yes nakaUD na pagkatapos ng exams! wee!
read nyo author's note after reading ahh, nasa hulihan ^_^
may Game :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 72: The Only Permanent Thing in this World is CHANGE.
Zandra's POV
Now playing: Friend of Mine by Lea Salonga
I've known you for so long
You are a friend of mine
But is this all we'd ever be?
I've loved you ever since
You are a friend of mine
And babe is this all we ever could be?
You tell me things I've never known
I shown you love you've never shown
But then again, when you cry
I'm always at your side
You tell me 'bout the love you've had
I listen very eagerly
But deep inside you'll never see
This feeling of emptiness
It makes me feel sad
But then again I'm glad
I've known you all my life
You are a friend of mine
I know this is how it's gonna be
I've loved you then and I love you still
You're a friend of mine
Now, I know friends are all we ever could be
You tell me things I've never known
I shown you love you've never shown
But then again, when you cry
I'm always at your side
You tell me 'bout the love you've had
I listen very eagerly
But deep inside you'll never see
This feeling of emptiness
It makes me feel sad
But then again
Then again
Then again I'm glad
I really love that song...
para kasing para sakin talaga yung kanta..
para bang..
kahit gaano man ako kalungkot sa mga nagiging sitwasyon namin ni Zandy..
gaano man ako masaktan sa fact na hanggang dito na lang kami..
na hindi na hihigit pa sa kung anong meron kami ngayon..
kahit gaano man ako masaktan sa mga pagbabagong nangyayare na naman kay Zandy..
sa pagkakaroon niya ng mga babae..
at the end of the day..
nagpapasalamat pa din ako..
dahil kaibigan ko pa din siya.
siya.. yung bestfriend ko.
ang saya sa pakiramdam na nandito pa din siya sa tabi ko.
pero ewan ko ba..
parang may nafifeel akong hindi maganda..
hindi ko lang alam..
sana wala lang itong feeling na to..
ang creepy kasi..
"pinaghintay ba kita ng matagal?"
buti nandito na siya, "hindi naman, ayos lang.."
"sorry Zandy, namiss ko lang kasabay kang umuwi.." at tumabi siya sakin.
"ok lang talaga.. kakatapos lang din naman ng training namin." sabi ko.
nagpahintay kasi siya saakin umuwi at kakatapos lang ng training nila Zandy..
sinala kasi talaga nila yung mga bagong pasok nila sa team.
"hhhmm.. sino na mga pasok sa inyo? Ok naman ba sila?" tanong niya.
"sila Jenna, Shiella, Angel and Monic ang nakapasok. well, ok naman sila. Improvements na lang. kayo?"
"si Mill, Joshua and Christian ang nakapasok. Hayy.. ang hirap pala magcaptain, pressure. Kelangang imake sure na mag-iimprove mga players." he sighed.
"i know.. " i looked at him..
nakabihis siya na panglabas..
"teka Zandy, bat nakapanglabas ka? I mean uuwi na naman tayo diba?" tanong ko.
he stood up and grabbed my hand, "tara!"
"huh?? san tayo pupunta??" nagpahila naman ako -__-
"basta!"
at yun nga, hinila niya ako papunta sa kotse nya.
"manong, alam nyo na po ha?" sabi niya sa driver.
"hoy Zandy, natatakot ako sa gagawin natin ahh, biglaan naman kasi wala kang sinasabi."
"hahah ano ka ba, trust lang!" then he winked at me.
natameme na lang ako sa sinabi niya..
oonga naman..
he's my Bestfriend, i should trust him
kaso, trusting him with my heart..
i dont know..
"buti wala kang kasamang ibang babae ngayon.." ewan ko ba bakit bigla kong nasabi yun.
napapailing na lang ako tuwing nakikita ko siyang may kasamang ibat ibang babae.
"gusto ko lang magkaroon ulit ng quality time kasama ang bestfriend ko." at inakbayan niya ako.
