Νικολέτας POV
Καλεσαμε τους γονεις της Σάντρας αλλά δν έχουν ερθει ακόμα. Πάω στοίχημα η κ. Λυδία θα κλαίει.
Ν: Παιδιά όταν έρθουν οι γονείς της Σάντρας θα πουμε οτι το φανάρι ηταν πρασινο για τους πεζούς αλλά ενα αμάξι το αγνόησε κ την χτύπησε όταν πήγε να περάσει το δρόμο. Μην πείτε καμια αλλη μαλακια !!" λέω στα παιδιά κ όλοι κουνούν το κεφάλι τους θετικά.
Χ: Αντε ποτε θα έρθουν να μας ειδοποιήσουν !?!?" ρωτάει ανυπόμονα η Χαρά.
Στ: Τώρα καρδιά μ, τώρα." την καθησυχάζει ο Στέλιος.
Χ: Τώρα μ ειπες κ πριν 10 λεπτα ρε μωρο μ." λέει παραπονιαρικα.
Ν: Χαρούλα μ ηρέμησε σε παρακαλώ." της λέω ήρεμα.
Κ. Λυδία: Παιδιά τι έγινε ?? Που την έχουν ???" ρωτάει η κ. Λυδία βουρκωμενη.
Κ: Εεεε... π-πηγε να π-περασει το δρ-ρομο κ την χ-τυπησε αμ-αξι." λέει τραυλιζοντας ο Κωνσταντίνος.
Κ. Σάββας (μπαμπάς της Σάντρας): Δν το είδε που ερχόταν ρε παιδιά ???"
Χρ: Υπέθεσε οτι θα σταματούσε αφού το φανάρι ηταν κόκκινο. Αλλά ηταν μαλ- βλάκας αυτός που οδηγούσε κ την χτύπησε."
Κ. Σάββας: Κ δν είδατε την πινακίδα ??"
Ν: Εφυγε πολύ γρήγορα, δν προλαβαμε."
Κ. Λυδία: Σας είπε τπτ ο γιατρός ??"
Ν: Εμμμμ ναι... Μας είπε ότι... Οτι..." προσπαθούσα να πω.
Χρ: Εχει χτυπήσει...σοβαρά...στο κεφάλι" με διευκόλυνε ο Χρήστος.
Κ. Λυδία: Παναγία μ... Το παιδί μ..." λέει η Μαμά της Σάντρας έτοιμη να κλάψει.
Γιατρός: Είστε συγγενείς της δεσποινίδος Σαμετη Αλεξάνδρας ???" (το Σάντρα βγαίνει απο το Αλεξάνδρα για όσους δν το ήξεραν)
Κ. Σάββας: Ναι, πείτε μας γιατρε τι συμβαίνει ??? Είναι εντάξει ??"
Γιατρός: Εχει χτυπήσει στο κεφάλι. Ολα δείχνουν πως ειναι ενταξει. Περίπου σε ενα με δυο εικοσιτετράωρα θα είναι ξύπνια."
Κ: Ευχαριστουμε γιατρε." λέει ο Κωνσταντίνος κ ο γιατρός φεύγει.
Ν: Ουφφφ ευτυχώς. Ολά κλ πήγαν !!" λέω ανακουφισμένη.
Χρ: Γτ να μην πάνε κλ ??? Η Σάντρα είναι σκληρό καρύδι." λέει ο Χρήστος.
Κ. Σάββας: Λοιπον παιδιά, ευχαριστουμε για όλα αλλά καλυτερα να πατε σπίτια σας. Εσύ Νικολέτα στο δικο μας θα πας έτσι ??"
Ν: Ναι."
Κ. Λυδία: Μα πως θα πάνε σπίτι τα παιδιά χωρίς αυτοκίνητο ??"
Κ: Θα τους παω εγώ, που έχω αμάξι."
Κ. Σάββας: Εντάξει."
Ν: Εμμ κύριε Σάββα, μπορεί να ερθει να κάτσει μαζί μ η Χαρά ??"
