(Miru's POV)
"Would you stop crying?! For anyone's sake ghad!"
"WAAAAAAAAAAAAAH I HATE HIM! I HATE HIIIIIIIM!"
Napahawak ako sa noo ko. Obvious naman siguro kung sino kausap ko? Ghad. Sumasakit ang ulo ko.
"Ghad, Alyana. Pang-apat na gabi mo na 'tong umiiyak! Tumigil ka na!"
"He said he loves me! BUT HE FVCKING LEFT!"
Yes, I'm with Alyana, my cousin. 3 days ago nagulat ako ng bigla ako nitong tinawagan na lasing at umiiyak.
3 days ago..
Nasa bahay na ako, and yes, kasama ko si Yuki. Balak na ata talaga nito tumira dito. Tss.
Kakatapos lang namin kumain kaya naisipan namin maglaro ng video games. Sa gitna ng paglalaro namin ay biglang tumunog ang cellphone ko. Sino naman kaya tatawag saken ng ganitong oras?
*Caller: Alyana*
Napakunot ang noo ko. Hmm..
"Hello?"
(Miruuuuuuuuu! *hik* Shan ka? Are you with Yuki? Hihihi!)
"Alyana. Are you freaking drunk?"
Napatingin si Yuki sa akin. Hininto nito ang paglalaro namin, pinatay niya ang TV at tsaka inagaw ang cellphone ko at ni-loudspeak ito.
(D-Drunk?! No! HAHAHA! I'm not drunk kaya! You're bintangera ah!)
"Wtf. Asan ka?"
Nakita kong tumayo si Yuki at kinuha ang susi ng sasakyan niya. Kumuha ito ng jacket para sa aming dalawa. Tumayo na rin ako at lumabas ng bahay.
(Ako? Hhmm.. Bahay? Yes! I'm at my house! Hihihi!)
Tumingin akong muli kay Yuki. Kakalabas lang nito ng bahay at sinisiguradong naka-lock ito bago naglakad papunta saken. Hinila ako nito papunta sa sasakyan niya.
"Wag kang aalis. Pupunta ako dyan"
(Okaaaaaaaaay! Will you bring Jun? I miss him naaaaaaa! But he chose to let me go! WAAAAAAAAAAH!)
Nilayo ko ang phone ko sa tenga ng bigla itong sumigaw. Hype na yan. Lasing!
Binaba ko ang tawag nito at tinawagan si Uno. Ano na ba nangyayari sa kanila?!
(Hello? Miru? Bakit ka tumawag?)
Bakit ito parang masaya naman? Ang saya kasi ng boses niya.
"Nasan ka?"
Napakunot ang noo ko ng bigla kong marinig ang background music. The fvck? Nasa bar ba siya?!
(.....)
"NASA BAR KA BA?!"
(I'm just relaxing Miruchan. Miss me already?)
The fvck. Ano ba nangyari sa dalawang 'to?
"Wag kang aalis dyan"
(I'll be waiting Miruuuu)
Pagkapatay ko ng tawag niya ay tinawagan ko si Dos.
(Yow! Wazzup?)
"Pasundo naman yung kambal mo sa bar!"
(Ha? Bar? Nasa bar si Uno? Akala ko kasama si Alyana?)
"Ha? Bakit sila magkasama?"
(Nakita ko kasi siyang papunta kina Alyana kanina. Kaya akala ko okay na sila)
"Nope. Lasing yung dalawa. Pupuntahan ko sa bahay si Alyana, puntahan mo sa bar si Uno. Salamat Dos!"
(No problem. Ako bahala sa kambal ko)
"Sige. Ingat!"
Napasandal ako sa pintuan ng sasakyan ni Yuki. Naka-focus ito sa pagda-drive. Ano ba kasi nangyari?
Present..
And yes, naabutan ko ngang lasing si Alyana nung gabing yun. Nandun siya sa kwarto niya, naka hilata sa sahig habang umiiyak. Nalaman ko yung nangyari sa kanila.
Di ko rin maintindihan si Uno. Wala nang dahilan para magbago isip niya. Okay naman sila eh. Ang saya saya nga nila tas bigla nalang ganito. Biglang hindi na siya ready. I really don't get him.
Ito namang si Alyana, after nung nangyari, ang saya niya bigla. Parang walang nangyaring break-up o pangi-iwan. Tsaka ko lang napagtanto na tinatago niya ang nararamdaman niya. Sa umaga, ang saya saya niya, para siyang walang problema pero pagdating ng gabi, iyak naman siya ng iyak.
Nung mga unang araw, naaawa ako sa kanya, pero putcha, pang-apat na gabi na 'to! Hindi ba siya nagsasawa sa pag-iyak?
"Did I do something wrong Miru? Wala naman diba? Why did he chose to let me go?"
"Maybe because he has something to do muna. You know he loves you. Babalik yun kapag okay na siguro ang lahat"
"No. He's lying. He doesn't love me. He was just lonely. He just can't accept the fact that the woman he loves, loves someone else!"
Ako nanaman? Tss. He never said that it was because of me!
"Ewan ko sayo! Dami mong alam! Bahala ka nga dyan"
Lumabas ako ng kwarto niya at bumaba sa sala. Naabutan ko si Yuki dun, nakaupo sa couch. Umupo ako sa tabi nito.