"psshh..."
silence..
"Zandy, bakit..."
"hmm?"
i looked at him, "bakit ka nagkakaganyan??"
imbis na sumagot, ipinatong niya ang ulo niya sa balikat ko.
tinignan ko siya sa may peripheral ko.
nakapikit lang siya..
minsan, hindi ko alam yung tumatakbo sa ulo niya..
parang bestfriend ko siya..
pero habang nagtatagal...
hindi ko na siya nakikilala..
ito na ehh..
ito na ang kinakatakot ko...
"Zandy, tell me, bakit ka nakakaganyan??" i asked again.
i just wanna know..
para manlang malaman ko kung anong tumatakbo sa isip niya.
medyo inayos niya ang pagkakaupo niya..
pero nakapatong pa din yung ulo niya sa shoulders ko at nakapikit.
now, i can feel his breathe ... ang init..
and it makes me shiver.. "z-zandy..."
"pabayaan mo na lang muna ako.."
finally he answered.
pero, pabayaan ko daw muna siya..
gusto ko siyang kulitiin at tanungin.. pero sa kabilang banda parang nagsasabi..
'wag muna., kelangan niya ng space'
naiinis ako.. kasi..
may mga bagay siyang hindi na sinasabi sakin..
bestfriend niya ako ehh..
yun na lang..
yun na lang ang hawak ko sa kanya ngayon tapos,
mawawala pa??
ayoko..
ayokong isipin...
hindi ko na kakayanin nun...
dahil sa friendship na meron kami...
isinakripisyo ko na lahat..
kahit ang pagmamahal ko sa kanya bilang higit sa bestfriend..
at hindi ko na kakayanin talaga kapag nawala pa ang nag iisang bagay na meron kami ngayon.
*
biglang tumigil ang sasakyan at bigla din napaangat si Zandy.
"we're here."
kaya napatingin ako sa bintana..
restaurant.
"bakit tayo nandito?"
"C'mon, baba ka na" he just smilled at me.
nang buksan na ni manong ang pinto ng kotse,
wala akong nagawa kundi bumaba na din.
itong place na to...
"tara na?" and he offered his arm to me.
kinuha ko naman ito at pumasok na kami sa loob.
"reservation sir?" tanong nung isang waiter.
tinitignan ko lang si Zandy..
ewan ko kung bakit niya ako dinala dito.
"yes, Zandrick Tan." sagot niya.
"oh.." parang naalarma naman yung waiter dahil sa pangalang narinig niya, "this way sir."
at nilead niya kami..
as usual..
sa dating pwestong gustong gusto namin ni Zandy...
sa labas kami.. kung saan kita ang dagat ..
walang pinagbago ang simoy ng hangin dito..
"namiss mo dito?" tanong niya bago ako nilead sa upuan ko..
nang makaupo siya sa tapat ko, saka ako tumango bilang sagot.
he smiled, "ako din.."
pinagmasdan ko lang yung paligid..
nang tumingin ako sa kanya.. ganon din pala ang ginagawa niya..
nakapikit siya..
para bang dinadama ang hangin...
nabigla ako nang magsalita siya, "ang simple lang ng buhay natin dati.."
minulat niya ang mga mata niya pero nakatingin pa rin sa dagat, "namiss ko dito..naaalala mo pa ba?" tanong niya
"oo naman.. this is our favorite restaurant.."
itong restau na ito..
ang pabotiro naming kainan..
nung bata pa lang kami, lagi kaming nagpapahatid dito..
at ang pwestong ito..
ang dahilan bakit kami bumabalik-balik dito...
dahil noong 11 years old kami...
--------flashback
"ang ganda dito noh Zandy??" sabi niya sakin.
i nodded, "oo.. ang sarap ng hangin noh?"
