EJ POV
"Hey!! Congrats bro!!" Bati ng kaibigan niyang si Roland.
"Hmmm, shut up man. You know there's nothing to celebrate." Naiirita niyang sagot sa kaibigan.
" Wala ka naman dapat ika-bitter kay DJ pare. You should celebrate kasi tuluyan na talagang mamamatay iyang walang kuwenta mong feelings para kay Sheena." Sabi ng kambal ni Roland na si Reynald.
For many years ay naging matalik na magkaibigan sila ng mag-kakambal na si Roland at Reynald. They knew each other since elemetary, may isa pa silang kaibigan, pero missing in action ito dahil may pinagkaka-abalahan sa Maynila. Other than Ronald and Reynald Sy-Coson at si Xavier Razon, ay wala na siyang ibang close kung hindi ang kapatid niyang si David John Zobel Soriano.
He and his brother were always partners in crime, kaya sa lahat ng bagay magkapareho sila, pati sa taste ng pagpili ng mga bagay-bagay. People always mistook them as twins, but I am 1 year holder than him. That is the perks of having a brother na maliit lang ang gap ng edad niyo. Pero kahit ganun, minsan may hindi rin maganda ang naidudulot nito. Just like what happened to them. Sometimes there are things, rather person who comes into their lives and tests their brotherhood. Gaya nalamang ngayon, he needs to give way para mapagbigyan ang nakababatang kapatid kahit heto siya at nasasaktan ng lubusan.
"You really need to move one bro. Tignan mo nga iyang sarili mo, para kang pinag-bagsakan ng langit at lupa. You should be happy at hindi ikaw ang ikinasal sa babaeng iyon." Sabi ni Reynald sa kanya bago nito ininom ang isang baso ng whisky. He look at him intently, wala itong bahid na pagsisisi sa mga binitawang salita. Alam nilang magbabarkada ang pagka-ayaw nito kay sheena. Kahit nuon pa na pinakilala niya si sheena bilang isang business partner ay vocal nitong sinasabi ang pagka-disgusto sa babae. The reason is only for Reynald to know and them to find out. Kahit naman vocal ito sa nararamdamang pagka-disgusto sa babae ay hindi naman nito sinisiraan si sheena.
" Hey man, I guess marami na ang nainom mo. Why not you go inside at magpahinga. Kami na ang bahala na kumausap sa kapatid mo." He would like to deny the fact that he is drunk, pero kahit bata, kung titignan siya ay malalaman nito na medyo may tama na nga talaga siya ng alak.
" Pumasok ka na pare, kami na ang bahalang humarap sa kapatid mo at sa asawa niyang aswang." Sabi nito sabay tawa ng malakas. Kung hindi niya lamang kaibigan itong si Reynald ay baka nasapak na niya ito ng ilang ulit, but he knows him to well at alam niyang may valid reason ito para hindi magustuhan ang asawa ng kanyang kapatid.
They read you Cinderella
You hoped it would come true
And one day your Prince Charming
Would come rescue you
You like romantic movies
And you never will forget
The way you felt when Romeo
Kissed Juliet
And all this time that you've been waiting
You don't have to wait no more
Habang umaakyat papasok ng mansyon ay kumakanta naman ako kasabay ng kinakanta ng banda para sa bagong kasal. Iniisip ko na ako sana yung ikakasal sa babaeng masayang nakikipagtawan sa mga bisita—it should have been me kung hindi ko lang pinahalagahan ang relasyon naming magkapatid. Kahit anong isipin kong paraan ay hindi na talaga mababago ang nararamdaman ko para kay Sheena, I dated a lot of women para lang kalimutan siya pero wala pa rin.
I can love you like that
I would make you my world
Move heaven and Earth
If you were my girl
I can give you my heart
Be all that you need
Show you you're everything
That's precious to me
If you give me a chance
I can love you like that
I can love you like that
Listening to the music makes me feel that anytime in this world I will have the girl of my dreams. Pero hindi naman yun mangyaya-.
Bigla akong napahinto sa pagakyat papuntang second floor nang mapansin kong may natutulog sa sofa ng sala. Akala ko guni-guni ko lamang iyon, but when the body moved ay napagtanto ko na may tao talaga. Lumapit ako sa babaeng nakatulog sa sofa. Yes, babae ang natutulog sa sofa namin. Hinanap ko ang mga kasamabahay para maitanong kung kaninong bisita itong babae at bakit iniiwan lang ito na natutulog sa sala. Pero parang nagpapahinga na ata ang lahat o abala sa pagliligpit.
"Miss, gising hindi ito kuwarto." Pilit kong ginigising ang babae na ngayon ay mahimbing na natutulog.
