JEEP
Agad akong nag-iwas ng tingin at hindi naging kumportable nang makita ko ang tingin ng lalaking nasa harap ko ngayon. Tumikhim ako.
I feel so uneasy, i don't know if i'm assuming but he's looking at my legs. My exposed legs because of my pencil cut uniform. Nakita ko ang katabi kong si Blesie. Her eyes are closed and probably sleeping.
Nakasakay kami ng jeep at pa-uwi na kami sa condo naming dalawa. We're condo-mates. It has been a long and tiring day, dumagdag pa itong nasa harap ko.
Narinig ko ang katabi kong tumikhim bago ko maramdaman na mayroon ng tela sa kandungan ko. Naramdaman ko din ang init ng kanyang braso sa likod ko bago ako hinapit palapit sa kanya. Hinawakan niya ang tuhod ko at idinikit sa isa ko pang tuhod para mas lalong hindi ako masilipan. Nanatili ang kamay niya roon. Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya at pinandasahan siya ng tingin.
"May problema ho ba kayo sa girlfriend ko?" ma-angas na tanong niya sa lalaking nasa harap ko.
Feeling ko nahulog yung puso ko, tumalon mula sa pinakamataas na building sa buong mundo nang marinig ko iyon.
I saw how intense his stare at the man who's kind of eye-raping me. His prominent jaw was clenching. His fist was closed. Napakagat labi ako nang nag-iwas ng tingin ang lalaking nasa harap ko. I think he was scared. This guy beside me is intimidating.
Or not. Bumaling siya saakin. I saw how his intense stare became gentle and soft when our eyes met. Napaawang ang aking labi nang lumapit siya saakin at bumulong. Naka-akbay pa rin siya sa akin.
"I'm sorry if i said that. You we're uneasy. Nakita ko ang ginagawa niya." marahan niyang sabi. His voice was deep, but soothing. It sent shivers down to my spine.
Nagtama muli ang mga mata namin.
"I understand. Thank you." i sincerely said. Tumango siya. His brows and lips slightly arched up.
I understand. He's a guy who doesn't even know me but he's protecting me. I appreciate that. I'm thankful.
Nanatiling ganon ang pwesto namin hanggang sa bumaba ang lalaking nasa harapan ko.
Thank God.
Humiwalay siya at umupo ng maayos.
"Thank you, really." i smiled at him. Nakita ko ang kabuoan ng kanyang mukha.
Damn.
He looks so damn fine.
"It's fine. Sa'yo na muna ang jacket. Ibalik mo nalang kung makita mo ako." he chuckled. Kumatok siya ceiling ng jeep para magpara.
"Salamat talaga. Can i get your name? Baka i-treat kita some time." ngumiti ako sa kanya at nagbabakasakaling sabihin niya ang pangalan niya.
"Hindi mo ako mahahanap sa pangalan lang. Ingat, Miss Chelsea." he flashed a bright smile before getting off the jeepney.
Wait. Paano niya nalaman pangalan ko?! Lumingon lingon pa ako bago ko makitang suot ko nga pala ang ID ko. Shet.
Napasimangot ako at nagkibit balikat. Yun ang iniisip ko hanggang sa makarating kami ni Blesie sa condo na tinitirahan namin.
"Hoy, nakatulog lang ako sa jeep may jacket ka na? Anyare madam?" she asked. Suot suot ko na kasi ang jacket ni Mister.
Ang bango bango. Gumamit siguro ng downey ito. HAHAHAHA! No, I'm kidding. It smells super duper manly and attracting. Tamang tama lang. Ang sarap singhutin.
"May jowa na ako, teh." balita ko sa kanya at tumawa. Nanlaki naman ang mga mata niya at pinitik ang noo ko.
"Aray!"
"Hoooy! Gising. Wala kang jowa tanga— uy ano yan? Tignan mo yung bulsa may something!" naghi-hysterical na sambit niya kaya nataranta din ako at tinignan kung anong mayroon sa bulsa. May papel!
"Buklatin mo! Buklatin mo!" atat na sigaw ni Blesie na niyuyugyog na ako. Potek! Binatukan ko nga!
Binuksan ko ang crumpled paper at agad na rumihistro ang ngiti sa aking labi nang makita ang nakasulat.
'Rocky'
09654580794