"oonga ehh.." he shivered, "ang lamig!"
natawa ako dun, "hahaha! Tignan mo Zandy o," tinuro ko yung bangs niya, "nililipad yung bunot mo hahahahahah!"
tinignan niya ako ng masama, "sige sige lang, mang-inis ka lang -___-"
"ito naman," nilapitan ko siya, "joke lang yun.. Ang gwapo mo kaya."
sa totoo lang, seryoso ako sa pagkakasabi ko..
kahit medyo nerdy look siya..
para sakin..
sobrang gwapo ng bestfriend ko..
"talaga?" tanong niya.
"mm!" i nod, "ikaw lang ayaw maniwala sakin."
"sa school... lagi lang nila akong iniinis ehh.." he held my hand, "pero buti nandiyan ka..na kahit na asarin na ako, lokohin ng lahat, basta nandiyan ka, feeling ko, hindi ako magiging mag-isa.. lagi akong may kakampi."
napangiti ako sa sinabi niya, "hindi naman talaga ako aalis sa tabi mo. Basta ba hindi mo ako papaalisin hahaha!"
natawa ako pero ang totoo, seryoso ako sa sinabi ko.
"hndi naman kita papaalisin ehh..asa ka naman hahaha" natawa din siya.
oo.. naniniwala akong hindi niya ako papaalisin sa buhay niya..
"Zandy, mangako ka.."
napatingin ako sa kanya.. nakatingin lang siya sa malayo..
"hmm? ano yun?" tanong ko,
tumingin siya sakin, "ipangako mo.. magiging magbestfriend tayo habang buhay." and he smiled.
natigilan ako sa sinabi niya..
Bestfriends...
habang buhay..
i smiled bitterly to myself.
tama..
bestfriends forever..
lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
"oo Zandy, Bestfriends Forever." at mas hinigpitan ko ang yakap ko, " I Promise..."
-------------end of flashback
dito,..
dito sa lugar na ito..
5 years to be exact..
nangako kami sa isat isa na magiging magbestfriends forever kami.
"dito sa place na to.." sabi ko..
"nangako kang magiging magbestfriend tayo habangbuhay.." pagpapatuloy niya..
tama..
ako ang nangako...
nangako ako..
"tama.. nangako ako."
"alam ko namang tutuparin mo yun di ba?" nakikita ko sa peripheral ko, nakatingin siya sakin at naghihintay ng sagot ko.
hindi ko alam yung isasagot ko..
dahil nung araw na nangako ako sa kanya..
una pa lang, hindi ko na tinupad..
dahil alam ko naman sa sarili kong hindi lang bestfriend ang tingin ko sa kanya.
imbis na sagutin ang tanong niya... sinabi ko na lang...
"you know what Zandy..." i sighed and smiled, "I'm happy thinking that we still have the friendship we've been holding on.."
he smiled at nakita kong natuwa din siya, "ako din naman masaya :) "
"but i'm afraid.."..
naramdaman kong nilagay niya ang kamay siya sa likod ko, "saan naman?Bakit?"
tumingin ako sa kawalan..
"dahil sabi nga nila, The only permanent thing in this world is CHANGE."
naramdaman ko, napabitaw ang kamay niya sa likod ko.
nabigla siya sa sinabi ko.
siguro naguguluhan siya sa sinabi ko..
"Ma'am, Sir, we already served your food."
tumingin ako sa likod namin, nandun na nga yung mga pagkain..
tumingin ulit ako kay Zandy..
nakatulala siya..
parang pilit iniisip ang mga sinabi ko..
tinapik ko na lang siya, at parang bumalik siya sa kamalayan niya.
nginitian ko na lang siya, "tara kain na tayo, gutom na ko ehh hehehehe."
nauna na ako sa table
kunwari inamoy ko yung mga pagkain.
naupo na din siya.
"wow Zandy, wala pa ding pagbabago yung food dito! Masarap pa din! hahaha"
sana tayo din walang magbago..
pero kung meron man..
isa lang naman ang pagbabagong gusto kong mangyare para saming dalawa ehh....
