Odanın içinde tahta bir masa, sandalye ve yataktan başka bir şey yoktu. Namjoon masasında geçirmişti bütün bir gününü. Dökülmüş duvarından düşen bir kiremit parçasını kalem bellemişti ve kalıcı olmayan lekeler bırakıyordu beyaz tahtaya. Kapısı büyük bir gürültü ile açıldığında yerinde hafifçe sıçradı ve kalemini bıraktı.
"Hyung, nasılsın?"
Jungkook yürüyüp bedenini büyüğünün yatağına bırakırken konuştu. Yaptığı hatayı geç farketmişti.
"Doğru ya, konuşamıyordun."
Namjoon, onu önemsememeliydi aslında. Bunca şeyi düşünmek için fazla aptal gözüküyordu bir kere. Yine de bombacıyı bulmak istiyorsa onu da gözden çıkarmamalıydı.
"Dün Hoseok'un yanındaydım. Beni sinir ediyor."
Onu umursamıyormuş gibi çizimlerine geri döndü fakat elbette pür dikkat dinliyordu.
"Bana Yoongi'nin ve senin her şeyi bildiğini söyledi. Aslında mantıklıydı. Sonuçta sen konuşmuyorsun ve bugüne kadar suçlular hep sessizler olmuştur."
Namjoon omuz silkti.
"Ama Yoongi de olabilir. Herkese durmadan sorular soruyor ve bilgi almaya çalışıyor. Fazla şüpheli."
Dikkatini çekmiş olacak ki bakışları tekrar Jungkook'a yönelmişti. Merak ile solundaki odayı işaret etti.
"Jimin mi? Bilmiyorum benden nefret ediyor olmalı. Eğer asıl bombacı oysa bana olan gıcıklığından gerçek patlayıcıları üzerime yerleştirmiş bile olabilir."
Namjoon bu sefer sağ tarafındaki odayı gösterdi.
"Hoseok sinir bozucu işte. Fakat tuhaf olan ne biliyor musun? Bir kliması var ve odası buz gibi. Neden kapatmıyor anlamıyorum veya neden bizde de bir tane yok?"
Omuzlarını bilmem anlamında kaldırdı ve Jungkook'un verdiği bütün bilgileri aklına kazıdı.
Küçüğün bakışlarını yakaladığında kaşlarını çattı.
"Seokjin ve Taehyung'u sormadın." dedi Jungkook şüpheci bir gülümsemeyle. "Onların bombacı olmadığından çok mu eminsin?"
Elbette emin değildi.
Onu işaret etti bu sefer de.
"Ben mi?"
Bir kez daha başını salladı.
"Ben bunlar yerine arkadaşlarımla parti planlamak ile uğraşırdım."
Namjoon küçüğünün cevabına karşılık kaşlarını kaldırmış ve hafifçe gülümsemişti.
Jungkook'un ona böyle önemli bilgiler vermesi güven duyduğundan mıydı yoksa küçüğü aptal gözüken bir dahi miydi henüz bilmiyordu.
Tek bildiği onu dilsiz sanan bu insanların arasından canlı kurtulmayı istediğiydi ve bunun için gözlemlemesi gerekirdi.
Herkesi,
Her sesi,
Her hareketi gözlemlemeliydi.
×
Ayo + Jello