Treatmentหัวใจยัยตัวแสบ by OleanRoze
ep. 8 ผู้หญิงหรอ?
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
วี's part
"เห้ย แม่งโทรมาอีกแล้วว่ะ!" ชินเรียกแล้วคว้าโทรศัพท์ออกมาก่อนรีบกดรับ...เบอร์ฉัน...และภาพคอนแทคที่ขึ้นอยู่นั้น ภาพกู...เหนียงแม่ง ห่า แอบถ่ายตอนไหนวะะะะ "เหี้ยชินนน มึงเอาภาพหลุดกูมา..." ฉันพูดไม่ทันจบ ชินก็เอามือมาปิดปากฉันไว้ แล้วคุยกับคนในโทรศัพท์ ไอ้คนที่ขโมยโทรศัพท์ฉันไปนั่นแหละ!
"โทรมาทำไมเยอะแยะวะวี" ชินว่าเสียงเป็นธรรมชาติแล้วกดเปิดสปีคโฟนให้ฉันและพี่กันต์ได้ยิน
"พี่ชินน วันนี้วีกลับเลทหน่อยนะคะ ค้างบ้านเพื่อนอะค่ะ" แม่งงง ปลอมตัวเป็นกูอีก! แต่พลาดว่ะ กูยืนหัวโด่อยู่นี่555555 อีกอย่างนะ กู ไม่เคย เรียกไอ้ชิน ว่าพี่!!! แบบปกติอะนะ ถ้าแซะมันเล่นก็มีบ้าง
ชินเลิกคิ้วแล้วมองฉันเป็นเชิงถาม ฉันกลอกตา แย่งมือถือจากชินมาแล้วตะโกนใส่ "ไม่เนียนว่ะสัส เอาโทรศัพท์กูคืนมาเลยเจล!" ฉันจำเสียงมันได้ จำหน้ามันได้ จำความร้ายของมันได้ ดูข้างนอกใสๆเนอะ แต่กูว่ามันไม่ปกติว่ะ
ออกจะจิตๆนิดๆ ตั้งแต่ตอนมัธยมที่มันตามสตอล์กไอ้ชินกับไอ้กันต์ละ ไหนจะฟิควายที่มันเขียนจิ้นชินกะกันต์อีก โอ้วก้อด ยัยนี่น่ากลัวของแท้ ฉันเลยตกใจไงว่าทำไมมันมาฟีเจอร์ริ่งกับไอ้ชินถึงบ้านฉันได้ หลอนอะ บ่องตง!
"อุ้ย ถูกจับได้ซาแล้วว วีคนสวยย เตงไม่โกรธเค้าน้าาา" พี่กันต์เบ้ปาก แล้วขยับปากพูดแบบไร้เสียง 'ใครวะ?' ฉันถอนหายใจ "พรุ่งนี้หน้าหอข้างมอ มึงเอามาคืนกูด้วย เลิกเล่นเป็นเด็กประถมได้แล้วโว้ะ!" ฉันว่าแล้ววางสายก่อนโยนโทรศัพท์คืนให้ชิน
"ทำไมไม่ให้กูเนียนๆไปละนัดเจอวะ อย่างนี้มันจะเอามาคืนรึเปล่าก็ไม่รู้..." "กูรู้จักเจลดี ถ้ามึงไปมึงอาจจะไม่รอดกลับมา..." "เจล? อ่อคนที่กูเอาด..." "เออคนที่มึงพามาเอาถึงบ้านอะ! อันตรายสัสส" "มึงก็เคยพามันมาทำงานป้ะ" "ก็ตอนนั้นกูยังไม่รู้นิว่ามันไบโพล่าร์" "มึงนี่ก็คบแต่คนไม่ปกติเนอะ" "อ่อ รวมมึงด้วยช้ะ"
พี่กันต์มองฉันสลับไปมากับพี่ชิน เหมือนดูแมตช์ปิงปองอะ ชินกำลังจะเถียงกลับ แต่โทรศัพท์ที่มันเก็บลงกระเป๋ากางเกงไปแล้วกลับส่งเสียงดังขึ้นมาอีก
ตื่อดื๊อออ
"ข้อความว่ะ... พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนอย่าลืมนัดกับเค้ากะตาลนะ ถ้าวีคนสวยของเจลไม่มา เจลไม่ให้คืนอ่าา มามะ ชวนพี่ชินอปป้ามาด้วยน้าา อ้ะ พี่กันต์อยู่ด้วย ไม่เชิญคงจะแปลกๆ มาด้วยกันหมดเลยค่าาา" ชินอ่านตามที่เจลเขียนมาเป๊ะๆ ฉันกำลังจะขำละเพราะเสียงแม่งขัดกับหน้าโคตรๆ...แต่มันหลอนตรงที่...รู้ได้ไงวะว่ากันต์อยู่กับพวกเรา?!
