Nasılsın? Paramparçayım, derinden.
Öylesine özledim ki koca gökyüzü onu. Benim halimden bir sen anlarsın. Bir sen ağlarsın benimle, bu yüzden en çok sana gelişim. Canım kopuyor yerinden yine de o kopmuyor canımdan. Körü körüne bağlanmış umudumun son kırıntısına. Ben geçiyorum kendimden, o geçmiyor benden. Vakit neredeyse ayrılık saatlerini geçiyordu. Sokaklar karanlığın ardından aydınlanıyordu ben penceremden izlerken. Kaldırımlarda rastladığım ayak izlerine bir başkası basıyordu. Kıyıya vuran hırçın dalgaların sesini koca şehrin gürültüsü alıyordu. Balkonum da oturup hergün bunları izlerken kendi halime üç maymun oynuyordum. İhtiyacım olan azıcık sesin, gözlerin, sigaranı yetiştirdiğin dudaklarının arasıydı.
Bu aralar ölmeyi o kadar çok istiyorum ki;
İnsan ölürken yaşadıkları film şeridi gibi geçermiş gözlerinin ufuk noktasından. Uzun zamandır sana sarıldığımı hatırlamıyordu bedenim. Bu ölüme öylesine çok ihtiyacım vardı ki.! O film şeridinde sana rastlayacağım kesinken yaşamak çok zor be adam. Koskoca bir ağrı hemde. Böyle sağ kolumun hareket etmesine izin vermeyecek kadar koca. Nabzım bileğimi zorluyor. Uzun zamandır asırlık mevsimlerden beri sana sarılamadığımdan bu haldeydi. Sağ yanıma yerleşemeyen kalbine hasretti. Bu surettendi sancım. Bu sebebiyettendi ölümü özleyişim. Bir taraftan sağ yanım senin işgaline maruz kalmıştı, bir taraftan sol yanım gidişine ağıtlar yakıyordu. Kaburgalarıma sığmaz oldu bütün özlemim. Sığmıyor ne boğazıma o koca yumruk, ne de ruhum bedenime.
Birkaç balona ölüm halkasını bağlayıp sana gelmek istiyorum gökyüzüm.
Onun geleceği yok. Zira;
Vakit gelmişken gelsin bana, vakit geçmiş olsada gelsin...!