ÖLÜMSÜZLÜK ARAYIŞI

ÖLÜMSÜZLÜK ARAYIŞI
"Sonunda buldum,sonunda hayalim gerçek olacak!Hemen bu çiçek tozunu Güneş Kelebek'e götürüp, ondan istediğim iksiri hazırlamasını isyeyeceğim!"
Turunç kozadan dört beş gün önce çıkan kanatları turuncu ve siyah renkten oluşan sarı benekli çok güzel bir kelebekti.Bir tırtıl iken kelebek olmayı sabırsızlıkla beklemiş,kelebek olduğunda da neşesiyle ailesine ayrı bir renk katmıştı.Uçmayı,yaşamayı çok sevinmişti.Şimdi de Güneş Kelebek'e sevinç içinde bir şey götürüyordu.
Güneş Kelebek sapsarı kanatları mavi benekleri ile evinde her zaman olduğu gibi sihirli karışımlarını hazırlıyordu.Birden kapısı açıldı.Turunç nefes nefese kalmıştı.Heyecan içinde:
-Sonunda aradığım çiçek tozunu buldum.Şimdi bana istediğim iksiri yapabilirsin.
Güneş Kelebek şaşırmıştı.
-Hangi çiçek tozu?
-Nasıl hangi çiçek tozu?Sen gerekli olan çiçek tozunu getirdiğimde bana ölümsüzlük iksirini hazırlamaya söz vermemiş miydin?
Güneş Kelebek ölümsüzlük iksirini duyduğunda şaşkınlığı iki kat daha arttı.
-Sen tüm tehlikelere rağmen gidip o çiçek tozunu mu getirdin yani?
-Evet hadi çabuk bana söylediğin iksirden yap lütfen.
Güneş Kelebek Turunç un yüzündeki heyecanın giderek arttığını görünce çiçek tozunu alıp,iksiri yapmaya başladı.Fakat içinden kendine kızıyordu.Turunç tan vazgeçmesini istese asla kabul etmezdi.Geçmişteki kelebeklerin ölümsüzlükle ilgili deneyimlerini söylese yine diretirdi.Anlatmak olmazdı.En iyisi yaşayıp görmesiydi.
Turunç un heyecanlı bakışları arasında iksiri hazırlayıp Turunç a verdi.Turunç içmek için ağzına götürdüğünde Güneş Kelebek şöyle dedi:
-Turunç dikkat et!Ateşten uzak durmalısın.O da aceleyle
-Merak etme dururum! diyerek iksiri içti.
İnanılmazdı.Artık bir ölümsüzdü.Ömrü normal bir kelebeğinki gibi kısa değildi.Bunları düşündükçe günler daha da büyük bir korkusuzlukla geçiyordu.Fakat bir gün eve döndüğünde kardeşinin çok üzgün olduğunu gördü.
-Hayır olamaz!Annemle babam öldü mü?
Hayal kırıklığı,acı,yalnızlık...Yapabileceği hiçbir şey yoktu kabullenmekten başka.Annesiyle babasının ölümü ona çaresizliği öğretmişti.Bir de sabaha kadar gözyaşı dökmene rağmen acının hafiflememesini.
Kelebeklerin ömrü kısaydı.Annesi ve babasından sonra önce Güneş Kelebek sonra da kardeşi öldü Turunç un.Bu onun için çok büyük bir yıkım oldu.Sevdiği tüm kişileri kaybetmişti.Yapayalnızdı ve ölmüyordu.
Yalnızlığı ve özlemi bu kadar zor bilmiyordu.Yaşamanın anlatılandan bu kadar farklı olduğunu da.Bir karar vermesi gerekiyordu.Ateşe atlayıp atlamamak arasında ve kararını verip bir ateşe atladı, kül oldu ya da küllerinden yeniden doğmak istedi çünkü
son sözleri şunlardı:
-Ben bu ateşe ölmek için değil,gerçek ölümsüzlüğü tatmak için atlayacağım.Bir zamanlar ölümsüzlüğü hiç ölmemek diye bilirdim.Şimdi anlıyorum ki ölümsüzlük sevdiklerinle beraber olmaktan başka bir şey değilmiş.