabay pakita ng susi
“Are you out of your mind Lenard?! She’s only 17--”
I cut her out.
“Turning 18..”
“Kahit na—may driver naman ah! Pagtyagaan mo muna si Manong Raymond. Hindi kaba nakikinig ng mga balita? Uso ang carnap sa Pinas!”
“Mom. Kaya ko naman na po e.”
“Do you want to start your new year living in the hospital sweetie?”
“Leila, aren’t you over reacting?” Tanggol ni dad sa akin.
“LENARD.” Seryosong sabi ni mommy.
“Okay fine, you can use it pag college kana. Malapit naman na yun anak e.”
“Hay. Okay.” I give up. Pati si dad under kay mommy. Tsk.
Over protective lang talaga si mommy e.
“Are you sure na uuwi kana ng Pinas the day after tomorrow?”
“100% dad.”
“Ready na ba lahat ng gamit mo?”
“Yes. Lahat ng pasalubong nasa maleta na dad. Kaya ko naman na man po magbyahe ng mag-isa.”
“Who told you you’d be alone?” nakangiting sabi ni dad.
“What do you mean?”
“Nothing.”
Okaaay. That’s weird. Ang pagkakaalam ko kasi hindi sasabay si mommy sa akin pag-uwi.
I texted the group na uuwi na ako. For sure masusundo nila ako. Can’t wait!
JANUARY 3, 20** @3PM**
Mom and dad accompanied me to the airport.
“Bye sweetie. Take care.”
“I will. Dad. Bye…”
“Wait. Coming na daw siya.”
“Who?” I asked
“Your company. Para di ka mabored sa byahe.”
“Sorry I’m late.” I looked back
“No hijo. You’re just in time.”
“YOU’VE GOT TO BE KIDDING ME DAD!”
Ang epal na ‘to!
“HI.”
“Okay. Pasok na kayo baka mahuli pa kayo sa flight niyo. Austin—take care of my daughter.”
“Mom. Hindi ko alam kumuha kana pala ng bagong katulong?” I kissed them goodbye saka dire-diretsong pumasok sa loob.
“Huyy. Wait for me.” He walked beside me.
“Ako na magdadala niyan.” Sabay hawak sa personal bag ko
“Mukha ba akong disable? Don’t talk to me.”
“Ouch naman. Well, sorry Miss pero magkakasawaan tayo ng mukha. Hehehe!”
He’s really getting into my nerves!
Pagkarating namin sa airport NAIA—ininform ko na agad sila dad.
Hinitay muna namin ang mga bagahe namin.
“Hintayin mo naman ako. Huyy! Let me carry that--” He forced to take my bag
“Mapilit ka e noh?”
He smiled.
“Oh ayaaan! Lahat yan!” mapilit e! Edi pinagbigyan ko na. Binigay ko sa kanya lahat.
Tanaw ko naman agad sila Jaja and Alex—pati sila Yuri.
“Guysssss!” I ran towards them
“Uy Louie! Tao kana!” Alex said
“Lait agad Alex? San pinsan mo?”
“Ahh--”
“Bat mo naman ako iniwan dun--”
“Louie?!” Yuri interrupted sabay takip ng bunganga habang tinuturo si Austin
“Hayst! Akin na nga yan.” Kinuha ko sa kanya ang mga bagahe ko.
“You’re welcome.”
“Didn’t say thank you.” Inisnob ko siya
He laughed a bit.
“Infairness ang gwapo ng French toast mo bes ah!” Jaja complimented Lee from head to toe.
“What? No! Na misunderstood niyo--”
“We’re friends.” Hinila ako ni Austin at---inakbayan niya lang naman ako.
“Ahhhhh!” The girls said in chorus.
“Makakaalis kana!”
“Haha! Okay—See you in school.”
“Matagal pa yun! Shooo!”
“Take care.” He pinched my cheeks—iwinaksi ko naman agad ang kamay niya. Tss.
Pagkaalis niya—binatikos na naman nila ako agad.
“May malanding ugnayan.”
“Oo nga—Ikaw Louie ha! Pano na si Dane!”
“Shh! It’s a very long story—para ma excite kayo—Fiancee yun ni Lucille.” I whispered
“WHAT?!” Jaja exclaimed
“Alam na ba to ni Dane?”
“Shhhhhh!”
“Maiba tayo—Alex san na yung pinsan mo ha? Di man lang ba ako susunduin?”
“Yun na nga--”
“Psh! Ewan ko sa inyo! Boys! Whatever! Tara na nga..”
Dumiretso na kami sa bahay—para na rin maibigay ko ang mga pasalubong ko. Hindi na sumama si Alex. Ewan ko dun.
Pasukan na next week, no sign of Dane. Tsk!