ALIVE-Two Worlds Collide

By annalazou

183K 16.2K 777

Μέσα από μια απρόοπτη συνάντηση στην εταιρία της μητέρας του, ο Χάρι συναντά την Εύα και τότε κυριολεκτικά τρ... More

ALIVE. // Harry Styles Fan Fiction
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
*Νotes/Thanks*
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Επίλογος
Sequel - ALIVE 2
Το πρώτο μου βιβλίο "The Lake House" κυκλοφορεί ΤΩΡΑ!

Chapter 29

2.6K 334 13
By annalazou

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο(σε επανάληψη):

Christina Perri-Jar Of Hearts*

_______________________________________

Το κεφάλι του σηκώθηκε ξαφνικά στο άκουσμα των λέξεων αυτών και σαν τέρας της κολάσεως τύλιξε την παλάμη του γύρω από την λαιμό της και την κόλλησε πίσω στον τοίχο σφίγγοντας τη..

«Μην τολμήσεις και το ξαναπείς αυτό! Μην τολμήσεις και ξανά πεις ότι σε αγαπώ..και ότι θα κάνουμε μια νέα ‘ευτυχισμένη’ αρχή!» φώναξε στο πρόσωπο της ενώ έσφιγγε όλο και περισσότερο το χέρι της γύρω από το λαιμό της τόσο που η Eva ένιωθε πως θα της κοπεί ανάσα.Το χέρι του χαλάρωσε από το λαιμό της και έφυγε από πάνω της με εκείνον να στέκεται λίγο πιο μακριά της και να τραβάει τις ρίζες των μαλλιών του οργισμένος.

«Μην ξανά πεις πως με αγαπάς, γιατί αυτή η αγάπη με κατέστρεψε, με έχει κάνει να με μισώ, με έχει μεταλλάξει σε έναν άνθρωπο που δεν ήμουν, σε έναν βίαιο, κακό και οξύθυμο άνθρωπο. Σαν ένα τέρας από εκείνα που φοβόμουν ότι θα κρύβονται κάτω από το κρεβάτι μου ή στην ντουλάπα μου όταν ήμουν μικρός. Και όλα αυτά εξαιτίας σου. Εξαιτίας της προδοσίας σου, εξαιτίας όλου αυτού του ψέματος. Του ψέματος που δημιούργησες ΕΣΥ!» σήκωσε το βλέμμα του και την κοίταξε έντονα.

Εκείνη έκλαιγε και είχε μείνει παγωμένη στην θέση της, για πρώτη της φορά τον φοβόταν, φοβόταν αυτό το τέρας που η ίδια τον είχε μετατρέψει. «Μα ήθελα να στο πω από την αρχή..Από την αρχή Ηarry..θα στο έλεγα..» σήκωσε τα χέρια της και του μίλησε γεμάτη πόνο πλέον.

«Σε παρακαλώ σταμάτα. Σταματά δεν μπορώ άλλο. Σταμάτα να μιλάς. Σταμάτα να λες όλη την ώρα όλο τα ίδια και τα ίδια λόγια! Σταμάτα να υπάρχεις στην ζωή μου!» της φώναξε.

«Σταμάτα να με προκαλείς και άλλο, σταμάτα να μου δίνεις και άλλο πόνο, γιατί με κάνεις χειρότερα, μου δίνεις πόνο και οργή μαζί, χάνω τον έλεγχο, δεν ξέρω ποιος είμαι! Δεν ξέρω ποιος είμαι πλέον!» είπε έντονα με την φωνή του να σπάει στο τέλος, λίγο ακόμα και θα ξεσπούσε σε κλάματα.

«Δεν θέλω να σε ακούω. Δεν θέλω να σε βλέπω. Δεν θέλω να ακούω όλες αυτές τις ψεύτικες λέξεις που βγαίνουν από το στόμα σου!» τόνισε το δείκτη του προς το μέρος της και εκείνη ξέσπασε όλο και περισσότερο σε κλάματα.

