Taehyung's P.O.V.
Με έσπρωξε στον τοίχο και ένωσε τα χείλη μας. Τον φίλησα πίσω, και δεν ξέρω γιατί. Απλά εκείνη την στιγμή αυτό ήθελα να κάνω και το έκανα. Τα χέρια του με ακούμπησαν στους ώμους ενώ τα χείλη μας έπαιζαν το δικό τους παιχνίδι, παθιασμένο παιχνίδι.
Φιλιόμασταν για αρκετή ώρα. Άνοιξα τα μάτια μου μόλις αισθάνθηκα την ανάσα του επάνω στο πρόσωπο μου. "Περίμενα τόσο καιρό να το κάνω αυτό" ψιθύρισε αισθησιακά. Τόσο καιρό; Γνωριζόμαστε μια βδομάδα. Ίσως είχε δει στο όνειρο του να φιλάει κάποιον που μου μοιάζει.
Δεν ξέρω τι έπαθαν και αυτός και ο Namjoon και με φίλησαν. Όμως ο Jungkook όσο βλάκας και να είναι, φιλάει ωραία, αυτό πρέπει να το παραδεχτώ. Δεν ξέρω αν είναι ερωτευμένος μαζί μου, ούτε και με νοιάζει. Εγώ δεν είμαι μαζί του, τουλάχιστον για την ώρα. Μπορεί αύριο να είμαι.
Ο Jungkook χαμογέλασε πλατιά κοιτώντας με. "Μου αρέσεις". "Αλήθεια;" το έπαιξα απορημένος. "Ναι, Taehyung". "Πόσο;". Ήθελα να του σπάσω λιγάκι τα νεύρα, μην τα πετάει έτσι. "Πολύ, πάρα πολύ". Με φίλησε ξανά ενώ στα αυτιά μου έφτασε ο ήχος του κουδουνιού. Δεν γαμιέται και αυτό τώρα; Είμαι με τον Jungkook, δεν μπορώ να κάνω μάθημα.
Τα χέρια μου ακούμπησαν στο λαιμό του και αισθάνθηκα τις φλέβες του. Κοίτα, μου άρεσε όλο αυτό. Αλλά δεν θέλω να κάνω κάτι με αγόρι, και αυτό επειδή ξέρω το ανδρικό σώμα, οπότε δεν χρειάζεται κάτι άλλο να ανακαλύψω παίζοντας με ένα άλλο αγόρι. Όμως από την στιγμή που μου άρεσε το φιλί του Jungkook, είμαι gay, σωστά; Και από την στιγμή που... Τι το θυμήθηκα τώρα;
Ποτέ μου δεν είχα φανταστεί πως μπορεί να είμαι gay. Βασικά, ποτέ δεν είχα μία απόδειξη για να με κάνει να σιγουρευτώ. Τώρα έχω. Μέχρι τώρα νόμιζα πως απλά έπαιζα. Όμως τώρα τον Jungkook τον βλέπω πιο σοβαρά από τον Jimin, εμ, εννοώ ότι ο Jungkook δεν είναι παιχνίδι... αυτό εννοώ.
Με κοιτούσε βαθιά στα μάτια με αυτό το χαμόγελο που φαινόντουσαν όλα του τα δόντια. Χαμογελούσαν ακόμα και τα μάτια του, πρέπει να είναι πολύ ερωτευμένος μαζί μου. "Δεν θα πάμε για μάθημα;" με ρώτησε. "Τσου!" απάντησα. "Έχουμε μαθηματικά, αλλά ποιος τα χέζει τα μαθηματικά τώρα". Με φίλησε ξανά, αυτή την φορά για περισσότερη ώρα και πιο παθιασμένα από πριν.
Με λίγα λόγια, κάτσαμε όλη την ώρα έξω να φιλιόμαστε συνέχεια. Και να μας έβλεπε κάποιος, στα αρχίδια μου. Ευκαιρία έψαχνα να πάρω αποβολή, το βαριέμαι πολύ το σχολείο.
Έσπασε το φιλί μας για να πάρει ανάσα. "Νιώθεις και εσύ, έτσι;" με ρώτησε. Απάντησα θετικά. Θέλω να πιστεύει πως τον αγαπάω μέχρι να αποδειχτεί το αντίθετο. Θέλω να σιγουρευτώ πως νιώθω πρώτα και μετά να το σιγουρέψει και εκείνος πως μου αρέσει.
Μπορεί να είναι κακό αυτό που λέω, αλλά έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Δεν τον εκμεταλλεύομαι, αλλά και πάλι δεν του λέω απολύτως την αλήθεια. Πρέπει πρώτα να αποδείξω εγώ στον εαυτό μου πως σίγουρα μου αρέσει και εμένα και μετά θα του το δείξω ειλικρινά. Αργά ή γρήγορα θα το κάνω. Είναι καλύτερα να το κάνω έτσι παρά να υποκριθώ και ύστερα να πληγωθεί. Δεν θέλω να πληγωθεί.
