OS/NC JINKOOK
*ยังไม่ได้แก้คำผิด
แสงแดดยามเช้าที่ลอดเข้ามาผ่านผ้าม่านก่อนมันจะกระทบเข้าที่ใบหน้าหวาน ดวงตาหวานที่ปิดสนิทก่อนจะลืมขึ้นแต่ก็ต้องหลับลงเหมือนเดิมอย่างรวดเร็วเมื่อแสงแดดยามเช้ามันกระทบเข้ากับดวงตาจนไม่สามารถลืมตาได้ในทันที ดวงตาสวยที่พยายามกะพริบเพื่อปรับโฟกัส ปรับโฟกัสได้แล้วก่อนจะหันมามองคนข้างกายที่กำลังนอนหลับอยู่ ลมหายใจที่ดังสม่ำเสมอทำให้รู้ว่าเจ้าตัวยังคงหลับอยู่ มือเล็กเอื้อมไปเขย่าเข้าที่แขนของร่างสูงเบาๆแต่กลับไม่มีปฎิกิริยาอะไรตอบกลับมาเลย
เมื่อเห็นว่าร่างสูงไม่มีทีท่าว่าจะตื่นง่ายๆจึงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะ...
จุ๊บ
จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากอวบอิ่มของร่างสูงก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน
" พี่จินครับ ตื่นได้แล้วครับ "
" อื้อ! "
ร่างบางขำออกมาน้อยๆเมื่อร่างสูงร้องออกมาเมื่อถูกรบกวน แต่ก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี
" พี่จินครับเดี๋ยวไปทำงานสายนะครับ ตื่นเร็วครับ "
" อื้อ จองกุก "
" อ๊ะ! "
ร่างบางร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อร่างสูงดึงเขาเข้าไปกอด ก่อนจะก้มหน้าลงมาคลอเคลียที่ซอกคอขาว สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆจากเจ้าตัวเข้าปอดอย่างที่ชอบทำ
" พี่จินครับ ตื่นได้แล้วครับ เดี๋ยวไปทำงานสายนะครับ "
" ขออีกห้านาทีนะครับ "
ร่างบางไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป เพียงแค่นอนนิ่งๆให้ร่างสูงกอดตัวเองเเค่นั้น ถึงจะรู้ว่าห้านาทีของพี่จินนั้นมันไม่ใช่แค่ห้านาทีแน่นอน แต่เขาก็อดสงสารไม่ได้ เพราะขอบตาที่ดำคล้ำเนื่องจากงานที่บริษัทเขาเลยไม่อยากให้พี่จินเครียดมากเท่าไหร่ เพราะแค่เรื่องงานก็เครียดมากพออยู่แล้ว แล้วจะต้องมาเครียดเรื่องเขาอีก
Rrrrr
ใครโทรมาแต่เช้า...
ไวกว่าความคิดมือบางเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ของร่างสูงก่อนจะมองชื่อเบอร์ที่โทรมาก่อนจะกดรับ
' พี่ยุนจี '
" สวัสดีครับพี่ยุนจี "
' หัวหน้าค- อะ อ้าว น้องจองกุกเหรอคะ เอ่อ วันนี้หัวหน้าจะมาทำงานมั้ยคะ พอดีพี่ทักไปไม่เห็นหัวหน้าตอบน่ะค่ะ เลยเป็นห่วง หัวหน้าอยู่กับน้องจองกุกใช่มั้ยคะ '
" ครับ พี่จินอยู่กับผมครับ ส่วนงาน.. วันนี้มีงานสำคัญอะไรมั้ยครับ "
' อ๋อ วันนี้ไม่มีงานอะไรนะคะ เพราะเรื่องหุ้นก็เพิ่งจบไป น้องจองกุกมีอะไรรึเปล่าคะ '
" เอ่อ จะเป็นอะไรมั้ยถ้าผมจะขอให้พี่จินหยุดหนึ่งวันอ่ะครับ เพราะดูท่าแล้วพี่จินคงไม่ไหว ผมเป็นห่วงน่ะครับ "
