CHAPTER 23
"Hello."
"Yes, Ye?." Mejo malat ang boses ni Eunjoong at naawa naman ako. Kasi hapon na at ina-assume ko na talaga na ako ang dahilan kung bakit masama pakiramdam niya.
"Ayos ka lang ba?"
"..." Hindi sya sumagot at tanga kasi Ye! Ikaw na nga nga tong nanakit, ikaw pa talaga magtatanong ng ganyan.
Napabuntong hininga ako and alam kong narinig nya yun sa kabilang linya.
"Tsk." I heard.
"Okay lang magalit ka sakin, tatanggapin ko lahat Eunjoong pero..."
"Tanggap ko na rin Ye, kaso masakit lang talaga." Pinutol nya ang sasabihin ko at ba't ganto! Mas lalo akong nakokonsensya.
"Sorry-"
"Let me keep my pride Ye. Please wag mo na kong kaawaan. Hindi lang naman siguro ako ang kaisa-isang lalakeng nabusted sa mundo."
Mejo natawa ako ng onte sa huling sinabi.
"Wag kang tumawa, seryoso ako." Sabi nya pero wala, di ko pa rin napigil ang tawa ko.
"Tsk." Narinig ko din siyang natawa ng onte, at dahil dun gumaan din kahit papano ang pakiramdam ko.
"Uhmmm, okay na ba tayo?" Tanong ko at seryoso, kinakabahan ako dahil sa konsensya kong ayaw akong tantanan.
"Syempre hindi pa, pero siguro in time kapag natapos yung leave ko."
"After 3 days?"
"1 month."
"1 month???"
"Oo, nag-30 days leave ako. Halata ata na nabusted ako kaya grinant nila agad."
"Sorry..." I said again."
"Sabi naman sayo diba, let me keep my pride. Makaka-move in din ako, hindi nga lang ngayon and maigi na rin to para makapagpahinga ako."
"..."
"Pero Ye, may gusto akong itanong."
"Ano yun?"
"Matagal na ba kayong magkakilala ni Yeol?"
"Oo."
"Mas matagal kay Baek?"
"Oo." Mejo humina na yung boses ko, kasi alam ko na kung san pupunta to.
"Ba't di mo nilinaw sakin?"
Gusto ko sana siyang pilosopohin na hindi mo naman kasi tinanong ng maayos, pero di ko magawa dahil totoo namang ang intensyon ko ay ang itago sakanya si Yeol at mamali siya ng akala.
"Hindi ko rin alam Eunjoong... Siguro mahal ko lang talaga ng sobra na natakot akong makilala mo siya."
"Natakot kang siraan ko siya?"
Natakot nga ba ako sa ganoong dahilan?
"Natakot akong kaawaan mo ko. Tsk, ayokong gawin mong dahilan yun para mas lalong mapalapit sakin."
"Bakit?"
"Mahabang kwento."
"Bakit parang ngayon palang kita nakikilala ng husto? Ayaw mo ba sakin talaga?"
"Mahal ko lang talaga siya."
"Tsk. Talong-talo pala talaga ako."
Hindi na ko nagsalita, at narinig ko siyang nagbuntong hininga.
"Sige na, bigyan mo na ko ng time para mag-move on tyka baka inaantok ako ulit."
"Sige, magpahinga ka na. Bye."
"Bye."
At dun na natapos ang usapan naming dalawa. Napasandal ako sa head board ng kama at sawakas nakahinga rin ng maluwag. Then naisip ko nanaman si Yeol.
Kami na.
Kami na talaga.
Buset, nakakakilig naman!
Sa sobrang hype ko nabaon ko yung mukha ko sa unan para lang tumili, at di ko mapigilang di ngumiti.
Pero teka nga, ba't di pa siya natawag ulit after nung ihatid niya ko pauwi kanina? Napabalikwas ako ng bangon at chineck ulit ang phone, and to my surprise andami na pala niyang messages!
"Busy tone Ye?..."
"Kausap mo ba si Ji?..."
"Ye, avail ka na ba?..."
"Busy tone pa rin..."
"Nag-uusap pa rin kayo?..."
"Ye?..."
"Ye?????...."
"BABE!!!!!...."
"Miss na kita huy!!! TT^TT, </3..."
"BABE NAMAN E! REPLY LANG PLEASEE!..."
"Di mo na ba ko mahal???..."
Shems, di ko mapigilang matawa sa mga mensahe niya, parang wala pa kaming limang araw na nagde-date, di ko na siya mahal agad? Hahahaha, di ba pwedeng may kausap lang?
Ini-iscroll ko pa mga texts niya pero di ko na natapos dahil ayan na po yung pangalan niyang may heart.
"Ye!!" Imbis na itapat ko sa tenga ko yung phone para marinig boses niya, muntik ko ng mahagis!
"Aray Yeol, ung eardrums ko."
