Μαριάννας pov
Πάω στο παράθυρο και βλέπω απ'εξω... Τα αγόρια.
Έχουν βάλει την μουσική στο αμάξι στην διαπασών, με τις πόρτες όλες ανοιχτές και τραγουδάνε.
Φεύγω γρήγορα από το παράθυρο για να μην με δουν.
Τι γίνεται τώρα?!
Ζωή << Τι κάνει έτσι ?>> ρωταει
Μαρ<< Δεν θα το πιστέψετε. Έξω είναι τα αγόρια. >> λεω σε κατάσταση σοκ.
Φαίη<< Ωχ ωχ ωχ. Έ ρε γλέντια>>
Δεν λες τίποτα.
Ελεανα << Τι κάνουν εδώ?! Ο Μανθος μου είπε θα πηγαίνανε για ποτό πριν>> μπα θέλει και ποτό!
Ζωή << Ααα πήγανε για ποτό! Και εμείς καθόμαστε εδώ και κλαίμε την μοίρα μας>> λέει και συμφωνώ απόλυτα μαζί της. Ακου εκεί πήγανε για ποτό!
Μελίνα<<Ναι τώρα τι κάνουμε?!>> ελα μου ντε.
?! << Κορίτσια ανοίξτε, ξέρουμε ότι είστε μέσα!!>>
?!<< Ζωηηηη >>
?!<< Μαριάννα άνοιξε την πόρτα>>
Φωνάζουν κα χτυπάνε την πόρτα.
Βασίλης<< Ρε τι γίνεται έξω?!>> ρωτάει κατεβαινοντας τις σκάλες.
Φαίη<< οι βλακες θέλουν και καντάδες.>>
Βασίλης<< ΟΠΑ τα αγόρια που γνώρισα την προηγούμενη φορά είναι?!>> λέει και αρχίζει να γελάει σπαστικά.
Μαρ<< Βασιλάκη εξαφανίσου γιατί θα την πληρώσεις εσύ.>> φωνάζω.
Καλά έχουν και το θράσος να έρθουν εδώ?!
Τι νομίζει δηλαδή ο κύριος Αρης ότι έτσι θα τον συγχωρήσω ?! Είναι πολύ, μα πάρα πολύ γελασμενος!
Αυτοί εντομεταξι συνεχίζουν ακάθεκτη να τραγουδάνε.
Ελεανα<< Τι θα γίνει ?! Βλέπω οι γείτονες να καλούν αστυνομία >>
Μαρ<< όχι ότι δεν τους αξίζει... Αλλά έχω κάτι άλλο στον νου μου>>οχι βγήκες και θα σε αφήσω έτσι Αρουλη... με ποια βγήκες είναι το θέμα
Μελίνα<< Κακοοο πολύ κακοο αυτό.>>
Μαρ<< Λοιπόν ακούστε >>
Αφού τους εξήγησα πήγαμε και πήραμε όλες από έναν κουβά, μπολ, ότι άλλο βρήκαμε, και ανεβήκαμε στο δωμάτιο της αδελφής μου που το μπαλκόνι της βλέπει στην μπροστά μεριά...
Ελεανα<< Ρε συς η Ζώη εντάξει, καλά θα κάνει να τον μπουγελωσει, γιατί του αξίζει, εμείς γιατί το κάνουμε αυτό ?! Δεν μας έκαναν Κάτι>>τι λεει δεν μας έκαναν...
Φαίη << Δεν παθαίνουν τίποτα. Άκου εκεί ηθέλαν και ποτό! >>
Μελίνα<< Ναι! Δεν μπορούσαν να κάτσουν σπίτια τους. Αμέσως να ξεπορτησουν! >>
Μου φαίνεται κάποιες ζηλεύουν!
Ζωή<< Και εγώ η ηληθια στεναχωριωμουν, ενώ αυτός είχε βγει>>
Βγαίνουμε στο μπαλκόνι και τους φωνάζουμε να μας κοιτάξουν. Και τότε.... Σπλατσ!!! Όλοι λουτσα!!!
Αρχίζουν να φωνάζουν!
Αναμενόμενο. Αλλά χεστηκαμε!
Ξανα μπαίνουμε μέσα, γελώντας και πάμε κάτω.
Η πόρτα χτυπάει, και μας απειλούν κι όλας! Ρε καλά σας κάναμε!