Κ. Σάββας: Κ βέβαια μπορεί. Αντε πηγαίνετε τώρα ! Γεια."
Ολοι: Γεια σας."
Κατεβηκαμε στο γκαράζ κ μπήκαμε στο αμάξι. Φύγαμε απο το νοσοκομειο κ πηγαίναμε να αφήσουμε τον Στέλιο.
Κ: Εγώ αύριο θα ξαναπαω στο νοσοκομείο, θέλει να κανείς να τον πάρω μαζί μ ???"
Ν: Εγώ."
Χ: Κ εγώ."
Στ: Κ εγώ."
Χρ: Ε, τι, εγώ να μείνω στην απ' έξω ?? Θα έρθω κ εγώ."
Κ: Μάλιστα, δλδ ολους σας θα περάσω να σας πάρω ??"
Χ: Ναι. Αλλα εσύ γτ θέλεις τόσο πολύ να ξανά πας στο νοσοκομείο ??" ρωτάει η Χαρά τον Κωνσταντίνο.
Κ: Για να δω την Σάντρα."
Χ: Ε ναι, αυτό εννοώ. Γτ θες τόσο πολύ να πας ???"
Κ: Γτ αμα είχα κοιτάξει τον δρόμο πριν παω να περάσω η Σάντρα θα ηταν μια χαρά τώρα κ όχι σε ενα κρεβάτι νοσοκομείου." λέει σοβαρά κ θλιμμένα.
Εγώ πιστεύω οτι η Σάντρα του αρέσει.
Ν: Ναι, μονο που αν δν ελεγες οτι ίσως δν έπρεπε να βγούμε γτ θα κουναμε τον κώλο σε οποίον βρουμε δν θα είχε χρειαστεί καν να πας να περάσεις τον δρόμο τοσο γρήγορα κ μετα να ερθει εκείνη να σε σπρώξει κ να χτυπήσει την ίδια !!" φωνάζω.
Χρ: Νικολέτα ηρέμησε !!"
Ν: Τι να ηρεμησω ρε μαλάκα κ εσύ !?!??" λέω χωρίς να σκεφτώ ?? Πέφτει μια μικρή σιωπή για δευτερόλεπτα κ μόλις καταλαβαίνω τι είπα μιλάω.
Ν: Σορρυ απλα είχα νεύρα κ ξεσπασα πανω σ." απολογουμαι στον Χρήστο.
Χρ: Ναι, όταν έχεις νεύρα μην ξεσπας σε ανθρώπους που δν φταίνε !!"
Ηθελα εκείνη την ωρα θα απαντήσω 'Μα δν ξεσπασα σε άνθρωπο, σε γουρούνι ξέσπασα.' αλλά κρατήθηκα κ αντί γι αυτό είπα...
Ν: Ζήτησα συγνώμη, τι άλλο να κάνω ??" τον ρωταω όμως δν μιλάει.
"Αα τώρα δν μας μιλάς ??" ξαναρωταω. Εκείνος απλά κοιταγε μπροστά.
"Κλ, μην μιλάς, χεστηκαμε." απανταω κ γυρίζει να με κοιτάξει.
Χρ: Μπορείς απλα να ΣΚΑΣΕΙΣ ???" ρωτάει τονίζοντας το 'σκασεις'.
Δν Μίλησα απλα κοίταξα εξω από το παράθυρο. Είχα χαθεί στις σκέψεις μ. Σκεφτόμουν όλα αυτά που έγιναν μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διαστημα.
Η σχέση του Στέλιου με τη Χαρά, την βραδιά που πήγαμε στο κλαμπ κ παραλίγο κάποιος να βιασει τη Χαρά, τους συνεχείς τσακωμούς της -ας πουμε- παρέας, το ότι μένω στη Σάντρα η οποία έσωσε τον Κωνσταντίνο κ το οτι μόλις ζήτησα συγνώμη απο το εγωκεντρικό γουρούνι που μ σπάει τα νεύρα.
Ολά αυτά τα σκεφτόμουν μέχρι που η φωνή του Κωνσταντίνου με ξύπνησε απο τον λιθαργο που ήμουν.
