"μην πονάς καρδιά μου μην πονάς"
Μετά από λίγο δεν άκουγα τίποτα
Σηκώθηκα σιγά σιγά και άνοιξα τη πορτα
Είχε φύγει τότε βγήκα γρήγορα και μπήκα μέσα στο μπάνιο κλείνω την πόρτα
Γυρίζω προς το μπανιο
"στε.. Στέφανε"
Αυτό που είδα με σόκαρε ο Στέφανος ξαπλωμένος κάτω στο πάτωμα και το χέρι του το Ενα βουτηγμένο στα αιματα
Έτρεξα κοντά του
"Στέφανε μιλά μου Στέφανε"
Τότε θυμήθηκα ότι αυτά τα λόγια αυτή την σκηνή την είχα ξανά ζησει
Το όνειρο!
Όχι θεέ μου όχι
Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε
"ε.. Έλενα"
"γιατί το έκανες αυτό τι έκανες"
"συγνωω.. Συγνώμη Έλενα"
"μην κλείνεις τα μάτια σου μη όχι "
Άρχισα να κλαίω με λυγμούς έτρεξα να πάρω το κινητό μου και καλέσα ασθενοφόρο
Έτρεξα κάτω με κλάματα στα ματια
"Έλενα τι έγινε γιατί κλαις Έλενα"
Είχα πάθει σοκ η ανάσα μου την ένιωθα να λυγωστευει προσπαθούσα να πάρω ανάσα αλλά δεν μπορούσα το οξυγόνο μειωνόταν
"ο.. Στε.. Στέφ.."
Έπεσα κάτω
Εκλεγα μέσα από την φωνή μου είδα την Μαρία να τρέχει προς τα πάνω μετά σκοταδι
Άνοιξα τα μάτια μου και βρισκόμουν σε ένα άσπρο δωμάτιο
Σηκώθηκα πάνω και άρχισα να φωνάζω
Με έπιασε πανικός έκανα σηκωθώ και μπήκε μια νοσοκόμα μεσα
" ηρεμήστε δεν κάνει να σηκωθείτε"
"άσε με άσε με"
Εκείνη την ώρα μπήκε η μητέρα μου μέσα
"μαμά μαμά"
"ηρέμησε παιδί μου έλα κάτσε"
"τι έγινε γιατί είμαι εδώ"
"όλα καλά πήγαν ηρέμησε"
"είδα τον Στέφ.."
"ξέρω ξέρω λυπάμαι που είδες κάτι τέτοιο"
"πήγαινα τουαλέτα τρόμαξα πολύ μαμά είναι καλά"
" καλά είναι έχασε πολύ αίμα αλλά είναι καλά"
Ανακούφιση αυτό ένιωσα εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να της πω να πάω να τον δω πως θα πάω ως τι
Θα ήταν η Μαρία δίπλα του
Το όνειρο βγήκε
Τα λόγια που έλεγα ακριβώς βγήκαν χωρίς καν να το καταλάβω
Τουλάχιστον ήταν καλά
Αυτό είχε σημασία
" Έλενα μου υπάρχει και κάτι ακόμη"
"τι μαμά"
"ζαλίστηκες ξανά δεύτερη φορά που λυποθημας"
"ναι από το φόβο μου όμως"
"δεν ήταν αυτό καρδιά μου"
"τι ήταν.. Μαμά τι μου κρύβεις"
"αρχικά έχεις σχέση με κάποιον και δεν το έχεις πει; δεν σου κάνω έλεγχο εννοείται "
" έ όχι όχι δεν εχω"
" είσαι έγκυος παιδί μου δυο μηνών "
Εκείνη την ώρα η καρδιά μου πήγαινε πολύ γρήγορα
Δεν μπορεί δεν είναι αλήθεια και το χειρότερο να το μάθω έτσι και όχι μόνο εγώ αλλά και οι γονείς μου
Τι θα τους πω τώρα τι μπορώ να τους πω
Πως να τους το πω ποιος είναι ο πατέρας
Δεν μπορώ όχι δεν γίνεται
"μαμά"
"ηρέμησε και πες μου"
"συγνώμη θα στο λεγα πριν δύο εβδομάδες έκανα κάτι με ένα παιδί"
"εντάξει δεν έχει σημασία πλέον απλά θέλω από δω και πέρα να μου πεις τι θα κάνεις τι σκοπεύεις"
"μαμά δν ξέρω"
"εντάξει ίσως όμως να μιλήσεις και στο παιδί γιατί δεν προσέχετε αγάπη μου"
" τώρα έγινε μαμα"
" καλά κάτσε και σκέψου ο πατέρας σου δεν ξέρει τίποτα ο γιατρός μίλησε σε εμένα αν το μάθει θα πεθάνει από την στεναχώρια του πρέπει να αποφασίσεις γρηγορα"
Τι θα κάνω τώρα δεν θέλω να πάθει κάτι ο πατέρας μου
Έπρεπε να αποφασίσω κάτι δραστικό και γρήγορα
Η μητέρα μου μετά έφυγε από το δωμάτιο και με άφησε μόνη
Ήθελα να μάθω που τον είχαν να τον δω μόνο να δω αν είναι καλα
Σηκώθηκα με δυσκολία και βγήκα από το δωμάτιο
Κοίταξα έξω ήταν η Μαρία καθόταν στην καρέκλα και δίπλα ο πατέρας μου η μητέρα μου μιλούσε με έναν γιατρο
"κόρη μου είσαι καλύτερα;"
"ναι μπαμπά μια χαρά δεν ήταν τίποτα"
"είσαι καλύτερα κορίτσι μου"
Με πλησίασε η Μαρία ανήσυχη δεν μπορούσα να την κοιτάξω στα μάτια πως το κάνα αυτό εκείνη είναι τόσο καλή μαζί μου
Και εγώ τι
"ναι καλά είμαι ο Στέφανος;"
"καλά είναι έλα λίγο "
Σοβαρέψε ξαφνικά πήγα σιγά σιγά κοντά της και έκατσα δίπλα της
" πες μου"
"όλα ήταν ένα ψεμα"
"ορίστε ?"