Αρης<< Ανοίξτε τώρα!!>> ρε τραβα να δεις αν έρχομαι που θα μου φωνάξεις και θα τρέξω
Μάρκος << έτσι και σας πιάσουμε στα χέρια μας την γ@@..>>
Φαίη << Ναι φοβηθηκαμε τώρα>> Τους φωνάζει η Φαίη.
Μανθος << Εσύ τσουτσου θα φας πολύ ξύλο! >>
Μαρ<< Κορίτσια αν συνεχίσουν έτσι θα μου σπάσουν την πόρτα! >> λεω
Μελίνα<< Και τι ?! Θες να ανοίξουμε?! Αυτοί θα μας σφαξουν μετα απο το μπουγελο.>>
Ελεανα<< Εγώ λέω να βάλουμε τον Βασίλη να ανοίξει! >> λέει και την κοιτάμε.
<< Τι?! Αγόρι είναι... Θα ξέρει τι να κάνει... >>
Ζωή<< Έχεις δίκιο! >>
Τον Φωνάξαμε να έρθει. Του κάναμε χαλάστρα αλλά θέλουμε την ζωή μας πιο πολύ..!
Βασίλης<< Ε ρε στιλιαρι που σας χρειάζεται!! >> λέει και πάει προς την πόρτα.
Μαρ<<Ελα γρήγορα και άσε τα σχόλια!! >> Του λέω και ανοίγει την πόρτα, ενώ εμείς κρυβόμαστε από πισω του.
Τα αγόρια ορμάνε μέσα και πέφτουν πάνω στον Βασίλη, όποιος φεύγει με την εφη έξω. Προστάτης να σου πετύχει!
Χρήστος << είστε ηληθιες ?! Μας κάνατε σκατα!>> Μας φωνάζει.
Μελίνα << Ρε αι κατουρα! >> όπα επίθεση το Μελινακι. Την κοιτάει καλά - καλά ο Χρήστος αλλα δεν ξανά μιλάει.
Βλέπω με την άκρη του ματιού μου την Ελεανα να πηγαίνει με τον Μάνθο στο σαλόνι. Καλά αυτοιιι....
Πέτρος<< Ξέρετε τι ψόφο κάνει έξω?! Ξεπαγιασαμε! >>
Φαίη << Να μάθετε να μην ενοχλείται τον κόσμο βραδιάτικα!>>
Μάρκος<< Ααα ενοχλούμε κιόλας!
Τ 'ακούτε ρε?!>> λεει στους άλλους.
Ζωή<< Ναι ενοχλείται και πολύ μάλιστα! >> λέει και φεύγει για πάνω.
Ο Μάρκος την ακολουθεί νευριασμενος!
Ξεφυσάω και παω στην κουζίνα.
Ο Αρης με ακολουθεί από πισω.
Εγώ κάνω σαν να μην γίνεται τίποτα. Πάω στην βρύση και βάζω ένα ποτήρι νερό.
Αρης << Μαριάννα... >> λέει αλλά εγώ καμιά απάντηση.
<< Σου μιλάω! >> λέει καθώς μου αρπάζει το ποτήρι και το ακουμπάει στον πάγκο.
Μαρ<< Τι θες? >> λέω απαξιωτικά
Αρης<< Έμαθα ότι ο Βασίλης είναι ξάδελφος σου..!>> Μπα? Τώρα? Αντε γεια!!
Μαρ<< Αχα... Και? Δεν ήταν κάτι μυστικό!>> Του λέω και αυτός κοιτάει το πάτωμα. Με εξοργίζει!
Ο.. ο.. ο βλακας!
<< Άσε μας ρε Αρη! >> φωνάζω και του γυρίζω την πλάτη.
Αρης<< Γαμωτο! Άκουσε με>>
Μαρ<< Γιατί ρε Αρη ?! Εσύ με άκουσες ?! >> λέω θυμωμένα.
Ξεφυσάει. Βγάζει το μπουφάν του και το πετάει σε μια καρέκλα.
Τον παρατηρώ. Η μπλούζα έχει κολλήσει πάνω στους μύες του από το νερό. Αχχχχ!
Σοβαρεψου Μαριάννα!
