2 years na ang lumipas at kahit papaano ay nagawa kong mag-move on sa nangyare noon.
But he's still here, di ko siya malet go. I know, it's too late to hold him, I should've held him nung buhay pa siya. Sinabi ko nalang sana sakanya noon ang nararamdaman ko.
It took me 2 years para makamove on. Actually, it could've took lesser pero nung 2nd year na kami, may new student and he was a korean which reminded me of Dark because of his first name, Joon. Because of that, I strated over again, back to zero percent moving on.
And I almost made it nang may bago ulit na student nung third year kami, and it was worse dahil Dark ang mismong pangalan niya. I can still remember how my friends reacted, grabe yung concern gaze nila sakin nung time na yun.
And this year, dahil nashuffle ang class namin dun sa isang pang klase, more new faces nanaman, yung iba, kaboses ni Dark, yung iba kapareho niya ng likod, yung iba kapareha niya ng ilong basta, masyadong maraming bagay ang nagpapaalala sakin kay Dark. Hanggang sa medyo naiimune na ang utak ko sa kanila.
Hindi na kami kinakatakutan ni Sherley dito sa school dahil bagong bago ang city-un, even the students are new kumpara sa mga students nung year na yun. May bagong owner na rin ang school at pinatalsik niya lahat ng mga teachers na naging kasabwat noon ni Aziella sa pagturn ng school into laboratory.
"Alex, may new student nanaman daw" sabi sakin ni Ciess. I got used to calling her Ciess mula nun.
"Alamin natin kung sino" sabi naman ni Ella sabay kindat kay Ciess pero ngumuso si Ciess at tinignan ni Ella kung anong nginungusuan niya.
"Okay, fine. I won't" sabi ni Ella kay Rance na nakabusangot dahil sa narinig. Yes, sila na ni Ella, 2 years na.
"I can't do it with you, Ciess. I'm tied down" bulong ni Ella kay Ciess kaya napalingon sila kay Sherley, "I'm also tied down" sabi ni Sherley. Kahit di pa sinasabi nung dalawa, alam na ni Sherley ang gusto nila.
Ngayon naman ay sakin sila nakatingin, "you're not tied down" sabi sakin ni Ciess. "She is...with the past." Hindi ako nakakibo nang sabihin iyon ni Sherley.
"Let's go back nalang sa klase! Ang boring niyo!" sabi ni Ciess at tumayo na. Since tapos naman na kaming kumain ay tumayo na kami at naglakad pabalik sa klase.
They have been there for me, Sherley, Ciess, Ella, even Shella, Alexa, King, Rance, Zander and L. We've been a squad, well except for Alexa and L dahil nakagraduate na sila.
I once tried to avoid them dahil parang naiinggit ako nun but something happened, I was kidnapped. And ever since that day, nung malaman nila, hindi na sila lumayo. And I thank them for that.
Napapatabi parin ang mga students hindi dahil sa takot, this time, dahil sa hanga. Syempre, ang gaganda at ang gu-gwapo namin. Hmm. Mukhang okay na nga ako, anjan na yung confidence ko.
Habang nagdidiscuss ang beke naming professor ay nakatingin lang ako sa bintana. Wala ako lagi sa mood makinig sa baklang professor na yan. Walang ginawa kundi ang ikwento ang buhay niya.
"Oh my god!! Ang gwapo niya!!"
"Ang gwapo!!"
"Wow! Grabe, ang pogi niya!!"
Halos takpan ko na ang tenga ko dahil sa mga "bulong" ng mga kaklase ko. Pero si Ciess ang nakakuha ng atensyon ko, usually, siya yung malakas ang sigaw eh, pero ngayon nakatunganga siya.
Sina Ella naman at Sherley pati yung ibang boys na tropa namin ay nakatunganga rin at para silang nakakita ng multo. Huh? Matignan nga.
"Good afternoon, I am Joon Dark Montenell.
I'm here to become Alex Rochefort's boyfriend."
-----------------
THE END
----------------
Thank you for reading this. I am actually planning on making a separate work for Alex's miserable years and maybe the unanswered questions will be answered there. But I am still thinking kung itutuloy ko ba o hindi.