Chapter 21: She Looks Like
Jinyoung's POV
Kasalukuyang nilalabanan nila Youngjae at Chaeyoung ang mga bantay.
"Jinyoung halika na." sabi sa akin ni Youngjin.
"Paano sila?"
"Magtiwala ka lang. Alam mo namang malakas si Chaeyoung at Youngjae diba?" nakangiti nitong sabi.
Wala akong magagawa. Ipapaubaya ko sa dalawa ang mga kawal.
"Chaeyoung!"
Napalingon naman sa akin si Chaeyoung.
"Siguraduhin mong buhay ka pagbalik natin sa palasyo!"
Ngumiti naman ito at sumagot. "Opo! Oppa."
"Halika na Jinyoung." tawag sa akin ni Youngjin.
Nandito kami sa itaas. Bawat sulok ng kwarto ay che-neck namin ngunit wala kaming Jisoo na nakita. Isa nalang ang hindi namin nabubuksan.
"Jinyoung masama ang pakiramdam ko sa kwartong yan."
"Kailangan kong buksan yan baka nandiyan si Jisoo."
Lumapit ako sa pinto at binuksan yun. Laking gulat namin ni Youngjin na nakita na namin si Jisoo. Kaya lang nasa loob ito ng bola na may tubig.
"Shit! Jisoo!"
"Teka Jinyoung!"
Tumakbo ako pero may umatake sa akin salamat at napansin ko agad yun.
"Who are you?" tanong ko.
Madilim kasi at ang tanging ilaw lang ay yung bola kung saan nandoon si Jisoo na naka up side down ang posisyon. At ang Angel Stone nandito rin.
"Jisoo!" sigaw ko.
"Hindi ka niya maririnig." anang boses ng lalaki.
"Ipakita mo mukha mo!"
Narinig ko ang mga yabag niya na pumunta sa maliwanag na parte. Naaninag ko na ngayon ang kanyang mukha.
"Anong pangalan mo?"
"I'm Kim Myungsoo. Nice to meet you Prince Park Jinyoung."
Nakita ko namang ngumisi siya ng mala-demonyo. Bigla namang lumapit sa akin si Youngjin at bumulong.
"Hindi lang siya nag-iisa."
"Alam kong hindi ka lang nag-iisa!" sigaw sa kanya ni Youngjin. "Nasaan ang kasama mo?! Ipakita mo siya!"
"Tama ka at may kasama ako. Masaya ako at madali mo yun nalaman. Come out Kyungsoo."
Bigla namang lumabas ang isa pang lalaki sa sahig. Shadow ability. Shit! Parang mahihirapan kami nito.
"Is he?" tanong ng lalaki kay Myungsoo.
Tumango lang naman si Myungsoo bilang pagsagot.
"Pakawalan niyo si Jisoo." sabi ni Youngjin.
"Hindi ikaw ang mag-uutos saamin." sagot naman nung lalaking nag-ngangalang Kyungsoo.
"Aba't--!!!"
Pinigilan ko agad si Youngjin.
"Not now." bulong ko sa kanya.
Napansin kong naiyukom niya ang kamao niya.
"Maiba nga. Sino ka naman sa buhay ng babaeng yun?" tanong ni Kyungsoo.
Hindi agad ako makapagsalita. Nanatiling tahimik ang paligid hanggang sa sinagot ko ang tanong ni Kyungsoo.
"She's my wife. So better to give her back to me." matalim kong tiningnan ang dalawa.
"Tingnan nalang natin kung magagawa mo pang mailigtas ang asawa mo!" ani Kyungsoo na idiniin ang salitang asawa mo.
Bigla-bigla namang umatake si Kyungsoo sa akin kaya hindi agad ako nakagalaw ngunit mabuti at sinangga yun ni Youngjin.
"Ayos ka lang?" tanong niya.
"Oo salamat." tugon ko.
"Welcome. Akin 'tong hambog na 'to at ikaw naman diyan kay Myungsoo."
"Okay."