Μαρ<< Αρη... Δεν έχουμε τίποτα να πούμε εμείς οι δυο, ούτε τώρα αλλά ούτε είχαμε πότε, ένα λάθος ήταν στην Κέρκυρα επειδή είχαμε πιει πολύ. Μην το Κουράζουμε άλλο!>> λέω ήρεμα και απογοητευμενα.
Α ρε Αρη. Αν δεν ήσουν τόσο εγωιστης... και μπουμπουνοκεφαλος.
Αυτός με κοιτάει λίγο και γυρίζει να φύγει.
Ζωής pov
Δεν αντέχω να τον βλέπω.
Ανεβαίνω τις σκάλες και μπαίνω στο δωμάτιο την Μαριάννας χτυπώντας την πόρτα πίσω μου.
Ο Μάρκος πίσω μου. Μπαίνει μέσα και χτυπάει την πόρτα.
Μάρκος << Εμενα δεν θα μου γυρνάς την πλάτη! >>φωνάζει
Ζωή<< Μάρκο φύγε. Δεν έχω την όρεξη σου!>> γυρίζω από την άλλη.
Μάρκος<< Σου μιλάω! >> λέει τραβώντας με από το χέρι.
Ερχόμαστε ο ένας απέναντι από τον άλλο και κοιταζομαστε.
Με τραβάει και με φιλάει. Επιθετικά, σαν να θέλει να μου επιβληθεί και εγώ λιώνω η χαζή.
Πρέπει να έχει πιει πολύ, μπορώ να ξεχωρίσω την γεύση της βότκας και της τεκιλας που με μεθουν κι εμένα.
Αλλά όχι..!
Τον σπρώχνω μακριά μου και τον χαστουκιζω! Σίγουρα δεν το περίμενε αυτό... Ούτε κι εγώ βασικά!
Ζωή<< Μάρκο... Εσύ ο ίδιος μίλησες για τέλος τόσο εύκολα, και εγώ συμφώνησα σε αυτό που ήθελες. Άσεμε ήσυχη τώρα!>>
Μάρκος << Ρε Ζώη εγώ σ'αγ...>> τον σταματάω. Οχι δεν μπορώ να τον ακούσω να το λέει αυτο.
Ζωή<< Όχι Μάρκο. Δεν μπορώ άλλο. Τις ζήλιες σου, τις φωνές σου.. Όλα. Είναι καλύτερα έτσι. Σε παρακαλώ φύγε!>>λέω με δάκρυα στα μάτια.
Μάρκος<< Αν έτσι θέλεις δεν θα σε ξανά ενοχλήσω! >> λέει ηττημένα και βγαίνει από το δωμάτιο.
Ελεανας pov
Μπαίνουν μέσα και εγώ τραβάω τον Μάνθο στο σαλόνι. Ο καθένας είχε κάτι να πει καλό - κακό και εμείς δεν χρειαζόταν να ήμαστε στα ποδιά τους, χειρότερα θα ήταν.
Μάνθος << Μωρό μου σου άρεσε το τραγούδι ?!>> ρωτάει βάζοντας με να κάτσω στα πόδια του.
Ελεανα << Ναιπ... Πολύ >> λέω και τον φιλάω.
Μανθος<< Δική μου ιδέα για να τα βρει ο Μάρκος με την Ζωή. Και τελικά είδες επιασε >>
Ελεανα << Δεν έπιασε μωρό μου.>> κατσουφιαζω
Μανθος<< Είναι θέμα χρόνου μέχρι να την ρίξει! Όλες οι γυναίκες πεθαίνουν για τέτοιες χειρονομίες>> πολυ μισογυνης δεν γίνεται τώρα?!
Ελεανα << Αγάπη μου δεν λέω καλή η χειρονομία αλλά τώρα που την θυμήθηκε είναι αργά! >> λέω λίγο απότομα
Μανθος << Τι λες μωρό μου έτσι πέφτουν όλες>> Συνέχιζει με σιγουριά.
Ελεανα << Να σε πληροφορήσω Τότε ότι δεν πέφτουν έτσι! Δεν είναι όλες γυνεκουλες! >>
Μάνθος<< Ναι καλά... Αφού παθαίνετε για Κάτι τέτοια! >>
Ελεανα<< Δεν σε είχα για τόσο φαλοκρατη! Ναι δεν λέω μας κολακεύουν αλλά όταν γίνονται πριν μας χάσετε! Δηλαδή δεν μπορούσε να τα κάνει αυτά τόσο καιρό που τα είχαν, όχι τότε μόνο φωνές είχε, αλλά τώρα που χώρισαν βρήκε και την ιδέα και τον χρόνο! >> φωναζω και σηκώνομαι απο τα πόδια του.
