ramdam ko ang marahang paghinga ko, ramdam ko rin ang malamig ngunit napaka-welcoming na hangin na humahampas sa akin ng marahan ngunit..
madilim..
puro dilim. dilim lamang ang aking nakikita kahit na sa palagay ko ay nakadilat ako
"Summer! Summer! Summer!!"
rinig ko ang tawag ng isang matining ngunit malambot na boses ng isang bata that i think.. na babae(?)
"Summer! Summer! Ching!!"
tawag nito muli ng aking pangalan(?) sinubukan kong lumingon-lingon upang hanapin ang pinagmulan ng boses na iyon kahit na puro dilim lang naman ang nakikita ko
"oh..?"
nagulat naman ako ng may malumanay at tahimik na boses ng isang batang babae ang sumagot na para bang bagong gising
"halika! halika! bilis!! may kailangan kang makita dun!!"
sigaw ng batang may matining na boses
"huh? ano ba nanaman yun?"
maikling pagwa-whine ng batang tinawag na 'Summer'
"basta! bili!! kailangan na nating pumunta dun! kawawa naman yung batang lalaki dun oh!!"
sagot niya nanaman
"huh? anong- naku! Sofie!!"
sigaw nanaman ng batang si 'Summer'
"basta halika!"
"ano bayan! nakakaasar ka naman!"
"basta halika bilis!!"
white everything white..
...
nagulat na lamang ako ng bigla akong napabalikwas mula sa aking pagkakahimbing
nag-adjust muna ako sa aking surroundings bago ko ni-fully open ang mata ko at naalala ko na nakatulog nga pala ako sa tree house
nagtaka naman ako kung bakit nagising ako at bakit parang mas lumamig ang aking paligid, i sat up and then stare at my black watch to see..
6:58 pm..
ayts. shet! gabi na pala.. potek na yan.. bakit ako inabot ng ganitong oras dito baka asa bahay na si Daddy kasi kadalasan lagi siyang nauuna kay Rad na umuwi or its either na sabay silang umuwi baka pag nalaman nun na wala pa ako sa bahay ipahanap na ako nun tsaka baka i-ground niya pa ako eh.. kaya powta. talaga..
bumangon na ako at inayos ang bag at ang sarili ko ng kaunti sabay suot ng sapatos ko ng makarinig ako ng kaluskos mula sa labas ng tree house na sinabayan pa ng malamig na ihip ng hangin
i shiverred at the cold wind hitting my face na ikinatigil ko dahil napa-uga ng hangin ang mabigat na swing na gulong dahil rinig na rinig ko ang pag-creak ng branch ng puno na para bang may nakasakay rito. napakunot ang noo ko dahil ang akala ko'y sabi ni Storm na di daw masyadong known at halata ang place na'to kaya walang nakakaalam, and guess what.. he just lied to you.
so it means.. it will be nothing to him if he repeats it the second time..
and in this moment of silence, an creepy silence, i might add. napaka-audible ng simpleng tunog lang ng naapakang dried leaves ang maririnig mo, and that's all i need to indeed believe na may tao nga sa labas or should i say sa baba ng tree house but the question is who is that? i mean maybe curiosity kills the cat.. pero anong gagawin ko dito if ever na sakaling may tao sa baba?
narinig ko nanaman ang tunog ng this time for sure a bunch of dried leaves na ang naapakan nung kung sino man ang nasa baba ng tree house
"sino yan!" i demanded, imbes na magtanong ako na for sure di naman sasagutin magdedemand na lang ako and who knows.. baka sagutin nga..
"Ching.."
nagulat ako sa para bang marahan at mahinhin na tawag ng hangin sakin ng papunta na ako sa may hagdan ng tree house upang silipin kung sino ang nasa baba
nagpatuloy parin ako sa paglapit sa may hagdan at dumungaw. teka.. ang lakas at ng pagkaka-swing sa duyan ah.. parang halos mababali na ang matandang sanga ng puno, paatras na sana ako ng biglang parang may tumalon mula sa pinakataas ng sanga ng puno hanggang sa bubong ng tree house.
halos mapamura ako sa gulat na sinabayan naman ng adrenaline rush dahil wala akong kamalay-malay na inilabas at iniapak ko na pala ang kanang paa ko sa hagdan ng tree house that who happens to be lost its balance after all the surprise and adrenaline dahil dala narin siguro ng surprise at shock, nahulog na lang akong bigla with a throbbing pain in my head and my ribs seems o enclose my lungs tightly to not produce me enough air with a familiar voice (na i usually hear in all my dèjá vû experience) na sumigaw na para bang audible na audible talaga ang boses niya even if i know that its only a hallucinations(?)
"Ching!!"
*DUG!*
i found myself lying on my back with my left arm as a support for the remaining weight of my body from the fall with my right feet (na who happens to be yung formerly injured ankles ko) positioned in a weird way na who happens to be numb along with my whole right leg kaya hindi ko alam kung masakit ba yung pagkaka-posisyon ng paa ko or not kasi parang nabali ata ang buto ko sa ankles eh.. with my left leg on the most tense posistion dahil ang posisyon nito ay para bang naka-crouch and i can feel all my muscles over there are stiff and stress and my right arm automatically fly over my chest dahil parang mas lalong lumalala ang kinalalagyan nito kanina dahil parang naintak lahat ng hangin sa utak ko na medyo ikina-hazy ng vision ko, my lungs almost lose all its air na para bang sa taas ng bagsak naiwang lahat ng ribs ko sa taas and not support my lungs ho lose all its strength at sumabay naman ngayon 'tong childhood sickness ko na minsan lang kung dumalaw pero napaka-tarantado naman kung manakit dahil parang nasusunog yung heart ko who is beating crazily fast and i feel like something have clogged one of my nerve to have all the blood only be stuck on its place napasinghap ako ng malakas dahil sa nadarama ko suminghap akong muli na para bang hinahanap at hinahabol ko ang hangin. i exhale and inhale loudly for a few times before my heart go back to its normal state and my lungs have finally produce me again enough air but my head is still pounding, with my teary vision i use all my strength to look up to my right and see who's walking up to me.. and its a he..
in a whole black attire..
"Nice to meet you, Ching.."
...
——————————–————
KC's Note:
KUHLIFFYHANGER!!! GUYS! like duh.. sa tingin niyo ba di ko kayo bibitinin? pinagisipan ko talaga 'tong chapter na'to para lang sa inyo!💖 alam kong masyado at MARAMING beses ko na kayong binitin (CAPSLOCK PARA DAMA!) isama niyo na ang mga usual SLOW UD ko kasi back to school/bts na nga ulit.. at Examination Week pa namin kaya talagang expect the REALLY SLOW UD'S this upcoming week pero! after a few days maybe makakapag-ud na ako as may target usual routine para matapos ko narin ang book na'to at maipresent na sa inyo ang book 2!! ;) and this is also my pahabol Valentines Gift for you~💜anyways..
More Love and 💜 to come~~
- Your Author
|•| Line of The Chapter |•|
'basta! bili!! kailangan na nating pumunta dun! kawawa naman yung batang lalaki dun oh!!'
-Sofie (To Summer)