3rd Person
"Pa, what is the meaning of this?" Tanong niya agad sa ama nang makarating sila sa loob ng library.
"Yesha calm down, sasagotin ko naman tanong mo eh." Sagot ni Mr. Guan.
"So why?"
"Wala akong sakit." Sa sinabi ng kanyang ama ay nagugulohan siya. Binagsak niya ang katawan sa sofa.
"How? Paanong wala?" Nalilito parin siya hindi niya naintindihan kung bakit pumunta sila ng states para magpagamot samantalang wala naman pala siyang sakit.
Tinabihan naman siya ng ama niya sa pag-upo.
"Yesha, ginawa ko 'to para kay Jared." Napaangat naman ng tingin si Yesha at tinitigan ang ama niya nang nagtataka.
"What do you mean?" Nagtataka niyang tanong sa kanyang ama.
"Do you remember, what I have told you four years ago?" Tanong ni Mr. Guan nang hindi tumitingin kay Yesha at nasa ibaba lang ang tingin nito.
Naliwanagan naman si Yesha at mabilis na tumayo kasabay hinarap ang ama niya.
"Pa, talaga bang wala kang sakit?"
"Anak, may sakit ako pero sa katandaan ko 'yun. Ang lakas pa kaya ng papa mo, oh!" May gesture pa ito na pinakita ang muscle sa braso niya. Napatawa na lamang si Yesha sa kanya.
"Papa talaga nagawa mo pang magbiro, by the way alam ba'to ni mama?" Nag-aalala niyang tanong sabay hinawakan ang kamay ng kanyang ama.
"You think what will be her reaction or what will happen, if I told her?"
"So hindi niya pa nga alam? What if sabihin na natin ang lahat? Besides malalaman at malalaman rin naman nila ito." Nag-aalala niyang sabi. Hindi naman nawala ang kaba niya dahil sa ginagawa ng kanyang ama na ikakasama naman ng relasyon nila.
"If it is the right time. For now let us make things happen, okay?" Sabay niya hinawakan sa balikat ang anak.
"What are you going to do now? Later on, mama will find out about this." Hindi parin mawala ang pag-aal niya. "Papa nag-aalala lang naman ako sa'yo. Pag nalaman niyang pinasok natin ang buhay ni Jared."
"I know, pero naawa lang ako kay Jared. Para ko na ring anak 'yun, I'm doing this this to help him." Nakangiti na sabi ni Mr. Guan, dito niya kasi nababawi ang guilty niya sa nangyari 4 years ago.
"Hay nako! Parang si Jared talaga ang anak mo." nakapout niyang sabi pero ngumiti rin pagkatapos. "Pero support mo'ko diyan pa, I also want Jared to be happy with Trixcy, kahit alam kong labag man kay mama."
"Thanks Yesha, pero dapat hinayaan mo na akong kumilos nito eh." suway niya pa.
"Wèishéme?" [why] nakakunot noo niyang tanong.
"Because I want you to focus on Ezekiel. He's your fiance at all. You should give your full time with him." sermon niya kay Yesha. Ang engagement ng dalawa ay connected din sa business nila. Their parents are business partner at Hong-Kong, called GT Company means the combination of Guan and Tan family, their products are also the same with Guan company. Nagpatayo lang naman ng negosyo si Guan Chen for Jared.
"Pa! Of course I did! Pero-"
"Shut it, I want also to remind you that your engagement party will be next week." paalala ng ni Mr. Guan kay Yesha.
"But pa! Why all of a sudden?" gulat na taong ni Yesha.
"We already agreed both sides. We should announce to public about your relationship with Zeke." 6 years ng engaged si Zeke at Yesha, since highschool pa ay pinakilala na sila sa isa't-isa hindi man sila sang-ayon sa gusto ng mga magulang nila ay wala silang nagawa. Sa loob ng mahabang panahon ay mas nakikilala nila ang isa't-isa at dumating ang panahon na pareho rin silang nahulog sa isa't-isa. Their engagement are only their both parents knows, ang tanging alam lamang ng mga matalik nilang kaibigan ay childhood friend lang talaga sila. Except their new friends Trixcy, Darian and Dylan. Pinatili nilang sekreto ang relasyon nila for the sake of business at dahil na rin isang model si Ezekiel sa Hong-kong kaya hindi pwedeng ipaalam ito, and now the time has come at i'aanounce na nila sa public ang relasyon nila.
