Chapter 36: Confession of a Torpe
Ilang days na ang Lumipas at eto ako ngayon Nag-aayos ng damit.
"Steffie, Tapos mo na bang ayusin ang mga damit mo?"
"Wait lang Nissan! Excited!"
Pumunta naman sa Kwarto ko si Unnie Sterrine kahit maldita at masama ang ugali nito ginagalang ko pa rin ito, kasi Bali-Baliktarin man ang mundo Ate ko pa rin siya.
"Sasama ka?"
Tanong ko dito.Tumango naman ako,
"susukatan din daw ako ni Tita Eh!" Ngumiti na lang ako, Naisip ko Bigla. Bakit kaya Galit sa Akin si Unnie, Iniisip ko lang, ano kayang Ginawa kong mali sa kanya. Wala naman siguro Diba, Mahal na mahal ko kaya sila.
"Advance Happy 18Th Birthday Steffie" Ngumiti ito sa akin, Maniwala kayo sa Hindi, naiyak ako kasi basta para bang ngayon ko lang narinig na binati nya ako.
Kasi naman wala kaming ginawa ni Unnie kung di ang mag-away, bangayan, sampalan, at sambunutan.
"Thank you Ate"
Nagulat din siya sa sinabi ko, awkward nga eh, pero first time ko lang siyang tinawag na Unnie, ano kayang nakain namin ano? Steak,ham, tapos sandwich lang naman Himala talaga ano.
Sana pala ganun na lang ang lagi namin Breakfast, para lagi kaming Magkasundo. Miss na miss ko na kasi siya eh.
"Oh ba't Umiiyak ka?"
mataray na tanong nito.
"Hah! W-wala" sabi ko nang Nauutal.
"Tss. Ang OA" Bakit kahit nagsusungit si Unnie Ngayon ay hindi ko siya Magawang patulan.
"Tapos ka na bang sa Pag-aayos ng damit?"
"Of course, Obvious ba, Pupunta ba ako or Magsasayang ba ako ng oras para pumunta sa Kwarto mo Kung Hindi ko pa tapos ang Pag-aayos ng gamit ko. Such A Stupid" Sabi Ulit nito. Omygash nasapian na naman ba ito ng masamang Espiritu at bumalik ang pagiging mean niya at pagkamataray or ayaw niya lang talagang Masabihan na medyo lumalambot or Bumait na siya, siguro nga Pinagtatakpan nya lang talaga. Napangiti naman ako.
"Hoy! Nababaliw ka na ba Ngingiti-ngiti mo dyan"
Himala talaga kahit sinasabihan niya na ako ng Hindi magandang salita Eh Hindi pa rin ako nakikipag-away or Nakikipagsagutan sa kanya, para kasing Ah Ewan.
"Oh! Yung Cellphone mo, naiwan mo dun sa Sofa kanina"
Inabot niya ito sa akin.
"Thank you ate"
"Tss. Burara, And oh you Do not call me 'Ate'
"Yes, I did"
"I Said Don't call me 'Ate' Hindi ako sanay and It's Sounds Creepy sa pandinig ko"
"Ok, Unnie na lang"
"Psh. Whatever"
"Yohan" Tawag niya kay Nissan.
Lumapit naman ito sa kanya.
"Hindi mo ba isasama si Jammil?"
Hindi ito Umimik.
"Break na kami"
"OMO, Don't Tell me, are you inlove on that B'Tch Nerdie Girl?"
"Shut Up Sterrine! You Don't Fncking care, And Stop calling her Like That, You Have no Rights to Call Her some Stupid name"
Nag-roll eyes naman ito.
How dare She?
Arujusko nasapian yata talaga si Unnie, she Act Like A b'tch na naman.
"Hindi siya bagay sayo, I Like Jammil For you at Hindi Doon sa Jessie na iyon"
"Wala kang paki, Tinawag mo lang ba ako, para tanungin kung kami pa ni Jammil, atsaka siya naman ang May Kasalan, Parehas kayong B'TCH kung alam ko lang"
"Wala ka bang awa sa tao Yohan, Napaka-cassonova mo talaga and grabe araw-araw umiiyak si Jammil, Yohan hindi mo ko masisi friend ko si Jammil, she's kind,smart and nice, And Don't call Her Bitch she's Not! were Different" Galit na sabi ni Unnie.
