CHAPTER 16
MADDISON's POV.
"Tulala ka dyan, twin?" biglang salita ng kakambal ko.
Napabuntong hininga ako at saka nginuso ang kanina ko pa tinitignan. Tumingin naman dito si Shannon.
"Hindi ka ba naawa sa isang 'yan? Tignan mo naman, para syang pinagkaitang sumaya" tukoy ko kay Kuya Ezreal na kanina pa tahimik na nagmamasid kay Lalaine at Amber.
"Hay naku naman kasi. Ewan ko ba dyan kung bakit hindi sya lumalaban. Masyadong pinapahirapan ang sarili" sabi naman nito.
"Iyon nga eh. Paubaya, psh!" napasimangot kong sabi.
Ewan ko ba naman kasi dito sa kapatid naming pinaglihi sa yelo, magkakagusto na nga sa dalawa pa! At sa magkaibigan pa! Hay naku! Maduga din kasi itong si Kuya eh. Pusong lito, tss.
"Kanino ka ba twin, kay Lalaine o kay Amber?" tanong ni Shannon.
Tinignan ko naman sya habang nakataas ang kanang kilay ko.
"Ayokong pumili" sagot ko sakanya.
Eh sa ayokong pumili kong sino sa dalawa ang gusto ko para kay Kuya eh. Kaibigan ko sina Lalaine at Amber. Mga bata palang kami ay magkakasama na kami. Ayokong maging unfair sakanila. Kung pwede nga lang na silang dalawa na para kay Kuya, papayag pa ako. Pero hindi eh, dapat isa lang.
I want Lalaine for Kuya Ezreal, dahil bata palang kami ay patay na patay na ito sa Kuya namin. But I want Amber for Kuya too. Para kasi sakin, bagay kay Kuya Ezreal ang personality ni Amber. Aish! Ewan, ang gulo na tuloy ng utak ko.
"Waaahh!! Huhuhu lubayan mo ako!"
Nagulat kaming lahat ng biglang sumigaw si Amber nang lumapit sakanya si Kuya Kage. Nagkatinginan kami ni Shannon at nagpalitan ng nagtatakang tingin. Magmula 'nung dumating kami dito sa Batangas ay tuwing didikit si Kuya Kage kay Amber ay parang takot na takot ito dito. Hindi namin alam kong anong nangyayari sakanya.
"Anong nangyayari? Sis, anong problema?" tanong ni Kase sa kapatid. Lumapit ito dito at niyakap.
"W-wala Kuya. Prina-practice ko lang 'yung line ko sa theatre club hehe" sagot naman ni Amber.
Napailing nalang ako sa sagot nito. Halatang nagsisinungaling. Amber is the kind of person that can easily read. At isa pa, masyado syang inosente at hindi marunong magsinungaling.
I really wonder what's really going on between Amber and Kuya Kage.
"Ganun ba? Sige sis, galingan mo ha? Gusto mo bang mapag isa para makapag-practice ka ng maayos?" si Kase.
Seriously? Hindi pa ba nito halata na may something sa kapatid nya? Hindi ko alam kung sadyang tanga talaga si Kuya Kase. Naniwala agad sa kapatid eh hindi naman member ng theatre club si Amber. Psh!
"May tanga talagang tilapia" dinig kong bulong ni Lalaine.
Natawa nalang ako sa isip. Ibang klase!
"Pwede ba Kuya? Hehe sige, doon na muna ako sa ibang cottage ha?" paalam ni Amber at nagmamadaling lumabas ng cottage namin.
Napatingin ako kay Kuya Ezreal na sinundan nang tingin si Amber tapos tinignan nito ng masama si Kuya Kage na nakatingin din sa pinuntahan ni Amber. Grabe! Parang gusto kong i-pa-kidnapp ngayon si Amber eh.
Ang haba ng hair, kaloka!
____
AMBER's POV
Pakiramdam ko talaga mamamatay na ako kanina. Lapit nang lapit sakin si Kuya Kage eh kita na ngang natatakot ako sakanya. Hindi parin kasi mawala sa isip ko ang sinabi nya noong tinawagan ko sya na papatayin nya ako.
Huhuhu hindi lang nakapag salita agad papatayin nya daw ako eh T___T
Kaya ngayon iniiwasan ko na sya. Ang bad bad na talaga nang tingin ko sakanya. Mabuti nalang hindi nagmana si Lala sakanya.