"Pa, I'm not ready yet." Naka puppy eyes pa si Yesha na humarap sa ama niya, umaasa na madadala niya ito sa pagmamakaawa. Hindi pa kasi talaga siya handa.
"Yesha, I think 6 years of thinking about this matter is enough. Why still opposing it?" Binigyan sila ng mahabang or as
"Syempre kasi pag nag-asawa na'ko, magkakaanak na tapos tatanda agad ako. I also can't imagine myself carrying a baby for nine months!? Papa ayaw kong malusyang." di maitsura ang mukha ni Yesha ng sabihin ito para siyang nagmamakaawa ng kapatawaran sa itsura. Napatingin na lamang ng masama ang kanyang ama. Ilang segundo din ay napalitan ito ng tawa.
"Pa! Anong nakakatawa?" Nakapout niyang sabi.
"Yesha act at your age, you're a grown up remember? Of course tao ka, diyan din ang patutungohan mo, tatanda ka rin naman gaya ko." Natatawang sabi nito.
"So hindi na magbabago ang isip mo?"
"Hay, be matured Yesha." At lumbas na si Mr. Guan sa library niya, at naiwang nakapout si Yesha sa loob.
"Wala akong choice, mahal ko naman si Zeke eh. Pero mag-aasawa na ako!" naiiyak niyang sabi.
* * *
"Ma anong nangyari sa inyo ni papa?" Nagtatakang tanong ni Jared sa ina habang nakaupo parin sila sa sofa.
"Walang nangyari sa amin." Malumanay na sagot ni Jackie. Pero ang isip niya ay naguguluhan parin sa ginawa ni Chen.
'There must be a reason behind. I have find out.' Sa isip ni Jackie.
"Sabi niya lang naman sa akin, gusto niyang magpahinga muna sa trabaho. At gusto niya na rin ipaalam sa lahat ang engagement ni Yesha at Ezekiel kaya isa na rin sa rason 'yun at kinausap ang parents mo Zek. The party will be next week. It supposed to be a surprise. Pero alam kong ito rin ang pinag-uusapan ng mag-ama sa loob." mahabang paliwanag ni Jackie at ngumiti.
"Waoh! Congrats bro." Sabay tapik ni Jared kay Ezekiel. Ngumiti naman siya ng abot tenga ito na ang matagal niyang hinihintay, timing naman ang pagresign niya bilang isang model.
"Oh. Tito Chen is it true?" Napatayo naman si Ezekiel nang makita si Chen na pababa.
"Well, yes."
"Talaga Tito? Nasaan po si Yesha?" Tuwang-tuwa na sabi ni Ezekiel hindi niya talaga mapigilan ang sarili sa sobrang saya.
"I'm here." Agad niya naman na sinalubong ng yakap si Yesha, nakatatak ang saya sa mukha niya ng papunta siya sa gawi nito.
Napangiti narin si Jared habang nakatingin siya sa dalawa masaya rin siya para kina Zeke at Yesha, sa pagtitig niya ay may biglang nagflash naman sa isip niya na hindi niya alam kung bakit bigla-bigla nalang itong nagpapakita sa isip niya.
Bawat pagflash ng pangyayari sa isip niya ay pumipikit siya at hinawakan ng mahigpit ang buhok.
Nakita niya lang ang babaeng nakatali sa upoan habang umiitak pero blurry ito, at nakita ang sariling pinapalo ng maliit na tubo.
"Argh!" Napansin naman ito ni Jackie kaya mabilis niya na nilapitan si Jared.
"Jared!" Napasigaw na si Jackie dahil bumagsak na siya sa sahig nakuha naman ang atensyon ng lahat kaya mabilis din silang lumapit. Inalalayan ni Jackie ang anak na umupo tinulungan rin siya ni Mr. Guan.
"Anak anong nangyayari sa'yo?" naiiyak na tanong ni Jackie sa anak.
"Jared, what's wrong?" nag-aalalang sambit ni Mr. Guan.
"Hindi ko alam, ugh! Ang sakit!" naluluha na siya dahil sa sakit.
"This is not the first time." Gulat na bulong ni Yesha, nagkatinginan naman sila ni Ezekiel.
"Tatawag na ako ng ambulansiya." tatawag na sana ng ambulansiya si Jackie ng pigilan siya ni Jared sa kamay.
"Ma no need, I'm okay." napatingin na lamang ng nagtataka si Jackie sa kanya. Tumayo na lang si Jared ng maayos na parang wala lang nangyari.
