2. Een cocktail Handsome voor mij
In de bar zitten nog niet veel mensen. Ik zet mee aan de linkerkant op een goudkleurig barkruk, natuurlijk met zicht op de knappe barman. Toen ik zei dat ik me vanavond helemaal ging geven, wel toen overdreef ik niet. Deze bar heeft al een lijst van een twintigtal cocktails, wat zullen ze op de echte party niet hebben? Ik twijfel of ik hier al een cocktail met rum zal nemen, persoonlijk zijn dat mijn favorieten. Mojito is de klassieker, maar je hebt hier blijkbaar nog andere. Blue hawaii, rum met ananas en een liqeur die ik niet ken. Daiquiri, daar zit rum, limoen en suiker in. Niet zo verschillend van de Mojito volgens mij. Ik leg de cocktail kaart weg, er zullen wel betere zijn op de party.
'Kan ik je al iets brengen?' vraagt de barman. Voorzichtig kijk ik op.
'Ik weet niet goed wat ik moet kiezen, kun je me iets aanraden?' vraag ik met een zo fliterig mogelijke glimlach.
'Je hebt de cocktailkaart al gezien en volgens mij ken je wel iets van cocktails. Dat zie ik aan je blik, maar de Flaming volcano is hier werkelijk geweldig.'
'Flaming volcano? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Wat zit er daar in?'
'Rum, zoals in de meeste zware cocktails, maar ook ananassap, sinaasappelsap en brandewijn.'
'Hmm.' Dat klinkt best goed. 'Geef mij er zo maar een.'
'Zoals u wenst.'
Een uur later zit ik aan mijn tweede Flaming volcano en aan de de knappe jongen naast me. Er zit een hoog gehalte aan rum in de cocktail en dat heeft me al wat losser gemaakt. De jongen is niet veel later dan mij de bar binnen gekomen, maar zodra ik hem heb gezien toen, zeg maar, knapte er iets in me. Dat had hij door, want hij kwam onmiddelijk op me af. En nu een uurtje later, hebben we elk al een cocktail op en zijn we aan de tweede bezig. Hij vertelde me juist iets en door de rum moet ik er verschrikkelijk mee lachen. Ik sla mijn hand voor mijn mond zodat hij niet de achterkant van mijn keel moet bestuderen, maar ik kan niet stoppen met lachen en hij blijkbaar ook niet. Hij leunt naar achter en voor en naar links en naar rechts van het lachen. Zijn korte lichtbruine krulletjes springen op en neer door het geschud van zijn lichaam. Ja, we zijn al behoorlijk aangeschoten. De modeshow is gedaan en dat valt op, de bar loopt langzaam aan voller.
Als we eindelijk terug normaal kunnen praten, gaat het over niet veel intressants.
'Weet je, ik had nooit gedacht dat ik hier ging zitten.'
'Waarom niet? Je bent knap en zeer getalenteerd. De kranten zullen vol lof over jou staan.' Antwoord hij.
'Vind je? Dank je! Dat is geweldig, maar weet je. Ik vind die cocktails nog beter' ik houd mijn leeg glas omhoog en hij begint te lachen. Zijn blauwe ogen fonkelen omdat hij ook beseft dat we er veel op hebben en dat we er onmiddelijk nog meer zullen op hebben. 'dus denk je dat we nog eentje moeten drinken?'
'Misschien niet, het zou slecht zijn voor je reputatie om al helemaal zat toe te komen op de afterparty van je eerste modeshow.'
'Wauw, als jij aangeschoten bent, denk je best nog nuchter na.' merk ik op. Komt het nu door het licht of zie ik een lichte blos op zijn gezicht? Iets trekt mijn aandacht en ik draai mijn hoofd naar rechts. De andere modellen komen ook binnen, ze zwaaien even naar me en lopen dan door. Als Caitlinn en Daphne binnenkomen gebaren ze dat ik bij hen moet zitten.
'Hé' ik wil de aandacht van de jongen naast me trekken, maar ik kom tot het besef dat ik zijn naam nog niet weet,
'hoe heet je eigenlijk?' vraag ik plots. Hij lacht weer.
'Millo Bass, leuk je te ontmoeten. Juffrouw?'
'Adeline Muslin.' antwoord ik met een stralende glimlach.
'Adeline Muslin, originele en mooie naam.'
'Dank je, Millo Bass. Heb je zin om bij de anderen te gaan zitten?' Ik gebaar naar Caitlinn en Daphne, die nu bij enkele andere jongens gaan zitten zijn.
'Natuurlijk.' We staan op, bestellen een glas bruiswater inplaats van een cocktail en lopen dan naar Caitlinn en Daphne.
'Hoi' begroeten ze ons vrolijk. Iedereen schuift wat op zodat we er bij kunnen zitten. Beide jongens laat hun ogen over mijn lichaam gaan en glimlachen dan naar me.
'Dit is Millo Bass.' Caitlinn wiebelt met haar wenkbrauwen naar me en draait zich dan om naar een van de jongens. Hij heeft zwart haar dat gestyld slordig ligt, en blauwe ogen die extra fel zijn door zijn zwarte haar. Zijn huid is normaal, niet te donker en niet te licht. Ja, hij is knap.
Millo zet zich naast me neer en kijkt de tafel rond. Ik heb geen idee of het hem bevalt of niet, maar zijn gezicht is zo serieus dat ik begin te lachen. God, wat ben ik dronken.
Daphne stoot me aan en ik draai me vragend naar haar om.
'We moeten binnen tien minuten naar de drink. Zorg dat je terug nuchter bent!' sist ze me in mijn oor toe.
'Ah kom, Daph. We mogen ons toch laten gaan, Juan heeft me persoonlijk gezegd dat ik geweldig was. Ik bedoel, hallo! Juan, persoonlijk? Ze zullen me nu geen preek geven hoor. Wees eens niet zo'n non.' Daphne, Caitlinn en ik zijn op hetzelfde moment begonnen met onze carrière. Alle modellen zijn losbollen, roken, drinken en zitten aan de drugs. Ze eten niets en velen hebben boulemia of anorexia. Wij drieen zijn met hen vergeleken nonnen, ik heb me al wat aangepast. Echt niet dat ik aan roken en drugs ga zitten of anorexia of boulemia ga krijgen, maar nu mag je toch wel genieten van het leven. Daphne pakt het nog veel te serieus aan. Ik kijk naar Caitlinn en zie dat ze haar jongen voor vanavond heeft gevonden. Als ik terug naar Daphne kijk, zie ik dat ze haar opties overweegt. Ik stoot haar aan.
'Ik zeg niet dat je nu aan de drugs moet zitten, maar je kunt je toch wat laten gaan? Ze zullen je heus niet ontslaan hoor, je hebt het geweldig gedaan. Je hebt een pracht lijf en je carrière loopt op wieltjes.'
Ze knikt.
'Je hebt gelijk. Ik mag me wat laten gaan, ik heb hard gevochten om aan de top te komen en nu ik er ben moet ik ervan genieten!'
'Maar nu moeten we toch door. De meiden vertrekken.' Ik knik naar de modellen die de bar terug verlaten.
'Millo, ik moet gaan. Ik zie je later nog wel. Kom Caitlinn' Ik trek aan haar arm en tegen haar zin gaat ze mee. We voelen de ogen van de jongens nog op ons branden, maar zodra we de bar uit zijn ben ik zeker dat ze al andere meiden aan het versieren zijn. Who cares, wat denk je dat wij vanavond gaan doen?