Chapter 51
AVIAH RHEIKO SUMMER
Maaga pa para pumasok pero heto ako at nakaupo na agad sa cafeteria. Hindi ko na alam ang gagawin ko. May mangilan ngilan akong naririnig sa paligid, balita na ayokong makarating kay Cali.
"Di ba siya ang fiancé ni President?"
"Totoo bang ikakasal na sila?"
"Maling impormasyon ang nakuha nyo, hindi naman siguro sila ikakasal."
"Siya ang girlfriend ni Cali, bakit naman siya ikakasal kay President?"
Pilit kong isinawalang bahala ang mga naririnig. Nakakadagdag lang sila sa mga iniisip ko.
I was stirring my coffee when suddenly Chance, Shaun and Yhno came bringing their own food. Pizza, burger and pasta is not the breakfast thing, I thought? This guys are full of junk, tsk.
"Bakit nag iisa ka? Where's Kuya?" tanong agad ni Chance nang makaupo sa harap ko.
Kibit balikat lang ang isinagot ko. Mula kagabi nang ibinaba niya ang tawag ay hindi ko na sya natawagan pa kahit na tapos na kami mag-usap ni Kade. Napuno na ang utak ko ng mga problema, lalong lumala iyon lalo na't nalaman ko na walang balak iatras ni Kade ang nasabing kasal. Hindi ko na alam ang gagawin ko at hindi ko na alam kung sino ang lalapitan ko.
"Bakit ang aga niyo?" tanong ko, ngayon ko lang napansin na ang aga yata nila magsipag-ayos.
They look at me simultaneously just like I ask the most obvious question.
"What?" I arched my eyebrow to their reaction.
"You didn't receive the message?" Yhno with his innocent look.
"What message?"
"Nagtext yung admin department. Maaga nila pinapapasok ang mga estudyante dahil may i-aannounce daw si Kade mamayang after lunch. I-aadjust ang oras ng pasok," sagot ni Shaun.
"Akala pa naman namin alam mo kaya ang aga mo pumasok," dagdag pa ni Yhno.
Chance just look at me. Asking. Could it be--
"Anong i-aanounce nya?" I asked with shaking voice and hands. Ginapangan ako ng kaba sa narinig.
"Your engagement? I think?" Chance answered uncertain.
Dumoble ang kaba na naramdaman ko. Hindi maaring sabihin niya agad iyon lalo na't hindi pa kami nakakagawa ng paraan ni Chance.
"No he's not," my voice were quivering.
"Ask him yourself," sagot ni Chance na para bang may gustong sabihin.
"What about our plans? Hindi niya puwedeng sabihin yun sa buong school habang hindi tayo nakakagawa ng paraan."
"Exactly the point. Ikaw lang naman ang hinihintay ko. Bakit hindi natin gawan ng paraan ngayon at kailangan pang paabutin sa engagement party?" iyon pala ang gusto niyang sabihin.
Tumayo ako at hinawakan siya sa braso. "Let's go to Tito Nalu."
"What? Ngayon na? Hindi pa ako tapos kumain."
"I need your help Chance. Sa susunod ka na kumain."
Hindi ko na siya pinasalita at dire diretso siyang hinila palabas ng cafeteria.
"Aray, bitawan mo naman ako," pumiglas si Chance at sinimangutan ako.
"Sorry," nasabi ko nalang at tuluyang naglakad.
Sa paglalakad namin ay nakasalubong pa namin si Storm kasama si Ash.
"Where are you going?" Storm asked with his leader tone.
Hindi ko siya pinansin at nilagpasan pero bago ko pa magawa iyon ay hinila niya ako sa braso. Napatingin ako sa kanya at sinubukang makawala sa braso niya pero hindi niya ako pinakawalan.
"What are you doing? Let me go!"
Nagulat nalang ako nang bigla niya akong hinila at saka binulungan.
"Use my room, theres a hidden back door in there. Kade's people are looking for you," then he handled his key.
Kasunod ay sinuotan ako ng sumbrero ni Ash. "For safety," he smiled. Genuine smile I ever saw from him.
Napatingin nalang ako sa kanila. They are helping me out. Seriously, ano ang nakain nila? Gusto kong maiyak pero hindi ito ang tamang panahon para doon.
"Thank you," I muttered with heavy eyes up with tears.
"Please be safe," sambit ni Storm. ".. don't let Northerners catch you, be a good example of westerner. I'm counting on you."
Hindi na ako nakasagot dahil hinila na ako ni Chance sa kabilang daan dahil namataan na namin ang mga kasama ni Kade.
Pagkarating sa West dorm ay agad kaming pumasok, una ay nag aalangan si Chance pero agad na nawala nang sabihin ng isa sa mga estudyante doon na ibinilin na kami ni Storm. Ang bilis at nasabi niya agad iyon at nakakapagtakang sinunod parin nila kahit kasalukuyang si Kade ang leader ng West ngayon.
