"HOW DID you do it Serena?" tanong ni Troy sa akin pagkapasok sa kanyang opisina alas-tres ng hapon. Dala dala ko pa ang ilang folders na papapirmahan sa kanya since he doesn't have any meetings for the whole day.
Tinaasan ko s'ya ng kilay, "What are you talking about?" pagmamaangmaangan ko.
"Janus, one of the Finance Specialist, was the one who took the money? The report from the police came and they told me that it was you who gave the evidence to them. 'Yon ba ang rason kung bakit na-late ka kahapon?" he expounded.
"Just..." paano ko ba iwawala ang topic na 'to? "... focus on your big day. That's going to be the next day. Don't stress yourself about something that has been resolved."
Naningkit ang kanyang mata sa'kin. He's trying to figure out if I'm hiding something. I groaned. "C'mon, Sir! Just sign these papers so the project will be sealed as soon as possible." sabay lagay ng mga folder sa tabi ng isa pang naka-pile up na bunch of folders.
"Ayaw mo na ba akong pauwiin nitong pinaglalagay mo sa mesa ko?" manghang tanong nito sa'kin at napasinghap naman ako bigla.
Literal na nakanganga ako pero may nagbabadya ang ngiti sa aking labi.
"What?" he asked confusely.
"Did you just... whine about... your work?" I asked with pure exaggeration. A workaholic Troy Monteverde just spat the words that I always wanted to say to my secretary.
Kunot noo naman ang ibinigay n'ya sa'kin. "Bakit? Wala na ba akong karapatang magreklamo?" tanong nito sa'kin habang sinasarado ang isang folder na kakatapos n'ya lang pirmahan.
"Come here," utos n'ya sa'kin na hindi ko inasahang bigla kong ginawa.
Lumapit pa ako sa kanyang mesa pero minuwestra niya ang kanyang kamay sa kanyang gilid. Signaling me to come closer that near.
Nagtataka naman akong sumunod. Ano naman kayang drama nito?
Nang tuluyan na ako tumabi sa kanya ay nagitla ako nang bigla niyang yinakap ang aking baywang and he rested his head on it. Medyo mabigat ang kanyang pagkakasandal.
"Okay ka lang ba?" I asked with worry.
Hindi ako umuwi sa kanyang condo kagabi dahil sa ginawa ko. Nagpaalam naman ako sa kanya na sa apartment ako didiretso dahil nagkunwari akong may dinaanan na kaibigan sa Sta. Mesa. Since halos nando'n na rin naman ang apartment ko, do'n na ako nanalagi. He didn't reply though, that's why I don't know if he went home on time. Last night was his busiest day. They had a roll call meeting with the Board members last night to review the outline of their official meeting. I heard pa nga kanina pagpasok ko na nagisa raw masyado ang Marketing at Business Development Team dahil sa dami ng tanong ni Troy. Though, nasagot naman daw ng team, may mga ilang parts pa nga raw na dapat ayusin kaya pagdating ko, stress na stress ang mga 'yon nang datnan ko.
"Let me rest for at least five minutes, 'My." Napalunok ako sa kanyang sinagot sa tanong ko. Pero hinayaan ko nalang rin. 'Di pa rin talaga ako sanay sa ganyang endearment n'ya sa'kin.
I don't know what's our relationship and I won't ever ask him that! We are sweet kapag kami lang, we are doing sex every time we are at his condo and we play like a family if Gabgab is present. I don't want to nag him about it. All though, I have to be honest with myself, na umaasa ako. Umaasa na hindi lang do'n ang mayro'n kami. Na sana kahit paano may label pero ayaw kong dumating ang panahon na maging tunog needy ako.
Never! Or maybe... if he confused me more, then I'll ask. I was taught by my Stepmom that girls deserve label if I'm in a romantic relationship. She said that I shouldn't settle without it because sometimes, it serves our assurance. Assurance that we are official, that we have place on their lives. Assurance of commitment.