***
Dalawang linggo din ang nakalipas simula nung pumunta kaming restau..
nga pala..
sa auntie niya yung restau kaya malakas siya doon.
sa dalawang linggo, naging normal na lang ang buhay namin.
sobrang nagpakabusy ako..
sa studies, sa team at sa campaign.
si KD na naman lagi ang kasama ko..
pero wala siya ngayon ehh..
hindi ko alam kung nasaan.
ok na to..
gusto ko munang mapag-isa..
si Zandy naman, busy din..
sa studies, sa team, sa campaign..
at sa mga babae niya.
gaya ngayon..
"look, busy na naman siya kasama ang isa sa mga babae niya."
tinignan ko ang nagsalita..
"krissy.."
"ang ewan talaga ng bestfriend mo.." pataray niyang sabi.
i smiled weakly, "oonga.."
"kaya never ko siyang nagustuhan.. weak kasi siya."
napatingin naman ako kay Krissy dahil sa sinabi niya.
"paanong weak?"
tinignan niya ako ng poker face lang, "seriously, bestfriend ka ba talaga niya??!" -____-
"hindi ba halata??" -___- nagpoker face din ako sa kanya.
"hindi ehh" -___-
aba tong babaeng to, bwiset lang ahh!
"bitch as always huh?" -_^
"of course!" proud niyang sabi.
hahahaha
hindi naman siya nagbago..
ganon pa din ang krissying kilala natin. hahaha
the BITCH.
pero, she's kind na.
"pero seryoso din Krissy, paano mo nasabing weak si Zandy?"
"look at him," napatingin naman ako kung nasan si Zandy, "hindi siya dating ganyan di ba?"
"oo"
"pero bakit siya ganyan??"
huh?
"hindi kita magets Krissy.."
"ikaw ba talaga ang Top 1 ng batch natin??! My GOODNESS!" nilagay niya pa ang kamay niya sa noo niya.
"eh kung nililinaw mo kasi??!" -___________-
"tsk.." nagsimula siyang maglakad, kaya naglakad na din ako, "una pa lang.. ayoko na sa mga katulad niya.. oo inaamin ko, una ayaw ko siya dahil ang wirdo niyang tignan nung grade school, nerdy.. basta! Pero nung nagbago siya, i mean nagtransform at naging kami.. Kung minahal ko siya, hindi ko naman itutuloy ang mga plano ko sa inyo.. hindi ko siya sasaktan.. Pero hindi talaga ehh.. hindi ko siya minahal.. Gaya ng sabi ko, weak siya. Bakit? kasi hindi niya kayang maging SIYA. yung TOTOONG SIYA. Ang weak niya dahil hindi niya alam kung sino talaga siya. Dahil sa mga dumadating na pagsubok sa kanya, nagbabago siya ng ganyan. Ang weak ng personality niya seriously."
nakinig lang ako sa mga sinasabi niya.
sa lahat ng sinabi niya, TAMA siya. Noong una, nagbago siya dahil hindi siya magustuhan ni Krissy..
at ngayon, nagbago siya dahil nasaktan siya ni Krissy..
siguro bumabawi lang siya, Gusto niyang maipakita, hindi lang si Krissy ang babae, ewan ko.
siguro yun ang dahilan niya..
hidni niya kasi sinasabi sakin..
ang sinabi niya lang.. Hayaan ko muna siya..
kaya yun ang ginawa ko..
natahimik kaming sandali ni Krissy pero, nagpatuloy kami sa paglalakad dito sa floor namin.
bigla siyang nagsalita, "Hindi siya bagay sa mga tulad kong malakas ang personality, bagay siya sa tulad mo hahahaha!" she laughed evilly, "pero you know what Zandra, ikaw. Ikaw ang bukang bibig niya, kahit nung mga panahong kami pa. Naiinis nga ako nun ehh, well hanggang ngayon, dahil kahit saan pa kami, ikaw at ikaw lang."
ako at ako lang??
