Ik voel dat mijn hart tekeer gaat en mijn zenuwen zijn op een top niveau. Ik kijk naar Nick. Hij staat nog steeds met zijn pistool tegen mijn hoofd.
'Je schoot.' zeg ik.
Hij laat zijn pistool vallen en valt op de grond. Robin komt naar me toegerend en houd me vast.
Stormi en Em pakken Nick op en ze nemen hem weer mee naar binnen.
'Hoe wist je dat de pistool leeg was?' vraagt Robin.
'Dat wist ik niet.' zeg ik en ik loop ook naar binnen.
Iedereen is al beneden en ik leun tegen de muur. Hij schoot.... Als zijn pistool niet leeg was, dan was ik nu dood. Mijn hart gaat nog steeds te keer.
Ik loop naar beneden en Stormi en Jacob zitten te praten.
'Goed nieuws, we hebben Mason gevonden.' zegt hij.
'Waar?' vraag ik.
Hij pakt zijn laptop te voorschijn en ik zie Mason door een paar camera's.
'En wie zijn bij hem?' vraagt Stormi.
'Mijn vader en mijn broer.' antwoord ik.
'Dat zag ik niet aankomen.'
Ik glimlach.
'Maar we moeten nu in actie komen.' zeg ik.
'Ik ga naar TMA en jullie zorgen dat iemand in de buurt is bij Mason voordat er wat gebeurd.'
Ze knikken en ik loop naar een slaapkamer. Ik kijk in de kledingkast en ik pak een zwarte broek met gaten en een zwart T-shirtje.
Als ik buiten ben staan er een aantal mensen voor de auto.
'Je dacht toch niet dat je alleen ging.'
Ik kijk Robin aan. Emmy staat naast hem en naast haar staat Dairon.
Achter het stuurt zit dezelfde jongen die ons ophaalde met het busje.
'En wie is dat?' vraag ik terwijl ik naar de bestuurder kijk.
'Evan. Hij is één van de beste rijders van onze groep.'
Autoracer?
Ik stap in naast hem en de rest gaat achterin zitten.
-
We staan voor TMA. Mijn buik doet pijn en ik heb zweethanden. Na al die maanden heb ik er nooit meer aan gedacht hem ooit nog is te gaan zien. Het waarschijnlijk beter geweest om het daar ook bij te laten.
We lopen met zijn vijven naar binnen en mensen kijken ons aan.
'Is dat niet Liana?' hoor ik mensen zeggen. Robin loopt net één stap achter me en probeert me op mijn gemak te stellen.
We lopen naar het kantoor van meneer Reynolds en ik zie dat hij een nieuwe assistente heeft. Ze loopt naar de deur toe en gaat er voor staan.
'Meneer Reynolds heeft momenteel geen tijd.' zegt ze.
'Hij maakt maar tijd.' zeg ik.
Ze blijft ervoor staan en kijkt me boos aan.
'Dairon.' vraag ik. Hij stapt naar haar toe en tilt haar op en Robin doet de deur open.
Ik loop het kantoor in en Reynolds kijkt op. Dan zie ik zijn gezicht veranderen.
'Liana.' zegt hij.
'Dus je kent me wel? Want de vorige keer had je nog nooit van mij gehoord.'
Robin gaat naast hem staan en Em aan de andere kant. Ik zelf ga op het bureau zitten en kijk hem aan.
'Waar is Devin.' vraag ik.
'Wie is Devin?' vraagt hij.
'Don't give me that bullshit. Je hebt zijn telefoonnummer en ik belde je laats. En was het ook al weer dat je zei? Geef mijn afspraak door aan Devin.'
Hij houd zijn mond en ik raak geïrriteerd.
'Vertel op, ik heb niet heel de dag de tijd.'
'Ik weet niet waar je het over hebt.' antwoord hij weer.
Robin pakt zijn mes uit zijn zak en zet het voor zijn nek neer.
'Luister ik wil je geen pijn doen, maar hij heeft nog al wat frustratie dat hij kwijt moet.' zeg ik.
Hij duwt het mes iets veder en ik zie een drupje bloed vallen.
'Oké ik praat!'
'Werd tijd.' hoor ik Em zeggen.
'Devin zou hier een aantal dagen geleden moeten zijn, maar hij kwam nooit opdagen.'
'Voor wat moest hij hier zijn.' vraag ik.
'Ik weet het niet, hij zei alleen dat het dringend was.'
Robin haalt het mes weg.
'Waar is hij? Heeft hij wel iets gezegd?' vraag ik.
'Nee, volgens mij niet.' antwoord hij.
'Volgens mij? Dat is geen antwoord.' zeg ik.
'We verdoen ons tijd.' Zegt Em en ze pakt haar pistool uit haar broek.
'Nee, wacht!' roept hij uit.
Em laat het pistool zakken en we wachten op het antwoord.
'Ik weet alleen dat hij in de stad een appartement heeft, nee een penthouse. Precies bij de markt, dat is echt alles wat ik weet.'
Bij de markt? Je maakt een grapje toch?
'Ik weet waar hij is. Hij zit in het oude huis van Mason.' zeg ik.
'Van Mason? Wat moet hij daar nu weer?' vraagt Em.
'Ik heb geen idee, maar ik kan het wel vinden. Laat hem maar los.
Ze stappen de kamer uit en Reynolds staat op.
'Je bent veel veranderd Liana.' zegt hij dan.
'Veranderd? Veranderd! Weetje wat ik heb moeten doorstaan door jou!' schreeuw ik.
Hij loopt naar me toe en ik houd mijn hand omhoog waardoor hij stopt.
'Sorry ik heb gelogen.' zeg ik.
'Over wat?' vraagt hij.
'Ik wil je wel pijn doen.' En mijn vuist beland in zijn gezicht.
'Nog een fijne dag,' zeg ik en ik verlaat het gebouw.
'Je bent best wel vijandig.' fluistert Robin in mijn oor als we de auto instappen.
'Wat bedoel je?' vraag ik.
'Ik zag wat je deed daar binnen en met Nick.'
Ik kijk hem glimlachend aan.
'Frustratie.' zeg ik. Hij knikt en zegt:
'Ik heb nooit gezegd dat ik het niet schattig vind.'
Ik probeer mijn lach in te houden en schud mijn hoofd.
'Waar moeten we naar toe?' vraagt Evan.
'Naar het middelpunt van Viata.'
Devin, ik hoop dat je daar bent. Ik wil je niet blijven zoeken, ik....
'Gaat het?' vraagt Darion. Ik knik. Straks wel
----
OMYGODDDDNESS😂😂
Mijn verhaal staat op nummer 1 in spannend maar nu ook nog in actie!!!!
So happyyy...Thank you guysss❤