I mentally groaned about my stepmom's reminder. Biruin niyo, she gave me that when I was still in middle school in America. Hindi ko 'yon pinagtuunan ng pansin kasi busy ako sa pag-aaral. Busy sa sariling buhay. Those were the days that I don't need any man to make my womanhood complete.
Kaso, ibang kaso na 'to. I know. I should be smart on this. Ayokong matulad sa ibang babae na masyadong nagpalapa sa commitment and ended up crying because of various reasons.
Hindi ko siya papangunahan. I'll let Troy take the initiative. I won't be an Alpha female this time. Kapag pala nasa ganitong sitwasyon ka, minsan may kinakailangan kang isakripisyo if you want it to work.
"Anong oras ka ba kasi umuwi kagabi? You didn't text me." Shit! Sabi ko, I won't be a needy bitch, right? Why did it sound like I'm compelling him to report everything to me? Baka ma-turn off s'ya! Oh no!
Troy chuckled, "I love how you sounded when you said that. I'm sorry, I slept early. Too tired. I won't do it anymore, I'll text you right away."
I cleared my throat, "Y-You don't have to. Hindi naman kita inoobliga na gawin 'yon. We're cool right?"
Burn, Serena. Burn yourself you biatch!
Tumingala sa akin si Troy pero gano'n pa rin at nakayakap sa baywang ko. Nakangisi sa akin na para bang nakakatawa ang sinabi ko. Napaiwas tuloy ako ng tingin.
"My baby Mommy is blushing..." he teased that made my face flushed in red. Naitulak ko tuloy s'ya para makaiwas. Gosh, ang init ng mukha ko. Mas lalo akong hindi makatingin sa kanya.
Umatras ako para bigyan kaming dalawa ng espasyo pero agad n'ya akong hinila pabalik. Muli s'yang yumakap pero mas mahigpit ngayon kasi medyo nagpumiglas na ako. "Don't move."
Natigil ako sa paggalaw nang sinabi n'ya 'yon. Tapos ay muli s'yang tumingala sa'kin. "I can't see your face. Your melons are too big."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. He even massaged it! Manyak talaga 'tong lalaking 'to! Walang filter minsan kapag kabastusan! I was about to moan when I pulled myself together. Tinulak ko s'ya tapos ay sinamaan ng tingin. "Ang manyak mo, alam mo 'yon?"
Sumandal na ngayon ang binata sa swivel chair nito tapos nagulantang ako nang bigla nitong hawakan ang pundilyo ng suot nitong slacks and massage his thing!
Dilat na dilat ang mga mata ko sa ginawa n'ya. Ang talimpadas, nakangisi pa sa'kin tapos ay napapapikit pikit habang patuloy nitong tinataas baba ang kamay sa ibabaw ng pundilyo nito. He's even biting his lower lip!
Damn it! He's teasing me! No! Tempting me! Bigla akong napalunok.
"Don't you like what you are seeing, 'My? I'm hard because you're not with me last night. Don't you want to sit here?" his lustful voice enshrouded my mind. Mas lalo akong napalunok.
He really looked like a pornstar because of his... pwesto. Nakatihaya sa swivel chair, nakabukaka, patuloy sa pagtaas baba ng kamay nito sa pundilyo, nakagat labi, papipikit pikit na animoy nasasarapan sa ginagawa, he's even moaning! My god! And what made my body exploded in heat was his hips. He's thrusting while his hands are still tracing the bulge beneath his slacks!
What a... sight!
Kakagat ba ako sa pain n'ya? Damn, marami pa dapat kaming gagawin dahil oras ng trabaho! Pero heto s'ya! Nagpaparamdam. Ano, Serena? G ka ba?
Kakagat ka ba?
Oo! Kakagatin ko 'yang nasa ilalim ng slacks n'ya. I missed him last night, kaya humanda s'ya dahil ako pa talaga ang chinallenge n'ya, huh.