Κ: Στέλιο φτάσαμε. Θα περάσω να σε πάρω αύριο στις 10:00."
Στ: Οκ, παιδιά τα λέμε. Μωρο μ γεια σ." λέει κ δίνει ενα πεταχτο φιλί στο στόμα στην Χαρά. Κ έτσι συνεχίσαμε τον δρόμο προς το σπίτι της Σάντρας.
Χ: Τι έχεις ??" με ρωτάει η Χαρά.
Ν: Τπτ."
Χ: Φαίνεσαι σκεπτική. Σίγουρα δν συμβαίνει κάτι ??"
Ν: Ναι σίγουρα."
Κ: Τι συζητάτε εσείς εκεί πίσω μπορούμε να μάθουμε ??"
Χ: Οχι." λέει κοφτά η Χαρά.
Χρ: Μμμ γτ ??"
Ν: Γτ θέλετε τόσο να μάθετε ??"
Χρ: Γτ δν μας λέτε ??"
Ν: Γτ δν το κλείνετε ??"
Χρ: Γτ δν μας εμπιστευεστε ??"
Ν: Γτ-"
Χ: Παιδιά φτάνει !!" φωνάζει η Χαρά.
Ν: ΣΕ ΜΙΣΩ !!!" ουρλιαζω.
Χρ: Εγώ παλι όχι απλα σε αντιπαθω φρικτά !!!!!!" λέει πιο χαλαρά.
"Κ για πιο λόγο με μισείς ????? Σ έχω κάνει κάτι ???" ρωτάει σοβαρά.
Ν: Πολύ απλά μ σπας απίστευτα τα νεύρα !!!!!!!!!!!" φωνάζω.
Χρ: Μ πας κόντρα χωρίς να σ έχω κάνει κάτι. Γτ σ σπάω τα νεύρα ???" ρωτάει απορημένος.
Κ: Παιδιά φτάνει !! Κορίτσια κατεβειτε φτάσαμε."
Χ: Ευχαριστουμε Κωνσταντίνε. Τα ξαναλέμε." λέει η Χαρά.
Ν: Δυστυχώς..." την συμπληρωνω εγώ κοιτάζοντας τον Χρήστο με απέχθεια.
Χρ: Μμμμ" λέει ξινισμενα.
Ν: Μου να κάνεις στα λιβάδια, μαζί με τις αγελάδες !!" λέω κ κλείνω την πόρτα του αυτοκινήτου.
Μπαίνουμε στο σπίτι.
Χ: Τι ηταν αυτό ρε Νικολέτα ??? Μια φορά να μιλήσετε σαν άνθρωποι χωρίς να τσακωθητε δν γίνετε ??? Εχω βαρεθεί ρε γαμωτο αυτους τους τσακωμούς !! Δν αντεχεστε αλλο εσείς οι δύο !!! Η φίλη μας είναι αναίσθητη στο νοσοκομείο κ εσείς στον κοσμο σας !!! Αύριο στο νοσοκομείο τι θα κάνετε ?? Θα τσακωθητε παλι ?? Σε δημόσιο χώρο με ανθρώπους άγνωστους που πονανε ή ανησυχούν για κάποιον δικο τους ?? Απάντησε μ !!" μ λέει με νεύρα κ εγώ κοιταω κάτω.
Θέλω να κλάψω. Νομιζω ξέρω γτ είμαι συνέχεια έτοιμη για καυγά με τον Χρήστο.
Ν: Ν-να σ-σου π-πω κ-κα-κάτι ???" λεω κλαίγοντας πια.
Χ: Για πες να σε ακούσω."
Ετοιμασου Χαρά γτ θα μείνεις.
Σκασε εσύ γτ μ σπας τα νεύρα !!!
Ν: Χαρά, νομίζω..."
Χευυ παιδιά τι κάνετε ??? Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο ?? Πατήστε αστεράκι κ πείτε μ τη γνώμη σας στα σχόλια. Φιλιααα😘