Μανθος << Πρώτων δεν είμαι φαλοκρατης! Απλά έτσι είναι.
Και δεύτερον δεν μπορούμε να πηγαίνουμε συνέχεια με τα νερά σας έλεος ώρες - ωρες! >>
Ελεανα<< Ξέρεις κάτι?! Φύγε! >>
Μανθος << Τι? >> λέει ξαφνιασμενος.
Ελεανα<< Ναι Μάνθο φύγε γιατί βλέπω να τσακωνομαστε και δεν το θέλω.>> συνεχίζω και του γυρίζω την πλάτη.
Άκου εκεί όλες έτσι πέφτετε!
Μαριάννας pov
Βγαίνω από την κουζίνα και βλέπω τον Πέτρο και τον Χρήστο μπροστά από την πόρτα, τον Μάρκο να κατεβαίνει τα σκαλιά απογοητευμενος, τον Μάνθο να βγαίνει από το σαλόνι τσαντισμένος και τον Αρη!
Τους ρίχνω μια ματιά και ανεβαίνω τις σκάλες, πίσω μου έρχονται και οι άλλες!
Μπαίνουμε στο δωμάτιο μου και βλέπουμε μια Ζωή να κλαίει.
Βασίλης pov
Πήγα την εφη σπίτι της, σχεδόν δίπλα δηλαδή, και γυρισα
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τα παιδιά. Ακόμα μούσκεμα είναι, και απ'οτι φαίνεται πρέπει να έγινε ντέρμπι απόψε.
Ε0Βασίλης<< Αχχχ.... Έχω στεγνά ρούχα πάνω... Ελατε! >> Τους λέω και τους οδηγώ στο δωμάτιο μου.
Αφού τους τα δίνω και ντύνονται καθόμαστε εκεί, μέσα σε μία μουγκαμαρα.
Βασίλης<<Τα κορίτσια που είναι?>> μην ξεχνάμε οτι εγω είμαι ξάδελφος της Μαριάννας... αλλα ταυτόχρονα κα αγόρι.
Αρης<< Στο δωμάτιο της Μαριάννα>>
Βασίλης<< Ααα.... Τι έγινε ?! Αν θέλετε μου λέτε! >>
Μάρκος<< Εγώ χώρισα οριστικά με την Ζωή. Ούτε να με ακούσει δεν ήθελε..! >>
Μανθος<< Εμείς τσακωθηκαμε για μαλακίες. >>
Πέτρος<< Σε Εμάς Ούτε που μας μίλησαν! >>
Χρήστος<< Ναι! Απλά εκατσαν στις σκάλες και μίλαγαν μεταξύ τους>>
Βασίλης << Εσύ με την ξαδέλφη μου?>> ρωτάω. Να ξέρω τι θα αντιμετωπίσω μετα.
Αρης<<Τίποτα... Με έδιωξε κακην κακός πριν καν της μιλήσω! Εσύ με την μικρή ?>> πονεμένη ιστορία.
Μου αρέσει η Έφη. Είναι γλυκιά, αθώα, αυθόρμητη... αλλα μένει μακριά. Και οι μέρες περνάνε και εγω πρέπει να φύγω.
Βασίλης<< Φεύγω την Κυριακή, οπότε... >> Του λέω και με χτυπάει συμπονετικα στον ώμο.
Κατάλαβα όλοι μες την τρελή χαρά!
Πέτρος<< Καλά να σας πω πάμε σπίτι μου. Λείπουν οι δικοί μου.>>προτείνει σε όλους μας.
Χωρίς να το καταλάβω, καταλήξαμε σπίτι του Πέτρου να πίνουμε και να συζητάμε μέχρι το πρωί. Τελικά είναι εντάξει παιδιά.
Ηευυυυυυ ❤
Κενουριο κεφάλαιοοοο
Κοιτα που γίνανε και φιλαράκια μεταξύ τους 😱
Comments 📝
Votes ⭐
Love 💙
~ Kisses Bitches ❤ ~