"What, are kidding me? You're not okay." alalang sabi ni Jackie sa anak. Pati silang tatlo ay naguguluhan rin sa naging kilos ni Jared, kanina lang ay nahihirapan itong tumayo at may dnaramdam itong sakit pero ngayon ay okay na ito at nakakatayo na.
"Oo nga naman Jared, nakita naming natumba ka so ano 'yun bro, acting lang?" di rin makapaniwala si Ezekiel.
"I said I'm okay, I'll get going then." wala ng maraming salita at mabilis na umalis si Jared.
"He's weird." Yesha.
"Anong nangyayari sa anak ko Chen?" naiiyak na sabi ni Jackie sabay niyakap si Mr. Guan.
* * *
"Good morning!" masiglang bati ni Trixcy nang makarating sa office nila.
"Saya ng umaga natin ah." Bungad ni Joyce
"Syempre dinalaw ng palalabs niya kahapon eh." pang-asar naman ni Darian sa kanya.
"Shut up Darian, baka naman si sir Jared ang dahilan niyan Trixcy ah." sabat naman ni Joyce.
"Tumigil nga kayong dalawa." suway ni Trixcy sa kanila at pumasok na siya sa cubicle niya. Napa giggle na lang ang dalawa sabay sinundan si Trixcy.
"Ngayon alam ko ng hindi lang cold si sir, concern rin pala siya sa employees niya." nakatingala pa si Joyce na kisame habang dinuduyan ang sarili, agad rin naman siya na binatukan ni Darian.
"Aray ko bess, Darian naman!" inis niyang sabi, sabay hawak sa ulo niya.
"Para kang temang diyan eh." taray niya. Napa-iling nalang si Trixcy sa dalawa sabay na binaling ang atensiyon sa table niya. Nang buksan niya na sana ang PC niya ay biglang nahagip ang kanyang mata sa gilid ng table niya. Nakita niyang isang plastic cup na may lamang kape at sandwich na katabi nito. Kinuha niya naman at tiningnan ang cup na may nakadikit na papel at may nakasulat na ' Good morning! Please drink me. :) ' at meron ring nakadikit sa takip ng sandwich ' eat me. :D '
"Uy, ano 'yan?" Agad naman na kinuha ni Darian ang papel na hawak ni Trixcy. Babawiin niya pa sana nang di na siya nakapalag dahil nabasa na ito ng dalawa.
"Whoa! Kanino galing ang mga ito?" Joyce
"I don't know? Nandito na 'yan bago ako dumating eh." Trixcy.
"Hindi kaya-"
"Baka kay Dylan 'to galing? Kasi nagtanong siya sa akin kahapon kung bakit ka nawalan ng malay, at sinabi ko lang naman na hindi ka kumain ng fast at 'yun din ang sabi ng doctor sa akin." Pagputol naman ni Darian sa sasabihin ni Joyce. Napaisip din si Trixcy, pero sa pag-iisip niya ay napalingon siya sa office ni Jared.
'What if, sa kanya galing 'to?' Hindi niya alam kung bakit ito ang pumasok sa isip niya.
"No, malabo 'yun." Napailing na lamang siya at binaling ulit ang atensiyon sa dalawang kaharap niya.
"Huh? Malabo? Eh si Dylan lang naman gumagawa sa'yo nito eh!" Naiinis na sigaw ni Darian na parang bata. Binatukan naman siya Joyce na ikinatawa nalang ni Trixcy.
"Gaga! Hindi 'to bukid para magsigaw ka." Sermon ni Joyce.
"Alam niyo kayong dalawa, ang aga-aga andito kayo sa pwesto ko, bumalik na nga kayo sa mga trabaho niyo." Suway naman ni Trixcy sa dalawa.
"Okie dokie!" Makulit na saad ni Joyce at umalis na sila habang si Darian ay nakapout.
"Sino ba sa tingin niya ang naglagay non sa table niya?" She muttered while glaring the floor.
Pero biglaan din na bumalik si Joyce sa cubicle ni Trixcy, may binulong lang naman siya dito.
"Malakas din ang kutob ko na si boss Ja-" Hindi niya naituloy ang sasabihin dahil nakita niyang palabas ng elevator si Jared. Pinagtaka naman ni Trixcy kung bakit natahimik si Joyce.
