Have fun reading!
Since matatakutin ako sa kulog at kidlat, hindi naman as in nanginginig lang naman ako ehh at natutulala na parang ewan kasi bigla biglang naninigas tuwing may kulog o kidlat, kailangan mo akong kantahan o kaya naman ay lagyan ng headset habang pinaparinig ang fave nating kanta.
Andrii's POV
"Hala kukulog na naman! Hala! Mamaya tatamaan ka niyan Andrii." Inirapan ko na lang si Clyft, nananakot na naman ehh! Kainis! Medyo umiskd ako ng kaunit kay Wendy at niyakap ang kaniyang kamay kasi nga mukhang magkakatotoo ang sinasabi niya sa akin.
"Ehh ano naman? Tsk sinong takot sa kulog?" Tawa tawakong sabi sabay ngiti ng para bang wala lang sa akin, medyo nilayuan ko si Wendy para ipakita sa kaniyang wala akong takot.
"Hmm.." Nakangisi siya sa akin, tinitigan ako mula mukha hanggang baba, halatang nakikita niyang nanginginig ang tuhod ko, ako kasi sa lahat ang kilala sa pagiging matakutin sa mga kidlat at kulog ehh!
Noong bata pa kasi ako, dumanas ako ng isang kakaibang experience na kahit sinong bata hindi maranasan, madilim ang mga ulap noon, nasa loob kami ng car namin, nagda drive si papa habang ako naman ay nakikinig laman ng music sa ipad ko.
*thumb thumb*
Napatingin ako kay papa, sobrang kalmado siya kahit na sobrang lakas na napg ulan na kahit kay wiper ay gad na nanlalabo ang salamin, hindi naman ako natatakot ehh, pero sa minalas malas lang nga ay nasiraan kami sa gitna ng masukal na lugar, hindi ko alam kung nasaan kami kaya nagsimula akong mag panic.
"Mama! Wag mong papayagang umalis si Papa!" Pagmamakaawa ko sa aking Mama kasi nga na flatan kami ng gulong ehh, marahil ay kagagawan ng pasaway na vulcanizer para makakita lang ng pera.
Pero buti na lang nga ay huminto na rin ang ulam, sa dandang dito kasi hindi maulan ehh!, lumabas si papa ngunit wala man lang akong nagawa.
Muli akong nagmakaawa ngunit parang hangin lang ako, ni hindi nga ako pinansin ni Mama at ipinikit na lamang ang kaniyang mga mata, napagdesisyonan kong ako na lang ang magbabantay sa papa ko since nag iisa lang ako na anak nila ay minabuti ko na rin baka kasi may magnanakaw.
Nakatingin lang ako kay Papa na basang basa dahil sa labis na pawis ng biglang...
*thumb thumb*
Biglang gumuhit sa kalangitan ang kidlat kasabay ang animo pagdagungdong ng buong paligid dahil sa lakas kulog kaya bigla akong nagpanic dahil malapit sa lugar kung saan kami, "Papa please wag na yan! Pa, please!" Pagmamakaawa ko ngunit parang walang naririnig ay itinuloy niya lamang ang kaniyang ginagawa hanggang sa..
*thumb thumb*
Miss A:Pagpasensyahan niyo na po ang poor sound effect natin, hindi ko po kasi alam ehh! Whahah! Sorry.
Nasaksihan ko na para bang may isang babaeng malapit kay papa, nanlilisik ang mga mata niyang nakatingin sa akin, nasa likudan lang siya ni papa ng biglang kumidlat ulit at sa pagkakataong ito malapit na sa amin saktong tumama sa mga sanga ng nasa likurang banda ng puno dahilan ng pagtilapon ng mga sanga kaya nadaganan din si papa.
Nanlabo na ang aking pangin simula noon, ang natandaan ko lang ay naipit ang paa ni papa, may nasunog ding parte dala ng kidlat, ang alam ko lang ay nagbayad kami nh maraming bill, ibinenta ang sasakyan para may maibayad sa doctor para makapag lakad muli ngunit wala ring nang rai, dahilan ng pagkalumpo ni papa ay nabaon at naghirap kami, kaya ayan, kayod dito kayod doon si mama.
*snap#
"Uy! Okay ka lang?!" Nabalik agad ako sa katinuan the momment Wendy snapped her fingers, "tawag ka nga pala si Sir Jeth! Marami ka daw bagsak whahah!" Ani Wendy na nangungutya pa.
Inirapan ko na lang siya at nagtungo sa labas ng aming classroom upang magtungo sa faculty room ngunit panay ang aking paghinto dahil sa takot, medyo nagsimula simula na kasi akong matakot ehh.
*thumb thumb*
"Huh." Agad akong napatingin sa aking likudan at nakakita ng anino, bigla akong nanigas dahil katulad din noong bata ako ay may gumuhit na naman na kidlat sa madilim na kalangitan.
Nanlumo ako bigla ng maramdamang may paparating, papalapit ng papalapit ito kaya lalo akong natatakot, I felt as if I was going to faint dahil sa takot na nararamdaman ko ng biglang..
*thumb thumb*
Saktong gumuhit muli sa kalangitan ang isang matalim na kidlat na sapat na para makita ko siya, as fast as lightning patakbong nagtungo si Jhed sa akin at agad akong niyakap, bakas sa kaniyang mukha ang takot at kaba.
"Andrii..", nakaramdam ako ng matinding panlulumo kaya bigla akong napaluhod kasabay si Jhed.
I started to cry as if there was no tomorrow, "Hmm, talagang takot ka no?" His voice is so relaxing, hinimas niya ang aking buhok upang pakalmahin ako habang yakap yakap sa bisig.
"Don't worry, I'm here." Napayakap na lamang ako ng mas mahigpit sa kaniya, inalis niya ang kaniyang jacket at ipinatong ito sa akin, itinayo niya ako at dinala sa isang room, umupo sa corner at walang ano ano'y nakarinig ako ng music, hindi ito ang klase ng kanta na may words.
Puro strumming lang ng guitar, sobrang nakaka relax, ahh..
Itutuloy po.
Miss A:Kung gusto niyo pong malaman kung ano ang song ang pinatugtog ni Jhed para kay Andrii, song po iyon sa Auran Highschool host club. Doon ko po nakuha ang inspiration para sa chap na 'to!
Thank you for reading!
Vote and comment myloves! <3