NINA
Naramdaman ni Nina ang pag-angat nya sa ere dahilan para magising ito mula sa pagkakahimbing.
She intantly smell that manly scent at ang matigas na katawang iyong bumubuhat sakanya.
"Lucas... " bigkas ko sabay galaw ng bahagya nagpapahiwatig na gising na ako at maaari na ako nitong ibaba.
Dagli akong napakapit ng marahan Sakanya ng mag umpisa itong umakyat sa hagdan.
"let me carry you up to your room"
"i-m heavy"nahihiya kong sabi.
"you can pass as a feather" balewala nitong sabi Kung kaya't ko hinayaan ko na lamang ito.
Hindi ko man lang namalayang nakatulog ako kanina sa hospital, sa kabila ng kaalamang may ibang taong nakapaligid sa amin sa mga oras na iyon.
At heto nga ay nasa mansion na kami nito, mukhang masyadong Mahimbing ang tulog ko at pati sa byahe ay hindi ako nagising.
Naramdaman ko ang paglapat ng aking likod sa malambot na kama.
"you can rest here"
Dagli akong bumangon at pumwesto ng upo paharap sa binatang nakaupo rin sa Kama.
Our eyes met.
No one utters anything and let our eyes speaks every unknown emotions.
Hindi ko alam Kung gaano kami katagal sa hanging posisyon.
Nabistuhan ko nalamang na Tumayo ito at humakbang palayo saakin.
Dagli run along bumangon at kusang gumalaw ang kamay ko para pigilan ito at hawakan sa kamay.
"wait... " kung bakit ko sya pinipigilan hindi ko alam.
Humarap itong muli saakin at ang kamay kong nakahawak Sakanya ay dumulas pabitaw.
"i.... I.... "
I dont know what happen but In instant.. his lips on mine.
Sabay hapit saakin palapit sa kanyang katawan.
At kagaya ng nauna naming halik ay hinila muli ako nito palayo sa realedad.. Sa sakit at lungkot.
Its intoxicating like the first time.
Magaan ngunit puno ng damdamin.
Mga damdaming hindi ko mapangalanganan.
The thing is.. Unlike the first time, this one is very gentle.. Ito ay may halong pag-iingat, its a kiss that felt like special.. That he is afraid to hurt me.
Was that possible to feel in just mere kiss?
Siguro nga.
Ang halik nito ay dahan dahang lumalim at ang isang kamay ay lumapat sa likod ng aking ulo.
But suddenly,, something flinch on my brain. A flashed of memory. Events of the happening the past days at ang paglapat ng Latigo sa akong balat
Naitulak ko ito palayo saakin.
Sabay bigay distansya ko sakanya.
He is bit shock. Napaawang ng kaunti ang mga labi nitong nanginginang pa mula sa paghahalikan namin.
Question suddenly cross his eyes then gone fast. Back his cold and emotionless facade.
He stand still and towering me.
"Why" he asked.out of the blue. Ang kanyang mata na nagkulay itim sa apoy na lumalabas doon ay nakatingin ng deretso saakin.
"B-akit?.. ako dapat ang nagtatanong nyan saiyo Lucas.. w-why?"
No response.
"Why are you like this? You confuce me! " i frustratingly said. Pati kasi ako naguguluhan.
"tell me about it nina claire" his voice is cold that it sents chill on my spine. He doesn even blink!
"Bakit ka ganyan? One time you are cold. Next, you do things that makes me feel special, then suddenly, you are hurting me physically and emotionally...and now this.." wala sa loob na haplusin ko ang aking mga labi at damhin ang mga ito. They felt like pulsating because of the kiss. "hinahalikan mo ako..na para bang walang nangyari kanina...na para bang hindi ikaw ang lalaking yon sa silid na pinagkulungan nyo... mo.. saakin" humakbang ako muli ng paurong.one more step away from him. Away from this man.hindi kona namalayan na napaupo akong muli sa kama.
i grip the bed sheet before continuing.na para bang soon ako kumukuha ng Lakas.
"Ang gulo mo..bakit mo ba ito ginagawa. Ano ba talaga ang tutoo sa mga ikinikilos mo?enlighten me Lucas" matapang kong pahayag. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang tapang kong ito.
Maybe because of many frustrations.
Takot ko para sa kaligtasan.
Takot para sa ina.
At Takot ko para sa lalaking kaharap.
His face harden.but his cool demeanor stays.
Ang bigat nya ay inilipat sa kabilang paa.
"perché?(Why?)You asking why Nina?..well f*ck me but I dont know too. Dahil kahit ako ay hindi ko alam ang dahilan. Everything about me is calculated. Plan and smooth even how rought the road is. Then you came. Dumating ka. Ginawa at sa tingin ko ay gagawim pa ang mga bagay na hindi ko naman ginagawa,na hindi naman dapat gawin" isang hakbang ang ginawa nito saakin. Ang mga mata niya at nakatitig saakin na akala mo ay binabasa ang kailailalimang kong iniisip.
He raised his hand and place them on my shoulder.
"Naiintindihan moba Nina? Hindi ko rin alam. You sould be in that d*mn room.. punished. Pero tignan mo.. narito ka sa silid ko.. you wonder if its normal?.. nothing is f*cking normal in my life.. remmeber that Nina" then he grip my soulder tightly that i flinch.
"You see this Lucas?" Sabay taas ko ng lalayan ng aking damit at ipakita ang latay na tinamo sa ginawa nito..nakaramdam ako ng pagsisisi ng makita ko kung papaanong dumaan ang guilt sa kanyang mga mata..but in really am confuce and scared right now that i srag it off "All I know now is you hurted me emotionally and physically.. At natatakot na ako saiyo"dagli nitong inalis ang mga kamay na nakapatong sa aking balikat.Ang mukha nya ay mas lalong naging blangko.at ang mga paningin nito ay iniwas saaking mukha.
