Zeynep iyi bir arkadaşından kalıyordu.
Ünüversite zamanında tanışıp ev arkadaşı olmuşlardı
Sabah oldu ve
zeynep ;
Ne giymeliyim çok heycanlandım
Hadi ceren kalk da bana yardım et.
Ceren hafif kafasını kaldırıp
Aaa senin yeni iş günün dü
Hemen kalkar ve zeynep e giyinmesinde yardımcı olur.
Onu mu şunu mu giysem derken hazırlanır.
Ve uzunca sarılırlar .birbirlerine şans dilerler.
CEREN, bende hazırlanıyorum.
ZEYNEP,tmam çabuk olalım çıkalım
Ceren ve zeynep arabaya binerler.
CEREN: o zaman biraz müzik
Zeynep: o yeeee
Ceren ve zeynep şirkete gelirler
Ceren: İyi Şanslar arkadaşım
Zeynep:
bana dua et Allah beni Mahçup etmesin
Ceren ve Zeynep arabadan iner birbirlerine sarılırlar ve Ceren oradan ayrılır. Çalışacağım mekana girer o kadar büyük ve harıl harıl çalışıyorlar da ki Zeynep bir an ürperdi ve oooo
dedi. Ve o sırada Gökhan geldi. Asistan Zeynep hoşgeldin işte masan burası.
Zeynep: teşekkür ederim
Gökhan: kolay gelsin
Gökhan Zeyneb'in masasına çalışması için dosyalar verir,gider. Zeynep şaşkın bir şekilde bakar.
Bu ne yaa , bu işler beni mi bekliyordu.
Zeynep merak ediyordu. Acaba neden bu şirkete geldiğini..
Işte bunları düşünürken arkadan bir sandalye ile birisi gelir
Selam ben Ömer korkutmuş gibi olmayayım ama sen yandın zor bir adama denk geldin .
Zeynep şaşkın bir halde
Neeee..
Zeynep, biraz gayretiyle işleri toparlamış tı.
Herkes çıkmak üzereyken Ömer yine geldi yanına usulca
Geçmiş olsun dedi
Zeynep Şaşkın suratıyla Ömer e baktı.
Ömer :
hadi gel Seni yemeğe götüreyim.
Zeynep :
Yemek mi süper olur. Ömer ve Zeynep beraber şirketten ayrılır.
Güzel bir yerde yemeklerini yerler Uzunca bir konuşmadan sonra Ömer Zeynep'i evine bırakır.