Kanina I was eyeing her clothes akala ko isa sa mga katulong, but her dress is too much skimpy. He don't like that kind of girls wearing skimpy clothes, gusto niya iyong mga mahinhin katulad ni Sheena. Arrgghh!!there he go again, thinking about his brother's wife.
Kahit anong pilit niyang paggising sa babae ay talagang malalim ang tulog nito. It's almost 1 am at kanina pa niya gustong umakyat at magpahinga, pero hindi niya kayang iwan ang babae sa kalagayan nito. He can't risk to offer one of the guest rooms at baka may kamag-anak na siyang natutulog doon. Ayaw niya rin disturbohin ang mga magulang at pagod ito sa kakaasikaso sa mga bisita kanina. All their guest ay unti-unti ng umuuwi, some of them are too wasted at iniwan nalang na natutulog sa kani-kanilang mesa. Instead of resting, here he is looking at the beautiful creature in front of him.
" What am I gonna do with you angel?" Nakangiti niyang tanong sa sarili. Kahit na pagod siya ay hindi niya pa rin magawang iwan ang babaeng mahimbing ang tulog sa sofa. The way her body lay on the sofa is perfect. It is like she belongs in it— but it would be better if she will belong into my arms. What am I thinking!!
Habang tinitignan ko ang maamong mukha ng babae ay hindi ko mapigilang kantahin ulit ang " I Can Love You Like" ng all-4-one. I don't know, but looking into her face makes me forget about my heartache and sorrow.
They read you Cinderella
You hoped it would come true
And one day your Prince Charming
Would come rescue you
You like romantic movies
And you never will forget
The way you felt when Romeo
Kissed Juliet
And all this time that you've been waiting
You don't have to wait no more
I can love you like that
I would make you my world
Move heaven and Earth
If you were my girl
I can give you my heart
Be all that you need
Show you you're everything
That's precious to me
If you give me a chance
I can love you like that
I can love you like that
I never make a promise
I don't intend to keep
So when I say forever
Forever's what I mean
Well I'm no Cassanova
But I swear this much is true
I'll be holding nothing back
When it comes to you
You dream of love that's everlasting
Well baby open up your eyes
I can love you like that
I would make you my world
Move heaven and Earth
If you were my girl
I can give you my heart
Be all that you need
Show you you're everything
That's precious to me
If you give me a chance
I can love you like that
I can love you like
EL POV
Napamulat ako nang maramdaman kong may parang mga matang nakatingin sa akin. Halos hindi ko pa masyadong naimumulat ang aking mga mata ng dahil sa pagod na rin. Dahan-dahan akong nag-inat ng katawan. Ang sarap-sarap ng pagkakatulog ko kagabie, I was dreaming na nawala raw ako at napadpad sa kung saang lupalop ng Pilipinas. I am about to get up para maligo na rin at magbihis nang marinig ko ang malakas na pagtikhim ng isang lalaki. Wait, lalaki? How the hell did a man get inside her room?! Agad niyang binuka ang kanyang mga mata at tinignan ang lalaking tumikhim.
"Excuse me?! Why are you in my room?!.." Hysterical niyang tanong sa lalaking nakatayo ngayon sa harap niya. She instantly felt conscious seeing the smirk on the man's face, para itong nakakita ng isang hayop na handang hulihin at lutuin. She's being paranoid seeing this man, napakabilis ng tibok ng kanyang puso at halos hindi siya makatingin ng diretso dito.
"Your room? Baka ibig mong sabihin Miss ay MY HOUSE?" Sarkastiko nitong sagot sa kanya. Agad naman niyang tinignan ang paligid at napagtanto niya na wala pala siya sa sarili niyang bahay. Ang akala niyang panaginip lang ay totoo pala. Arghhh.. How dumb of her to fell asleep on someones' sofa??!! Napapikit na lamang siya sa kaisipan na baka masama ang lalaking kaharap niya.
"Ahhhmm, I'm sorry. May hinahanap po kasi ako kagabie and I fell asleep while waiting for him." Nahihiya kong sabi, habang hindi pa rin tumitingin dito ng diretso dahil sa pangamba na baka makita nito ang takot sa kanyang mga mata.
"Hmm, sino bang hinahanap mo?"magiliw nitong tanong habang pilit na hinuhuli ang paningin niya.
"Ahhh, a certain EJ Soriano." Agad niyang sagot. Nakalimutan niyang bahay nga pala ito ng mga Zobel-Soriano, that means any time soon ay makakausap niya na rin si Mr. Zobel-Soriano— especially at nakikita na niya na maaliwalas na ang mansyon compared kagabi na maingay dahil sa party.
" What do you want from him?" Kunot-noo nitong tanong sa akin