Natagpuan namin ang sikretong pintuan sa likod ng kurtina malapit sa walk in cabinet ni Storm. Hindi ko alam na may ganito siya kaya pala minsan ay mabilis siyang nakakatakas palabas ng school. sobrang dami ng susi at hindi ko mahanap ang para sa pintuan. Lalo pa akong nataranta nang marinig ang boses ni Kade sa labas.
"LET ME IN!" sigaw na nanggaling sa labas.
"This shitty bastard," ngit ngit ni Chance na pasimpleng tinabunan ako kung sakaling makapasok si Kade. "..bilisan mo naman diyan, kinakabahan ako sayo eh."
"Ito na nga, hindi ko lang mahanap."
"Bakit ba kase ang daming susi ni Storm? At hindi man lang talaga sinabi kung nasaan dyan ang particular na susi ng secret door nya tsk. Tutulong na nga lang, palpak pa."
"I SAID, LET ME IN," muli naming narinig si Kade sa labas.
"Sinabihan kami ni Storm, wag ka papasukin," may naglakas loob na nagsalita.
"I am your leader not Storm."
"Your not!" sigaw ng isang babae.
"WHAT DID YOU SAY?" sigaw ni Kade at narinig nalang namin na umirit ang babae.
"Shit! Anong ginawa niya?" alalang tanong ni Chance. "..ano ba Rheiko, di pa ba tapos yan?"
"I'm trying okay?" tagaktak na ang pawis ko pero hindi ko padin makita ang isang susi na hinahanap namin.
"Let my people go, you shitty coward," boses ni Storm ang narinig ko sa labas at naibsan ng kaunti ang kaba ko.
"Your people?" Kade asked with boastful tone.
"Yeah, they declared theirselves as my people. Ask them if you want."
"Where's Rheiko?" Kade asked instead.
"I don't know."
Hanggang sa wakas ay nabuksan ko na ang pinto. Nagulat nalang ako sa nakita. Pader na mataas ang tatalunin bago makababa.
"Jesus!" pasigaw kong sabi nang muntik akong mahulog.
Ngunit nawala ang pagka-kaba ko nang makita sila Hymn, Andreau at Jett akay ang hagdanan pababa.
"Yo' whats up?" saludo pang sabi ni Jett sa amin.
This guys.. Ugh. Gusto ko nalang maiyak sa mga ginagawa nila.
"Go down Rheiko, promise hindi kami titingin," sabi ni Andreau at nakatingin nga sa ibang direksyon habang hawak ang hagdan.
Hindi na ako nag atubili. Sinimulan kong bumaba at nagpahuli si Chance dahil siya ang nagsara ng pinto. Nang makababa kami ay agad na ihinaya ni Hymn ang motor kay Chance.
"Subukan mong gasgasan 'to, gagasgasan ko din ang kaluluwa mo," may pagbabantang tono na sabi ni Hymn.
"Para saan ba yan?" tanong naman ni Chance.
"Edi sasakyan niyo. Tanga," napakasakit talaga magsalita ni Hymn.
"Tanga ka din," sabi naman ni Chance. "Teka nga, paano niyo nalaman na aalis kami?" dagdag tanong niya.
"Storm," Jett answered.
"Nakakadaming points na yung gunggong na yun ah," pailing iling na sabi ni Chance.
"Bilisan niyo na, bago makapananghalian kailangan niyo na makabalik dito," salita ni Andreau na nakapagpatigil sa pag uusap ng dalawa.
Hindi na nagsalita si Chance at pina-andar na ang makina ng motor.
"Let's go Rheiko."
"Wait, did you know where Cali is?" tanong ko kila Hymn pero kibit balikat lang ang naisagot nila.
"Hindi siya nagpaparamdam mula pa kagabi."
Napabuntong hininga nalang ako. Matapos lang ang araw na ito at magawan ng paraan ay kakausapin ko na siya at sasabihin ang totoo.
Ilang minuto lang ang tinakbo namin mula sa University papunta sa bahay nila Cali. Mabilis kaming pumasok doon at hinanap si Tito Nalu ngunit nagulat nalang kami nang madatnan si Tito Rage sa bahay kasama si Tita Audrey. May kung anong lungkot sa mukha ni Tito Nalu at simangot ang nakita ko kay Tita Lirie habang buhat si Lili.
"Dad, we need your----" hindi na naituloy ni Chance ang sasabihin dahil sa nakita.
"Ate Rheiko," masayang pumunta sa harap ko si Lili at nagbigay galang bilang isang prinsesa. "I miss you Ate Rheiko," at mahigpit na yumakap sa beywang ko.