"Waaaahh! Ayoko pang mamatay! Papaano na sina Mama? Si Spider? Waahh huhuhu! Ang sama sama nya talaga! T___T" iyak ko.
Okay lang na umiyak ako dito, wala namang tao eh. Nasa isang cottage ako ngayon dito sa beach resort nina Kiana. Grabe! Ang ganda-ganda dito! Parang gusto ko na ngang tumira dito eh. Ang fresh fresh kasi ng hangin tapos ang ganda pa ng dagat. Ka-kulay ito ng mga mata ni Kuya Kage. Color blue.
"Are you okay?"
Napatingin ako sa biglang nagsalita at nagulat ako sa nakita. A-anong ginagawa nya dito?
"K-kuya Ezreal.. anong ginagawa mo dito? May i-me-memorize ka din ba?" tanong ko.
Naalala ko tuloy 'yung palusot ko kay Kuya Kase. Shunga-shunga din minsan si Kuya eh, naniwala agad sa sinabi ko. Hindi naman ako member ng theatre club, hehe. Sinabi ko lang 'yun para makalayo kay Kuya Kage.
Tumingin lang sakin si Kuya Ezreal at nagtaka ako nang lumapit ito sakin at biglang naupo sa tabi ko.
Ang totoo ay naiilang ako. Bukod sa hindi kami close at hindi masyadong naguusap ay may gusto sakanya si Lalaine. Dapat si Lalaine lang ang nilalapitan nya.
"I followed you."
"E-eh?" nagtatakang tinignan ko sya. Bakit naman nya ako susundan?
O___O
Omygash! Hindi kaya anino ko sya?
"I saw how scared you are to Kage. What happened? Did he do something bad to you? Did he hurt you?" sunod-sunod na tanong nito at tumingin sakin ng may nag-aalalang mukha.
O...kay..hehe.
Ang awkward naman. Bakit sya nag-aalala? Hindi naman nya ako kapatid--O.M.G!
Hindi kaya...kapatid nya ako? O___O
"H-ha? Hehe hindi naman" naiilang kong sagot.
Nagulat naman ako ng bigla nitong hawakan ang balikat ko at tinitignan ng mabuti ang itsura ko. Sinuri pa nitong mabuti ang katawan ko na parang may hinahanap.
"Are you sure? But why are you so scared at him?"
"H-hindi naman ako takot sakanya" pagsi-sinungaling ko.
"Don't lie to me Amber. You are scared. I could say this because I was watching you all the time."
Nagulat na naman ako sa sinabi nya. Seriously? Ano bang nangyayari sakanya? At saka..anong pinapanood nya ako?
Ibig bang sabihin, napanood nya din kung papaano ako mangulangot kanina?
O___O
Waaahhhh!! Nakakahiya! Huhuhu
"B-bakit mo naman po ako pinapanood? H-hindi naman ako T.V na pinapanood mo."
Natawa ito ng mahina at napalunok ako bigla nang titigan ako nito sa mga mata. Hindi ko alam pero..'yung puso ko..
*tug*tug*tug*
W-waaahhhh!!
Ang lakas ng tibok ng puso ko!
Double heart disease na ba ang sakit ko?
"You're like a television, Amber. Because watching you is my favorite show."
*tug*tug*tug*
Waaahhh!! Palakas ng palakas ang tibok ng puso ko T___T
H-hindi pwede 'to! Huhuhu
"N-narinig mo ba 'yun?" kinakabahang tanong ko.
Nangunot naman ang noo nito. "What is it?"
"Y-yung puso ko...waaahh! Ang lakas ng tibok ng puso ko!!" nagpa-panic kong sabi.
Nanlaki ang mga mata nito at parang nagpanic narin. "What? Shit! But why?" naguguluhang tanong nya at kitang kita ko ang nag-aalalang mga mata nito habang nakatingin sakin.
T____T
"Hindi ko alam! Huhuhu basta kapag tinitignan mo ako lumalakas ang tibok ng puso ko! Huhu mamatay na ata ako!"
Bigla itong natigilan at napamaang na tumingin sakin. Parang gulat na gulat sya sa sinabi ko. Teka--ano bang sinabi ko?
"Y-you said.." sabi nito at nagtaka naman ako ng bigla itong ngumiti na parang hindi makapaniwala. "Lumalakas ang tibok ng puso mo dahil sakin?"
Dahan-dahan akong tumango.
