Kabanata 29
Bago ako nagdesisyon sa mga ganito pinag isipan ko talaga 'to. Pero kung sa tingin ng marami, naging masyado akong nagpadala sa emosyon ko. It's just that I'm tired to pretend. Ayoko naman na isipin na ginagawa ko ito para lang sa kanya. Heck! Hindi ko kayang na isipin na para lahat sa kanya. Pagod na akong magtago sa mga ngiting hindi naman totoo.
"Shine, Are you done?.." Nakatayo si Tita sa tabi ng pinto habang nakasandal sa pader.
"I'm coming Tita." tugon ko.
Ngumiti s'ya sa'kin. "Okay, Aalis na tayo later.." then umalis sya at bumalik ng room nya. Nandito kasi ako sa room ko kung saan dito dapat ako titira. But when Tita decided to came in New York, nanatili na lang ako sa apartment ko.
Hindi pa ako tapos mag-pack up, ng maisipan kong buksan 'yong phone ko. Sobrang daming missed calls and text from them.
Isa na dito ang text ni Jake, na sobrang nakaagaw ng atensyon ko.
Hindi ka na nag-text. Are you okay? Tinatawagan kita but out of coverage area ka. Where are you Shine? I'm worried sick to know kung saan ka? Please text back.
"I'm sorry Jake.." bulong ko na lang. Then pinatay ko na lang ulit 'yong phone ko. Hindi ako nag-text sa kanila, pero lahat sila alalang-alala.
"Shine. Bilis. Male-late na tayo sa flight natin.." Tumungo ako saka ko kinuha 'yong mga gamit ko. Iniwan ko pala sa apartment 'yong note ko 'don. Kung sakaling may bumisita, maisipan nilang tignan 'yon.