Michelle Rodriguez Pov
Kanina pa ako dito. Naawa ako kay ate. Namamayat na siya dahil sa mga nangyayari ngayon
"Mom, pwede ba talaga iyon?"
"Ang alin Elle?"
"Na hindi maalala ni Kuya matmat si ate" Alam na namin dahil ng mahimatay si ate ay tinawagan ni Tita Bea si mom. Naandito kami ngayon sa hospital at hinihintay gumising si ate
"Hindi ko alam Elle, baka. Basta, wag tayong aalis sa tabi ng ate mo. Kailangan niya ng karamay ngayon" Tumango nalang ako kay mom
Gumalaw ang mga daluri ni ate
"Ate?" Tawag ko dito
"Elle? Nasaan tayo?"
"Nasa hospital ate" yumuko ako sa huling sinabi
"Huh? Bakit? Nasaan si matmat. Kailangan ko siyang makita" Mas gusto ko pang makitang galit si ate kaysa sa ganyang kalagayan niya
"Nagpapahinga na si Kuya matmat ate" hindi ako makatingin ng diretso sa mata niya. Nasasaktan ako kapag nakikita ko siya na ganyan
"Elle, samahan mo ako sa kaniya"
"Hindi ate. Nagpapahinga si Kuya, kaya mag pahinga ka din"
"Si--ge n--a n--a-man elle, maawa ka" umiiyak na si ate
"Anak, kailangan mong magpahinga, napagid ka ng sobra kaya magpahinga ka, pag nakapag pahinga ka ako mismo ang maghahatid sayo kay Matthew"
"Pero mom,"
"Wala ng pero pero eunice, magpapahinga ka sa ayaw at sa gusto mo" Napayuko na lang si mom si ate naman naiyak pa rin
"Mom, bakit ganoon? Bakit hindi niya ako maalala? Bakit hindi niya ako makilala?" Humihikbi si ate habang sinasabi yan
"Sshh.. Sabi naman ng doctor ay panandalian lamang iyon anak, maging matatag ka para sa sarili mo at kay Matthew anak" umiiyak pa rin si ate. Nilapitan ko na siya at niyakap
"Ate, magiging maayos rin ang lahat. Tutulungan ka namin. Andito lang kami para sayo ate"
"Salamat mom, elle"
Bumukas ang pinto at pumasok si ate Aira
"Good evening po Tita, elle at Eunice"
Nginitian lang namin siya ni mom. Lumapit kaagad si ate Aira kay ate
"Oy, ano na nangyari sayo? Sabi ko naman sayo at wag kang iinom ng wag kang mahilo" Palatawa talaga si ate Aira . Si mom natawa din pati si ate
"Sige na, bibili muna kami ng makakain ni elle" Nagpaalam na sila ate Aira at ate sa amin. Sumunod naman ako kay mom
Aira Keith Ignacio Pov
"Oy! Ano na? Tatawa tawa ka diyan?" Pero mas gusto ko talaga makita siyang natawa kaysa malungkot at tulala
"Hindi naman ako uminom ah"
"O, e bakit ka nahilo? Aber? Wag kong sabihin..."
"Sabihin na ano?" Pag tripan ko nga muna ito
"Sabihin na.."
"Aira ano nga?"
"SABIHIN NA BUNTIS KANG IMPAKTA KA"
"HAHAHA.. basag talaga neto"
"Hindi mo pa ba alam?" Alam ko na talaga pero iibahin ko nalang muna ang topic para surprise! 😂
"E kailan kaba lalabas dito sa kulungan nato?" Seryoso ako. Makakalabas kaya siya ngayon
"Hindi ko alam e. At oy! Hindi ito kulungan"
"Oo na!"
"Aira, gising na siya"
"Alam ko basag"
"Hindi niya ako maalala"
"Alam k--" Ano daw? Hindi maalala?
"Anong sinasabi mo dyan patpat?" Nagugulahan si ako eh
"Akala ko ba alam mo?" Okay nahuli niya ako dun ah. Ang alam ko ay sa sobrang saya niya kaya nahimatay siya. So, what the hell is happening?
"What do you mean Eunice?"
"Mayroong mga hindi maalala si matmat. May panandalian siyang amnesia at isa ako sa mga hindi niya maalala at makilala" tumulo na naman ang mga luha niya. Tama ba ang narinig ko? Hindi niya maalala si pat?
"Sshh.. Tamana. Mag palakas ka para kay mathew, eunice" tumango siya
"Magpahinga kana" Humiga siya. Nakatalikod siya sa akin kaya hindi ko malaman kung natutukog ba siya. Mayamaya pa ay dumating na si Tita tori at elle
"Tita?" Tawag ko dito
"Oh, bakit aira?" Bumalik sa kotse si elle dahil may nakalimutan daw siya kaya kami lang ni Tita ang nandito at si eunice na natutulog na
"Totoo po ba ang sinabi ni eunice?"
"Oo hija" napayuko si Tita
"Kailangan kita, kailangan niya tayo hija, palakasin natin ang loob niya pwede niyang ikamatay ang sakit niya hija. Sa sobrang pagod niya. Hindi lang basta basta hika ito aira. Sana mapasaya niyo siya at lagi sana kayong nasa tabi ng anak ko" tumango ako. Alam kong nahihirapan din si Tita sa sitwasyon ni eunice, may hika nga si Eunice at hindi ito basta ordinaryong hika. Ang hikang ito ay nakamamatay. Nakuha niya ito sa yumao niyang lolo namamana daw kasi sa ibang miyembero ng pamilya ito at sa kasamaang palad kay eunice pa napunta. Bawal siyang mapagod ng sobra. Naninikip ang dibdib niya. Bawal siyang mag isip ng mag isip sasakit ang ulo niya
Nagtext si mom na umuwi na daw ako kaya nag paalam na ako kay Tita at sa kakarating lang na si elle nagpasabi na din ako na ipag paalam nalang nila ako kay eunice
Isa lang ang alam ko, kailangan ni eunice ngayon ng pamilya at mga kaibigan na masasandalan at makakapitan
A/n: pa read at pavote. Salamat 😘
By: Ate Mhey ❤