Both hands turned in to ball. At sa nagtatagis na bagang ay tinalikuran ako nito.
"N-natatakot ako sayo----"
"Dont.f*cking repeat it Nina Claire I am not deaf"
" natatakot ako sa kaya mong gawin saakin" patuloy ko parin.
"Stop.."
"Natatakot ako sa nararamdaman ko sayo..."
"i said STOP"
"natatakot ako sa pinaparamdam mo saakin..bakit?..Dahil kahit sinaktan mona ako ng pisikal ay heto parin ako at tinatangi ka...na kahit na dapat ay kinatatakutan at tinakasan na kita ay nandito parin ako at ligtas sa piling mo..na ang taong nakitaan ko ng karahasan nito kanina ay nakahalikan ko.. " napahikbi ako sa samut saring nararamdaman "the person that I should feel scared right now... is also the person i feel so safe"
Dagli itong natigilan
"that's how it should be Nina.. You should feel scared"
"i am Lucas.. I am... I feel threatened.. I feel scared..scared on how you can hurt me more.. Physically and emotionally"
"I know Nina.. And it might be safe for you to feel that way till the end.."
Katahimikan.
"now you will rest here.. I will be back tomorrow morning and we will talk"
"i--i can-t"
"yes you can Nina, you will and tell me everything"
------------
NINA
Narkto ako ngayon sa harap ng pinto ng library ni Lucas. Dito ako inihatid ng tauhan nya pagkatapos kong mag almusal.
Pinapatawag daw ako nito.
Kaya heto ako at hindi alam ang gagawin at May ilang minuto narin akong nakatayo sa harap ng pinto.
"How long will you stand there Nina? Open the door and come in. Do not make me wait anymore" napapitlag ako ng marinig ko ang boses ni Lucas mula sa kung saan.
Hinanap ko kung saan iyon nanggaling at nakita ko ang isang hugis kwadrado na tila isang speaker.
"dont make be repeat anymore Nina Claire. I know you are there" kung nakikita nya nga ako ay hindi ko alam kung papaano. Wala kasi akong makitang camera sa paligid.
Sa manginginig na kamay ay pinihit ko ang seradura ng pinto.
Unang tumambad saakin ang maluwang na silid.
A typically bachelor office.
Konting gamit at dekorasyon ang makikita.
And there to my far right Lucas Moretti is sitting in a swivel chair and eyeing me intently .
"come Nina"sabay mwestra nito ng upuan sa harap ng mesa nya.
With my wobling knees i walk toward him and sit beside him.
Hindi ko ito matignan sa mata, bagkus ay pinanatili ko ang tingin sa mga kamay na nakapatong sa aking tuhod. i feel really nervous.
Hanggang sa ngayon kasi ay hindi ko alam kung papaanong ipapaliwanag ko ang lahat sakanya. Kung saan at papaano ako magsisimula.
Either way, natatakot ako sa rejection, na hindi ako nito paniwalaan at higit sa lahat ay baka maling tao ang mapagsabihan ko.
Dagli ring kumontra ang aking isipan sa huling naisip. Alam ko sa Kabila ng lahat ay mabuti itong tao.
"Nina! "
Napapitlag ako ng pasigaw nitong tinawag ang aking pangalan. Napaangat tuloy ang tingin ko rito. Hindi ako makapaniwala ng makita ko ang pag-aalala sa mata nito.
"I've been calling your name for mang times, but I dont get any response. "
"i-im sorry"
"Talk now"he is back to being cold and blank.
"hindi ko alam kung saan ako mag uumpisa"
"from the beginning"
"No... hindi ko pwedeng sabihin sayo ang mga detalya"
"why is that? "
"dahil hindi pwede.. Dahil yon ang iniutos saakin..and its dangerous"
"dangerous" ulit nito at nangunot ng kaunti ang kilay. "I dont think anything that is dangerous than I can be.. What could it be the possible reason that brings you in danger.. At sino ang sinasabi mong nag uutos sayo? "
"how can I tell you Lucas kung binalaan akong huwag matitiwala kanino man? "
"na tama naman dapat.. Do not trust anyone.. but I am not telling you to trust me either.. Now Nina kailangan mong sabihin saakin ang lahat... Explain everything. You owe me that" mariin nitong sabi. Tila nawawalan ito ng pasensya
"I-im sorry... i... i cant" sabay yuko ko.
"d*mn it! Sto perdendo la mia pazienza Nina!.. What is more for you to lose? Your mom is gone... Someone took her... Wala narin ang mga kamag anak mo. .and you"
Sabay kuyom ng kamao at titig saakin ng nag aapoy nitong mga mata "you are here.. Scared..loss... You are already in danger since you enter this Place nina" tomato it's Mika sa pagkakaupo and went behind my back "Kailangan mo ako..You need to tell me everything for me to help you. . At inuulit ko You dont have something to lose anymo----"
"io sono il distruttore" i utter lifelessly
He is right. I need him.
What more to lose?
Wala na ang lahat saakin. Everything he said sink in..
I'm close to nothing already.
At Kung mawawala pa ang mama ko alam Kong Hindi konarin magagawa ang pinakiusap ni Lara.
I'm sorry Lara.. Pero kaylangan Kong sumugal.
"io sono il distruttore" ulit ko, sabay harap dito and look straight in his eyes. piping dalangin na Sana ito ang taong hinahanap.
Pleased Say the right words Lucas.
-------------------
4/24/17
sorry for tooking me so long to UD. Nag enjoy ako masyado sa bakasyon. Lol.
VOTE, COMMENT AND SHARE
Hi silent readers! ComVote nmn Jan. :)