"At ikaw kailan ka pa naawa Sterrine Don't Tell me nagkaroon na sa vocabulary Mo ang salitang Awa at Pagmamahal, wala ka naman alam doon diba. Napaka-insensitive mo nga at cold kaya nga hanggang Ngayon wala ka pa ring Boyfriend because You Didn't know what Love is"
Ano ba iyan, nag-aaway na sila at wala naman akong magawa ang shunga ko pinanonood ko lang silang mag-away.
Nanahimik naman si Unnie, at Agad naman umalis sa kwarto ko. Pero Eto lang ang Napansin ko, Umiiyak siya.
Sinundan ko ito, pumasok ito sa kwarto niya.
Umiiyak nga siya.
"Anong Ginagawa mo, Umalis ka dito!"
"I Said LEAVE ME ALONE B'TCH"
"unnie"
"Leave me Alone!"
"Are you ok? Unnie I'm Here for you If you--"
"Hindi ka ba nakakaintindi alis!!"
Umalis na lang ako, napailing na lang ako.
si Nissan naman naabutan kong nakaupo sa Bed.
"Nissan, say Sorry to her, Puro masasakit ang sinabi mo sa kanya"
"Alam ko, kung Makahusga din naman siya, diba Bestfriend mo si Jessie? Hindi ka manlang ba nagalit?"
" Oo nagalit at nainis ako sa Pinagsasabi ni ate Kay Jessie, Pero nissan Mali pa rin yung ginawa mo"sabi ko.
"Nissan, Do you Like Jessie? don't you?"
"No"
"And why are you acting like that? To the point na nakapagsalita ka ng hindi maganda kay Unnie"
"I Don't Know, Hindi na kasi maganda yung Pag-uugali ni Sterrine"
8:20 am
Nasa airport na kami. Yung dalawa hindi pa rin Nagpapansinan, Mamaya pa naman yung Flight Namin.
Napatingin naman ako kayla Jessie hindi sila mapakali, Problema ng mga yun. tingin ng Tingin sa Phone.
Lucy's Pov
sabi ko 8:30 Wala pa rin siya. Mukhang papalpak pa.
"Yohan" Tawagan mo nga.
"hindi nya sinasagot yung hone" mahinang sabi nito sa akin.
"ano ba iyan" Nakareceived naman ako ng Text agad ko itong binasa,
'WTF Pigilan mo sya please, Nakaalis na ba siya'
'Traffic! anong oras ba ang flight'
Halos matawa-tawa ako sa Binasa ko.
Seriously, Hayy kawawa naman siya.
Well It's my part of my plan.
"Hoy! ano na?" sabi ni Jessie.
Pinabasa ko yung Text Message sa kanya.
"Grabe Confirmed Best! ayiiee ang swerte nya naman, Pero kawawa naman yun tao" sabi nito.
'Nandito na ako, nasaan na kayo' Text nito.
'I am sorry wala na siya, huli ka na'
reply ko.
Matteo's Pov
Nang mareceived ko ang mga text nila na nagsasabing Aalis na si Steffie Papuntang korea, at ang masama 8:30 ang Flight niya nagmadali akong Pumunta sa Airport. 8:00 pa lang naman kaya maabutan ko siya.
Mabilis akong Nagdrive, kaya pala naalala ko nang nabubog siya noon at nang kumain kami ng cake may nabanggit siyang pagpunta nya nang Seoul.
Natataranta na ako, Hindi siya Pwedeng Umalis... Hindi nya Pwedeng iwan ang Puso ko.
Oo Inaamin ko Gusto ko si Steffie ay Hindi Mahal na mahal ko si Steffie at kailangan pigilan ko siya sa Pag-alis nya kung Hindi Ikamamatay ito ng puso ko, ang T5nga ko lang bakit ngayon pa kung kailan aalis na siya.
Nakakainis Traffic. WTF
Nagbusina ako ng sasakyan.
Time Check 8:15
WTH Aabutin pa naman iniwan ko ang kotse sa gitna ng traffic at syempre No choice Kundi Tumakbo papuntang Airport, sh't tumakbo ako ng sobrang bilis. ayokong Iwan niya ako, natatakot ako hindi niya na ako balikan at tuluyan na siyang Lumayo sa Akin.
Nakarating ako sa airport.
At pumasok kaso, The Heck Hinarang ako ng Guard.
"WTF Pwede ba papasukin nyo na ako"
Bwiset ilang beses akong nagpupumilit pumasok.
Pinanghinaan naman ako nang replayan ako ni Lucy na nakaalis na siya.
D*mn It.