Napakagat ito sa ibabang labi nya at tumingin ng diretso sa mga mata ko. Nananadya ata 'to eh -__-
"Don't you know, that was the best thing I've ever heard?" sabi nya.
"P-po?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
e-eh?
____
LALAINE's POV
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
"Damn, Amber. Don't you have any idea...how much I like you?"
Parang sirang plaka na paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang linyang 'yun.
Bakit?
Bakit sya pa?
Napatakip ako sa bibig ko para maiwasan ang pagkawala ng mga hikbi ko. Para akong nau-ubusan ng hiningang napaupo sa puting buhangin.
Hindi parin matanggal sa isipan ko ang mga katagang sinabi ni Ezreal..kay Amber.
Ang sakit. Sobrang masakit. Bakit sya pa? Bakit sa best friend ko pa?
Ito na ang kinakatakot ko. I already have an idea before but I ignored it. Binaliwala ko lang ang mga kakaibang tingin ni Ezreal kay Amber kapag magkakasama kami. Ang mga kakaibang kinikilos nito kapag kasama ko si Amber. Ang special na pagtrato nito sakanya kesa sakin.
Hindi ako tanga. Simula palang pansin ko na ang mga iyon. I just ignored it because it can't be. Kaibigan ko si Amber at alam halos lahat ng mga tao ang nararamdaman ko kay Ezreal.
Napayuko nalang ako at hinayaang bumuhos ang mga luha ko. Ang sakit sakit kasi, king ina. Ganito pala kapag broken hearted.
"Ngayon lang ako nakakita ng Isdang umiiyak. Grabe, ganyan pala."
Napaangat ako ng ulo ng wala sa oras ng marinig ko ang bwisit na boses ng hinayupak na Tilapia. Nakatayo ito sa harap ko at parang bored na bored na nakatingin sakin, may hawak pa itong isang buko juice.
Mabilis kong pinahid ang mga luha ko at tinignan sya ng masama.
"Lumayas ka nga sa harapan kong bwisit na unggoy ka!" singhal ko dito.
Imbes na umalis ito ay umupo pa sya sa tabi ko. Sa dagat sya nakatingin at hindi sakin.
"Let's play a game" biglang sabi nya.
Kunot noong tinignan ko naman ito at medyo nagtaka nang makitang ang seryoso nito. Wala ng bahid ng kahanginan ang aura nya.
"Maibabalik ba ang nabasag kong puso kapag sumali ako sa peste mong palaro?" sarkastikong sabi ko.
Tumingin naman sya sakin at ngumiti. "Malay mo."
Inis akong nag iwas ng tingin at tumingin nalang sa payapang dagat. Buti pa ang dagat, tahimik at hindi nakakaramdam ng sakit. Samantalang ako, Dyosa nga pero nasasaktan parin.
"May sense ba naman 'yang palaro mo?" tanong ko.
"Siguro? Hehe"
-___-
Mukhang wala akong mapapala sa isang 'to. Tss.
"Wala ka talagang kwenta!" akmang tatayo na sana ako pero bigla nyang akong pinigilan sa braso.
"Teka lang! Wag ka na munang umalis! Sige na, laro na tayo? Masaya 'to pramis!" tinaas pa nito ang kanang kamay tanda ng pangako.
Tinignan ko sya ng masama saka napabuntong hininga. "Tss. Fine. Anong laro ba 'yan?" pagsuko ko.
"Translate an English movie to Tagalog ^___^"
-____-
Anong katangahan naman 'yun?
"May sense nga, ang galing mo" sarkastikong sabi ko. Inikotan ko pa sya ng mga mata. Anong klaseng pagiisip ba talaga ang meron dito?
"Sige na! Nakita ko lang 'to sa facebook, kaya tingin ko masaya!"
"Tss."
"Oh, game na ha? Hehe, uunahin ko na!" masayang sabi nito. Akala ko pa naman seryoso na sya 'yun pala tinatago nya lang ang kabaduyan nya. "The Mummy...Ang noodles! haha!"
Medyo natawa ako 'dun kaya nagsalita narin ako.
"The Mummy Returns...Ang pagbabalik ng noodles!"
Parehas kaming natawa. Sya naman ang nagsalita.
"Divergent...sabong panlaba! Hahaha!"
"A walk to remember...Lakad na naaalala!" Ako
"Fifty shades of Darker... madilim na salamin!"