"what do you mean Krissy?"
"You know Zandra, babae din ako, alam ko dati pa, mahal mo na ang bestfriend mo."
"mahal ko naman talaga siya, bestfriend nga ehh.."
"psshh, dont deny.. You love him more than that." hindi na ako nagsalita, "kaya ka nga nasaktan ng sobra nang saktan ko siya ehh..si Z, hindi ko sigurado.. pero nasesense ko.. gusto ka din niya.."
"ayokong umasa Krissy.." i said sadly.
"i know, its hard.. Parehas lang naman tayo.. Pero ang pagkakaiba natin.. yung taong mahal ko, alam na mahal ko siya. Pero ikaw..."
"hindi ko kayang sabihin." ako na ang nagpatuloy.
"ewan ko sa inyo! daming arte psshh!"
"siya na lang ang meron ako.." sabi ko sa kanya, habang nakayuko.
"buti ka pa nga, meron pa, ako wala talaga.." napatingin ako sa kanya..
sa mga sinabi niya, nalungkot siya..
"tsagain mo lang si KD.."
"ikaw kasi eh, ikaw lang mahal niya.." irita niyang sabi.
natawa na lang ako, "pero kaibigan lang ang turing ko sa kanya."
"nung naging kayo.. minahal mo ba talaga si Kurt?"
"oo naman," mabilis kong sagot, "minahal ko siya higit sa kibigan. Hindi naman kasi siya mahirap mahalin."
"pero bakit mo siya hiniwalayan?"
i sighed, "ayoko na.. ayoko nang maging unfair sa kanya. Dahil kahit gaano ko pa siya kamahal.. alam ko sa sarili ko, alam ko sa puso ko.. mas may taong higit kong mahal kaysa kay KD.."
"si Z..."
tumango ako, "kung hindi ko lang mahal ang bestfriend ko, sigurado akong si KD ang tanging laman ng puso ko. Kami pa din ngayon at, " tinignan ko siya ng pang-asar.
"what??"
"at wala ka talagang pag-asa! hahahahah!" my turn to laugh
hahahahah!
"whatever." she whipped her hair.
"pero gaya ng sabi ko, mas gugustuhin ko nang maging magkaibigan na lang kami ni KD.. dahil alam ko, balang-araw, makakamove on din siya. Makakahanap siya ng babaeng mas higit niyang mamahalin kaysa sakin." tumigil ako at hinawakan ang kamay ni Krissy, nabigla siya, " at gusto ko, ikaw yun Krissy."
.
nagsmile siya pero agad niyang binawi..
hahha!
siya talaga ang babaeng ayaw ipakita na may mga taong nakakapagpangiti sa kanya..
alam ko, normal din siyang babae..
mababaw ang kaligayahan.. hahahah!
pero seriously.. seryoso ako sa sinabi ko..
"err.." nakatingin siya sa kamay namin kaya agad naman akong bumitaw.
nagpatuloy na lang kami sa paglalakad.
"my turn to speak?" sabi niya
"sure." and i chuckled.
"you know what, mas nadagdagan ang inis ko sayo.. lalo na nung sinagot mo si Kurt.. Alam ko namang hindi siya ang mahal mo ehh...Parang panakip Butas mo lang siya, napakaselfish mo. at alam ko, alam ni kurt yun. pero tinanong ko sa sarili ko.. 'Bat ganon? Hindi siya mahal ni Zandra, pero masaya pa rin si Kurt sa piling niya?' yan ang tanong ko sa sarili ko noon, pero sa explanation mo ngayon.. naiintindihan ko na.."
she sighed and continued, "dahil mahal na mahal ka niya. Yun lang yun. at alam ko na din ngayong nafeel niya, nafeel niyang minahal mo din siya...Pero, walang makakahigit sa pagmamahal ko kay Kurt."