Pumunta ako sa malawak na lugar. ewan ko ito yata yung parang paradahan ng Eroplano, May nakita kasi akong kaalis lang, Napaiyak tuloy ako, wala na iniwan niya na ako, Iniwan na ako ni Steffie na hindi manlang niya Nalalaman ang tunay Na nararamdaman ko.
Sabihin nyo ng karma ito for hurting her, ang dami kong sinayang na araw at oras, naiinis ako sa sarili ko, Sinambunutan ko ang buhok ko sa inis.
"Steffie Mahal na mahal kita, Please lang Wag mo kong iwan, Please bumalik ka na. Steffie"
Napaupo ako at lumuluha.
Lucy's Pov
Tinanong ko si Matteo, kung nasaan na siya syempre pinakahihintay na namin ito eh! Eto na talaga.
Nag-apir kaming tatlo, At si Steffie, Naweweirduhan na siya sa amin.
"Problema nyo, Excited?" Tanong nito.
"Ahmm Siguro" Sabi ko. hindi nga pala alam ni Winston na pupunta kami sa Korea.
Siguro Medyo naguguluhan kayo ngayon sa pangyayari.
Ganito na lang pagkatapos ng madramang pangyayari ito, ay magbibigay ako ng flashback about doon sa lan, na kaming tatlo lang nila Yohan ang Nakakaalam.
"Steffie,halika dali May Pupuntahan tayo" sabi ni Jessie.
"Sama kami" sabi namin ni Yohan.
"Uh! paano si Unnie"
sabi nya hah! wow hah! kailan niya pa tinawag na ate Si Sterrine . what a miracle Echos XD
At himala tahimik lang ang g5ga nakasalpak lang sa Tenga nito ang headset. para wala lang pakialam sa Mundo.
"Eh! saglit lang naman iyon Eh dali na!" sabi ni Jessie.
"Ang weird nyo! may tinatago ba kayong 3 sakin"
"Wala ha" sabay namin sabi with hand Gesture. Tinaasan lang kami ng kilay nito.
"Huwag na, malapit na ang flight oh!"
"Pretty Please Best" sabi ni Jessie kay Steffie.
"Tapos pansin ko lang, para kayong baliw kanina na tawa ng tawa, si Jessie Mukhang Kinikilig na ewan, matanong ko lang kayo na ba ni Nissan?"
sabi ni Steffie.
"Tss. Ang ingay mo, daldal halika na nga" hinila siya ni Yohan.
"Makahila naman, wag mo na kong hilain nissan ok! sasama na nga diba!" Sabi ni Steffie.
Kinikilig talaga ako, ayiiiee!
Exciting!
Pumunta na nga kami kung nasaan si Matteo.
"Anong gagawin natin dito?" tanong ni Steffie.
"Hoy! ano ba! bahala nga kayo!"
Steffie's Pov
"Hoy! Ano ba! Bahala nga kayo!"
Aalis na sana ako ng makarinig ako ng sigaw.
"STEFFIE, MAHAL NA MAHAL KITA"
uh! May kapangalan din akong Steffie sa Airort, nag-umpisa na akong maglakad ng hilahin nila akong tatlo.
"Ano ba! ara kayong ewan, nakasinghot ba kayo! adik itong mga ito--"
"STEFFIE LAINE CATRIE, I LOVE YOU AND I NEED YOU, PLEASE DON'T LEAVE ME"
Napahinto ako sa narinig ko, ako ba iyon, hindi ko ba iyon kapangalan, Naalingon ako bigla sa pagkakatalikod ko.
"S-si Matteo" yun lang ang nasabi ko.
nasa State of shock pa kasi ako and Teka bingi na ba ako, pwedeng rewind or Reply, Please.
"Nissan, si Matteo"
Tumango ito, Kahit mainit, Tumakbo ako papalapit sa kanya.
"Steffie, Mahal na mahal kita, I'm sorry, please bumalik ka! Wag mo kong iwan, wag mong iwan ang puso ko, i Promise i will not hurt you Again, wag mo kong iiwan, Mahal na mahal kita"
Hinahangin na ang buhok ko, at tumulo naman ang luha ko, Is It True hindi ba ako Nanaginip, pakisampal nga ako, para akong na freeze sa kinatatayuan ko ni hindi ko manlang magawang magsalita, naiiyak ako hindi dahil nasaktan ako or what, naiiyak ako sa sobrang tuwa na malaman kong Mahal niya ako.
Nakatalikod ito sa akin at nakaupo.
"Matteo" Yun lang ang lumabas sa bibig ko, habang umiiyak.