I smirked at him. Mabilis kong kinuha ang remote to close all the sliding curtains of his entire office room. As far as I can remember, I locked the door. 'Di ko alam na may mapapala ang pag-lock kong 'yon na hindi ko naman sinadyang ni-lock.
Nang maibaba ko ang remote ay tinanggal ko naman ang tali ng buhok ko. I held his two legs that's spreading out in front of me. Parehas kaming nakangisi sa isa't isa.
May sasabihin sana s'ya pero naging ungol 'yon nang ako na dumaklot ng kanyang pag-aari na bakat na bakat sa kanyang slacks. I massaged in a rhythm that he always wanted. Then, I kissed it. He groaned more.
"Release it." Utos ko sa kanya habang hinihimas himas ang kanyang hita.
Lust was now evident in Troy's face. Walang pag-iimbot n'yang binuksan ang zipper ng kanyang slacks at nilabas ang dragong gustong kumawala.
When it sprung, I immediately covered it with my two useful hands. Slowly stroking it... and massaging the tip of it. Mas lumakas ang kanyang ungol sa ginawa ko. When I stroked it upward, a few liquids showed on top of it. I didn't hesitate to lick it that made his buddy harder
"Shit, Serena! You're good at this. You're nailing it." Papuri n'ya na s'yang kinatuwa ko. "Suck me now, please."
I won't let you forget this, Troy. I'll make sure of it.
"SERENA! Mabuti at nandito ka na!" naagaw ang atensyon ko nang tinawag ako ni Lily. Isa sa Business Dev Associate na part ng biggest project na gaganapin sa makalawa. "Halika, kain ka muna rito!"
Pagkalatag ko ng folder na napirmahan ni Troy ay umiling ako sa kanila. "Pasensya pero kakakain ko lang. Busog pa."
My inner vixen chuckled. Marami akong nainom kanina... masustansya. My god, Serena! You sounded as if you really are satisfied.
My cheeks heated upon remembering it. Damn it!
"Ang blooming mo 'ata ngayon? Hiyang ka ano?" tanong ng isa pang member ng team na si Giselle. She's a big woman with a good fashion sense. "Aminin mo na, girl!"
Mas lalo 'ata namula ang mukha ko sa pagkakaprangka ng kanyang tanong. Gosh, halata bang may ginawa kaming kababalaghan ni Troy?
Napaatras naman ako ng bahagya nang biglang lumitaw sa mukha ko ang mukha ni Julia—ang bading na Manager ng dalawang naunang magsalita. Nakasalamin pa ito sa'kin habang naniningkit ang mga mata. Suminghot pa ito sa balikat ko.
"May naaamoy ako sa'yo..." nanlaki ang mata ko sinabi n'ya. Dagdagan pa ng tili at tawanan ng mga kumakain ng Pizza na tingin ko libre nitong si Julia.
Amoy ano? Oh no, nagpabango naman ako kanina kasi masyadong matapang ang amoy ni Troy... gosh, I don't want to elaborate it! It's... sticky and yummy! Oh gosh! Stop me!
"Amoy zonrox ba, bakla?" tanong ng isa sa kanila na nagpamula ng mukha ko. Oh my! The vulgarity... hindi ko kinakaya!
Binalik ko ang tingin kay Julia, ilang sandali pa itong nakasingkit ang mata sa'kin bago sumigaw. "Amoy swerte s'ya! Amoy bulaklak na sariwa!"
Hindi ko alam kung makakahinga ba ako ng maluwag sa sinabi n'ya o I-c-correct na hindi na talaga sariwa... teka, ba't ko kailangang sabihin pa 'yon? Serena, loka loka ka?
"Ano ba 'yan! Akala ko naman amoy chumorla." Wika naman ni Marga, head ng Marketing Team na ang sabi nila, babaeng bakla.
"Chumorla?" tanong ko. Completely clueless of the meaning.
Marga rolled her eyes at me, "Beh, churmorla means nakipag-anuhan. Ano? Virgin tayo?"
Namula naman ang mukha ko nang ma-gets. My god! What's with these people?