' อ๋อ ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา เดียวพี่จัดการให้นะคะ '
" ครับ ขอบคุณมากครับพี่ยุนจี ยังไงผมฝากด้วยนะครับ "
' ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็นหน้าที่พี่อยู่แล้ว พักผ่อนตามสบายนะคะ ไม่ต้องห่วงทางนี้นะคะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง '
" ครับ ขอบคุณครับ "
' ค่ะ '
ร่างบางกดวางสายก่นจะเงยหน้าขึ้นไปมองร่างสูงที่ตอนนี้กำลังนอนหลับสนิท ขนาดเขาคุยโทรศัพท์อยู่ข้างๆขนาดนี้ยังไม่ตื่นเลย พี่จินคงเหนื่อยมากจริงๆ เพราะที่ผ่านมาพี่จินกลับบ้านดึกทุกวัน บางวันงานหนักถึงขนาดที่ต้องนอนที่บริษัทเลยทีเดียว ร่างบางเอื้อมมือขึ้นไปจับผมที่ปรกหน้าร่างสูงให้ออกไปก่อนจะขยับตัวขึ้นไปซบอกแกร่งของพี่จิน เอื้อมมือกอดเอวร่างสูงก่อนจะหลับไปพร้อมกับลมหายใจสม่ำเสมอ ร่างสูงที่ร่างบางคิดว่าหลับอยู่ลืมตาขึ้นก่อนจะยิ้มออกมา
จองกุกน่ารักจริงๆ รู้ทุกอย่างว่าเขาต้องการอะไรโดยที่ไม่ต้องปริปากบอก เหมือนว่าหัวใจเราสื่อถึงกันอย่างไรอย่างนั้น..
กระชับกอดเอวบางให้แน่นราวกับว่าถ้าคลายแม้แต่นิดเดียวคนตรงหน้าจะหายไป ก้มหน้าลงไปใกล้แก้มใสอมชมพูของร่างบางก่อนจะ...
ฟอดดด~
" อ๊ะ! พี่จิน! ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย "
" ตื่นตั้งแต่เราคุยโทรศัพท์กับพี่ยุนจีนั่นแหละ ไม่ตื่นก็บ้าแล้วคุยดังขนาดนั้น "
" งื้ออ อย่ามาว่ากุกนะ! "
น่ารัก...
" ฮ่าๆ โอ๋ ไม่ว่าแล้วครับ แล้วคุยอะไรกับพี่ยุนจีเหรอ "
" ผมบอกพี่ยุนจีว่าขอลาหนึ่งวันน่ะครับ "
ร่างบางก้มหน้าพูดอย่างกลัวๆ เพราะเขาขอให้พี่จินลางานทั้งๆที่ยังไม่ได้ปรึกษาพี่จินแม้แต่นิดเดียว เขากลัวพี่จินจะโกรธเขา แต่ถ้าร่างบางเงยหน้าขึ้นมาตอนนี้คงจะเห็นหน้าร่างสูงที่กำลังประดับไปด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้โกรธจองกุก แต่เขากำลังดีใจที่จองกุกรู้ใจเขาไปซะทุกอย่างจริงๆ
" หึๆ เด็กน้อย ก้มหน้าทำไมครับ หืม "
สรรพนามที่ติดเอ็นดูถูกเอ่ยออกมา มือใหญ่ถูกส่งไปลูบหัวภรรยาอย่างเอ็นดูเบาๆ
ร่างบางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าร่างสูงที่กำลังยิ้มก่อนจะขมวดคิ้วเป็นปม
พี่จินไม่ได้โกรธเขา...
" พี่จินไม่โกรธผมเหรอ "
ร่างสูงขำออกมาน้อยๆเพราะท่าทางน่ารักของร่างบางตอนนี้มันน่ารักจนน่าจับมาฟัดน่ะสิ
" พี่จะโกรธเราทำไม เราไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย "
" แต่ผม... "
" แต่พี่จะโกรธที่เราเอาแต่โทษตัวเอง พี่ขอได้มั้ย เลิกโทษตัวเองได้มั้ยครับ เราไม่ได้ผิดอะไรเลย เราดีกับพี่มากๆด้วยซ้ำ "
"......"