Napatingin ako kila Tita Lirie at mula sa pagkasimangot ay napangiti siya. Yumukod ako para mapantayan si Lili. "I miss you too Lili," saka siya hinalikan sa pisngi.
"You're going to be my real ate na po di ba? Kuya Cali told me you're his real queen na, and you're going to be married soon," napatingin ako muli kila Tita Lirie at nakita kong napaiwas sila ng tingin.
Hindi ako sumagot at hinawakan lang sa ulo si Lili.
"Dad---" Chance initiate again.
"Chance, follow me," tinignan ako ni Chance at tumango.
Nang makaalis si Tito Nalu ay siya ding alis nila Tito Rage. Hindi ko na nagawang magbigay galang dahil sa pagkagulat sa kanila. Hindi ko alam kung anong iniisip nila sa akin ngayon lalo na't alam nilang tungkol sa amin ni Kade ang inihihingi ng tulong namin ngayon.
Kinuha ni Tita Lirie si Lili para pakainin kaya nakakuha ako ng tyempo para sundan sila Chance. Malapit palang ako sa pinto ay narinig ko na agad ang usapan nilang mag-ama.
"But Dad, you promised me. You promised to help Rheiko and Kuya, Dad.." Chance sounds pleading, this is the first time I heard Chance to be this serious.
"Sorry Chance, I did everything. I swear, I did. Hindi ko kinaya, hindi ko kinaya ipagtanggol ang Kuya mo. Huling pag-asa na si Kade, susubukan niyong kausapin siya. Alam kong may natitira pang matino sa pag iisip niya n mali ang ginagawa niya."
Napabuntong hininga si Chance. "Pero paano si Kuya? Masasaktan siya, I'm sure if it," parang may kung anong kumurot sa puso ko sa narinig.
"Dad, natatakot ako. Ayoko mawala si Kuya. Natatakot ako sa pwedeng mangyari."
Hindi ko alam ang ibig sabihin ni Cali sa pwedeng mawala ang Kuya niya, dahil wala na akong naiisip kundi pigilan si Kade. Hindi ko na pinatapos pa ang usapan nila. Malinaw na hindi ako matutulungan ni Tito Nalu kaya naman nagpasya na akong kausapin nalang si Kade at harapin mag-isa ang problema. Dali dali akong bumalik sa school. Hindi maaring matuloy ang pag-aanunsyo ni Kade sa buong school. Hindi ako makakapayag doon.
Nang makarating sa school ay napansin kong wala ng naglilipanang mga tauhan ni Kade. Tinignan ko ang oras. Pangalawang klase na namin, malamang ay naroon na ang iba pero minabuti kong pumunta sa opisina ni Kade upang personal siyang kausapin. Ngunit nagkamali ako dahil wala siya doon. Tinanong ko ang assistant niya at sinabing nasa klase na daw si Kade.
Bawat hakbang ko papunta sa susunod na klase ay palakas ng palakas ang kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam pero parang may kakaibang nangyayari sa klase ngayong oras na ito. Pagharap sa pinto ay bumuntong hininga muna ako. Nakapikit pa ako bago pinihit ang seradura ng pinto. Hindi ako nagkamali, tumambad sa harap ko ang nakatayong si Cali kaharap si Kade. Nagulat pa sila Hymn sa pagpasok ko at tila ba nagtaka sa maaga kong pagbalik.
"Cal---" halos gumuho ang mundo ko at hindi na nakasalita pa nang makita kong hawak ni Cali ang invitation para sa engagement party.
It was crumbled, just like all the hate and fury was turned to that piece of paper.
"Cali," sa wakas ay nakasalita ako.
Dahan dahang lumingon si Cali. Anger and hatred is written all over his face. I bit my lower lip as I see his bare face screaming out the pain and the tears over his cheek is continously flowing.
I walk towards him. But he walks backward.
"Cali, I can explain," I sob. I can't hold the tears anymore.
Ito ang pangyayaring hindi ko ginustong dumating pero hindi ko napigilan at nangyari na.
"You lied?" Cali skeptically smiled. It hurts the hell out of me.
"No, I---"
"You lied to me. How could you," I saw the combined anger and sadness in his eyes.
"Cali, stop this. Please," salita ni Hymn.
Hindi alintana ang mga kaklase namin sa paligid, para kaming nasa isang pelikula. Siguro nga ay sanay na sanay na sila sa mga ganitong eksena namin.
"Hindi ko akalain na magagawa mo sa akin ito, Rheiko," the words hurt me and my name itself to be called by Cali is much more suffocating.
Naglakad siya at nilampasan ako pero hinawakan ko siya sa braso.
"Please Cali."
Tumigil siya pero hindi ako tinignan.
"It's over. Let's call it a goodbye. Thank you for hurting me, Aviah Rheiko."
I will always remember this day, that today, I died.
And the butterflies just died too.