Inatake naman niya Kyungsoo ngunit nailagan ni Kyungsoo ang pag-atake niya. Ang inalala ko ngayon ang kung paano mailalabas si Jisoo sa Memory Glossary. Matibay pa sa matibay ang salamin ng Memory Glossary. Mahirap narin makawala du'n at ang mahirap pa hindi ka na makakabalik sa reyalidad, tuluyan ka nang makukulong sa memorya mo. Ginagamit ang Memory Glossary sa mga bampirang ayaw ng mabuhay pa at gusto ng iwanan ang mundo. Isa lang namang napakatagal na kagamitan ang Memory Glossary. Hawak ito ng pamilya namin kaya lang nakuha nila ito ng basta basta sa hindi malamang kadahilanan. Pero ngayon alam ko na kung bakit nila ito kinuha. Tuso talaga ang matandang yun!
Naging alerto agad ako dahil may tumama sa mukha ko na isang pin. Mabuti at daplis lang ang natamo.
"Tsk!" tipid kong sabi.
"How careless you are Jinyoung." sabi naman niya.
Inatake ko siya gamit ang mga kamao ko ngunit nahaharangan niya rin ito gamit ang kamao niya. Tsk nakakainis.
Chaeyoung's POV
"Youngjae sabihin mo kay ina na ihanda na ang mga kawal." sabi ko kay Youngjae.
"Papaano?" tanong niya at sinuntok ang isang bampira sa mukha at natumba.
"I'll give a time."
"What?" gulat niya tanong.
"Bilisan mo lang. Pag bilang ko ng tatlo. Isa."
"Teka..."
"Dalawa..."
"Seryoso ka Chaeyoung? Delikado ang gagawin mo?"
"Magtiwala ka lang Youngjae."
Napansin kong tumango siya.
"Tatlo! Freez."
Huminto naman ang mga bampira na nandito.
"Bilisan mo! Hindi ko pa ito nama-master kaya dalian mo."
"Alam mo bang napakalayo ng palasyo natin rito?"
"Do your best before it's too late."
"Fine."
Nilagay naman niya yung hintuturo sa noo niya at pumikit.
"Arrgghh may dalawang minuto ka nalang."
"Manahimik ka muna."
Binigyan ko muna siya ng katahimikan para narin makapag-concentrate siya. Isang minuto nalang ang natitira.
"Hindi ka pa ba tapos?" tanong ko sa kanya ngunit hindi niya ako sinagot.
"Hoy! Youngjae may 10 seconds nalang tayo!" sigaw ko sakanya at nanatili parin siya nakapikit.
5...
4...
3...
2...
Nakita ko siyang napamulat at napangisi.
1...
Bigla namang gumalaw ngunit may mga bampira na dumating at pinaslang sila.
"Salamat at umepekto rin."
Nakita ko siyang napahawak sa dibdib niya kung saan nandun ang puso niya. Agad ko siyang nilapitan bago siya matumba.
"A-ayos ka lang?" natataranta kong tanong.
"Oo naman."
"Ano ka ba naman! Alam mo bang pwede mo yung ikamatay kang hinayupak ka!" singhal ko sakanya.
"Basta para sayo gagawin ko kasi... Mahal kita."
"Ano?"
Hindi ko kasi narinig ang huling sinabi niya dahil sobrang ingay ng mga sigawan dito.
"W-wala sabi ko ayos lang ako." Bigla naman siyang tumayo. "Halika na. Alam kong kailangan tayo ng kuya mo." anito.
Mabilis pa sa alas kwatro ang pag-takbo namin ngunit sadyang maraming kalaban ang sumugod saamin.
"Kailan ba sila mauubos?" naiinip na sabi ni Youngjae.
"Hindi ko alam basta..." sinipa ko yung isang bampira sa mukha kaya natumaba ito. "Kailangan nating mailigtas si Jisoo." dagdag ko.
Tumakbo ako papunta kay Youngjae para tulungan siya. Hinawakan ko ang balikat niya at tumalon saka sinipa sa ulo ang isang bampira, sinabayan ko yun ng napakalakas na suntok.
"Thanks." anito.
"Welcome."
Nagulat nalang ako ng may biglang pumulupot saaking katawan. Naadaing ako sa sigaw.