"Masyado niyo namang hina-hotseat ang Star of MGC." Nagulat ako nang biglang may isang braso ang umakbay sa'kin. It's Eloy, part rin ng Marketing. "Dito ka muna, tutal naka-break time naman tayo."
Kahit na nagugulantang ako sa nangyayari ay tumango na lamang ako. It's like they're having fun here. "Ano bang mayro'n?" tanong ko. 'Di pa naman namin nakukuha ang deal pero may paganito na sila.
"Our presentation got approved by Sir Troy!" tili nilang lahat at nagsusumigaw pa.
Napangiti naman ako dahil do'n. These people, they know how to be happy whenever they got something even if it's too simple to get. Kailan ba yung huling na-experience kong mapasama sa isang ganitong salo salo? Noong intern palang ako sa Fontanilla de Royale? Iyon palang 'ata. Hindi na nasundan dahil kinailangan kong mag-step up since my brother needed me.
Napalabi ako. Parang never kong naabutan ng ganito ang buong Team ko sa amerika. I'm so uptight pala. I'm too detached with them na nakalimutan ko nang i-acknowledge sila. Kung I-a-acknowledge ko naman sila, simpleng 'Congratulations, you may go' lang then after no'n work na uli.
"Kayo pa ba? Ang gagaling niyo kaya!" nakisalo na ako tapos ay sabay sabay uli silang nag-cheer.
I should do this more often when I get back being Serena Fontanilla.
"What's happening?" tumigil ang hiyawan nang biglang pumasok si Troy. Hindi nagtagal ang kanyang seryosong tingin sa lahat dahil bigla iyong bumaba sa balikat ko at umigting ang panga.
Doon ko na-realize na nakaakbay pa rin pala sa'kin si Eloy. Mabilis ko 'yon tinanggal dahil baka iba pa ang maisip nito.
"N-Nagkakasayahan lang po, Sir." Sagot ni Julia na kahit kitang kita sa mukha ang pagkahumaling sa kakisigan ay bakas pa rin ang kaba dahil sa kaseryosohan ng itsura at tono ni Troy.
"Kailangan lang po naming mag-loosen up, Sir. Para po sa big meeting natin ay mas tumaas pa po ang confidence natin na makuha ang deal." Anang ni Marga.
"I don't mind what you are doing. Continue what you have here. Just don't include my secretary." I gawked at him. What the hell, Troy? "You. To my office. Pinagod mo 'ko kanina. Get me some pineapple juice."
Nalaglag 'ata ang panga ko nang walang kaabog abog n'yang sinabi ang utos n'ya sa'kin na may pahapyaw na litanya sa ginawa namin kanina.
What the damn hell, Troy Davis?!
Mabilis akong nagmartsa palabas ng cubicles nila at sinundan si Troy. Hindi ko na binalak na tingnan ang mga nakarinig na pawang mga nakanganga ang mga bibig sa aming dalawa. I need to spank him and at the same time, I need to talk about our lustful mundane that we shouldn't be doing here. Unprofessional s'ya at baka mahuli pa kaming dalawa.
Pagkapasok sa kanyang opisina ay binungaran ko agad s'ya ng sama ng tingin. "What was that?" I asked, trying to control my temper.
Nag-angat ng tingin sa akin si Troy na kasalukuyang kakabukas lang ng laptop nito. "What do you mean?"
"Do you want to get us in trouble, Troy? Sa sinabi mong 'yon, mag-iisip na sila na may nangyayari sa'tin!" histerikal kong wika sa kanya.
Kunot noo naman itong tumingin sa'kin. "And so?" he asked, yung tipong napakawalang kwenta ng sinasabi ko.
"And so? I d-don't want them to know that... we are doing something." I replied, medyo humina ang tono ng boses ko dahil nakakahiya iyong sabihin.
"Ano bang problema mo kung ano ang iniisip nila?" pagalit nitong tanong sa'kin tapos ay tumayo upang lapitan ako. Nakaigting ang mga panga nito at magkasalubong ang mga kilay. Halatang hindi natutuwa sa sinasabi ko.