Μέρα με την μέρα αρχίζω και τον συμπαθώ όλο και περισσότερο.
Η ώρα πέρασε γρήγορα, σύντομα ακούσαμε φωνές παιδιών που έβγαιναν στην αυλή. Εμένα όμως εκείνη την ώρα δεν με ένοιαζε τίποτα. Κόλλησα τον Jungkook στον τοίχο και δεν σταμάτησα να γεύομαι αυτά τα σέξι, φουσκωτά και κατακόκκινα χείλη του. Αν δεν ήμασταν σχολείο θα το συνέχιζα, αλλά δεν ήθελα να μας πιάσουν να κάνουμε κάτι έξω στην αυλή. Θα γινόμουν ρεζίλι. Όχι πως με νοιάζει, πιο πολύ για εκείνον νοιάζομαι. Ο καινούργιος μαθητής, η αδυναμία όλων των καθηγητών εκτός από του Namjoon (γιατί η αδυναμία εκείνου είμαι εγώ, μην το ξεχνάμε), δεν ήθελα να τον κάνω ρεζίλι σε όλο το σχολείο και όλοι να λένε ότι πιάστηκε να πηδιέται με έναν άλλον μαθητή.
Όταν πια επιστρέψαμε στην κανονική αυλή μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά σαν να μην συμβαίνει τίποτα, είδα τον Jimin να με κοιτάει από μακριά με υπεροπτικό βλέμμα. Πως με θυμήθηκε αυτός; Νόμιζα πως με είχε ξεγράψει για να έχει περισσότερο χρόνο με τις γκόμενες. Μου έκανε σήμα ότι θα τα πούμε μετά, δηλαδή στο σχόλασμα. Ανυπομονούσα να ακούσω τι έχει να μου πει. Τόσα που άκουσα τις τελευταίες μέρες, τίποτα δεν με εκπλήττει πια. Και ότι μπορώ να πετάξω να μου πεις, θα έχω αδιάφορη έκφραση.
Στο σχόλασμα τον ακολούθησα στις τουαλέτες. Τον είδα πολύ νευριασμένο, πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι. Συνήθως ήταν ένα χαζοχαρούμενο παιδάκι, πολύ ψώνιο, που πολύ τον περνούσαν για κορίτσι. Αλλά δεν θα περνούσαν έτσι τα νεύρα του. Ο κοντοστούπης μου το έπαιζε νευριασμένος, νόμιζε πως θα με έκανε ότι ήθελε για μία ακόμα φορά, νόμιζε πως θα με καταφέρει, θα με φοβίσει. Δεν φτάνει που πληγώθηκα τόσο πολύ τότε από τις μαλακίες του, θέλει να το συνεχίσει.
"Τι έγινε και θες να μου μιλήσεις; Σε άφησε η γκόμενα και είμαι η ρεζέρβα σου, σωστά;" τον ρώτησα με κοροϊδευτικό τόνο. Με κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα και έκλεισε την πόρτα από τις τουαλέτες κλειδώνοντας την δυο φορές. Το κοίταξα απορημένος και έσφιξα τις γροθιές μου στην θέα της κλειδωμένης πόρτας. Έτσι και τολμούσε να κάνει κάτι...
"Αυτό ακριβώς, Tata. Μπράβο σου που το κατάλαβες, τελικά έχεις πιο πολύ μυαλό από όσο νόμιζα". Tata, έτσι με έλεγε παλιά, όταν... Θέλω να το ξεχάσω. "Tata; Που το θυμήθηκες αυτό τώρα;". Με κοίταξε στα μάτια και μπόρεσα να διακρίνω το ελαφρύ smirk που σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.
"Ξέρεις, Tata, γνωρίζω πράγματα για σένα τα οποία αν μαθευτούν θα σε καταστρέψουν. Και εσένα και όλους. Και δεν θες να πληγώσεις αυτό το όμορφο αγοράκι που φασωνόσουν μαζί του στο διάλειμμα, έτσι δεν είναι; Νομίζεις πως δεν σας είδα; Όλο το σχολείο σας είδε". "Δεν με νοιάζει που τα υπέροχα ματάκια σου είδαν και κάτι διαφορετικό εκτός από βυζιά και κώλους, Jimin".
"Τι θα γινόταν άραγε αν ο Jungkookie μάθαινε τι έγινε το βράδυ της 23ης Μαρτίου πριν 5 χρόνια; Θυμάσαι τι έγινε τότε, σωστά;". Όχι, δεν τολμάει να το κάνει αυτό. Δεν τολμάει να του μιλήσει για την μαλακία που έκανα εκείνο το βράδυ. Δεν τολμάει να του μιλήσει για το πιο άθλιο λάθος που έκανα στην ζωή μου.
