သူမ်က္လံုးမိွတ္ထားရက္ႏွင့္ပင္...
အေတြးတို႔က အတိတ္သို႔လြင့္ေမ်ာသြားခဲ့ၿပီ.....
Flash back♡ ♡ ♡ ♡
၁၂ရက္ ၆လ........
အဲ့ဒီေန႔ညက တိမ္ေတြကင္းစင္ၿပီး ႐ႈခင္းေလးက အရမ္းကိုၾကည္ႏူးစရာေကာင္းခဲ့တာေပါ့.........
dyo kyung soo သူက ၁၇ႏွစ္...
park chan yeol ကြၽန္ေတာ္က ၁၈ႏွစ္...
ကြၽန္ေတာ္အၾကံတစ္ခုရသြားတယ္...
သူ႔ကိုဖြင့္ေျပာဖို႔အတြက္ေပါ့.....
ခ်က္ခ်င္းပဲ.......
ကြၽန္ေတာ္ေအာက္ကိုဆင္းေျပး....
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကို သြားေခၚခဲ့တယ္......
သူကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ......
စကားတေျပာေျပာ....
ရယ္ရယ္ေမာေမာေပါ့.......
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့...
ရင္ေတြအရမ္းခုန္ေနခ့ဲတယ္......
ၿပီးေတာ့......
သူ႔ကိုေခါင္မိုးထပ္ကိုေခၚသြားတယ္.....
အၾကံေတြအစည္ေတြနဲ႔ေပါ့ဟဲဟဲ......
သူကေတာ့ ၾကယ္ေတြကို မျမင္ဖူးတဲ့အတိုင္းပဲ.....
"wow အရမ္းမိုက္တာပဲ ငါၾကယ္ေတြကို တစ္ခါမွ ဒီလိုမၾကည့္ဖူးဘူး"
သူကကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ...
မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြက ျပဴးျပဴးေလးရယ္.....
"ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာ"
chanyeol တိုးတိုးေလး ေရရြတ္မိတယ္...
"ဟင္ ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
သူကကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္လာၿပီး....
မ်က္လံုးေလးျပဴးကာေမးတယ္...
ကြၽန္ေတာ္မလံုမလဲျဖစ္သြားတာေပါ့...
"အဟမ္း!!"
ကြၽန္ေတာ္ေခ်ာင္းေလးလည္းနည္းနည္းေလးဟန္႔႔လိုက္ၿပီး....
ေကာင္းကင္ေပၚကို အၾကည့္လႊဲလိုက္တာေပါ့.......
"တကယ္လား! ၾကယ္ေတြကိုဒီလိုျမင္ရေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရလဲ"
အေမးေတြ အေမးေတြ.....
ေပါက္တတ္ကရေတြနဲ႔......
တကယ္ပါ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ေတြခုန္လြန္းလို႔....
သူ႔ကိုေတာင္ေစ့ေစ့မၾကည့္ႏိုင္ပါဘူး.....
"ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး လန္းသြားသလိုလို လြတ္လပ္သြားသလိုလိုပဲ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းတယ္ ဟီး"
သူရယ္ေနတယ္.....
အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္းေပၚေနမယ္ဆိုတာ....
ကြၽန္ေတာ္ မၾကည့္ဘဲသိႏိုင္ပါတယ္....
"kyung soo ya..."
"ဟင္"
သူကကြၽန္ေတာ့္ကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ ျပံဳးျပတယ္...
ဒါေပမဲ့ကြၽန္ေတာ္သူ႔အေပၚမျဖဴစင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး....
သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ေစ့ေစ့ၾကည့္လိုက္တယ္...
"မင္းငါ့ကို"
ဂလု.......
"မင္းခ်စ္သူအျဖစ္လက္ခံေပးႏိုင္မလားဟင္"
ဟူး.......
ေျပာတာကေတာ့ေျပာလိုက္ၿပီ....
တတ္လည္းမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
"ဘယ္..ဘယ္လို!"
သူမ်က္လံုးေတြကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ပိတ္မွန္ေတာ့မယ့္အတိုင္းျပဴးထြက္ေနတာ....
ပါးစပ္ကိုလည္း ျခင္ဝင္ဥႏိုင္တဲ့အထိ'ဟ´ထားတာ.....