"βασικά Έλενα ξέρω για σένα και για εκείνον"
"δεν καταλαβαίνω τι εννοείς"
"μην κρύβεσαι σε εμένα το ξέρω καιρό μου το είπε "
" τι τι σου είπε"
"άκου ο γάμος μας ήταν απλά ένα καλοστημένο θέατρο δεν αισθάνεται τίποτα για μένα όλα για σένα τα έκανε πίστευε ότι έτσι θα σε κερδισει"
" Μαρία τι λες"
" εγώ τον ήθελα από την αρχή είναι πολύ ωραίος άντρας προφανώς έτσι αλλά εκείνος δεν με είδε ποτέ έτσι όταν εμφανίστηκα στην ζωή του προσπαθήσα να τον προσέγγισω μου εξήγησε όμως ότι δεν προκειται να γίνει τίποτα μεταξύ μας και δέχτηκα να τον βοηθήσω "
Καθόμουν και την άκουγα τόσο προσεχτικά μου μιλούσε τόσο ήρεμα πως το έκανε αυτό χρειάζεται μεγάλη δύναμη για κάτι τέτοιο
" πως μα σας ειδα"
" και εμεις σε είδαμε από μέσα έτυχε να πάμε να πάρουμε ένα δώρο για σένα ήθελε την γνώμη μου για σένα ένα δαχτυλίδι και όταν σε είδαμε μου είπε με τρόπο να τον αγκαλιάσω νόμιζες ότι δεν σε είδαμε σε είδαμε όμως Έλενα"
Είχα μείνει άφωνη δεν μπορούσα να πιστέψω όσα ακουγα
" και πως δέχτηκες να κάνεις κάτι τετοιο"
" είναι πολύ δύσκολο μόνο εγώ ξέρω αλλά να σου πω κάτι αν το δεις πως έκανε όταν μίλαγε για σένα όταν έβλεπα το χαμόγελο του ένιωθα και εγώ καλά ήθελα να είναι καλά"
Ένα δάκρυ κύλισε από τα μάτια μου
Ήταν τόσο καλή
Ήταν ένας αγγελος
" δεν πίστευα ότι θα έκανε κακό στον εαυτό του ήθελε να σου μιλήσει "
" ναι ήθελε αλλά δεν καθόμουν να τον ακούσω "
" μην του πεις ότι στα είπα καλύτερα Άστον εκείνον να σου πει"
" εσύ τι θα κάνεις τώρα;"
"εμένα η αποστολή μου τελείωσε"
"Μαρία σε ευχαριστώ πολύ που μου τα είπες αλήθεια είσαι υπέροχος άνθρωπος"
Με αγκάλιασε τόσο σφήκτα
" δώσε μου το κινητό σου να βρεθουμε"
" αληθεια"
" ναι γιατί; "
" νόμιζα ότι θα με μισούσες"
" μην το ξανά πεις αυτό "
Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και εφυγε
Είχα μείνει είναι η αλήθεια
Δεν μπορουσα να το πιστέψω
Και πάλι δεν έπρεπε να εκμεταλλευτει τα συναίσθηματα της
Σηκώθηκα ορθια
Και ρώτησα που ήταν το δωμάτιο του από το πατέρα μου για να δω πως είναι δεν κατάλαβε κάτι
Μπήκα μέσα στο δωμάτιο και τον είδα ξαπλωμένο με μια μάσκα οξυγονου
Τον πλησίασα σιγά σιγα
"Στέφανε"
Άνοιξε τα μάτια του σιγά σιγά και με κοίταξε
Χαμογέλασα
Πήγε να βγάλει την μάσκα
"όχι όχι μην την βγάζεις κοιμήσου"
Πήρε το χέρι του και το ακούμπησε απαλά στο μάγουλο μου
Μετά τον άφησα να κοιμηθει