Bomboş sokaklar, sanki bir ben varım
Gök yanmış ellerimde, ağaçlarım
İçimde yankılanıyor çığlığım
Yerim yurdum yok ama ben varım
Zamansız çocuklara çaldım
Düş sırtında yolları aştım
Hayattan borç almayı bilmem
Bugün çoksam yarın azım
Köleyim, kula ben şikayet edemem
Herkes ak bir ben günah işleyemem
Sinemem duvarların arkasına
Yüküm ağır ama kimseden bilemem
Bugün ilk kez kendime bir sır verdim
Giz bahçelerinde biraz gezindim
Zamanı döndüremem kabullendim
Pişmanlıkları sularda erittim