Cały dzień chodził jakiś nie w sosie. Nie byłam pewna czy mogę się do niego odezwać, dlatego siedziałam cicho i czytałam książkę. Nawet nie włączyłam żadnej muzyki co miałam w zwyczaju robić, gdy czytałam książkę. Nie wiedziałam co trapiło Changwooka, ale bałam się odezwać. Właściwie to nie tyle co się bałam, nie wiedziałam czy chciał o tym mówić. Wolałam być ostrożna.
Spojrzałam na niego. Patrzył przed siebie wzrokiem, jakby miał kogoś zabić. Wzdrygnęłam się na samą myśl. Wyglądał przerażająco.
- Um... Changwook? - odezwałam się cicho.Nie zareagował.
Może powinnam zrezygnować? Dać mu spokój?
-Nie. - usłyszałam nagle. Podskoczyłam i szybko spojrzałam w jego stronę. Przez chwilę nie wiedziałam o co mu chodzi. Może coś sobie wyobrażał? A może podsłuchał moje myśli?
- Changwook? - odezwałam się cicho. - Wszystko w porządku? - zapytałam niepewnie.
Changwook szybko wstał i podszedł do mnie. Podniosłam się, gdy złapał mnie za ręce.
- Youngsooah, obiecaj, że nie ważne co, zostaniesz tu, ze mną, będziesz mi ufać i powiesz mi wszystko co będzie się działo, dobrze? - jego słowa wydawałyby się być niemożliwe. Nie wiedziałam do czego zmierzał, co chciał przez to powiedzieć, ale obiecałam mu. Obiecałam, że z nim zostanę, i że będę mówić mu o wszystkim, a także będę mu ufać. Może i to on mnie porwał, ale miał ku temu powód, dodatkowo nie traktował mnie źle, czułam się przy nim dobrze, a nawet lepiej, więc nie zamierzałam odchodzić. Lubiłam go. Bardzo go lubiłam.
Spojrzałam na Changwooka, który dalej był pogrążony w myślach, ale tym razem siedział obok mnie. Spojrzałam na nasze splecione ręce. Moje policzki zrobiły się czerwone. Nigdy jeszcze nie trzymaliśmy się tak normalnie za ręce. Nie wiedziałam, czy Changwook sobie zdawał z tego sprawę, ale nie chciałam go o to pytać.
- Yah! Changwook! - usłyszałam za sobą i szybko odwróciłam się w tamtym kierunku. Changwook również się odwrócił, nawet szybciej ode mnie.
- Jaejoong. - syknął pod nosem Changwook i wstał z kanapy. - Jak się tu dostałeś? - jego głos nie należał do najspokojniejszych. Myślałam, o tym, żeby się ulotnić, ale wtedy zdradziłabym, że tu jestem, więc zniżyłam się jak mogłam na kanapie i czekałam, aż to się skończy. Nie wiedziałam kim on był. Prawdopodobnie to był ten, który ostatnim razem zaatakował Changwooka. Ten, dzięki któremu odkryłam jeden z sekretów Changwooka.
- Wiesz, że mam własne sposoby, co nie? - usłyszałam jego głos.
Zamknęłam drzwi, gdy ostatnim razem wychodziłam?
Zamknęłam oczy i nazwałam się idiotką. Dlaczego akurat wtedy musiałam zapomnieć o drzwiach.
Usłyszałam jak Changwook przeklina pod nosem. Może mnie podsłuchiwał?
- Czego chcesz? - warknął.
- Gdzie jest twoja dziewczyna? Chciałem się z nią zobaczyć. - usłyszałam i zamarłam. Chciał się ze mną zobaczyć? Jak to? Po co? Przecież nie jestem mu do niczego potrzebna.
- Nie zobaczysz jej. Wyjechała. - powiedział Changwook. Miałam tylko nadzieję, że mnie nie zauważy, bo wtedy kłamstwo wyjdzie na jaw.
- Wyjechała powiadasz? - zaśmiał się Jaejoong.
- To może spędzimy trochę czasu razem? Na kanapie? - podejrzewał coś? Może mnie widział? Zagryzłam wargę, żeby nie wydobyć z siebie żadnego dźwięku.
- Wyjdź stąd o własnych siłach póki możesz, Jaejoong. Nie mam zamiaru z tobą spędzać czasu. - miałam wrażenie, że są coraz bliżej mnie. Zamknęłam oczy i próbowałam uspokoić oddech. Byłam cicho jak nigdy, a moje mięśnie, od trzymania ciała w tej samej pozycji, niesamowicie bolały.
- Myślisz, że nie wiem, że ona tu jest? Nie oszukuj się. Dobrze wiesz, że nie jestem taki głupi. Youngsooah, gdzie jesteś? - usłyszałam jego krzyk. Skąd zna moje imię?
Moje oczy były szeroko otwarte.
- Wyjdź stąd. - usłyszałam ostrzeżenie Changwooka.
- Chciałbyś. - zaśmiał się. - Akuku. - usłyszałam zaraz obok siebie. Szybko odskoczyłam z piskiem.
- Yah! Zostaw ją w spokoju! - krzyknął Changwook, ale Jaejoong już trzymał mnie w mocny uścisku. Stałam nieruchomo. Nie wiedziałam co mogłam w tej sytuacji.
- Puść mnie. - powiedziałam próbując się wydostać z jego uścisku. Mogłam ćwiczyć kiedy miałam ku temu okazję.
- Jeszcze nie, skarbie. - usłyszałam obok ucha. Skuliłam się.
- Puszczaj ją! - krzyknął Changwook. Widziałam jak w jego dłoniach tworzą się kule ognia. Pokręciłam szybko głową. Bałam się, że mnie tym zabije.
Zobaczyłam jak Changwook próbuje mnie uspokoić. Nie wiem czy mogłam mu zaufać. Chciałam, ale ten ogień.
- Proszę bardzo. Użyj ich. Zabijesz nie tylko mnie, ale i ją. - usłyszałam jak mówi.
Zanim się obejrzałam, kule leciały w naszą stronę. Zamknęłam oczy i poczułam mocne szarpnięcie w bok.
Usłyszałam głośny huk.
- Mówiłem, że będzie dobrze. - usłyszałam pod sobą. Otworzyłam oczy i ujrzałam twarz Changwooka kilka centymetrów od mojej. Nie odsunęłam się. Położyłam głowę na nim. Byłam wyczerpana.
- Nienawidzę cię. - szepnęłam. Usłyszałam jak się śmieje, a później podnosi się z podłogi razem ze mną.
- Wiem. - powiedział i pomógł mi wstać. - Ale żyjesz.
- Jak... Jak ty to zrobiłeś? - usłyszałam za sobą głos Jaejoonga.
- Co jak zrobiłem? -zapytał Changwook.
Przecież oni powinni mieć po jednej mocy! Dlaczego tak ryzykowałeś, głupku?!
Spojrzałam na Changwooka. Musiał oszaleć! Przecież on właśnie się zdradził!
- Jakim cudem, tak szybko? - mówił z przymrużonymi oczami. Miałam wrażenie, że się domyślił. Ale czy to możliwe?
- Skoro masz jeszcze siłę to wyjdź stąd Jaejoong.
- Powiem wszystko starszyźnie. - powiedział i uciekł.