" เราเข้าใจพี่ทุกอย่าง เลิกโทษตัวเองนะครับ "
" พี่จิน.. "
ร่างบางยิ้มออกมาเมื่อร่างสูงเอ่ยจบ ก่อนจะถูกขโมยหอมแก้มอีกครั้ง และอีกครั้ง
ฟอดดด~
ฟอดดด~
" อื้ออ พอแล้ว "
ร่างสูงยอมผละออกมาก่อนที่ร่างบางจะงอน
" พี่เหนื่อยจังเลยอ่ะ "
" เหนื่อยก็นอนพักนะครับ เดี๋ยวผมไปทำข้าวต้มมาให้ อ๊ะ! พี่จิน! "
ยังไม่ทันที่จะได้ลุกออกจากเตียงแขนแกร่งของร่างสูงก็คว้าเข้าที่เอวบางก่อนจะจับจองกุกนอนและขึ้นคร่อม
" พ พี่จิน จะทำอะไรครับ "
" พี่เหนื่อย "
" เหนื่อยก็นอนพักสิครับ เดี๋ยวผมไปทำข้าวต้มมาให้ "
" ไม่เอา พี่เหนื่อย ขอเติมพลังหน่อยนะ "
" ยังไง- อื้ออ!! "
ยังไม่ทันพูดจบปากหนาก็ก้มลงมาประกบกับอวัยวะเดียวกัน ขบกัดริมฝีปากล่างของร่างบางเบาๆเป็นเชิงขออนุญาตก่อนจองกุกจะยอมเปิดปากให้เกลียวลิ้นหน้าเข้าไปฉกชิมความหวานในปากได้ เสียงดังจ๊วบจ๊าบของรสจูบอันหอมหวานปกคลุมห้อง ไม่ได้รุนแรงแต่ก็ทำให้ร่างบางอ่อนแรงไปกับรสจูบนี้ได้อย่างง่ายดาย จูบอันเนิ่นนานจนต้องผละออกมาเมื่อรู้สึกว่าร่างบางเริ่มจะขาดอากาศหายใจ
" หิวจังเลย กินเมียดีกว่า "
สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้ร่างบางหน้าแดงก่อนจะยกมือขึ้นฟาดเข้าที่แขนหนาเบาๆ
" บ้า! "
ยกมือสองข้างขึ้นปิดความเขินอายก่อนจะหน้าแดงมากขึ้นอีกเมื่อได้ฟังประโยคต่อไปของร่างสูง
" บ้าเพราะรักจองกุกรึเปล่าครับ "
พูดจบก็อดก้มลงไปฟัดแก้มที่ขึ้นริ้วแดงด้วยความเขินของร่างบางไม่ได้เมื่อรู้สึกว่าคนตัวเล็กนั้นน่ารักเกินไปแล้ว
" อื้อ พอแล้ว อ๊ะ! เจ็บ "
จมูกโด่งไซร้ซอกคอขาวก่อนจะขบกัดสร้างรอยไว้ทั่วคอสวย เลื่อนลงมาเรื่อยๆจนถึงอกบาง จัดการปลดกระดุมออกทีละเม็ดซึ่งจองกุกก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ยอมยกตัวขึ้นให้เขาสามารถเอาเสื้อที่แสนเกะกะออกไปให้พ้นและโยนมันไว้ข้างเตียงอย่างไร้เยื่อใย
ก้มลงครอบครองยอดอกสีอ่อนอย่างโหยหาก่อนจะผละออกมาทำรอยบนอกบางที่กระเพื่อมเอาอากาศเข้าปอด ความเสียวซ่านแผ่ทั่วร่างกายบางจนอดเกร็งที่หน้าท้องไม่ได้ มือปลาหมึกอีกข้างของซอกจินเริ่มไล่ขึ้นมาจนถึงยอดอกอีกข้าง แรงสะกิดเล็กน้อยก็ทำให้ร่างบางตัวสะดุ้งโหยงด้วยความเสียว
จ๊วบ!