"A second chance...pangalawang Katangahan hahaha!"
"One more chance...isa pang katangahan hahaha!"
"Wrong turn...tanga lumingon pa hahaha!"
"Wrong turn 2...king ina lumingon na naman! hahaha!"
"Wrong turn 3...haup bahala ka na sa buhay mo hahaha!"
"A monster calls...Uwi na. Tumatawag na si Mama hahaha!"
"Resident Evil...NANAY KO!"
"HAHAHAHAHAHA!!"
Letche, halos magpagulong gulong na kami sa kakatawa. Laughtrip amputa! Hawak hawak ko ang tyan ko dahil sumasakit na ito sa kakatawa. Si Kase naman ay halos maiyak narin sa kakatawa. Pulang pula na ang mukha naming pareho at ramdam ko narin ang pamamanhid ng nga pisngi ko sa kakatawa.
Nauwi sa mga walang sense na bagay ang translation namin. Hahaha.
"Hahaha isusumbong kita kay Tita Alice, tinawag mo syang Resident Evil hahaha!" sabi ni Kase habang hinihilot ang magkabilang pisngi nya. Mukhang nangalay din ang pisngi nya katulad ko.
"Hahaha sige! Isusumbong din kita kay Tita Andra tinawag mo syang Monster hahaha!" sabi ko din habang hinihilot din ang pisngi.
Grabe! Gumaan bigla ang pakiramdam ko dahil sa walang kwentang palaro ng Tilapia na ito.
Natigil ako bigla sa pagtawa ng mapansin na nakatingin sakin si Kase. Seryoso ang mukha nito pero bahagyang nakangiti.
"Kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong nya.
Napaiwas ako bigla ng tingin. Hindi ko alam pero parang biglang nanghina ako sa klase ng tingin nya sakin.
"Maayos na...hindi?" natawa ako sa sagot ko. Magulo pero iyon talaga ang nararamdaman ko.
"Lalaine.."
Napatingin ako bigla sakanya nang tawagin ako nito sa pangalan ko. Hindi ko ma-explain pero kakaibang kiliti ang naramdaman ko pagkarinig ko na binangit nya ang buo kong pangalan. He usually calls me, Dory, Lala and Pangarap ko. Siguro nanibago lang ako.
"Huwag ka na ulit iiyak ha? Please lang.... nagmumukha ka kasing janitor fish." sabi nya.
O___O
Nanlaki ang mga mata ko at napasinghap pa! Did he just say that I looked like a janitor fish?!
King inang, unggoy na Tilapia na ito!
"Ang kapal ng mukha mong sabihin 'yan! Ako na isang Dyosa?! Mukhang janitor? Nahiya naman ako sayong Tilapia ka!" nangagalaiti kong singhal sakanya.
"Hahaha! Joke lang! Ikaw naman, umuusok na agad ang ilong mo hahaha!" tawa nito. Letche. Tinignan ko naman sya ng ubod ng sama. "Dyosa ka naman talaga eh. Ikaw ang nagiisang Dyosa ng buhay ko."
Natahimik ako bigla sa sinabi nya. Napalunok ako dahil pakiramdam ko may bumarang bato sa lalamunan ko. What he said gives suddenly shiver to my spine. Hindi ko alam kung bakit pero, parang hinaplos ang puso ko.
"L-letche ka talagang Tilapia ka" And now I'm stuttering.
Ano na bang nangyayari sakin? Ganito ba talaga ang epekto ng sarili kapag broken hearted? Grabe pala, nakakabaliw.
"Lalaine. Do you want to be happy?"
Nagulat ako sa biglang tanong ni Kase. Seryoso ito at hindi ako sanay! Ano bang pinagsasabi nitong Tilapia na 'to?
"O-of course! Sino ba naman ang hindi gustong maging masaya" tumawa ako ng pagak.
"Then let me makes you happy."
Again, nagulat na naman ako. Gulatan ba talaga ang title ng kwentong ito? Seriously, kanina pa ako nagugulat.
Tumingin ako sakanya at sinalubong ang kulay abo nitong mga mata. Ngayon ko lang napansin na gray pala ang mga mata nito. Bagay na bagay sakanya. I hate to admit this but..he looks more handsome.
"How?"
"Date me."
_____
Pasensya na po kung natagalan na naman ng update ko. Marami po kasi akong ibang pinagkakaabalahan.
Anyways, what can you say?