ÖZGÜR FARAN.
Lunapark'ın önünde durduğumuzda Umut'un lunapark'a hüzünle baktığını fark ettim. "Güzelim." dedim elini tutarak. Yüzüme baktı. Gözleri dolmuştu.
Ellerimi yanaklarına koydum. "Ne oldu?" Gözlerini kapattı. Yanaklarından süzülen yaşlarla canım yanmıştı. Sikeyim! Ağlamasını istemiyordum. Ağlamasına dayanamıyordum. "Lunaparklarla ilgili bir şey mi var? İstemiyorsan hemen gidebiliriz." dedim. Gözlerini açıp gözlerime baktı. "Sen ne güzel adamsın ya." diyip boynuma sarıldı. Ağlamaya başlamıştı. "Ağlamasana kızım. Dayanamıyorum biliyorsun." dedim. Kollarını benden ayırıp gözlerini sildi. Sevimlice gülümsedi. "Bak, ağlamıyorum ki." dedi. "Bak," dedim. "Ağlamana dayanamıyorum ki." dedim ve dudaklarımı alnına bastırdım. "Bu kadar güzel sevmek, zor değil mi?" dedi usulca. "Zor değil." dedim yutkunup. "Güzelim, bu günah. Senin tenin, benim cehennemim. Ve ben, seni bütün günahlarımla sevdim." dedim. "Sevdin."dedi. "Seni günahlarımla yakıyorum." dedim usulca. "Yakıyorsun." dedi. "Ama bir seçim yapacaksam." dedi. Durdu. Zorla konuşuyor gibiydi. "Başkalarının cennetindense, cehennemin tercihim olur." dediğinde gülümsedim. "Aslında daha önce lunaparka hiç gelmedim." diyip dudağını ısırdı. "Nasıl yani?" dedim. "Kaç gündür bilmediğin bir yer için mi ısrar ediyorsun?" dedim. "Lunapark'a gitmem gereken yaşlarda hastanedeydim." dedi. "Ne hastanesi?" dedim. "Annem. Psikolojik tedavi görüyordu. Bende her gün yanına gidiyordum. Tam beş yıl. Sonunda babam annemi tımarhaneye tıktı. Rahatladı. Bende o yıllardan sonra hiç gelmedim lunaparka. Sanki lunaparka gelecek olsam anneme ihanet edecektim. O orada tıkılıyken, benim o lunaparkta mutlu olmam, ona ihanet." dedi. Yanağını okşadım. "Bu senin suçun değildi. Umut, annenin akli dengesinin iyi olduğuna emin misin? Yani orada delirmedi değil mi?" dedim usulca. "Annem, çok zeki bir kadın, Özgür. Babamın onu oraya tıkacağını biliyordu. O yüzden oraya girmeden önce bazı evraklar hazırlatmış avukatına. Ve o dosyalar şuan bir telefonda yanımda olabilir." dedi. Benim kadınımı ne kadar yıkmış, çocukluğunu elinden almışlardı. Yoksa öz babasını bitirebilecek bir dosyayı kullanılabilecek halde bırakmazdı. "Umut. Anneni oradan çıkaracağım." dedim. "Gerçekten, bunu yapar mısın?" dedi. "Evet. Şimdi lunaparkta istediğini yap. Yarından itibaren Kadir Soyal'ı devireceğiz, güzelim."