"Δεν πρόκειται να το κάνεις. Είσαι πολύ δειλός για να το κάνεις". "Ρε μαλάκα, θυμάσαι τι έκανες εκείνο το βράδυ ή το διέγραψες;". "Δεν ήμουν μόνος μου, ήσουν και εσύ όμως. Αυτό είναι μία σημαντική λεπτομέρεια". "Ναι αλλά τώρα για σένα μιλάω, βλήμα. Συγκεντρώσου! Λοιπόν, μιας και βρήκες ωραίο γκομενάκι, σκεφτόμουν εγώ στο μάθημα τόσες ώρες "Χμ, άραγε ο Tata θυμάται ακόμα ότι έκανε αυτό που έκανε εκείνη την μέρα;". Σοβαρά σου μιλάω, δεν μπορείς να το ξεχάσεις! Ήταν πολύ ωραίο για να το ξεχάσεις!". Ωραίο; Πως τολμάει και λέει ωραίο αυτό που έγινε; Κανείς δεν το βρίσκει ωραίο.
"Θα προτιμούσα να το έχω ξεχάσει από το να έχω έναν βλάκα μπροστά μου να μου μιλάει για μία μαλακία που έγινε πριν πέντε χρόνια". "Ποιον είπες βλάκα;" φώναξε και ήρθε επάνω μου. Με έπιασε από τον γιακά προσπαθώντας να με σπρώξει πίσω και να με ακινητοποιήσει, όμως είμαι πιο δυνατός από εκείνον. Με μία μου κίνηση βρέθηκε ξαπλωμένος κάτω στα πόδια μου, και ύστερα από λίγο χάιδεμα το γλυκό του προσωπάκι γέμισε με αίματα. Είναι πολύ όμορφος με αίματα.
"Είπα βλάκα αυτόν τον εξυπνάκια που νομίζει πως μπορεί να γίνει τόσο μάγκας όσο είναι και ο Tata, Jiminie μου. Ή όχι, Chimmy να σε πω καλύτερα. Θυμάσαι ποιος σε έλεγε έτσι; Ποιος και πότε σε είχε πει έτσι;" του έδωσα μια ακόμα κλωτσιά, "Ε; Θυμάσαι ρε γαμώ; Απάντα μου!". "Σ-Σταμάτα, π-πονάει".
"Με έχεις πονέσει περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια, Jimin. Νόμιζα πως ήσουν φίλος μου, αλλά τελικά είσαι ένας βλάκας ο οποίος με ζήλευε και δεν άντεχε να είναι κατώτερος από εμένα". Έσκυψα δίπλα του και ανέπνεα επάνω στο πρόσωπο του. Ξέρω πως αυτό τον κάνει να παραλύει. Είχε κλειστά τα μάτια από τον πόνο και κρατούσε την κοιλιά του με τα δύο του χέρια. Τα χείλη μας σχεδόν ακουμπούσαν. Ήθελε λίγο ψίθυρο και τελείωσε.
"Για θυμήσου, Jiminie μου, πόσο όμορφα μου έχεις συμπεριφερθεί και μετά θα δούμε ποιος πονάει περισσότερο τώρα" ψιθύρισα. Άνοιξε τα μάτια του και με κοίταξε βαθιά στα δικά μου. Δεν μπορούσε να πει τίποτα. Τον ακούμπησα απαλά στον αυχένα κάνοντας τον να ανατριχιάσει. Τελικά τον ξέρω τόσο καλά, δεν έχει αλλάξει καθόλου. Έτρεμε, οι τρίχες του είχαν γίνει κάγκελο.
"Σήκω μανάρι μου τώρα να πλυθείς" είπα και σηκώθηκα, χτυπώντας με μία δυνατή κλωτσιά την πόρτα σπάζοντας την και βγαίνοντας τρέχοντας από το σχολείο. Πήγα στην στάση και καθόμουν εκεί μέχρι περίπου δύο ώρες μετά, όπου ήρθε ο Namjoon για να "μην κάθεσαι μόνος σου". Έτσι καθόμασταν μαζί για αρκετή ώρα και μετά είπε πως πρέπει να πάω στο ίδρυμα για να μένω εκεί, αφού δεν θέλω να μείνω μαζί του. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ! Τόσο κακό είναι; Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ξαναπάω σε ορφανοτροφείο. Δεν μπορώ απλά να μένω έξω μόνος μου; Θα πάψω να φοβάμαι και θα γίνω άντρας. Θα γίνω λιοντάρι που τους φοβίζει όλους και δεν το φοβίζει τίποτα.
Δεν θα ξανακλάψω ποτέ. Δεν θα ξαναφοβηθώ ποτέ.