แม่งมองอยู่?!!
ฉันมองขวับไปทางหอพัก มีไฟเปิดสว่างอยู่ไม่กี่ห้องในเวลาแบบนี้ ฉันจำเอาไว้หมดละว่าห้องไหน...เผื่อไม่ได้คืนจริงๆจะเอาไอ้ชินไปแลกกะโทสับ...
แม่ง
เหมือนหนังฆาตกรรมโรคจิตเลยว่ะ เหี้ยยยยย กูหลอนนนน
"นัดไรวะวี?" ฉันกลืนน้ำลาย ชิบหาย ไอ้เชี้ยเจลลล ความลับกูแตกหมด...อุส่าห์บอกให้เจลกับตาลปิดๆไว้จากไอ้ชิน มันก็ดันบอกจนได้... "นัดบอดอะ...พวกเพื่อนๆเขาชวนกันไปกูเลย..." "บ้าป่าววะ มึงแพ้ผู้ชายนะเฮ้ย!" ชินโวยวายขึ้นตามที่ฉันคาดไว้ แม่งโอเวอร์โพรเทคทีฟปะวะ กูจะไปไหนก็โวยๆๆๆ โว้ยย ทีตัวเองละโคตรจะอิสระ
"นัดบอด?" พี่กันต์ถามขึ้น "ก็ไปดิ แค่นัดบอดเอง วีจะได้โทสับคืนไง" เขายักไหล่แล้วเดินล้วงกระเป๋าผ่านชินกับฉันไป มีแค่พี่กันต์อะที่ยิ้ม ไอ้ชินละสายตาที่นิ่วมองฉันแล้วหันไปหาพี่กันต์ "กูขี้เกียจ แล้วกูไม่ให้วีไปด้วย" ฉันพอจะรู้นะว่าทำไมมันไม่ชอบนัดบอด มันชอบเจอแล้วพาไปโรงแรมเลย เร็วดี แต่ไอ้ที่ตัวเองไม่ไป แล้วดึงไม่ให้คนอื่นไปด้วยเนี่ยย ไม่โอเคโว้ยย
"ถือซะว่ารำลึกความหลังด้วยไง? เอาป่าว ที่กูหายไปเรียนเมืองนอกตั้งสี่ปีอะ" พี่กันต์ว่าแล้วยิ้มกว้าง จริงอยู่ที่พวกเราห่างๆกันไปเพราะเขาไปเรียนเมืองนอกมา เพิ่งกลับมาต่อที่ไทยตอนปีหนึ่ง ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน อยู่เมืองนอกก็ดีแล้ว "แข่งขอไลน์สาวกันเว้ย ไม่ไปแสดงว่ามึงป๊อด"
ชินยกยิ้ม แล้วตบหลังกันต์เบาๆ "ไหนๆมึงว่าใครป๊อด เดี๋ยวรู้เว้ยๆ" "ตกลงคุณมึงจะไปใช่มั้ยครับ" "เออดิ ไม่ใช่ว่าคิดถึงมึงด้วยนะ โอ้โหหายไปอยู่เมกาสี่ปี...กระแดะ!" ไอ้ชินหัวเราะลั่น เหมือนจะลืมเรื่องปรับทัศนคติน้องสาวตัวเองไปสนิท
กราบขอบคุณพี่กันต์ที่ช้วยทำให้ไอ้ชินมันไม่ด่าฉัน พี่กันต์หันมาขยิบตาให้นิดๆ วั้ย ใจเต้นเลอ คนอะไรน้ะร้ะ
"กูกลับมาเพราะคนคนนึงเว้ย กูเรียนอยู่นั่นต่อก็กลัวหมาจะคาบไปแดกก่อน" พี่กันต์ปั้นหน้าเครียด คนที่พี่กันต์ชอบแม่งโคตรโชคดีอะ คนอะไร รวยก็รวย หล่ออีก เก่งด้วย เจนเทิลแมนอีกต่างหาก หนุ่มวิศวะลูกเจ้าของธุรกิจอันดับต้นๆ ค่ดดูดี
"แข่งกันดิ้ กูชนะแน่ไอ้ชิน" ....พูดแหมบๆว่าดูดี อินี่รับคำท้าเฉย โถ่
"จัดไป แต่วี...กูจะมองมึงอยู่นะ ถ้าแรดไปกูฟ้องม๊ามึงแน่" ชินชี้หน้าฉันอย่างกล่าวโทษ มองกูเป็นคนไงวะ "กะอีแค่นัดบอด ทำยังกะกูไปขายตัว" ฉันแยกเขี้ยวใส่มันแล้วกอดอกหน้าคว่ำ จะเที่ยวกับเพื่อนๆมั่งไม่ได้ มันจะมาส่องตลอดอะ "ถ้ายังงั้นกูจะไปใช้บริการครั้งแรกเลย..." ชินกระซิบกลับ พี่กันต์เงียบไป เหมือนเงยหน้ามองท้องฟ้าอยู่ โห้ เล่นต่อไม่ออกเลยว่ะ
บรรยากาศไอ้กันต์อินเลิฟเข้าปกคลุมอยู่พักนึง ฉันเลยแทรกขึ้นทำลายความเงียบ รำคาญเสียงแซวไอ้ชินด้วยล่ะ...