I'm just trying to protect his image from them!
"Kinahihiya mo ba ako?" nagulat ako sa naging tanong n'ya. Sa'n n'ya napulot 'yang tanong na 'yan?
"What?" I clarified.
"Tinatanong kita kung kinakahiya mo ba ako?" pag-ulit nito at mas lalong nakakunot ang noo. Halata ang pagsusungit.
"Hindi!" tugon ko. Dudugtungan ko pa sana kaso bigla naman itong umentrada.
"'Eh 'di 'wag mo nang isipin pa kung ano ang gusto nilang isipin, Serena. Wala silang pakialam sa'tin." Wika nito tapos ay muling bumalik sa kanyang kinauupuan.
Isang malalim na buntunhininga ang aking ginawa at napapapikit pa. I need to put some senses on him. I need him to see the other side of what we are doing.
"You can't expect me not to think about it, Troy." Pauna kong paliwanag. "You should be aware na magkaibang mundo ang ginagalawan nating dalawa. You're a well-known Bachelor in the Philippines. They're expecting you to be linked to a socialite or at least to a daughter of a businessman. I'm just... nothing."
Napayuko ako sa dalawang dahilan. Una, ang linyang 'yon ay may bahid ng kasinungalingan. Hindi nagkakalayo ang mundo namin. However, that's not my issue here. What if ganito nga ang sitwasyon naming dalawa? Na hindi talaga ako mayaman? Na commoner lang ako. If I'm not the brave Serena right now, for sure, I'm a weak and useless woman who's full of insecurities in life. At hindi natin alam ang mangyayari sa hinaharap. Maybe I'm on top of the pinnacle, pero paano kung mawala ang lahat ng mayro'n ako? What would other people think about our... companionship kapag nalaman nila?
"You're watching too many dramas lately, 'My?" he asked me while grinning. But his annoyance and irritation with this topic are still there nonetheless.
"C'mon on, Troy. Don't ever forget that the law of Food Chain when it comes to statuses are still there. Hindi kailanman 'yon mawawala. Power will always belittle those who are weak. That's how they're surviving in this field." I reasoned out.
Troy put his both elbow on his table at let his both hands hold it each other while he's looking at me intently. "I am here with you, Serena. I'll protect you."
My heart sank because of the sincerity of his voice. I can really feel his genuine care for me.
Pero hanggang kailan, Troy? Hanggang sa magsawa ka na sa katawan ko? Paano ako kung sakaling magsawa ka? Sa'n ako pupulutin? At paano kung malaman mo ang kasinungalingan ko sa'yo? Would you still say the same?
Parehas kaming natahimik ng ilang sandali. Tapos ay kusa kong iniba ang topic namin.
"Nakapag-usap na ba kayo ng kapatid mo?" I asked him.
"Hindi pa, bakit?" tugon nito tapos ay muling tumingin sa sariling laptop.
Magtatanong na sana uli ako nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina ni Troy at pinasok niyon ang galit na galit na si Adrianna.
"Troy Davis!" singhal nito sa kapatid nang makapasok. Pulang pula ang mukha nito at tila galit na galit sa kung anuman ang ginawa ng kanyang kapatid.
Tamad naman na tiningnan ni Troy ang kapatid. "It took you what? Half of the day to be here, Ate?"
I can see how furious Adrianna was and somehow, I know why.
"How dare you to invite Rolando on your meeting?!" sambulat ni Adrianna.
Halata naman sa mukha ni Troy ang pagkagulat sa sinabi ng kapatid nito at agad na naglandas ang mga mata nito sa'kin.
I just gave him a smirk before I started to walk outside of the room. Isang ngisi pa ang binigay ko rito at isang kindat para makompirma mula sa'kin na ako ang may kakagawan no'n.
I used Janus to make it possible. Now, let's see what you are hiding, Adrianna.