"Ahhh!!!"
"Chaeyoun-ahh!!!"
Napatingin ako sa babaeng may hawak na kadena na nakonektado saamin. This b*tch!
"Eunlee."
"Miss me Chae?" ngumisi ito ng mala-demonyo saamin.
Siya si Eunlee isa siya sa membro ng Alcade.
"Pakawalan mo kami!" sigaw ni Youngjae sa kanya.
"Sa isang kondisyon."
"Ano?"
"Maglalaban kami ni Chaeyoung at huwag kang makialam."
Hindi agad nakapagsalita si Youngjae sa sinabi ni Eunlee.
"Sige papayag ako." sabi ko
Aangal pa sana si Youngjae kaso inunahan ko na siya agad.
"Papayag ako sa isang kondisyon."
"Sure."
"Pakawalan mo si Youngjae at ituro mo kung saan ang aking hangal na ama."
"Yan lang ba?" ngumisi ito.
Hindi ko napansin na kanina lang pala siya umatake. Tumalsik naman ako sa pader at nagkaroon iyon ng malaking bitak. Napahawak ako sa tiyan ko dahil masakit ang natamo kong suntok galing sakanya. Naging alerto agad ako dahil alam kong aatake na naman siya. Mabilis akong umilag at nasipa siya sa mukha.
"Not bad."
Sumugod naman siya at sinuntok ako sabay hawak sa kaliwa kong braso at pinaikot. Napadaing naman ako sa sakit.
"Ahhh!" sigaw ko.
"Chaeyoung! Itigil mo na 'to Eunlee!" pinipilit naman ni Youngjae na makatakas sa kadena.
"Huwag kang makialam saamin Youngjae." suway ko.
Sumugod na naman siya at sinubukang sipain ako ngunit ginamit ko ang kamao ko upang mapigilan siya. Pinaikot-ikot ko siya at hinagis sa pader. It's a tie now b*tch.
"How dare you." naiinis niyang sabi.
Nagulat naman ako ng biglang lumakas ang kapangyarihan niya.
"Demon Vampire Soul."
Demon Vampire Soul? No! Matagal na yang wala sa kasaysayan ng mga bampira ngunit paano niya ito nakuha?
"Nagulat ka ba?"
She take over as a Demon Vampire. May dalawang sungay ito sakanyang ulo, pakpak na mala dragon, matutulis na mga kuko at buntot na parang demonyo talaga. Nararamdaman ko sakanya ang malakas na kapangyarihan.
Nagulat ako dahil bigla siyang nawala sa paningin ko. Nilibot ko ang paningin ko at huli na ng malaman ko na nasa likod ko siya. Sinipa niya ako ng malakas sa likod ngunit agad yung napigilan ng paa ko na matumba. Ginantihan ko naman siya ng suntok ngunit nabigo ako. What kind of power she have?
"Demon Vampire Soul. Alam mo bang matagal ko 'tong pinag-aralan upang makuha ito."
Lumipat na naman siya sa harap ko at sinuntok ako sa mukha. Napakabilis ng mga galaw niya hindi ko masunod.
"Alam mo bang kailangan ko pang bumalik sa panahong nabubuhay pa ang kapangyarihan 'to? Hahahaha at sa wakas nasa akin na talaga 'to."
Sinuntok na naman niya ako sa mukha at napatalsik naman ako sa pader, nahulog ako. Ngayon nakadapa na ako at hindi maigalaw ang katawan may dugo naring dumadaloy sa sahig.
"Kawawang prinsesa ng mga bampira, napakahina."
Hinawakan niya ang buhok ko saka ang leeg ko at inangat.
"F*ck stop it Eunlee!" sigaw ni Youngjae.
Hindi pinakinggan ni Eunlee ang sinabi ni Youngjae. I have the way to defeat Eunlee. I have to do this.
Napangisi nalang ako at tumawa ng kunti. Bigla namang nagbago ang timpka ng mukha niya.
"Anong nginingiti mo diyan?" naiinis niyang tanong.
"Such a stupid girl."
Sa pagsabi ko nun mas hinigpitan pa niya ang pagkakasakal saakin.