"Ay sorry, *chu, chu*." Ba yan! Dami talaga baon pampakilig.
"Okay na."
"UUUUMMMMMWAAAH!"
"Okay na sabi." Diniin ko na, ang kulit.
"Sorry na, nag-finale lang."
Ang cringey, pero parang wala lang sakanya, and langya yung smile ko di ko matanggal.
"Hmmm, Ye ba't ka pala busy tone?"
"Kinausap ko na si Eunjoong." I said honestly, and aaminin ko mejo muntik na kong magsinungaling pero pinigil ko dahil ayokong mag-start kami ng ganun ni Yeol.
"Ah, okay naman na ba kayo?" Buti naman naintindihan niya.
"Oo."
"Hindi nanaman siya pumasok?"
"Nag-leave siya ng 30 days."
"Aww, mukhang nasaktan talaga siya."
Nakagat ko labi ko at ayokong pati siya makonsensya sa sitwasyon.
"Pero okay na kami! Tinanggap niya na sorry ko, and kailangan niya lang daw talaga ng time para maka-move on."
"Tsk, siguraduhin niyang mag-mo-move on na siya dahil di ko na rin siya papayagang lumapit-lapit sayo."
"Hahahaha, akala ko pa naman hindi ka na nagseselos."
"Luh, ikaw kaya tumawag sa girlfriend mo ng ilang beses sabay busy tone? Tapos malalaman mo pang lalake kausap??"
"Luh, obsess much?"
"Oo!"
"Pfft, grabe Yeol ah. Parang gusto mo na atang baliktarin sitwasyon natin, ako tong FAN mo Yeol! Ako dapat yung obsess sayo."
"Tsk, kaya nga e. Kaso yung fan ko parang nagsawa na sa fan service ko na kahit anong gawin ko ayaw ng tumakbo sakin."
"Luh andrama."
"Ye anong gagawin ko?"
"Huh?"
"Nababaliw na ko sayo talaga..."
*BUZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ*
Napatakbo ako sa tapat ng bintana, at ng hawiin ko yung kurtina nakita ko si Yeol sa tapat ng gate. Ngumiti siya sakin, at Lourd ba't ang gwapo ng nilalang na binigay niyo sakin? TT^TT
Bumilis nanaman ang tibok ng puso ko, at napakaripas ako ng takbo sa baba para salubungin siya. Pagbukas ko ng gate, anlaki ng ngiti ni Yeol sakin na ginantihan ko rin, then he opened his arms for a hug. Walang patumpik-tumpik, tumalon pa ko ng onte para maabot ko lang ang leeg niya.
Mabango si Yeol, kahit na naghalo na ung pawis at perfume niya, nakakaadik pa rin yung natural niyang amoy. Siguro nga kahit nakapikit ako makikilala ko pa rin siya kapag andyan siya sa malapit na abot ng pang-amoy ko.
"Can I sleep here?"
Ako ang kumalas sa yakap dahil sa mga salitang binulong niya.
"Huh?"
Hindi sa hindi ko siya narinig pero nabigla talaga ako.
"Sabi ko, pwede bang makitulog dito?"
"Ah~ Syempre naman, hahaha." I said awkwardly.
Hindi naman ito yung unang beses na natulog siya dito, pero dyahe naman! ETO YUNG UNANG BESES NA MATUTULOG SIYANG KAMI NA!
"Sa tabi mo?" Tsk. Aba, iba ata ang hanap neto.
"No." I said with a stern voice.
"Hahahaha, wala naman akong gagawin na hindi mo gusto."
"E pano pag-gusto ko?"
Nanlaki yung mga mata niya at ako naman nanlisik, sabay ngiti niya.
"Hahahaha, syempre ibang usapan na yan."
"Yeol!"
"Yeran! Hahahahaha, hindi mo pa ba ko papapasukin?"
"Tatawagan ko si Baek tyka si Hun. Dun kayong tatlo sa kwarto niyo."
Kinuha ko agad yung phone ko at hinanap sila sa phone book, habang si Yeol halatang pagod na at parang babagsak na ung mata, pero nakangisi pa rin.
"Wala sila."
I glare at him. Wala akong pake kahit pagod siya.
"Wala nga sila."
"Si Umin oppa."
"Close na kayo?
"Hindi, uhmmm... Magiging close pa lang."
"Hahahaha, pumasok nga muna tayo." Sabay hawak niya sa balikat ko para itulak ako papasok.
Sinara niya na yung gate sabay balik sakin para ituloy ang pagtulak niya.
"Wag kang mag-alala wala nga akong gagawin na hindi mo gusto."
"E pano nga pag gusto ko!"
"Edi kasalanan mo na, kung may mangyari."
"Yeol naman e!"
"Hahahaha"
"Wag mo kong tawanan, seryoso ako!"
"Tara na muna sa loob at gusto na kitang yakapin sa kama."
"Yeol!!!!"
"Hahahahhahahaha.