เสียงดังดูดดึงครั้งสุดท้ายก่อนร่างสูงจะผละออกไปจากอกบางล่อให้เลือดฝาดที่ปรางแก้มใสขึ้นสีแดงไม่ได้
มือหนาดึงกางเกงนอนขาสั้นสีดำกับชั้นในสีขาวของร่างบางลงพร้อมกันก่อนจะถอดมันออกไปและเขวี้ยงไปทางเดียวกันกับเสื้ออย่างไม่ใยดีเช่นเดียวกัน
กายบางขาวเนียนถูกเผยสู่สายตาร่างสูง ร่างบางบิดไปมาด้วยความเขินอายเมื่อร่างสูงเอาแต่จ้องร่างกายของเขาอยู่นั่นแหละ กายบางที่เริ่มแดงเนื่องจากความเขินอายทำให้ร่างสูงหลุดจากภวังอันน่าหลงไหลก่อนจะก้มลงไปประกบปากเข้ากับอวัยวะเดียวกันเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องอาย
ผละออกมาถอดเสื้อผ้าตัวเองจนตอนนี้ร่างสูงที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างจากร่างบาง แผ่นอกหนาเปลือยเปล่า ร่างบางที่เผลอสบมองของสงวนของร่างสูงก่อนจะหันหน้าหนีด้วยความเขิน
อีกแล้ว เขินอีกแล้ว...
" เป็นอะไร หืม เขินพี่เหรอ "
" งื้ออ หยุดนะ "
ร่างสูงที่ขยับเข้ามาใกล้ทำให้ร่างบางต้องยกมือขึ้นปิดหน้าเอาไว้แน่น แต่ก็ยังไม่แน่นพอที่จะปิดซอกจินได้หรอก มือหนาที่แกะมือบางออกได้แล้วก็ต้องขำออกมาเมื่อร่างบางหลับตาแน่น
" หลับตาทำไมครับ หืม ลืมตาสิ "
" งื้ออ พี่จิน กุกเขินนะ! "
น่ารักอีกแล้ว...
" เขินอะไรครับ "
" เขิน งื้ออ ก็พี่จินโป๊ง่ะ! "
" ฮ่าๆ เด็กน้อยเอ้ย เราก็โป๊ไม่ใช่เหรอ "
เหมือนร่างบางจะลืมว่าตัวเองก็เปลือยไม่ต่างจากร่างสูงก่อนจะพยายามคลำหาผ้าห่มแต่หารู้ไม่ว่าซอกจินได้โยนมันทิ้งไปนานแล้ว
" งื้ออ ผ้าห่มหายไปไหน งื้ออ พี่จินอย่าแกล้งกุกนะ! "
เรื่องอะไรล่ะ...
ซอกจินคิดในใจ
ซอกจินไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขาย้ายตัวไปนั่งระหว่างหว่างขาคนตัวเล็กก่อนจะยกตั้งขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มก่อนจะแยกมันออก
ส่งก้านนิ้วยาวเข้าไปสำรวจในช่องทางสวย ขยับเข้าออกให้ช่องทางขยายเพื่อเตรียมรองรับอะไรที่ใหญ่กว่า
" อ๊ะ! พี่จิ- อ๊ะเจ็บ "
" ผ่อนคลายนะครับคนดี "
" อ๊ะ! อึก อื้อ อ อ๊าา! "
ความเจ็บปวดแปลเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเมื่อร่างสูงขยับนิ้วเร็วขึ้นและส่งนิ้วเข้ามาสำรวจช่องทางสวยเพิ่มอีกนิ้ว
" อื้อ อ๊ะ! เสียว อ๊ะ อ๊าา!! "
เสียงเฉอะแฉะของน้ำสีใสที่ร่างบางขับออกมาเวลาที่ร่างสูงขยับนิ้วด้วยความเร็ว ควานหาจุดกระสันก่อนร่างบางจะกรีดร้องออกมา