"เออนี่ กูแข่งด้วยคนดิว้าา ขอไลน์สาวอะะะ" "แต่วีเป็นผู้หญิงนะครับ งี้ก็โกงได้ดิ" พี่กันต์หัวเราะเบาๆละสายตาจากท้องฟ้ามามองแล้วลูบๆหัวฉัน ก่อนรีบผละออกเพราะกลัวฉันแพ้ ชินแค่นหัวเราะใส่ "มึงมองวีเป็นผู้หญิงอ่อ? นมไม่มีอย่...." "ไอ้ชิน..." ฉันกำหมัด ปกติมันพูดงี้ต่อหน้าคนอื่นกูต่อยหน้าแหกแล้ว! "คร้าบ?" "มึงเคยได้ยินป้ะ" "ว่า?"
"นมใหญ่เดี๋ยวก็ยาน...กระดานดิยั่งยืน!" อยู่ๆก็อารมณ์ดีอะ เลยเล่นต่อ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพี่กันต์ลูบหัวหรืออะไร โอ้ยย โซคิ้วท์
"มึงอาการหนักละๆ ปะกลับหอๆ" ไอ้ชินหัวเราะแล้วจับไหล่ฉันพาลากไปทางหอพัก "อ่าวมึงไม่นอนที่บ้านหรอ" พี่กันต์เดินตามมาถามใหญ่ เขาก็รู้ไงว่าชินมันไม่ใช่พี่ชายแท้ๆของฉัน มีเป็นห่วงอะ เขาคนดี!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชิน's part
"ไม่อะ กูขี้เกียจ" ผมตอบไอ้กันต์ไปง่ายๆแล้วบิดขี้เกียจประกอบ "แล้วชุดอะ" "นี่ไงพอดีเลย กูจะยืมมึงไง" ผมว่าแล้วขยิบตาให้ "ไม่เอาเว้ย มึงกลับบ้านป..." ไอ้กันต์ตั้งท่าจะเถียง แต่ผมรู้มันยอมแน่ๆ ถ้าอ้างวี... "อันตรายนะ กูจะมาเฝ้าวี มันมีคนโรคจิตไบโพล่าร์สะกดรอยอยู่นะเว้ยย" "โอเค" ไอ้กันต์ตอบตกลงทันทีอย่างไม่ต้องลังเลมาก วีกอดอกก้มมองนาฬิกาข้อมือ ห้าทุ่ม...อห.
"งั้น....ฝันดีครับน้องวี" ไอ้กันต์ว่าแล้ววิ่งนำหน้าออกไปก่อน เป็นไรของมันวะ... "ไม่ฝันดีกูมั่งอะที่รักครับบ" ผมแกล้งตะโกนแซวมันไล่หลัง แม่งฮาดี เรตติ้งมันตกลงเยอะเพราะสาวๆคิดว่ามันเป็นเกย์กะผม555555 กูเลยชอบแกล้งมันไง
ขนาดมืดอย่างนี้ผมยังเห็นเลยว่าไอ้กันต์มันชูนิ้วกลางใส่ผม แล้วมันก็หายขึ้นหอไป ผมกับวีก็เดินหัวเราะกันตามไปติดๆ "กูไม่เข้าใจทำไมมึงสนิทกับพี่กันต์จัง นิสัยแม่งฟ้ากะเหว" "กูเป็นฟ้า?" ผมเลิกคิ้วมองแล้วยิ้มหยอก
"ป่าว มึงเป็นเหว" วีหัวเราะแล้วเดินนำหน้าขึ้นบันไดไป...
อยากจะถามมั่งจัง กูก็ไม่เข้าใจทำไมไอ้กันต์มันชอบวีได้ลงวะ....
ปากหมา แบนก็แบน เตี้ยอีก ไม่เคยแต่งหน้า เกลียดกระโปรง ชอบเตะบอล ชู้ตบาส หยาบคาย... แม่งใช่ผู้หญิงหรอ กูยังงงๆอยู่....
A/N โอ้เย้ยยย ไงค่ะ เป็นไงกันมั่งงง #ชินวี หรือ #วีกันต์?!!!