"How's my girl?" Inirapan ko ito.
"Hindi mo man lang ba tatanungin kung kamusta si Alyana? Ako talaga tinatanong mo? Eh ako 'tong lagi mong kasama" tumawa lang ito. Naramdaman ko ang kamay nito sa bewang ko. Hinila ako nito at sinandal sa kanya. I somewhat felt relieved na nandito si Yuki. Nawala ang pagod na nararamdaman ko.
"I know you're tired. Sige na, pahinga ka na muna. Babantayan ko kayong dalawa" sinunod ko ito at maya-maya lang ay nakatulog na ako.
"I love you"
(Alyana's POV)
I woke up feeling tired as ever. My eyes felt terrible. Wtf did I cry again last night? Tss. I looked around my room, so messy. Tissues everywhere.
Tumayo ako to pick up the trashes inside my room. Where's Miru by the way? I remember her getting out of my room, annoyed.
I went down to look for her. Oh would you look at that.. She's sleeping peacefully on Yuki's lap while holding one of his hands, while Yuki is sleeping while sitting. Doesn't he feel uncomfortable with that position?
Lumapit ako and took a picture of them. Sweet. Haha. We could have been like that if he didn't chose to let me go.. Napayuko ako. I went to the kitchen to cook breakfast. Makabawi man lang ako kay Miru for taking care of me everyday.
Lumapit ako sa ref to check kung aning pwedrng lutuin. Napahinto ako ng makita ko ang cake na dapat ibibigay ko sa kanya nung nakaraan. Tss. I took it and threw it in the trash can. Panis na yun eh. Sigh. I still feel incomplete. What should I do?
(Miru's POV)
Nagising ako ng nay naamoy akong pagkain. Pagdilat ko ay nakita kk agad ang mukha ni Yuki. Nakayuko ito at mukhang hindi comportable sa posisyon niya. Tss. Di man lang inayos ang sarili.
Dahan dahan akong tumayo para hindi siya magising pero nabigo ako dahil pagkatayo ko palang ay dumilat na siya.
"A-Ah good morning! Sorry kung nagising kita" yumuko ako para magpaumanhin. Tss. Mukha siyang walang tulog. Umupo ako ng maayos sa tabi niya. Nagulat naman ako ng nilapit niya ang ulo niya sa ulo ko. Sumandal siya sa akin, nakasiksik ang mukha sa leeg ko.
"Y-Yuki"
"I couldn't sleep last night. It was so entertaining watching you sleep. *yawn*" dahan dahan kong hinimas ang buhok niya na parang aso. Ang cute niya kasi. Haha.
Dafak. Did I just say that?!
"Matulog na na ulit. Gigisingin nalang kita mamaya. Magpahinga ka" malumanay kong utos sa kanya. Dahan dahan naman nitong inangat ang ulo niya at tumingin sa akin. Nung una ay nakatingin ito sa mata ko, pababa ito ng pababa hanggang sa mapansin kong sa labi ko na siya nakatingin.
"Hoy Yuki. Ang aga aga pa. Wag mo na subukan" nakangisi naman itong tumingin pabalik sa mata ko.
"Edi.. Mamaya nalang?" Pinandilatan ko siya. ABNOY! ANG HILIG SA KISS!
"Ewan ko sayo! Abno! Matulog ka na nga. Kulang lang yan sa tulog"
Umiling ito sa akin at ngumiti.
"I'm fine. Pwede ko na ba makuha?"
Kinotongan ko siya.
"Tigilan mo ko!"sigaw ko.
"Why are you shouting?? Ang aga aga LQ kayo" napatingin kami pareho dun sa nagsalita.
"Alyana" pagtawag ko sa kanya. Kakalabas niya lang sa kusina at may dalang pagkain.
"Oh? Come. Kain tayo" ngumiti ito sa amin. Ngumiti rin ako at tumayo. Naramdaman ko namang tumayo si Yuki at sumunod sa akin.
Kumuha ako ng mga plato at utensils, at inihanda ito sa may lamesa. Si Yuki naman ay kumuha ng tubig at mga baso. Sabay sabay kaming umupo at kumain.
"Okay ka na ba?" Pagtatanong ko. Humarap ito sa akin at tumungo.
"Of course! Haha" ngumiti ako at umiling.
"Whatever Alyana. Don't come crying to me again later okay? Tss" tumawa naman ito.
"That would be the last. I promise!" Nagtaas pa ito ng kamay para ipakitang nangangako siya. Umiling nalang ako at nagtuloy sa pagkain.
Maya-maya ay napagdesisyunan kong umuwi sa bahay ko para mag-asikaso. May pasok pa kasi ako sa hapon, at ganun din si Yuki. Sabado ngayon kaya walang pasok si Alyana.
"Uuwi muna kami ni Yuki dahil may pasok kami. Mag-mall ka muna para hindi ka mabored at makapagmove on ka!" Binato ako nito ng unan mula sa sofa.
"Whatever Miruchan!" Tumawa naman ako. Lumabas na ako sa bahay niya kasabay si Yuki.
"You think she'll be fine?" Pagtatanong ni Yuki.
"She will be fine... I hope"