«Δεν καταλαβαίνεις! Δεν καταλαβαίνεις!» του είπε γρήγορα γεμάτη πόνο ενώ έριξε το πρόσωπο της μέσα στις χούφτες της βγάζοντας αναστεναγμούς και επιφωνήματα αγανάκτησης.

«Έσπασες όλες τις υποσχέσεις που έκανες Eva! Και τώρα έρχεσαι και μου ζητάς πίσω ότι είχαμε. Με ζητάς πίσω! Ενώ με κορόιδευες!» της είπε ξέπνοα.

«Δεν καταλαβαίνεις Harry! Ποτέ δεν προσποιήθηκα, ότι ένιωθα δεν ήταν ψεύτικο, όλα αυτά τα βαθιά και ισχυρά αισθήματα που ένιωθα και νιώθω ακόμη και αυτό το δευτερόλεπτο για εσένα είναι αλήθεια, ποιο αληθινά από ότι θα μπορούσες να φανταστείς!» σταμάτησε για λίγο και πήρε μια βαθιά ανάσα ενώ τα δάκρυα συνέχισαν να τρέχουν στο πρόσωπο της.

«Σε αγαπώ χωρίς να ξέρω το πώς, το πότε, από πού προέκυψε όλη αυτή η αγάπη, σε αγαπώ ξεκάθαρα χωρίς να κρύβω κάτι. Σε αγαπώ τόσο δυνατά και ισχυρά που όταν σε κοιτάω πονάω πλέον γιατί βλέπω άρνηση από εσένα. Η αγάπη μου τρέφεται από την αγάπη σου, ζει, εφόσον ζεις και εσύ θα βρίσκεται στις αγκάλες σου χωρίς να αφήσει εμένα.» καθώς μιλούσε τον πλησίαζε όλο και πιο πολύ.  

«Ποθώ την φωνή σου, ποθώ τα μαλλιά σου, ποθώ τα μάτια σου..» πλησίασε και άλλο κοντά του ενώ εκείνος είχε παγώσει στην θέση του.

«Μη με πλησιάζεις άλλο..» η φωνή του ακούστηκε ως προειδοποίση, για πρώτη φορά αδύναμη σε μεγάλο βαθμό.

«Γιατί;» τον ρώτησε αργά ενώ το πρόσωπο της πλησίαζε πιο πολύ το δικό του.

«Μη με πλησιάζεις άλλο. Σε σιχαίνομαι.» την προειδοποίησε για ακόμη μια φορά ενώ η αδύναμη φωνή του άρχισε να χάνεται,

«Φοβάσαι πως με ένα φιλί θα μάθεις όλα όσα δεν πιστεύεις, θα νιώσεις όλα όσα δεν πιστεύεις;» τον ρώτησε με έναν ειρωνικό ίχνος μες τα λόγια της.

Το χέρι της άγγιξε τον σβέρκο του και απότομα έφερε τα χείλη του πάνω στα δικά της, μόλις άγγιξαν τα δικά του άρχιζαν να τον φιλάνε με λύπηση, έντονα ενώ εκείνος δεν ανταποκρινόταν. Έπειτα άρχισε να τον φιλάει πιο άγρια, παθιασμένα με εκείνον να αφήνει πλέον την γλώσσα της να εισβάλει στο στόμα του με αποτέλεσμα να φιλιούνται παθιασμένα, γεμάτοι δίψα..

 Ξάφνικα όμως εκείνος την έσπρωξε  από πάνω του και την κοίταξε με τα μάτια του να γυαλίζουν και το σώμα του να γεμίζει από ρίγη ενώ είχε ήδη ‘ερεθιστεί’ ερωτικά.  Του ασκούσε τόση επιρροή..

«Φύγε! Μην σε ξαναδώ μπροστά μου..δεν έχω ξανά μισήσει άνθρωπο όσο έχω μισήσει εσένα! Με αηδιάζεις! » γρύλισε έντονα και εκείνη έμεινε να τον κοιτά σοκαρισμένη.