" อ๊าา! ตรงนั้น อ อย่านะ อ๊ะ อึก อ๊าา! "
" ตรงนี้เหรอครับ "
" อ๊า! อย่า พ พี่จิน อ๊ะ อื้อ อ อ๊าา!! "
ร่างบางกรีดร้องออกมาดั่งลั่นเมื่อร่างสูงจัดการสอดใสแก่นกายเข้ามารวดเดียวจนรู้สึกจุก น้ำหล่อลื่นสีใสของร่างบางทำให้แก่นกายเข้ามาได้ง่ายมากขึ้น แช่ค้างทิ้งไว้ให้ช่องทางได้ปรับตัว จับขาขาวให้แยกออกจากกันกว้างขึ้นก่อนจะเริ่มขยับแก่นกายเบาๆ
" อื้อ เร็วอีก "
ร่างบางร้องขอออกมาเบาๆก่อนร่างสูงจะทำตามคำขอร้องของร่างบาง
" อ๊ะ อ๊าา อึก อ๊าา! เร็ว เร็วไปแล้ว อ อ๊าา!! "
ร่างสูงขยับแก่นกายเข้าออกด้วยความเร็ว มือหนาเอื้อมไปจับเอวบางไว้ไม่ให้ไหลลงไปก่อนจะออกแรงขยับแก่นกายเข้าออกถี่รัว
ฟั่บๆ ฟั่บๆ
เสียงต้นขากระทบกันดังไปทั่วห้องพร้อมกับเสียงครางหวานของร่างบาง
" อ๊า พี่จิ- อ๊า! เบาหน่อย อึก จุกอ้าา อ๋าา~ ฮ่ะ เจ็บ ฮึก อ๊าา! อ๊ะๆๆ "
ช่องทางที่เริ่มบวมช้ำเนื่องจากแรงกระแทกอันรุนแรงบวกกับแก่นกายที่ใหญ่พอสมควร
" จะเสร็จแล้- อ๊ะ! อ๊าา!! "
ปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องหนา ร่างสูงที่ได้ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางรักร้องออกมาด้วยความสุขุม
" ซี๊ดด อ่าา~ "
น้ำกามที่ถูกปลดปล่อยออกมาเยอะเกินกว่าที่ช่องทางจะรับไหวไหลออกมาตามซอกขาขาว เสียงลมหายใจถี่รัวของทั้งสองคนเนื่องจากกิจกรรมที่เพิ่งเสร็จไป
ก้มลงไปจูบซับเหงื่อที่หน้าผากบางก่อนจะถอนแก่นกายออกมา ช้อนตัวร่างบางที่อ่อนแรงเดินตรงไปที่ห้องน้ำก่อนจะวางลงในอ่าง เอื้อมมือไปเปิดน้ำอุ่นสบายก่อนจะจัดการอาบน้ำให้ร่างบางเเละตนเอง
จบบริบูรณ์
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ไรท์มาแย้ว~ คิดถึงไรท์กันรึเปล่าเอ่ย งื้ออ วุ่นวายกันมากเลย ถือว่าเป็นosเปิดช่องใหม่นะคะ เพราะช่องเก่าเราล็อกอินไม่ได้ แงง~ แต่ไม่เป็นไรเพราะไรท์ก็ได้เปิดช่องใหม่มาแล้วเนาะเป็นช่องนี้นั่นเอง เย้! ไรท์จะพยายามมาเรื่อยๆนะคะ ไม่เทแน่นอนค่า555 แต่อาจจะไม่ได้ถี่เหมือนเมื่อก่อนแล้วเนาะเพราะว่างานไรท์เยอะมาก ฮื่ออ พรุ่งนี้ไรท์จะอัพในDek-dนะคะ อย่าลืมไปอ่านกันน้า~ ตอนนี้ไรท์เหนื่อยมากเลย ฮื่อ เพราะฉนั้นไรท์ขอกำลังใจกับรีดเดอร์ทุกคนหน่อยนะคะ คอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคับ
ปล. สำหรับใครที่อยากให้ไรท์แต่งคู่ไหนก็คอมเม้นท์มาบอกกันได้นะคะ เดี๋ยวไรท์จะลองพิจารณาดูอีกทีค่า^^