"oo, alam kong mahal na mahal mo siya. Ipaglaban mo."
"kahit hindi mo sabihin, gagawin ko yun noh!"
hahaha!
ngayong nakausap ko si Krissy, she's not bad after all...
masarap siyang kausap.
"so Krissy, tomorrow's the big day.. "
"i know.."
"win or lose?"
"win or lose, at least, i know ginawa ko ang lahat ng makakaya ko."
"tama yan Krissy---"
"ZC..."
napatingin kami sa tumawag sakin.
si KD..
siya lang naman ang tumatawag sakin ng ganon.
"uii KD ikaw pala! San ka galing??" Pumunta ako sa kanya at hinila siya malapit kay Krissy.
si Krissy, nakangiti lang kay KD..
"hey Dylie!" masigla niyang sabi.
"halika na ZC.." hinila niya ako paalis pero nagpumiglas ako.
"ano ka ba, nag-uusap pa kami ehh.." turo ko kay Krissy.
"no ok lang.." sbai naman ni Krissy
"bat mo ba kinakausap yan? Di ba siya ang nanakit sayo?!"
nabigla ako sa pagsigaw na ginawa ni KD..
alam ko, nabigla din si Krissy dun.
"KD--------"
"i gotta go.. "
pipigilan ko pa sana si Krissy pero lumakad na siya ng mabilis.
Naiinis ako kay KD ngayon, "Bat mo ginawa yun?!" pinalo ko siya sa braso ng Malakas..
literally!
"ARAY! Masakit yun ah!"
"eh ano?! Bat mo ginanon si Krissy?!"
"at anong gusto mo gawin ko??"
"dapat kinausap mo ng maayos psh!"
"wala kaming pag-uusapan.." at umiwas siya ng tingin.
"mahal ka niya KD... SOBRA."
"ikaw ang mahal ko ZC.. wala nang iba."
i sighed..
imbis na sagutin pa siya, naglakad na lang ako...
ewan.. sumasakit ang puso ko..
sa mga nangyayare...
ang komplikado na ng mga bagay-bagay...
"aray!"
"ouch!"
natumba ako..
pati din yung nakabangga ko..
"hey Zandy, ok ka lang?"
si Zandy pala.. "ahh oo ok lang.."
tinulungan niya akong tumayo,
napatingin ako sa babaeng nakabangga ko, 3rd year na to, "sorry miss.."
pinilit niyang tumayo, "anong sorry?! Look, storbo ka sa pag-uusap namin ni Zandrick!"
O___O
seriously, sinigawan niya ako?!
"what-----"
"Ikaw ba yung Zandra na sobrang sikat sa school na ito??" taas kilay niyang tanong.
"hey Nics, stop that.:" suway ni Zandy.
kung hindi ako nagkakamali..
transferee siya dito.
"I;m Zandra." simple ko lang na sagot.
ayoko na kasi ng away pa..
masyado na akong stress..
at labasan na ng result sa election tomorrow.
"oh you're the Oh-so-popular-girl here huh?? E hindi ka naman maganda! Nambabangga pa! Bulag ka ba?!"
"w----------"
"WILL YOU SHUT UP NICS?!!"
sasabat na sana ako pero nabigla ako sa sigaw ni Zandy sa kanya..
kahit siya nabigla at mukhang natakot pero hindi niya pinahalata..
"WHAT?! I'm your girl! Bat mo ko sinisigawan?!" reklamo nung babae.
and what?! Girl???
"Oo babae kita pero wag kang umastang girlfriend kita."
"Zandy tama na yan.." pinigilan ko na siya..
hoy babae," lumapit yung babae sakin at hinawakan yung braso ko, "sino ka ba?! Bat ka ba niya pinagtatanggo------------,"bigla hinablot ni Zandy yung kamay niyang nakahawak sakin, tae namula yung braso ko, " ARAY ZANDRICK NASASAKTAN AKO!!"