"Tingnan lang natin kung hanggang saan ka pa makakapagsalita."
"S-stu-p-pid." nahihirapan kong sabi ngunit may halong ngisi.
"T-trap." deretso kong sabi.
Bigla namang umilaw ang nasa ibaba niya kaya nabitawan niya ako. Ako naman ay naghahabol ng hininga.
"From present to past, bring her to past and return that power she stole. Past Time Travel Activate."
Napasigaw naman siya at nakakabingi. Salamat sa sinabi niya kanina ng dahil dun nakakuha ako ng clue kung papaano siya tatalunin. I'm lucky to have this kind of power.
"Ngayon hinding hindi mo na magagamit ang kapangyarihang yan."
"Anong ginawa mo? Ahhh!!!" sigaw niya.
"Nang dahil sa kadaldalan mo kaya kita natalo."
"Paalam Eunlee na'way magsaya ka sa panibagong panahon na pupuntahan mo."
"You b*tch! Ahhh!!!"
At tuluyan na ngang mawala ang nakakarinding sigaw niya. Maligayang paglalakbay nalang niya sa makalumang panahon. Napunta lang naman siya sa panahong nabubuhay pa ang kapangyarihang yun. Hindi na ako mag-aalala dahil hindi lang naman siya ang gumagamit ng kapangyarihang yun. Kaya goodluck nalang sakanya kung mabuhay pa siya.
Pinuntahan ko agad si Youngjae. Pinakawalan ko siya sa pesteng kadena na ginawa ng bruhang yun.
"Ayos ka lang?" tanong ko sakanya.
Nagulat naman ako ng bigla niya akong yakapin.
"Sa susunod huwag na huwag mo na yung gagawin."
"Ha? Buhay pa naman ako ah."
Hinigpitan niya ang pagyakap saakin.
"Aray!" sigaw ko. "Alam mo namang may mga sugat pa ako."
"Ay sorry. Don't worry papatigilin ko ang pagdurugo niyan."
Nagpalinga-linga naman siya, tumayo siya at may kinuha sa gilid. Pinalibot naman niya ang tela sa braso at binti ko.
"Sigurado akong matatagalan ang pag-galing niyan." anito.
"Alam ko. Malakas naman kasi yung kalaban ko."
"Pero mas malakas ka pa sakanya."
"Tsk."
"You're gifted Chae."
Chae? Ngayon ko lang narinig na tinawag niya ako ng Chae. Napangiti ako ng lihim.
"Ayan."
Tinulungan naman niya akong tumayo. Nakakapit yung isa kong kamay sa balikat niya habang hawak hawak naman niya ito at hawak naman niya yung bewang ko. Nagsimula na kaming maglakad, nahihirapan akong maglakad ngayon at mukhang hindi ko kakayanin ito.
"Chaeyoung kaya mo pa ba?"
"Oo naman." sagot ko.
"Alam kong hindi."
Nagulat naman ako dahil mukhang nahalata niya. Pinaupo muna niya ako sa sahig at tinanggal ang tela sa binti ko.
"Ito lang ang magagawa ko sayo ngayon."
Tinapat naman niya yung kamay niya sa binti ko na may malalim na sugat. Umilaw naman ng kulay berde ang palad niya pati narin yung sugat ko. Unti-unti namang naghilom ang sugat ko sa binti. Nawala naman ang kulay berde sa palad ni Youngjae at tuluyan na ngang gumaling ang sugat ko sa binti.
"Akala ko ba..."
"Matagal na akong nag-aaral ng healing spell."
"Okay." tipid kong sabi.
"Pasenya ka na kung yan lang yung magagawa ko ngayon."
Ngumiti naman ako at ginulo ang buhok niya.
"Ano ka ba. Okay lang 'to at least makakalakad na ako ng maayos."
Napatulala naman siya sa ginawa ko.
"Magpatuloy na nga tayo." bigla niyang sabi.
Tumayo naman ako at oo hindi na masakit yung binti ko pero yung braso ko may sugat parin.
Jinyoung's POV
Pareho kaming hinihingal ngayon. Hindi ko maikakaila na malakas ang isang 'to.