ကြၽန္ေတာ္႐ွက္႐ွက္နဲ႔ လည္ပင္းကိုလက္နဲ႔ပြတ္ရင္း....
"ဟို ငါမင္းကိုခ်စ္လို႔ မင္းရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ခ်င္လို႔ ခြင့္..ခြင့္ေတာင္းတာ"
သူတကယ္ကိုအံ့ျသေနပံုေပါက္ပါတယ္..
မမျဖစ္ဘူးသူလက္မခံလို႔မျဖစ္ဘူး...
"cha chanyeol...."
သူကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကို အထစ္ထစ္ေခၚေနတယ္...
သူလက္မခံဘူးလားမသိ...
"kyung soo ya,လက္ လက္မခံဘူးလားဟင္"
မရဲတရဲေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းနဲ႔အတူတူ..
သူလက္ခံေလာက္ဘူးဆိုတဲ့အေတြးေၾကာင့္....
မ်က္ရည္ေတာင္ဝဲလာသလိုလို..
သူကေတာ့အံ့ျသဆဲပဲ....
ဟုတ္သားပဲ...
သူကhomo relationshipကို လက္ခံသူမွမဟုတ္တာ....
''ဟိုရ..ရပါတယ္ေကာင္ေလးခ်င္းမို႔ မင္းလည္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားမွာပဲ ဟုတ္..ဟုတ္တယ္မလား...ဟို..ငါ့ကို ဒီလိုေျပာလို႔ မေခၚဘဲေတာ့မေနနဲ႔ေနာ္ ငါမင္းမေခၚရင္မေနတတ္လို႔ မင္းလက္မခံခ်င္လည္း ရ..ရပါတယ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ငါ..ငါ"
"yaaaa,ဘယ္..ဘယ္သူက လက္မခံဘူးေျပာလို႔လဲ"
ဒါဆိုလက္ခံတာလား...
ကြၽန္ေတာ္အဓိပၸါယ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေတာ့...
သူကေကာင္းကင္ေပၚကိုပဲေမာ့ၾကည့့္ၿပီးအၾကည့္လႊဲသြားတယ္....
မ်က္ႏွာေလးကလည္းေသြးေလးေတြရဲလာတာကိုက္စားခ်င္စရာ...
တကယ္!....
အူယားတိုင္းသာနမ္းလိုက္ရင္သူ႔ပါးေပၚမွာႏႈတ္ခမ္းရာေတြပဲထပ္ေနမွာအေသအခ်ာ....
အဲ့ေလာက္ကိုသူခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာေလ...
"ဒါဒါဆို..လက္ခံတာလား..ကိုယ့္ကိုခ်စ္သူအျဖစ္ လက္ခံတာလား"
သူႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္ေလ....
ကြၽန္ေတာ္လား?.....
ထခုန္လိုက္တယ္ေလ......
ေပ်ာ္လြန္းလို႔ပါ.....
"တတကယ္လား kyung soo"
"imm immပါဆုိ"
သူ႐ွက္႐ွက္နဲ႔ေျပာတာေလးက
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ...
ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုစဖြင့္ေျပာတဲ့ေန႔မွာပဲ...
သူ႔ရဲ႕first kissခ်ဳိခ်ိဳေလးကိုသိမ္းပိုက္လိုက္တယ္ေလ..
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကတကယ္ကိုခ်ိဳတာပါ
Flash end ♥ ♥ ♥ ♥
ေတြးတိုင္းေတြးတိုင္းျပံဳးမိေနတာပါ...
park chan yeolဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္....
dyo kyung sooဆိုတဲ့ သူနဲ႔ေတြ႔မွပဲ ရယ္လိုက္ငိုလိုက္ေဒါသျဖစ္လိုက္နဲ႔ အ႐ူးကိုလံုးလံုးျဖစ္လို႔....
ဒါကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္လြန္းခဲ့လို ့ေနမွာပါ...
kyung soo ya.....
saranghae :')
❦ ❦ I just wanna say "I love you"
kyung sooကေတာ့ထိုမိဘမဲ့ေဂဟာမွာပဲအိပ္ေနၾကဆိုေတာ့...
ဒီေန႔ေတာ့အိမ္ကိုမျပန္ေတာ့ဟုဆံုးျဖတ္ကာ ''Lucky´´ကသူ႔အိပ္ခန္းထဲပဲအိပ္ရန္လုပ္လိုက္ေတာ့သည္....