"Anong tinatayo mo d'yan?" nagtataka na tanong ni Trixcy.
"Good morning sir." bati ni Joyce nang makalapit na sa kanila si Jared. Napatayo na rin si Trixcy at bumati rin sa kakarating na boss nila, ganon din ang ginawa ni Darian nang humaharap siya dito.
"Good morning." Walang gana niyang sagot habang nasa likoran lang nito ang kamay niya. Nanatili lang silang nakatayo sa harapan ngayon ni Jared, dahil sa hindi makapaniwalang sagot nito. Hindi naman kasi ito nag go'good morning minsan kasi ay tumatango lang siya pag binabati ito ng mga employee niya.
"Gather all the staffs, I have something to discuss." saad niya sa kanyang secretary na nasa likoran niya tumango lamang ito bilang sagot.
"Boss Jared ako po?" Darian na sabay turo sa sarili.
"Did I ask you to do it? " He answered coldly, while Trixcy and Joyced giggled at her. Sinamaan na lang sila ng tingin ni Darian.
"Ahh, ehh. Bakit po kayo nakatayo pa sa harap ko kung hindi ako ang gagawa?" akala mo talaga ay close niya ang kausap dahil sa katayaran nito, nakakalimutan niyang boss niya ang kausap niya dahil sa inis.
"Nakaharang ka sa daan Ms. Darian." cold parin ang boses nito habang tiningnan lang siya nito ng walang emosyon.
Agad naman siya na hinigit ni Joyce sa gilid para mabigyan ng daan si Jared.
Palakad na sana si Jared nang huminto siya at tumingin kay Trixcy.
"Did you eat?"may pagkahiya niya pa itong tanong kay Trixcy.
"Pardon? Ako po?" gulat na tanong ni Trixcy sabay turo sa kanyang sarili.
"Yes." Jared cleared his throat before he answered, even him can't believe he just said earlier.
Nanlaki naman ang mata ng dalawa sa naging ugali ngayon ni Jared, para sa kanila ay isa itong himala. Lagi kasing cold ang aura nito.
"Ahh, al-already." hindi makasagot ng maayos si Trixcy dahil pati siya ay nagulat rin sa tanong ni Jared sa kanya. Kusang tumibok ng mabilis ang kanyang puso na hindi niya alam kung bakit ito nangyayari sa kanya ngayon.
Hindi na lamang sumagot si Jared at dumiretso na sa paglalakad papasok sa office niya. Nang makapasok na sila ay agad rin naman na lumapit si Joyce at Darian kay Trixcy bali napagitnaan nila ito.
"Trixcy, narinig mo 'yun?" Hindi pa makapaniwalang tanong ni Joyce.
"Grabe, talaga ba'ng sa employee niya siya concern o sa'yo lang Trix?" Tanong rin ni Darian.
Nang mabalik sa katinoan si Trixcy ay pareho niyang binatukan ang dalawa ng kanyang magkabilang kamay.
"Mga chismosa kayo, alis!" bugaw niya dito. Umupo naman siya sa swivel chair sabay napabuga ng malakas na hininga sabay iling.
"Common Trix! It was just a simple word why did you panic?" di niya makapaniwalang sabi sa sarili sabay pinaypayan ang mukha. "Ang init."
Nagkatinginan naman si Joyce at Darian at parehong lumingon sa office ni Jared at binalik ang tingin kay Trixcy.
"May pag-ibig yata na namomuo?" Darian.
"I think so, tara na." Sagot naman ni Joyce.
"Sagotin mo nga ako ulit, ano 'yung tinanong ko kanina sa kanya?" tanong ni Jared sa secretary niya habang nakapamulsa lang ito at hawak niya ang chin sa isa niyang kamay.
"Did you eat?" formal naman na sagot ng kanyang secretary.
"Did I really her that way? Suntokin mo nga ako." at agad siya na lumapit dito at hinarap ang mukha niya.
"Sir? Sigurado po kayo?" Nag-aalinlangang tanong ng kanyang secretay.
"I'm your boss, susunod ka ba o mawawalan ka ng trabaho?" He warned.
"Masakit po sir, pero mahal ko trabaho ko eh."
"BLAG!" at sinuntok siya nito, natumba naman si Jared dahil sa lakas ng impact ng suntok.
"Ahw!" sigaw niya, agad naman siya na tinulongan ng kanyang secretary na tumayo.
"Sir! Okay lang po ba kayo?"
To be continued...