"Wala ka bang balak sumuko?" sabi nito at hinihingal pa.
"Wala!" sagot ko at umatake.
Nasangga naman niya yun gamit ang braso niya.
"Not too bad."
Tang*nang hambog 'to. Nakakainis hindi ko magawang magamit ang Eye of Death ko, hindi ko alam kung bakit hindi ito gumagana ngayon. Anong nangyayari?
Naging alerto naman ako ng biglang siyang sumugod at pina-ulanan ako ng suntok. Ginawa ko namang pangsangga ang dalawa kong braso.
Tss. Malakas siya. Alam kong pantay lang ang lakas namin ngunit isa ang dapat ang magwagi saamin. Jisoo, just wait I'll save you.
Nasuntok naman niya ako sa mukha. Arrgghh.
Gaganti pa sana akong napatigil. May nararamdaman ako napakalakas na kapangyarihan. Nandito na siya.
Maraming taon o dekada narin ang nakalipas simula ng magkita kaming dalawa.
"Pinuno." sabay na sabi ng dalawa.
Lumuhod naman ang dalawa sa gilid at tuloy tuloy lang ang walang kwenta kong ama sa paglalakad. Nasuot ito ng itim na tuxedo. Hindi ko alam ang magiging expression ko, matatawa ba ako o hindi. Anong okasyon ang dadaluhin nito?
"Sa wakas at nagkita narin tayo."
"Wala akong pakialam sayo. Pakawalan mo si Jisoo."
"Hindi yang mayayari hangga't hindi mo binibigay ang kapangyarihang inaasam ko."
"Manigas ka!"
Sinugod ko siya at sinuntok. Nagulat nalang ako na isang kamao lang ang ginamit niya upang mapigilan ang atake ko. Napalipad naman ako buti ginamit ko ang paa ko upang hindi ako tuluyang bumangga sa pader. Inatake ko na naman siya ngunit agad niya ang sinutok sabay sipa sa mukha ko kaya napaatras ako.
"Akala ko malakas ka dahil nasaiyo ang Eye of Death, nagkamali ako. Ako! Ako ang karapatdapat sa kapangyarihang yan."
Tinadyakan naman niya ako ng maraming beses kaya sumubsob na yung muha ko sa sahig.
"Mahina ka. Hindi ka nababagay sa kapangyarihang yan."
Hinawakan naman niya ako sa leeg at inangat. Naliligo narin ako sa sarili kong dugo.
"Jinyoung! Pakawalan mo siya!" sigaw ni Youngjin.
Napalingon naman ako kay Youngjin na hawak nila Myungsoo at Kyungsoo. Binaling ko naman ang tingin ko sa walang kwenta kong ama. Aaminin ko sobrang lakas niya at hindi na ako makagalaw dahil sa mga tadyak niya.
"Ibibigay mo ang Eye of Death at mamamatay yang babaeng yan."
Sh*t ito ang ikinakatakot ko. Wala na akong magagawa kundi sundin ang gusto niya. I'm sorry Ma at Chaeyoung ngunit kailangan ko 'tong gawin upang mailigtas ang babaeng mahal ko.
"Sige payag na ako."
"Jinyoung hindi-" napatigil naman si Youngjin ng tadyakan siya ni Myungsoo sa likod.
Pinikit ko naman ang mata ko. Ilang segundo lang ay inimulat ko ito.
"Kapangyarihang nasa akin ngayon o sinaunang kapangyarihan. Ililipat kita sa aking ama at doon ka na sakanya habambuhay. Eye of---"
Bago ko matuloy ang sasabihin ko ay may bigla kaming narinig na bumitak. Napatingin naman ako sa Memory Glossary na patuloy na bumibiyak.
Tuluyan na nga yung nabasag at biglang may lumabas na napakasilaw na liwanag. Napapikit ako ngunit pinilit kong minulat ang mata ko hanggang sa makita ko siya.
She's wearing a white dress na may ribbon sa likod, puting bulaklak sa dibdib at ang mga mata niya, kulay asul. And she looks like...
"Dennise."