"ေကာင္းေသာညပါ အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ min seok hyung"
အိပ္ခန္းထဲမဝင္မီမွာ သူminseok hyungကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္..
ကေလးေတြကေတာ့သူနဲ႔minseok hyung ေခ်ာ့သိပ္ လိုက္လို႔ အိပ္ကုန္ၾကၿပီေလ...
minseok hyungကေတာ့ ေပါက္စီကိုပလုတ္ပေလာင္းစားတုန္း..
"မင္းေရာပဲ kyung soo good night! ျသ ဒါနဲ႔ ေပါက္စီဝယ္ေကြၽးတာ ေက်းဇူးပဲေနာ္"
min seok hyungက အသက္သာႀကီးတာ
တကယ့္ကိုကေလးစိတ္.....
"အာ ဒါကမေျပာပေလာက္ပါဘူး hyungေကာမအိပ္ေသးဘူးလား"
သူေမးေငါ့ကာေမးလိုက္ေတာ့ minseok hyungက ေနာက္ဆံုးစားလက္စကို ေရနဲ႔အတူေမ်ာခ်လိုက္ေတာ့တယ္...
ေနာက္ေတာ့ပါးစပ္နားကေရေတြကိုလက္ခံုနဲ႔သုတ္ၿပီး...
"အိပ္ေတာ့မယ္ေလ"
လို႔ေျပာၿပီး သူ႔အိပ္ခန္းေဘးနားက အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့သည္
သူလည္းကိုယ့္အခန္းကိုယ္ဝင္ၿပီး....
ျပတင္းေပါက္ကေနအျပင္ဘက္ကိုအေၾကာင္းမဲ့ေငးၾကည့္ေနမိသည္.....
ေငးရင္းနဲ႔အၾကည့္ေတြကၾကယ္ေတြေပၚေရာက္သြားၿပီးအေတြးတို႔ကpark chan yeolဆီ.....
သူ႔အေၾကာင္းေတြးသည္ႏွင့္မ်က္လံုးကမႈန္ဝါးလာကာမ်က္ရည္ဥအခ်ိဳ႕ကိုအျပံဳးတုႏွင့့္ဖံုးကြယ္ထားလိုက္ရသည္....
႐ုတ္တရက္......
ၾကယ္တစ္ပြင့္သူ႔ေ႐ွ႕မွာတင္....
ေႂကြသြားသည္မို႔.....
သူကပ်ာကယာႏွင့္လက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ကာဆုေတာင္းလိုက္သည္...
ေနာက္ေတာ့ သူခက္ခက္ခဲခဲထိန္းထားရသည့္မ်က္ရည္မ်ားကိုလြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္.....
အိပ္ရာေပၚတက္ၿပီးအိပ္မယ္လုပ္ေတာ့...
ဒိုင္ယာရီေရးဖို႔သတိရသြားၿပီး....
စာအုပ္ေလးကိုလွန္ၾကည့္ေတာ့...
အားလားလား....
စာ႐ြက္ေတြအကုန္လံုး park chan yeolဆိုတဲ့စကားလံုးေတြခ်ည့္ပါလား...
ဒီေန႔ေတာ့သူမပါေအာင္ေရးမယ္လို႔စိတ္ကိုတင္းရင္း.....
ကဗ်ာတပုဒ္ကိုတုိတုိေလးေရးစပ္လိုက္သည္.....
ၾကယ္ေႂကြတိုင္းဆုေတာင္းရင္းဆုေတာင္းရင္း....
မ်က္ရည္ေတြကက်ရင္းက်ရင္းနဲ႔.....
ၾကာရင္ကမၻာႀကီးကမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ျပည့္ၿပီး...
ေကာင္းကင္ကၾကယ္ေလးေတြကေတာ့ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မယ္....
ထို႔ေနာက္ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး......
အိပ္ရာေပၚလွဲေလ်ာင္းကာ....
မ်က္လံုးမွအစခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကိုအနားေပးလိုက္ေတာ့သည္...
park chan yeol....
ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကိုအနားေပးတဲ့ဒီအခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ေလးပဲ....
ခင္ဗ်ားပံုရိပ္ေတြနဲ႔မႏိွပ္စက္ပါနဲ႔လား...
❦ ❦ I just wanna say "I love you"