"Matteo Dog" hindi pa rin siya lumilingon.
"Matteo Douglas, Tumayo ka nga diyan para kang sira alam mo ba iyon, Atsaka tumigil ka na nga sa Pag-iyak hindi bagay" Lumingon ito.
"Steffie" at niyakap niya ako.
"Uh!"
"Steffie, akala ko Iniwan mo na ako"
Err. Pinagsasabi nito 1 Week lang naman ako sa Korea hah!
"Bakit ka ba umiiyak at sumisigaw?"
"Wag mo na akong iwan"
"Oo na" I hug him back.
"Ano nga ulit sinabi mo kanina"
"Steffie, Mahal kita, natatakot akong mawala ka alam mo bang nagmamadali akong pumunta dito para pigilan kang Umalis"
"pfffftt"
"oh bakit natatawa ka!"
"Seriously, Sino bang nagsabing aalis ako"
lumingon ito.
"sila Lucy?" tanong ko.
Natatawa naman ang mga ito.
"Tsk. Such a freak, Pinagtripan lang nila ako"
Sabi nito.
"Totoo naman aalis ako eh"
"Huwag mo kong iwan"
"Teka nga, Patapusin mo muna ako ok! ang kaso Mamaya pa ang Flight ko"
Lumuhod ito at nagmakaawa.
"Ano ba tumayo ka nga diyan! 1 Week lang ako sa Korea"
"Totoo" Nagnod ako.
napakamot ito sa ulo.
"Ano ba iyan, akala ko kasi"
"Totoo ba yung sinabi mo kanina"
"Na ano" parang nahiya naman ang Mokong.
"I heard it all"
"Narinig mo naman pala eh, bakit tinatanong mo pa" Piningot ko yung Ilong niya.
"Tayo na?" Sabi nito.
"LOL! Ligawan mo muna ako"
"Tss. hindi ako marunong"
"Tss. ka rin, Seriously h-hindi ka marunong manligaw" Matawa-tawang kong sabi.
"Why are you laughing?" tanong nito.
"hahahahhaha Pffffttttt Ikaw kasi hhaha di marunong manligaw!"
"Paano ba? yung nakasuot ako ng barong Tapos haharanahin ka"
"Pinagsasabi mo, Nang panahon pa iyan ni Maria Clara, Basta Ikaw ang Dumiskarte Bleh :P"
"Pakiss muna"
"Kiskisin ko kaya mukha mo" sabi ko dito, pawis na pawis na sya, eww! haggard na ata ako.
"Doon nga tayo, Mag-usap ang init dito" Nasa loob na kami ng Airport.
"Aalis ka talaga?" tanong nito habang ako naman ay nag-sip ng cafe.
Tumango ako.
"Don't worry babalik ako, Pinagloloko ka lang ng 3, Gusto mo paltukan natin, pinagod ka oh!" pinunasan ko naman yung noo nito.
"No, dapat nga pasalamatan natin sila"
"sa bagay Mapapaamin ba nila ang torpeng katulad mo kung hindi nila ginawa iyon"
"Grabe hah!"
"Pero thank you, kasi you make me happy, i think this is the best gift ever na received ko ngayon papalapit na ang birthday ko walang kahit anong bagay ang makakahigit sa regalong ito"
niyakap ako nito.
"I Love you Steffie"
"I love you Too"
Hello! Cut muna natin. To be continued Echos Anyway Part 1 is Already end Lilinawin ko lang Hindi Pa tapos Ang M.L.F.T.S babalik tayo sa chapter 1 ok.
At chapter 1 na Yung flashback sa ginawa plano nung 3 Hindi na ako magpapanibago ng book, Dito ko na rin isusulat ang part 2 Ng M.L.F.T.S inuulit ko hindi ito ang ending may part 2 at Book 2 pa tayo ok!
i Still hoping to receive many votes and comments, and more reads to come, any suggestion for part 2 actually dapat ituloy ko nang buong part 1 Echos! ang gulo ko ano, May plot na kasi itong Book 1 eh!
Kung may naguguluhan free to ask me, walang bayad, don't worry sasagutin ko iyan hindi ako snobbers . ok! hindi kasi ako laging O.L sa watty pasensorie sa delay na reply, basta ask me na lng comment na lang kayo ok! sasabihin at liliwanagin ko sa inyo lahat ok ba iyon!
:) Support, I highly appreciated your votes and comments <3<3
anyway thank you po sa Dedication naappreciate ko po.
xoxo Shin moon kyu seo.