Hoseok
2 Mart Yıl 22
İnsanlarla iç içe olmayı hep sevmişimdir. Yetimhaneden çıkar çıkmaz, Two Star Burger'da part-time olarak çalışmaya başladım. Sayısız insanla ilgilenmem, sürekli gülümsemem ve hep enerjik olmam gerekiyordu. İşimi seviyordum. Hayatımda beni gülümseten ve enerjik hissettiren çok az şey olmuştur. İyiden çok kötü insanla tanıştım. İşimi bu kadar sevmemin sebebi de bu olmalı. Sürekli gülüp, yüksek sesle konuşup, müşterilerin önünde neşeliymişim gibi davranırken gerçekten de değişmiştim. Hep kahkaha attığımdan ve müşterilere arkadaşça davrandığımdan daha nazik bir insan olmuştum. Tabii ki, zor günlerim de oluyordu. Günün sonunda evime yürürken adım atacak enerjimin kalmadığı günler vardı. Zorba müşterilerle uğraştığım olurdu. Ama gülümseyip kahkaha atardım. Kahkaha atmak bana farklı bir enerji verirdi.
Şubat ayında liseden mezun oldum. Lise diploması pek bir işime yaramadı. Tek yaptığı burgercide daha fazla saat çalışmama olanak sağlamasıydı. Bu yüzden birazcık daha fazla maaş alıyordum ama yine de daha iyi bir yere taşınmama yetecek kadar değildi. Yeni dönemin başlamasıyla, Two Star Burger afallamış görünen birinci sınıflar ve olgun görünmeye çalışan büyük sınıflarla dolmuştu. Hepsi çok tatlıydı. Biz de bir zamanlar onlar gibiydik. Diğerleri neler yapıyor? Arada bir düşünürdüm.
Seokjin'i en son yaz tatilinin başında görmüştüm. Benden kaçıyor gibi görünüyordu, bu yüzden ondan uzak durdum. Daha sonra okul değiştirdiğini duydum. Yoongi, her zamanki gibi aramalarımıza cevap vermiyordu ve kimse Namjoon'a ne olduğunu bilmiyordu. Namjoon'a düşkün olan Taehyung bir süre sonra okulu asmaya başladı, sokaklarda graffiti yaptığından sürekli karakola girip çıktığını duymuştum. Jungkook'u arada bir burgercinin cam kapısının önünde görüyorum. Hep kavgalara giriyor gibi yüzünde kesikler ve morluklar oluyor. Jimin'e gelince, onu en son acil servisten çıkarılırken görmüştüm. O gün sıklıkla aklıma gelir. Yanlış bir şey mi yaptım? Bir şey mi kaçırdım?
Dükkana bir müşteri girdi. Nefes alıp yüksek sesle ona selam verdim. Yüzüme bir gülümseme takınıp kapıya döndüm. Tanıdığım biriydi.