Την μισεί; Μετά από όσα είχανε ζήσει μαζί; Μετά από αυτό το φιλί;

Μετά από όσα ένιωσαν πριν ένα λεπτό ξανά;

«Δεν το εννοείς..» του είπε ενώ έκλαιγε πάλι,

«Το εννοώ σήκω και φύγε και μην ξανά βρεθείς μπροστά μου. Σε μισώ! Σε μισώ!» της φώναξε στην κορυφή της φωνής του.

«Σε μισώ! Δεν αξίζεις τίποτα από εμένα. Φύγε και μην ξανά επιστρέψεις πίσω! Φύγε και μην ξανά επιστρέψεις πίσω σε εμένα ποτέ ξανά!» της φώναξε και άνοιξε την πόρτα σπρώχνοντας τη έξω από το δωμάτιο έντονα.

«Ποτέ!» της είπε για τελευταία φορά και κοπάνισε την πόρτα.

Η Eva έφυγε παραπατώντας γεμάτη δάκρυα στο πρόσωπο και λυγμούς να βγαίνουν από το στόμα της, προχωρούσε βιαστικά ενώ έστριψε στην γωνία του διαδρόμου και χτύπησε από την βιασύνη της την Anne στον ώμο ελαφρά.

Η Anne την κοίταξε με ένα βλέμμα που ίσως αυτήν την φορά να έκρυβα πολλά  συναισθήματα, ίσως απάθεια ναι και απέχθεια αλλά και άλλα συναισθήματα, λύπης..στενοχώριας.. Προχώρησε και άνοιξε την πόρτα του δωματίου ‘469’ και μόλις μπήκε ο Harry έπεσε στην αγκαλιά της και την έσφιξε έντονα.

Πάντα έτσι. Όποτε πονούσε έτρεχε στην αγκαλιά της. Από μικρός. Όταν κάποιο παιδί τον είχε κοροϊδέψει, όταν τσακωνόταν με την αδερφή του, όταν έπαιρνε κάποιον κακό βαθμό στο σχολείο, όταν είχε κάποιο μυστικό που έκρυβε και δεν μπορούσε να της το πει.. Πάντα.

Τώρα όμως ήταν διαφορετικά. Τώρα έκλαιγε με τόσο πόνο όσο ποτέ άλλοτε. Δεν είχε ξανά κλάψει έτσι. Ούτε όταν είχε μάθει…… Δεν είχε ξανά κλάψει ποτέ έτσι. Αλλά τώρα το έκανε, για μια γυναίκα που τον διέλυσε, που ήταν και θα είναι για πάντα ερωτευμένος μαζί της..αν και τον διέλυσε ολοκληρωτικά!

______________________________

(I'm ALIVE's wife! Haha! Το αγαπώ! Λολ! Θέλω να ξέρετε πως σας ευχαριστώ ξανά για ότι κάνετε για εμένα και για τα μηνύματα, τα tweets, τα σχόλια, τα favorites! Γενικότερα για όλη την στήριξη σας! Υπολογίζω ακόμα 10-15 κεφάλαια μέχρι το τέλος του ALIVE..έχω σκεφτεί ήδη το τέλος και πολλά πράγματα στην συνέχεια..Παρακαλώ πολύ πολύ ψηφίστε  πατώντας το σέξι κουμπάκι μας [ ★ ] για να μου δώσετε 1 favorite και να φτάσει τα 1000 το ALIVE και παρακαλώ εάν γίνεται πηγαίντε και ψηφίστε κεφάλαια του UNBROKEN, του LITTLE SISTER και του PROMISE που δεν έχετε ψηφίσει! :) ilysm! see ya soon xx)

Continue Reading

You'll Also Like

56K 3.9K 64
"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά σ...
4.2K 241 67
Κινούμενη από την ανάγκη να βοηθήσω τους νέους αναγνώστες μου να διαλέξουν με ευκολία τί βιβλίο τους ενδιαφέρει και θα ήθελαν να διαβάσουν, σκέφτηκα...
112K 6.8K 47
«Φοβάσαι;» Την ρώτησε με την βαριά αλλά ταυτόχρονα τόσο γοητευτική φωνή του. «Όχι» απάντησε εκείνη μονολεκτικά χωρις να σκεφτεί καλά την απάντηση που...