-Sonsuza kadar benim ol!
O tapılası sesi kulaklarımda saf bir edayla yankılandı. Gözyaşlarım akmak için yalvarır bir vaziyete gelmişti. Sanki o güçsüz bedenimi ayaklarım değil de kalbim ayakta tutuyordu. Derin derin nefesler aldım. Her nefesimde burnuma kokusu biraz daha doluyordu. Bana bir adım yaklaşmasıyla geriledim. Bu yanlıştı!
Biz olamazdık, biz diye bir şey olmazdı..