"Dont dare touch her." super seryosong sabi ni Zandy, his eyes are flaring... waaaaa
"Zandy, nasasaktan siya!"
napatingin siya sakin at buti binitiwan na niya yung babae..
"miss ayoko ng gulo.. aalis na ako" tinignan ko na si Zandy,. "Kita na lang tayo mamaya..."
ewan pero nahihilo ako...
"Sama na ako sayo.." sbai ni Zandy..
"wag na.. may kasama ka pa.."
"ZAndrick!" sigaw nung babae.
pero sumunod pa din si Zandy sakin..
"HOW DARE YOU!!!"
after that, everything went black.
----------------end of Zandra's POV
Zandrick's POV
wala na akong pake dito sa Nics na ito..
gusto kong makausap si Zandy..
nakita ko kasi silang nagkausap ni Krissy... napatingin kasi ako sa kanila habang nasa taas sila at nasa baba ako kasama itong Nics.
sumunod lang ako kay Zandy.. Gusto ko din kasi siyang makasama at pag-usapan ang election tomorrow...
"HOW DARE YOU!!"
tinulak ni Nics si Zandy!
takte tong babaeng ito!
"ZANDY!!"
agad kong pinuntahan si Zandy..
inangat ko yung ulo niya..
D*MN!!
wala siyang malay!!
biglang may lumapit at inakay si Zandy..
pagangat niya ng ulo niya, "dude.."
"ako na bahala sa kanya magdala sa clinic...Kailangan niyong magtuos ng Babaeng yan."
binitiwan ko na si Zandy at tuluyan na siyang nabuhat ni Kurt.
"ingatan mo siya dude."
"lagi kong ginagawa yon, Panahon na para ikaw naman." at tumalikod na siya.
Tama siya.
paglingon ko sa kinaroroonan ni Nics, paalis na siya, "where do you think youre going?!"
hinablot ko ang braso niya at hinila siya..
Kinaladkad is the right term.
"Zandrick!!! MAsakit! Saan mo ba ako Dadalhin?! Ano ba yung babaeng yun sayo ha?!!" sabi niya habang nagpupumiglas.
wala akong pake kahit masaktan ko pa siya, magkapasa man siya.
WALA AKONG PAKEALAM!
"Bestfriend ko yung sinaktan mo! T*angna mo!"
ngayon lang ako nakapagmura sa isang babae.
Ngayon lang.
Dahil kapag si Zandy na ang usapan.
lahat ng manakit sa kanya..
kaya kong murahin.
Mahal ko yun ehh!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ano daw Zandrick?!
hahaha ano kayang meaning ni Zandra sa sinabi niyang the Only Permanent Thing in this World is CHANGE.?
e si Zandrick, ano kayang ibig niyang sabihing Mahal niya si Zandra?
ABANGAN.
---------------------------------------------------------------
GAME:
1st game: First 3 votes, magdededicate ako ng chapter sa kanila ^_^
2nd game: Comment kayo ng mga quotes na may kinalaman sa story ko, at mamimili ako ng quote na pwedeng mailagay sa story na ito. Kapag ikaw ang napili, dedicated sayo ang Chapter na pinaglagyan ng quote mo ^_^
3rd game: 35 Votes. pagka35 Votes na, UD ako kaagad promise! ^_^
Kaya ba yun?^_^
*note: hindi ako makakadedic sa mga hindi pa Fan.. ayaw kasi magdedic sa wattpad..
-----------------------------------------------------------------------
nagustuhan niyo ba pag-uusap nila Krissy and Zandra?? hahahahah!
Thank you guys for reading!
35,000 reads na tayo, still increasing YEY!
please Vote, Comment and be Fan. ^_^
add me up in you facebook, click nyo lang yung facebook sa wattpad profile ko ^_^
THANK YOU AGAIN!
XoXo<3
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------